88
relyeflərdə Urartu allahlarının təsvirləri verilmişdir. Burada Teyşeba Allahı
müqəddəs ağaclar arasında öküz üzərində oturmuş vəziyyətdə təsvir
olunmuşdur. Bu dövrdə xatəmkarlıq geniş yayılmışdı. Divar rəsmləri də
geniş vüsət almışdı. Bu rəsmlər qədim Ön Asiya monumental rəsmləri
dairəsinə aid edilir. Onlar Aşşur təsvirlərinə daha yaxındırlar. Bu rəsmlər
üçün şərtilik və ənənəvilik xarakterikdir. Belə ki, canlıların və bitkilərin
təsvir olunmasında konkret ənənəvi üsul və alətlərdən istifadə olunurdu.
Daha çox allahların, hökmdarların, dini ayinlərin təsvirləri geniş yayılmışdı.
Təsvirlər simvolik xarakterli idi. Tətbiqi incəsənət də inkişaf etdirilirdi. Bu
sənət nümunələrindən taxt başlıqlarını bəzəyən tunc, qızılı (əfsanəvi məxluq)
fiqurları misal göstərmək olar. Fantastik məxluqlar özlərində quş, öküz, şir və
insan hissələrini birləşdirirdi. Ümumilikdə, Urartu mədəniyyətini qədim Ön
Asiya mədəniyyətinin bir hissəsi kimi səciyyələndirmək olar. Çünki ona aid
olan bütün səciyyəvi əlamətlər Urartu mədəniyyətində də müşahidə olunur.
2. İberiya. E.ə. III əsrdə müasir Gürcüstan ərazisində qədim Yunan-
Roma tarixçilərinin İberiya adlandırdıqları dövlət formalaşmışdı. Əhalisi
kartlardan ibarət idi. E.ə. I minilliyin I yarısı burada özünəməxsus erkən
dəmir dövrü mədəniyyəti meydana gəlməyə başlamışdır. Bu dövrə aid yazılı
mənbələr, demək olar ki, yoxdur. Arxeoloji mənbələr isə əksinə, əhəmiyyətli
məlumatlar verir. Onlar yaşayış məskənlərinin, həmçinin də nekropolların
tədqiqatı zamanı aşkar edilmişdi. Dövrün yaşayış məskənləri təpələrdə
salınırdı. Onlar əvvəlki yaşayış məskənlərinin yerində, lakin daha böyük
ölçülərdə inşa olunurdu. E.ə. II minillikdən e.ə VI əsrə qədər mövcud olmuş
protoşəhər tipli yaşayış məskəninin qazıntıları Tiflis şəhəri yaxınlığında
aparılmışdır. Belə yaşayış məskənləri Misxetidə də öyrənilib. E.ə. VI əsrdə
belə iri məskənlər süquta uğrayır və tədricən yoxa çıxır. Onların çoxunda
vəhşicəsinə dağıntıların və güclü yanğınların izləri qeydə alınıb. Belə
hadisələrin səbəblərini izah etmək çətindir. E.ə. I minillikdə yaşayış
məskənləri müdafiə məqsədi ilə yüksəkliklər şəklində inşa olunurdu. Bu
tikililərdə əsasən icma məbədləri və icma aristokratları məskunlaşmışdılar.
Müdafiə sistemi enli arxlar və daşdan, ağacdan, çiy kərpicdən tikilmiş
divarlardan
ibarət
idi.
Möhkəmləndirilmiş
divarlarla
yanaşı
möhkəmləndirilməmiş divar hissələri də var idi ki, burada icmanın sadə
əhalisi yaşayırdı. Həmçinin əsas yaşayış məskənindən bir qədər kənarda
sənətkar məhəllələri yerləşirdi. Bu məhəllələrin sakinləri bir, yaxud bir neçə
sənət növü ilə məşğul olurdular. Evlər nazik dam örtüklü, bir otaqlı qazmalar
şəklində idilər. Divarlar gil məhlulla örtülürdü. Hər bir evdə soba və onunla
yanaşı müxtəlif formalı alçaq qurbangahlar vardı. Qədim iberlərdə
dulusçuluq, metallurgiya, metalişləmə, zərgərlik sənəti inkişaf etmişdi. Əmək
alətləri və silahlar əsasən nekropolların qazıntıları zamanı tapılmışdı. Bu
89
dövrə aid qəbir abidələri toplu şəkildə, bəzən isə nazik daş lövhələrdən ibarət
olan daş qutular şəklindədirlər.
Beləliklə, e.ə. I minilliyin I yarısı Şərqi Gürcüstan ərazisində ilkin
icmadaxili münasibətlərin meydana gəldiyi, qalalarla əhatə olunmuş yeni
yaşayış məskənlərinin yayıldığı, cəmiyyətdə sosial və iqtisadi sinifləşmənin
formalaşdığı bir dövr kimi səciyyələnir və nekropolların tədqiqatları
nəticəsində araşdırılır.
E.ə. V əsrin sonları və IV əsrin I yarısı bu ərazilərdə yerli zadəganların
başçılıq etdiyi yeni ərazi-bölgü forması yayılmağa başlayır. Sinifli
cəmiyyətin və dövlətin formalaşması Əhəməni imperiyası ilə olan sıx
əlaqələr nəticəsində sürətlənmişdi. Görünür, İberiya tayfaları sözü gedən
imperiyadan asılı vəziyyətdə olmuşdular.
Kolxida tarixi haqqında məlumat verən və e.ə.IV-I əsrlərə aid olan
yazılı mənbələr çox da ətraflı deyil. Daha çox məlumatı Strabon, daha
sonralar
Klavdi
Ptolomeyin
əsərlərindən
almaq
olar.
Dövrün
xarakteristikasını verən arxeoloji materiallar Van və Eşer şəhərləri, həmçinin
nekropolların qazıntıları zamanı əldə olunmuşdur.
Eşer şəhəri sahəsi 4 hektar olan bu şəhər dənizdən 1 km məsafədə
yerləşən təpədə salınmışdır. Qazıntılar zamanı şəhər divarlarının və bir neçə
ictimai binanın qalıqları aşkar olunmuşdur. Əsas tikililər olan məbədlər
təpənin görünüşünə uyğun üçkünc formada, ətrafında divarlar ucaldılmış
şəkildə inşa olunmuşdu. Şimal hissədə e.ə. III əsrdə tikilmiş şəhər darvazaları
yerləşirdi. Belə güman etmək olar ki, bu şəhər məbəd mərkəzi idi. Məbəd
mərkəzinin qulluqçuları təpənin ətəyində, Rioni və Sulori çaylarının
qovşağında yaşayırdılar. Bu şəhərin istehkam divarları e.ə. II-I əsrlərdə
ucaldılmışdır. Müdafiə divarları düzbucaqlı formalı qüllələrlə işlənmişdi. E.ə.
III-I əsrlərdə təpənin zirvəsində daş platforma quruluşlu monumental
məbədgah ucaldılmışdır. Ellin dövrünə aid olan Kolxida şəhərinin inşasında
daş, çiy kərpic, ağac və çınqıldan istifadə olunmuşdur.
Şəhərin inşasında yunan arxitekturasının təsiri dekorativ sistemdə
müşahidə olunur. Ümumi quruluş isə ənənəvi olaraq saxlanılmışdı.
Qülləşəkilli məbədgahların tikintisi isə qədim Şərq ənənələri ilə bağlıdır.
Dövrün iqtisadiyyatın əsasını yenə də kənd təsərrüfatı təşkil edirdi. Xüsusi
yeri üzümçülük, şərabçılıq və bağçılıq tuturdu.
İqtisadi həyatın canlanmasında ellin aləmi ilə olan əlaqələr başlıca rol
oynayırdı. Bu əlaqələri Kolxida ərazisindən aşkarlanmış çoxsaylı Qieronun
staterləri, II Filip, II Aleksandr və III Filip Makedoniyalının tetradraxmları,
Lisimaxın qızıl və gümüş sikkələri təsdiqləyir. E.ə. II-I əsrdə Kolxidada
Lisimax staterlərinin oxşarı olan 1 sikkələri Kolxidkalar zərb edib və
dövriyyədə istifadə olunmuşdu.
Dostları ilə paylaş: |