5
motivasiyada verilmişdir. Mövzularda motivasiyanın bu cür qurulması fəallaşmanın
digər imkanlarından istifadə etməyi məhdudlaşdırır. Dərslik komplektində bir neçə
yerdə (səh. 91, 95, 99, 105) motivasiya üçün məlumat verilməmişdir.
Məzmun baxımından dərslikdə tarixi inkişafın qanun və qanunauyğunluqları,
tarixi hadisə və proseslərin səbəb-nəticə əlaqələri, onların əhəmiyyətinin müəyyən
edilməsi ilə bağlı məsələlər zəif işıqlandırılmışdır.
Xanlıqlara geniş yer verilməsi məqsədəuyğun deyil. Ümumi fəaliyyəti yüz ildən
artıq olmayan xanlıqların meydana gəlməsinin feodal dağınıqlığına səbəb olması və
bu feodal dağınıqlığının yadelli işğalına necə yol açdığının mütəmadi vurğulanması
məqsədəuyğundur.
Səhifə 10. 1-ci abzasda
1
II İsmayıla hansı qüvvələr tərəfindən və nə üçün
sui-qəsd edildiyi aydın deyil.
Səhifə 12. 1-ci abzasın axırında
“1583-cü ildə Niyazabad yaxınlığındakı
döyüşdə qızılbaşlar qalib gəldilər” cümləsinin ayrı abzas şəklində verilməsi,
həmçinin Səfəvilərin döyüşdə qələbə qazanmalarının səbəblərinin açıqlanması
məqsədəuyğundur.
Səhifə 15. Şah I Abbasın hakimiyyətə gəldiyi zaman 16 yaşında olduğunu
vurğulamaq şagirdlər üçün maraqlı olardı.
Səhifə 20. Motivasiyada
“Bütün bunlar Səfəvi-Osmanlı müharibəsinin
sonuncu - üçüncü mərhələsinin başlanmasına təkan verdi” cümləsində
“sonuncu” sözünün işlənməsi düzgün deyil.
Səhifə 21. Hərbi əməliyyatlar zamanı aparılan siyasətin
“Böyük sürgün” kimi
deyil, təxliyyə (evakuasiya) kimi təqdim edilməsi daha yaxşı olar. Bu köçürmə dinc
əhalini qorumaq məqsədilə edilirdi.
Səhifə 26-30. Yarımbaşlıqlar arasında ardıcıllıq olmadığından, bir-birini
tamamlamır, məlumat qarışıq verilmişdir. I yarımbaşlıq kənd təsərrüfatı, II
yarımbaşlıq şəhərlər, III yarımbaşlıq inzibati idarəetmə, IV yarımbaşlıq isə özündən
əvvəlkilərlə birbaşa əlaqəsi olmayan torpaq mülkiyyət formaları və nəhayət, V
yarımbaşlıq yenə də onunla əlaqəsi olmayan sosial təbəqələr və vergilərdən bəhs
edir. Qeyd edilənləri aradan qaldırmaq üçün mövzunun yenidən işlənməsi
məqsədəuyğundur.
1
Paraqraflardakı motivasiya, yönləndirici sual və mənbə materialları abzasların sayılmasında nəzərə
alınmamış, həmçinin başlanğıcı əvvəlki səhifədə olan abzasın davamı növbəti səhifədə 1-ci abzas kimi
götürülmüşdür.
6
Səhifə 27. 2-ci abzasda “hər vilayətdən alınan” ifadəsinin “sənətkar və
tacirlərdən alınan” kimi yazılması məqsədəuyğundur.
3-cü abzasda 1539-cu ildə toxunmuş xalçadan bəhs olunması dərsliyin əhatə
etdiyi dövrə uyğun gəlmir.
Səhifə 29. Axırıncı abzasda sədrin şahdan sonra ikinci şəxs olması fikri tarixi
ədəbiyyatda yazılanlarla ziddiyyət təşkil edir.
2
Dövlətdə ikinci vəzifəli şəxs sədr
deyil,
vəkil idi.
Səhifə 32. Axırıncı abzasda
“Çünki XVII əsrdə apardığı işğalçı müharibələr
nəticəsində Volqa çayı sahillərini və Xəzər dənizi hövzəsini istila etmiş Rusiya
dövləti buna heç cür razı ola bilməzdi” cümləsi həm elmi, həm də üslub
baxımından qüsurludur. Rusiya Volqa çayı sahillərini “XVII” əsrdə deyil, “XVI”
əsrdə işğal etmiş, bu dövrdə “Xəzər dənizi hövzəsini” deyil, “Xəzər dənizinin şimal
sahillərini” ələ keçirmişdi.
Səhifə 32-33. “Bununla da Şərq ölkələri ilə ticarət inhisarı bütünlüklə rus
tacirlərinin əlinə keçdi” cümləsi elmi baxımdan mübahisəlidir. Qeyd olunan dövrdə
Şərqlə Qərb arasında Volqa-Xəzər ticarət yoluna alternativ yollar mövcud idi. Bu
yollar Afrika ətrafı, Osmanlı imperiyasının əraziləri və Sakit okeandan keçir, kifayət
qədər fəal istifadə olunurdu.
Səhifə 35. Təsərrüfatın tənəzzül səbəbləri içərisində Səfəvi
-Osmanlı
müharibələrinin və digər xarici müdaxilələrin də göstərilməsi məqsədəuyğundur.
Səhifə 43. 1-ci abzasda
“1711-ci ildə Car camaatı yenidən silaha əl atdılar.
Onlar Şamaxı şəhərinə hücum edib ...” cümlələrindən Car camaatının nəyə görə
Şamaxı şəhərinə hücum etməsi sual yarada biləcəyindən, səhifə 45-də 2-ci abzasda
həmin şəhərin inzibati mərkəz olmasının burada qeyd edilməsi məqsədəuyğundur.
Səhifə 43-45. Mərkəzləşdirilmiş dövlətə qarşı baş vermiş üsyanların azadlıq
hərəkatı, üsyan başçılarının isə qəhrəman kimi şagirdlərə təqdim edilməsi
məqsədəuyğun deyil.
Səhifə 44. 3-cü abzasda II Təhmasibin şah elan edilməsindən sonra Hacı
Davudun həbsdən qaçaraq Şirvan üsyançılarına başçılıq etməsi mübahisəlidir. II
Təhmasib 1722-ci ildə hakimiyyətə gəlibsə, ondan sonra 1720-ci ildə yenidən Hacı
Davudun üsyana başçılıq etməsi uyğunsuzdur. Buna görə də, səhifə 44-də
3-cü
abzasın ilk 3 cümləsinin
səhifə 45-də 4-cü abzasdan sonra verilməsi
məqsədəuyğundur.
2
O.Əfəndiyev “Azərbaycan Səfəvilər dövləti”; Azərbaycan tarixi, 3-cü cild (7-ci cilddə).