IV
FƏSİL
BEYNƏLXALQ HÜQUQUN ƏSAS PRİNSİPLƏRİ
1.
Beynəlxalq hüququn
əsas prinsiplərinin anlayışı
Müasir beynəlxalq hüquqda bir sıra xüsusi əhəmiyyətli normalar
mövcuddur ki, onlarsız beynəlxalq sistemin normal fəaliyyət göstərməsi
praktik cəhətdən mümkün deyildir.
Beynəlxalq hüququn əsas prinsipləri bir sıra səciyyəvi xüsusiyyətlərə
malikdir. Bu prinsiplər:
a)
beynəlxalq hüququn ən mühüm normalarıdır.
Beynəlxalq hüququn əsas prinsipləri beynəlxalq hüquq sisteminin
normativ-hüquqi əsasını təşkil edir. Dövlətlərin beynəlxalq hüquq
normalarının yaradılması və həyata keçirilməsi ilə bağlı bütün qarşılıqlı
münasibətləri bu prinsiplərə söykənir.
b)
öz mahiyyətinə görə beynəlxalq hüququn ən ümumi
normalarıdır.
Beynəlxalq hüququn əsas prinsipləri bir növ oriyentir rolunu oynayır.
Onlar dövlətlərin və beynəlxalq hüququn digər subyektlərinin davranışının
ümumi istiqamətlərini müəyyən edir. Bu prinsiplər beynəlxalq
münasibətlərin istənilən sahəsinə sirayət edir və dəqiq ifadə olunmuş
davranış qaydalarında konktretləşdirilir.
c)
dünyanın bütün dövlətləri üçün hüquqi cəhətdən məcburi
xarakter daşıyan ümumtamnmış normalardır.
Beynəlxalq hüququn bir sıra əsas prinsipləri BMT Nizamnaməsinin
2-ci maddəsində BMT-nin bütün üzvləri üçün məcburi normalar kimi
göstərilmişdir. Həmin maddənin 6-cı bəndində isə deyilir: «Təşkilat təmin
edir ki, onun üzvü olmayan dövlətlər, bunun beynəlxalq sülhün və
təhlükəsizliyin qorunub saxlanması üçün zəruri ola bildiyi dərəcədə, bu
prinsiplərə uyğun hərəkət ctsinlər».
27
çj ən yüksək hüquqi qüvvəyə malik olan imperativ jıts cogens
normalarıdır.
Beynəlxalq hüququn əsas prinsipləri bütövlükdə beynəlxalq birlik
tərəfindən tanınır və qəbul edilir və yalnız beynəlxalq birliyin özü
tərəfindən ləğv edilə bilər. Beynəlxalq hüququn bütün normaları beynəlxalq
hüququn əsas prinsiplərinə uyğun olmalıdır.
Beynəlxalq hüququn əsas prinsiplərindən kənarda və onlarsız
beynəlxalq hüququn özü də yoxdur.
Beynəlxalq hüququn əsas prinsipləri bir-biri ilə üzvi surətdə bağlıdır
və bir-birini şərtləndirir.
BMT Nizamnaməsinə uyğun olaraq dövlətlər
arasında dostluq münasibətlərinə və əməkdaşlığa aid beynəlxalq hüquq
prinsipləri haqqında 1970-ci il Bəyannaməsində
qeyd edilir ki, bu
prinsipləri tətbiqi və təfsiri zamanı onların hər biri bütün digər prinsiplərin
kontekstində nəzərdən keçirilməlidir.
Qeyd etdiyimiz kimi, müasir beynəlxalq hüququn bir sıra əsas
prinsipləri BMT-nin Nizamnaməsində (2-ci maddədə) öz əksini tapmışdır.
Lakin bunlardan bəziləri məqsəd və ya ümumi öhdəlik kimi ifadə
olunmuşdur.
Sonralar
dövlətlər
bu
prinsiplərin
məzmununu
dəqiqləşdirməyə və onları məcəllələşdirməyə çalışmışlar. Bu, BMT Baş
Məelisinin qətnaməsi əsasında yuxanda adı çəkilmiş Bəyannamənin qəbul
olunması ilə nəticələnmişdir. Doğrudur, Bəyannamədə beynəlxalq hüququn
heç də bütün
prinsipləri deyil, cəmi yeddi prinsip əks olunmuşdur:
1)
güc tətbiq ctoıəmək və ya güclə hədələməmək prinsipi;
2)
beynəlxalq mübahisələri dinc yolla həll etmək prinsipi;
3)
dövlətin daxili yurisdiksiyasında olan işlərə qarışmamaq
prinsipi;
4)
dövlətlərin BMT Nizamnaməsinə uyğun olaraq bir-biri ilə
əməkdaşlıq etmək prinsipi;
5)
xalqların hüquq bərabərliyi və öz müqəddəratını təyin etməsi
prinsipi;
6)
dövlətlərin suveren bərabərlik prinsipi;
7)
dövlətlərin BMT' Nizamnaməsinə uyğun olaraq öz üzərlərinə
götürdükləri öhdəlikləri vicdanla yerinə yetirməsi prinsipi.
Avropada təhlükəsizlik və əməkdaşlıq üzrə Helsinki Müşavirəsinin
1975-ci il 1 avqust tarixli Yekun aktında isə on
prinsip gös
28
tərilmişdir; yuxarıda sadalanmış prinsiplərə burada daha üçü əlavə
olunmuşdur:
8)
sərhədlərin toxunulmazlığı prinsipi;
9)
dövlətlərin ərazi bütövlüyü prinsipi;
10)
əsas insan hüquq və azadhqlanna hörmət edilməsi prinsipi.
Nəzərə almaq lazımdır ki, Helsinki Yekun aktı öz-özlüyündə
beynəlxalq müqavilə deyildir və regional xarakterli bir sənəddir. Lakin onun
təsbit etdiyi prinsiplər, o eümlədən bu üç prinsip onun qəbul olunmasına
qədər artıq ümumi beynəlxalq adət hüququnun bir hissəsi idi və bütün
dövlətlər tərəfindən tanınmışdı. Yəni Helsinki Yekun aktı, sadəcə olaraq,
müasir beynəlxalq hüququn hamı- lıqla qəbul edilmiş on əsas prinsipini
bəyan etmişdir.
Yadda saxlamaq lazımdır ki, hər bir prinsip Ö
20
İ bir hüquqi normadır
və deməli, özündə konkret normativ məzmun, yəni müəyyən beynəlxalq
hüquqlar və müvafiq öhdəliklər ehtiva edir.
2.
Dövlətlərin suveren bərabərliyi prinsipi
Bu prinsip öz birbaşa ifadəsini BMT Nizamnaməsinin 2-ci maddəsinin
1-ci bəndində tapmışdır: «Təşkilat onun bütün Üzvlərinin suveren
bərabərliyi prinsipinə əsaslanır».
Suveren bərabərlik prinsipinin məzmunu iki ünsürdən ibarətdir:
1.
Hər bir dövlət tam
suverenliyə
malikdir və öz siyasi və iqtisadi
sistemini sərbəst və maneəsiz olaraq özü müəyyən edir. Hər bir dövlət bütün
digər dövlətlərin suverenliyinə, o cümlədən ərazi bütövlüyünə və siyasi
müstəqilliyinə hörmət etməlidir.
2.
Bütün dövlətlər ərazisinin miqyasmdan, əhalisinin sayından, inkişaf
səviyyəsindən və hərbi-siyasi potensialından asılı olmayaraq
hüquqi
cəhətdən bərabərdir.
Beynəlxalq təşkilatlarda, bir qayda olaraq, hər bir
dövlət bir səsə malikdir. Beynəlxalq hüquq normaları dövlətlər tərəfindən
qarşılıqlı razılıq yolu ilə bərabərhüquqlu əsasda yaradılır.
Suveren bərabərlik prinsipi bütün dövlətlərin beynəlxalq məsələlərin
həllində bərabər iştirakını təmin etməyə yönəlmişdir.
29