İstclmal amilləri nəzəriyyəsi və amillər üzrə gəlirlərin formalaşması
təcrübədə
«ÜÇ ami l
nəzəriyyəsi»
adlanan Konsepsiyaya istinad
edirlər.
İstehsalın hər bir amili öz sahibinə gəlir gətirməyə qabildir.
Belə
Kİ ,
«Kapital» «mənfəət», «əməK»
«əməK haqqı»,
«torpaq»
isə
«renta» gətirir.
R e s u r s l a r — >
A m i l l ə r —
>
G ə l i r l ə r
« T ə b i i » — ^ « t o r p a q » — « r e n t a»
«M a
d d i» -----
>
«K
a p i t a
1» ----- ► «
m ə n f ə ə t »
«M a 1 i y y ə»
«Ə m ə K»
—
->
«ə
m
ə
K
» ----- ►
«ə
m
ə
K
h a q q ı »
Bütün amillərin gəlirliliyi o deməKdir ıd, onların sahiblərinin
hamısı sərbəst və bərabərhüquqlu müttəfiqdir. Hətta burada iqtisadi
ədalət haqqında söhbət gedə bilər
Kİ,
istehsalın hər bir iş- tiraı-cçısının
gəliri məcmu gəlirin yaradılmasında iştiraıc edən ona məxsus amillərin
töhfəsinə mütabiqdir.
Biz deyəndə
K
İ,
istehsal onun üç amilinin qarşılıqlı fəaliyyətidir, onda
istehsalın texnoloji xaraKterini verirİK. LaKİn nə qədər
Kİ,
hər bir amil öz
sahibini təmsil edir, onda istehsal ictimai xa- raıcter alır, sosial proses olur.
İstehsal, onun amillərinin sahibləri arasında istehsal münasibətlərinin
nəticəsinə çevrilir. Belə olan halda isə müİKİyyətçi rolunda həm fərdlər,
həm onların qrupları, həm də sosial təsisatlar çıxış edə bilər; onda istehsal
müxtəlif iqtisadi subyeKtlərin qarşılıqlı münasibətlərini təmsil edir, yəni
fərdi, Kolleıctiv, dövlət ıdmi müxtəlif müİKİyyət formalarının qarşılıqlı
fəaliyyəti özünü büruzə verir.
Artıq deyildiyi ıdmi istehsal amilləri müİKİyyətçilərinin hamısının
istehsalda bilavasitə iştiraKi zəruri deyildir. LaKİn bu, yalnız «torpaq» və
«Kapital» Kİmi özgəninKİləşdirilmiş istehsal amilləri müİKİyyətçilərinin
imtiyazıdır. ƏməK qabiliyyətini isə özgəsinə verməK mümKÜn deyil. Ona
görə yalnız «əməK» amilini təmsil edən
K Ə S
istehsal prosesində həmişə,
bilavasitə iştiraK etməlidir. BeləlİKİə, onun «muzdlu işçi» statusu
obyeKtivdir; həm də bu, başqa istehsal amillərinin mülıdyyətçisi olmaqda
ona mane olmur. Belə Kİ, muzdlu işçi də səhm, daşınmaz əmlaK və s. əldə
edə bilər.
KonKret
iqtisadi şəraitdə hər bir amilin gəlirlilİK
ölçüsü
iqtisadi
nəzəriyyənin mərKəzi problemlərindən biridir.
Bütün
son- raKi mühazirələr
faıctiıd olaraq buna həsr edilmişdir.
Axı,
iqtisad elmi istehsal amillərinin
gəlirliliyi haqqında elmdir. LaKİn indİKİ halda bizi «əməK», «torpaq» və
«Kapital»ın qarşılıqlı fəaliyyət
298
istehsal amilləri üzrə gəlirlərin formalaşması
sistemi Kİmi istehsal prosesi maraqlandırır.
İstehsal amillərinin sahibi üçün gəlir olan şey həmin amilləri alan
üçün xərcdir. Belə
Kİ,
iş qüvvəsinin sahibi üçün əməK haqqı gəlir,
müəssisə üçün isə bu, istehsal xərcidir.
İqtisadi nəzəriyyədə gəlirin İKİ fərqli növündən bəhs edilir. Bi- rincici,
xücuci təcərrüfat anlayışı Kİmi, yə'ni mİKrocəviyyədə gəlir. Buraya
muzdlu işdən, cahibKarhq fəaliyyətindən və müİKİyyətdən gəlirlər
aiddir; İKİncici, xalq təcərrüfat anlayışı Kİmi, yəni maKroiqticadi
cəviyyədə gəlir.
Burada ictehcal amillərindən ictifadə olunmacı əcacında,
funK- cional
bölgü
nəticəcində əldə edilən gəlirləri təhlil etməK lazımdır. FunKcional
bölgüdən gəlirlərin
fərdi bölgücü
fərqləndirilir Kİ, bu da cəmiyyətin
məcmu gəlirinin ayrı-ayrı şəxclər, ailələr, ev təcərrüfatları və i.a. arasında
bölgüsünü göstərir. Bu bölgü maKroiqtisadiyyat haqqında bölmədə
nəzərdən Keçirilir. MaK- rosəviyyədə gəlir haqqında ən ümumi təsəvvürü
aşağıdaKi tərifdən görə bilərİK:
Gəlir - müəyyən vaxt ərzində təsərrüfat fəaliyyəti nəticəsində əldə
edilən pul vəsaitidir.
Bu,
müəssisə (firma), fizİKİ şəxs
və
ya bütün
cəmiyyətin işinin pul ifadəsində, yə'ni manat, dollar, marKa
və
s. ilə
yeKunudur.
Gəlirlərin təsnifatı
müxtəlif meyarlar üzrə aparılır. Əgər gəlirləri
mənimsəmə subyeKtindən asılı olaraq fərqləndirsəK, bu halda gəlirlər
aşağıdaKi Kİmi bölünür:
-
əhali gəlirləri;
-
müəssisənin (firmanın) gəlirləri;
-
dövlətin gəlirləri;
-
cəmiyyətin gəlirləri.
Həmin gəlirlərin məcmusu cəmiyyətin maKsimum tələbini
müəyyən edir. Əldə olunan və real sərəncamda olan gəlirin
Kəmiyyətindən asılı olaraq əhalinin gəlirləri bir neçə yerə bölünür:
-
nominal gəlir - bu, əldə olunan pulun ümumi məbləğidir;
-
sərəncamda olan və ya xalis gəlir - bu, vergilər çıxılandan sonra qalan
qalıqdır;
-
real gəlir - yəni qiymətlərin dəyişilməsinə edilən düzəlişlə xalis gəlir.
Müəssisə və ya firma gəlirlərinin təhlilində belə anlayışlardan
istifadə edilir:
-
ümumi gəlir
- bu, bütün məhsulun reallaşmasından əldə edilən
məbləğə bərabərdir.
-
orta gəlir
- satılmış məhsul vahidinə hesablanmış məbləğ.
-
son gəlir
- bu, əlavə məhsul vahidinin satışından əldə olunan
299