96
qəbirlər əsasən Göyçay, Tüğyançay, Girdimançay hövzələri üçün
səciyyəvidir. Təknələr dördkünc və yaxud oval formalı olub, gildən
hazırlanmış, açıq boz rənglə bişirilmişdir. Ölü böyrü üstə, bükülü vəziyyətdə,
müxtəlif səmtlərdə dəfn edilmişdir. Qəbirlərin avadanlığı həm təknənin
içərisində, həm də onun ətrafında qoyulmuşdur. Təknə qəbirlər üçün iki qrup
gil qab daha səciyyəvidir: ağzının novçası süzgəcli qablar və təkayaq vazlar.
İlk Antik dövr Albaniyasının qəbir tiplərindən biri də taxta qutulardır.
Belə qəbirlər Mingəçevirdə, Kür çayının sol sahilində qeydə alınmışdır. Çox
az öyrənilmiş bu qəbirlərə Azərbaycanın digər yerlərində təsadüf edilmişdir.
Arçan ağacından düzəldilmiş həmin qəbirlərin əksəriyyətindən qarşı-qarşıya
uzadılmış qoşa skeletlər çıxır. Bu da ölülərin üz-üzə dəfn edildiyini göstərir.
Tək skeletli qəbirlərdə ölü geyimdə, bükülü vəziyyətdə, sağ, yaxud sol
böyrü üstə və başı cənub-şərqə doğru basdırılmışdır. Qəbirlərdən müxtəlif
formalı gil qablar, mis camlar, dəmir xəncərlər, qılınclar, bıçaqlar, ox
ucluqları, qızıldan, gümüşdən, tuncdan və şüşədən hazırlanmış bəzək
əşyaları, möhür üzüklər və s. tapılmışdır. Taxta qutu qəbirlər e.ə. IV-I əsrlərə
aiddir.
Mingəçevirdə, Muğan düzünün Cəfərxan qəbiristanlığında, Xanlar
rayonu ərazisində bir qrup torpaq qəbirlərinin üstü çiy kərpiclə örtülmüşdür.
Bu qəbirlərdə ölülər müxtəlif səmtlərdə basdırılmışdır. Qəbirlərin birində cüt
skeletə də rast gəlinmişdir. Qəbirlərdən əldə hazırlanmış və yaxşı bişirilmiş
gil qablar, siahlar, bəzək əşyaları və s. tapılmışdır.
Çiy kərpic qəbirlərin dövrü yeni eranın ərəfəsinə və əvvəllərinə aid
edilir. Qafqaz Albaniyası ərazisində daş qutu qəbirlər də aşkar edilmişdir. Bu
tip qəbirlər Albaniyanın müasir Dağıstan ərazisindəki yaşayış yerləri üçün
xarakterikdir. Skeletlər qəbirlərdə uzadılmış vəziyyətdə olub, çoxluq təşkil
edir. Dağıstan daş qutularını Qayakənd-Xoraçay mədəniyyəti ilə bağlayırlar.
Bu qəbirlər avadanlıq etibarilə çox da zəngin olmayıb həmin dövrdə kiçik bir
ərazi üçün xarakterikdir.
Qafqaz Albaniyasında dövlət formalaşdıqdan sonra ən geniş yayılmış
qəbir abidəsi katakombalardır. Bu tip qəbirlər Mingəçevirdə, Qəbələdə,
Torpaqqalada (Qax rayonunda), Qazax rayonu ərazisində, Dağıstanda Palace-
Sırtıda və digər ərazilərdə aşkar edilmişdir. Mingəçevirdə 200-dən artıq
katakomba qəbri öyrənilmişdir. Xronoloji cəhətdən bu tip qəbirlər iki dövrü
əhatə edir: antik dövrü və ilk orta əsrləri. Qəbirlər quruluşca eynidir. Onlar
giriş hissəsinin uzunluğu 2-4 m, eni 0,6-1 m olan xəndəkdən ibarətdir. Bir
tərəfdə getdikcə dərinləşən pillələr vardır. Xəndəyin bir qurtaracağında
günbəzvari və ya ellips planda yeraltı dəfn kamerası qazılmışdır. Hündürlüyü
0,9-1,7 m, eni 1,5-3 m olan bu dəfn kamerası yer səthindən 3,5-6,5 m
dərinlikdə qazılmışdır. Qədim katakombalar əsasən bir, nadir hallarda isə iki
kameralıdır. Əksəriyyətində cüt skeletlərə təsadüf olunur. Katakombalarda
97
dəfn küplərdə və taxta qutularda da müşahidə olunur. Küplər və ya taxta
qutularda xırda əşyalar, əsasən bəzəklər qoyulmuş, ətraflara iri həcmli gil
qablar düzülmüşdür. Mərhum qəbrə qoyulandan sonra kameranın ağzı daşla,
yaxud kərpiclə hörülmüşdür. Katakombalarda başqa qəbirlərə nisbətən əmək
alətlərinə daha çox təsadüf olunur. Bunlar balta, oraq, bıçaq, yaba, qarmaq,
biz, iynə və s.-dən ibarətdir.
Qəbirlərin avadanlığı, xüsusən qəbirlərdən toplanmış numizmatik
qalıqlar ilk katakombaları eramızın I-III əsrlərinə aid etməyə imkan verir.
1926-cı ildə D.Şərifovun rəhbərliyi ilə Qəbələnin Nic kəndi ətrafında
Qarasu çayının sağ sahilində arxeoloji tədqiqat işləri zamanı beş torpaq qəbir
öyrənilmişdir.
Yaloylutəpə mədəniyyətinin ilkin qazıntıları sistemsiz olaraq
aparılmışdır. Qəbirlərdən əldə edilən maddi mədəniyyət nümunələri elmi
cəhətdən D.Şərifov tərəfindən öyrənilmiş və Yaloylutəpə mədəniyyəti üçün
səciyyəvi tapıntıların tək və üçayaqlı vazalar olduğunu bildirmişdir.
Qəbirlərdə 1949-50-ci illərdə İ.Cəfərzadənin rəhbərliyi ilə qazıntılar davam
etdirilmişdir. Bu qazıntılar zamanı qırmızı və sarı rəngli tək və üçayaqlı
vazalar, süddanlar, yastı oturacaqlı, tayqulplu cam və küplər tapılmışdır.
Mədəniyyətin yayıldığı ərazilər qərbdə Alazan çayının Kürə
töküldüyü ərazi də daxil olmaqla Balakən və Zaqatala rayonlarını, Şərqdə
Abşeron yarımadasını, cənubda Kürün cənub sahili boyunu, şimalda Baş
Qafqaz dağlarının cənub ətəklərini əhatə edir.
1926-cı il qazıntılar zamanı Yaloylutəpədən aşkar olunmuş sikkə
nümunələri əsasında mədəniyyətin e.ə. IV-I əsrlərə aid olduğu təsdiq edilir.
Küp qəbirlər Albaniya qəbir abidələri arasında xüsusi yer tutur. Bu
qəbir abidələri əsasən Albaniya ərazisində, Kür çayı sahili boyu, Mil, Şirvan
düzü, Böyük Qafqaz dağ silsiləsinin cənub və cənub-qərb ərazilərində,
Azərbaycanın cənub bölgələrində geniş yayılmışdır. Dəfndə müxtəlif ölçülü
və müxtəlif formalı, bu məqsədlə hazırlanan təsərrüfat küplərindən, uşaqların
dəfni üçün isə əsasən məişət qablarından istifadə olunurdu. Küplərdə adətən
ölülər tək-tək, nadir hallarda cüt-cüt basdırılırdı. Dəfn küpləri quyularda
həmişə şaquli vəziyyətdə qoyulurdu. İstiqamət isə fərqli idi, lakin bir çox
hallarda üzü şimal-qərb, cənub-şərqə meyilli basdırılırdı. Küplərin basdırılma
dərinliyi də müxtəlif idi. Ölünü yerləşdirmək üçün küpün qulpu və yuxarı
hissəsi sındırılırdı. Ölünü və onunla birlikdə basdırılacaq əşyaları küpə
yerləşdirdikdən sonra sındırılmış parçaları yerinə qoyulurdu. Küpün ağzı daş
yaxud böyük saxsı parçası ilə bağlanırdı. Albaniyanın küp qəbir abidələri e.ə.
IV əsrdən e. VII əsrinə qədər olan dövrə aid edilir.
Qafqaz Albaniyası ərazisində və Azərbaycanın cənub və qərb
bölgələrində və digər ərazilərdə küp qəbir abidələri geniş yayılmışdır. Küp
qəbirlərdə dəfn etmə adəti hələ e.ə. II minillikdə Kiçik Asiyada yaşamış
Dostları ilə paylaş: |