dalğası adətən hər 3-4 ildən bir təkrarlanır. Hazırda tülkü təbiətdə qu-
duzluğun əsas mənbəyi sayılır.
Avropada tülkülərdə quduzluq epizootiyası 1960-cı illərdən Qərbi
Polşadan başlamış və oradan Almaniya, Danimarka, Belçika, Lüksemburq,
Avstriya, İsveçrə, Fransa, Çexoslovakiyaya yayılmışdır.
Tülkülərdə quduzluq hadisəsi Şimali Qafqaz, Qazaxıstan və Sibirdə də
qeydə alınmışdır.
İnsanın təsərrüfat fəaliyyətinin xəstəliklərin bir təbii mənbəyinin
inkişafına, digərininkinin isə deqradasiyasına süni salınan meşə zolaqları da
səbəb olur.
Süni salman meşə zolaqları ətraf əraziyə nisbətən ekoloji şəraiti dəyişərək
heyvanlar üçün yeni məskunlaşma yeri yaradır və yerli faunanın
yerdəyişməsinə səbəb olur, tərkibinə yeni növlər cəlb edir. Bu zaman
heyvanların bir qisim növləri (kserbfıl-çöl heyvanları) sıxışdınlır və ya oradan
uzaqlaşır, digərləri isə əksinə burada çoxalmaq üçün əlverişli şərait tapır.
Növ tərkibinin kasallaşması və ümumi sayının azalmasına səbəb olan
digər təsərrüfat fəaliyyətindən fərqli olaraq tarlaqoruyucu meşə zolaqlarının
təsiri altında faunanın keyfiyyət və kəmiyyət tərkibi dəyişsə də, meşəsiz çöl
ərazilərinə nisbətən onurğalı heyvanların növ tərkibi və sıxlığı artır. Burada
(zolaqda) həm meşə və kolluq stasiyalarına uyğun xırda məməli növlərinə,
həm də açıq sahədəki növlərə rast gəlinir.
Meşə zolaqlarında heyvanların konsentrasiyasınm əsas səbəbi açıq və
meşə sahələrinin birləşməsidir, burada müxtəlif ekoloji tələbatı olan növlər
əksər hallarda meşə həyatı keçirərək, burada düşmənlərindən və iqlim
faktorlarının əlverişsiz təsirindən qorunur, açıq sahələr isə (tarlalar)
heyvanlara zəngin yem verir.
Meşə zolağının mikroiqlimi ətraf ərazinin iqlimindən xeyli fərqlənir,
meşə zolağında temperatur tərəddüdü amplitudası tarlaya (çölə) nisbətən
aşağıdır, odur ki, heyvanlar burada gecənin soyuğundan və gündüzün
istisindən qorunur.
Müxtəlif məməli heyvan növlərinin çöl və meşə zolaqları arasında
mövsümi miqrasiyasını dəqiq izləmək olar. Yazda çölün (tarlanın) ətrafında
gəmiricilərə az təsadüf edilir, lakin meşə zolağında onların sayı çox olur. Taxıl
bitkisi böyüdükcə açıq sahələrdə gəmiricilər və onların təzə yuvaları peyda
olur, meşə zolağında isə onların sayı azalır. Taxılın yetişdiyi dövrdə açıq
tarlada ev siçanları və adi çöl siçanının sayı maksimuma çatır. Məhsul
yığıldıqdan sonra çöldə gəmiricilərin sayı azalır, meşə zolağında isə yenidən
çoxalır.
Siçanabənzər
gəmiricilərin
müntəzəm
mövsümi
miqrasiyası
tarlaqoruyucu meşə zolaqları ilə zolaqlararası çöldə (tarlada) bir ekoloji vahid
510
yaradır və burada meşə zolağı ilə zolaqlar arasında vahid biosenoz əmələ gəlir.
Azərbaycanın yarımsəhra zonasındakı meşə zolaqlarında yarımsəhrada
olmayan meşə və ev siçanlarına rast gəlinir. Onlarda L.agilis və L.aigericus
gənələri parazitlik edir. Meşə zolaqlarında çoxlu sayda olduqca müxtəlif quş
növləri məskən salır, onların çoxu burada yuva qurur. Meşə zolağmdakı bəzi
sərçə yuvalarında külli miqdarda Ornithonis- sus sylvarum, Steatonissis və b.
gənələr aşkar edilmişdir, onlar çöl şəraitində rast gəlinməyən parazit gənələrə
aiddir.
Gəmiricilərlə mübarizədə meşə zolaqlarına məməlilərin və quşların cəlb
olunması yaxşı effekt verir. Bu işdə faydalı heyvanların məskən salması üçün
əlverişli şərait yaradan ağac və kol cinslərinin seçilməsi də mühüm əhəmiyyət
daşıyır.
Meşələrdə və tarlalarda gəmiricilərin məhv edilməsi üzrə müntəzəm
mübarizə tədbirləri aparılmalıdır. Meşə zolaqlarında gənəlrin artmasının
qarşısını almaq istiqamətində aşağıdakı əsas aqrotexniki tədbirlər həyata
keçirilməlidir:
•iri formalı iksod gənələrinin parazitlik dövründə (aprel və sentyabr-
oktyabr) meşə zolağında və onun 100 m yaxınlığında mal-qara otarıl- masına
yol verilməməlidir;
•meşə zolağı boyu yolların sayını azaltmalı;
•meşə zolağı kənarı xam sahələr şumlanmalı.
Göstərilən tədbirlər sağlamlaşdırıcı effektlə yanaşı, həm də səpin
sahələrini çoxaldar.
25.3.
SÜNİ SU ANBARLARI VƏ İNSAN SAĞLAMLIĞI
Su anbarlarının yaradılması energetika, kənd təsərrüfatı, su nəqliyyatı, su
təchizatı, balıq təsərrüfatı, rekreasiya və bir sıra digər problemlərin həllinə
kömək göstərir.
Su anbarlarının yaradılmasında əsas məqsəd su elektrik stansiyalarını
tikmək yolu ilə çayların enerjisindən istifadə etmək hesab olunur.
Bənd və su anbarı yaratmaqla əlaqədar hidrotexniki qurğular çayların
rejimini və hidrogeoloji vəziyyəti kəskin dəyişir. Su anbarı ətrafında yeni tipli
torpaq-qrunt su rejimi formalaşır: yeni sulu horizontlar əmələ gəlir, yeraltı
suların temperatur rejimi dəyişir, təzyiqli sızma inkişaf edir. Su anbarı
rayonunda ərazini su basır və bataqlaşır, sahillər yenidən formalaşır. Flora və
faunanın növ tərkibi və ekoloji formaları, yerli növlərin sayı və yayılma
xarakteri dəyişir, yeni miqrasiya yollan əmələ gəlir, əvvəlki biosenotik
əlaqələr, bitki və heyvanların bəzi bioloji əlamətləri dəyişir.
511
Su anbarları istilik və radiasiya balansını transformasiya edir, bu isə öz
növbəsində su hövzəsi üzərində və onunla sərhədlənən ərazilərin iqlim
xarakteristikasını dəyişir.
Su səthinin təsirilə meteoroloji rejim adətən bilavasitə sahilyanı zonada
və oradan bir neçə yüz metr kənarda daha çox dəyişir, sonra bu təsirin
intensivliyi kəskin azalır. Lakin hakim küləklər istiqamətində su anbarının
təsiri 10 km və daha uzaqlarda müşahidə olunur.
Su anbarına bilavasitə hidroloji təsir zonası birləşir, burada qrunt
sularının səviyyəsi və rejimi aydın müşahidə edilir.
Qrunt sularının səviyyəsinin qalxması bir tərəfdən su anbarı yaxınlığında
ərazini bataqlaşdırır, digər tərəfdən isə torpaqda qleyləşmə prosesinin
inkişafına səbəb olur.
Su anbarlarına yüksək konsentrasiyada fosfor və azot birləşmələrinin
daxil olması çox vaxt evtrofikasiya prosesinə səbəb olur, su hövzəsinin bioloji
məhsuldarlığı yüksəlir (fıto və zooplankton, mikroorqanizm- lər).
Su anbarında və ətraf təbii mühitdə gedən bir çox proseslər xəstəliklərin
təbii mənbələrinin taleyinə bilavasitə təsir göstərir. Bu təsirin əsas aspektlərini
aşağıdakı kimi göstərmək olar:
1.
Su hövzələri səthində ekoloji vəziyyətin dəyişməsi müxtəlif yoluxucu
xəstəliklərin (malyariya, ontoserkoz və b.) - hidrofil qansoran buğumayaqh
törədicilərin yayılmasına şərait yaranır.
2.
Su anbarlarının sahil zonasında ekoloji vəziyyətin dəyişməsi burada
məskunlaşan xırda onurğalı heyvanların və onların ekzoparazitlə- rinin
müxtəlif təbii mənbə infeksiyasının (tulyaremiya, leptospiroz və b.) - sahib və
törədici daşıyıcılarının həyat tərzinə təsir göstərir.
3.
Su hövzəsi daxilində ekoloji vəziyyətin dəyişməsi molyusk, xərço-
ngkimilər və balıqların yaşama şəraitini dəyişdirir, nəticədə belə su
hövzələrində müxtəlif helmintozların (şistosomoz, epistorxoz, difillobotrioz
və b.) enedemik mənbələri formalaşır.
Su anbarlarının yaradılması zamanı biosenozlarda gedən köklü
dəyişkənliklər xəstəliklərin birinin təbii mənbələrinin məhv edilməsi bu
xəstəliklərin yoxa çıxmasına və ya əksinə digər xəstəliklərin təbii
mənbələrinin əmələ gəlməsinə və yaxud aktivləşməsinə əlverişli şərait
yaradır. Su anbarlarının yaradılması hər şeydən əvvəl invaziya və infeksiyann
yayılmasını əks etdirir, belə ki, qansoran törədicilərin daşıyıcılarının həyat
fəaliyyəti bilavasitə su hövzəsi ilə bağlıdır (malyariya, onxoserko/ və b.).
Hidrotexniki qurğuların yaradılması çox vaxt malyariya xəstəliyinin
artması və ondan ölüm hadisələrinin çoxalaması ilə nəticələnmişdir. Məsələn,
belə hal Panama kanalının, Hindistanda Sarda kanalı, Tennesi
512
Dostları ilə paylaş: |