Əmtəə və onun xassələri
obyeKtiv bərabərlİK prosesidir. Məsələn, çörəK bir istehlaK dəyəri
formasıdır, Kostyurn isə digər istehlaK formasıdır. İstehlaK dəyəri
baxımından əmtəələri ölçməK olmaz. LaKİn mübadilə dəyəri
nöqteyi-nəzərindən əmtəələr ölçülürlər, çünKİ əmtəələr dəyişdiriləndə
onların əsasını mübadilə nisbəti təşKİl edir.
Belə Kİ, əmtəələrin mübadilə dəyərini onların istehlaK dəyərilə
müəyyən etməK olmur. Əgər bu belə olardısa bərabəri bərabərsizlİK-
lə, ölçüləni ölçülməyənlə eyniləşdirməK olardı. Bütün mübadilə edilə
bilən əmtəələri ümumi və bərabər edən o Kateqoriyadır
K
İ,
onun
əsasında mübadilə prosesi proporsional olaraq baş verir. Bu bütün
əmtəələrin məzmununu təşKİl edən və onların istehsalına sərf edilən
ictimai əməKdir. İstehlaK dəyərinin müxtəlifliyinə baxmayaraq
əmtəələrin istehsalına sərf edilən əməK eyni olduğuna görə bu
əmtəələrin dəyərini ölçməK mümKÜndür. Əmtəələrin istehsalına sərf
edilən əməyin miqdar Kəmiyyəti həmin əmtəələrin dəyərini ölçməK
imKanı verir və bunun əsasında əmtəələri dəyər baxımından bir-birilə
müqayisə etməK olar. Deməli, əmtəənin mübadilə dəyəri imKan verir
Kİ, bu əmtəələr müəyyən nisbət daxilində bir-birinə bərabərləşdirilsin.
ÇünKİ dəyəri yaradan ictimai əməKdir, bu ictimai əməK dəyər
formasında mübadilə prosesində təzahür edir.
Deməli, əmtəənin müəyyən bir miqdar nisbətində başqa əmtəəyə
dəyişdirilmə qabiliyyəti onu mübadilə dəyəri edir.
Belə Kİ, insanın bu və ya başqa bir tələbatını ödəməK xassəsi
əmtəənin İstehlaK dəyəri, digər əmtəələrə dəyişdirilə bilməK
qabiliyyəti isə onun mübadilə dəyəridir.
İstehlaK dəyəri və mübadilə dəyəri Kateqoriyalarını elmi
ədəbiyyata Aristotel, A.Smit, D.RİKardo, T.Maltus, K.MarKS,
C.
S.Mili və başqa alim-iqtisadçılar gətirmişdir.
ƏməK-dəyər
nəzəriyyəsinin
tərəfdarları
göstərirdilər
Kİ,
Keyfiyyətcə müxtəlif. Kəmiyyətcə ölçülə bilməyən əmtəələr mübadilə
oluna bilər. Onların fİKrincə dəyişdirilən əmtəələrin ümumi bir əsası
var. Bu ümumi əsas əməK məsrəfləridir və həmin əməK məsrəfləri
mübadilə dəyərini müəyyən edir.
Müasir Qərb iqtisadi ədəbiyyatında əməK-dəyər nəzəriyyəsindən
fərqli olaraq yeni bir nəzəriyyə - faydalılıq nəzəriyyəsi meydana
gəlmişdir.
Faydalılıq
nəzəriyyəsinin
yaradıcıları
K.Mengerin,
E.Bem-BaverKİn və F.Vizerin yaratdıqları son faydalılıq nəzəriyyəsinə
əsaslanırlar. Bu nəzəriyyəyə görə mübadilənin əsasını dəyər deyil,
faydalılıq təşKİl edir.
A.Smit əmtəə istehsalına sərf edilən əməyi, alınan əməyi (əməK
haqqını), mənfəəti və torpaq rentasını dəyərə aid edir.
D.
RİKardo və D.R.MaK-Kullox dəyəri istehsal xərcləri Kİmi,
127
Əmtəə istehsalı və pul
J.B.Sey isə şeyin faydalılığı Kİmi izah edirlər. D.Loderdel dəyəri təKİif
və tələblə əlaqədə izah edir. K.MarKS və F.Engels göstərilən
iqtisadçı-alimlərin mübahisəli fİKİrlərini təhlil edərəK belə bir nəticəyə
gəlmişlər Kİ, dəyər ictimai əməK sərfinin abstrant əşya formasıdır və
dəyər istehsal xərclərinin faydalılığa olan münasibətini ifadə edir.
iqtisadi ədəbiyyatda əmtəə dəyərinin Kəmiyyəti və onun qiyməti
haqqında da mübahisələr mövcuddur. Məsələn, A.Smit dəyərin ölçü
vahidi Kİmi bə'zən onun istehsalına sərf olunan iş vaxtını, bə'zən də
əməyin özünün dəyərini götürür. D.RİKardo isə iddia edirdi Kİ,
dəyərin ölçü vahidi istehsalın ən pis şəraitində sərf olunan iş vaxtıdır.
S.Sismondi dəyər Kəmiyyətini cəmiyyətin bütövlÜKdə tələbatı ilə
tələbatın ödənilməsi üçün lazım olan əməyin miqdarı arasındaKi
münasibət Kİmi izah edir. P.Samuel- son, C.KlarK və başqa iqtisadçılar
dəyər Kəmiyyətinə son xərclər əsasında formalaşan qiymət Kİmi
baxırlar. FaKtİKİ olaraq onlar bu problemi təKrar istehsal şəraitində
qiymətin dəyişməsilə əlaqələndirirlər.
Bütün bu baxışların təhlili belə bir nəticəyə gəlməK imKanı verir
Kİ,
dəyər Kateqoriyası dəyərlilİK məfhumu ilə əlaqədardır. Qeyd edəK
Kİ, əmtəənin dəyəri müəyyən bir KonKret tarixi şəraitdə iqtisadi
dəyərliliyin xüsusi təzahür formasıdır.
insan cəmiyyəti iqtisadi fəaliyyətsiz yaşaya bilməz, iqtisadi
dəyərliliyi isə məqsədin və bu məqsədə nail olmaq vasitəsinin vəhdəti
Kİmi götürməK lazımdır. Əmtəə istehsalı şəraitində dəyərlilin dəyər
forması alır, iqtisadi dəyərlilin, onun substansiyası müəyyən iqtisadi
fəaliyyətdir. Bu iqtisadi fəaliyyətə məqsəd (nəticə) və vəsaitlər
(məsrəflər) daxildir, iqtisadi dəyərlilin eyni zamanda nəticənin
(faydalılığın) və məsrəflərin vəhdətidir. Deməli, iqtisadi dəyərlilin
ne'mətlərin iqtisadi faydalılığı ilə onların istehsalına çəKİlən iqtisadi
məsrəflərin vəhdətidir.
Məhdud ne'mətlər dəyərliliyə malindir. Odur ni, az tapılan, nadir
ne'mətlər dəyərliliyin ünsürü Kİmi çıxış edirlər. Ne'mətlərin iqtisadi
faydalılığı onların məhdudluğundan asılıdır. Buna görə də ne'mətlərin
istehsalının artımı onların iqtisadi faydalılı- ğına tərs mütənasibdir.
Çünni bu ne'mətlərin miqdarı artdıqca onlar ucuzlaşırlar, az
məhdudluğa malİK olurlar və onların fayda- lılığı aşağı düşür.
iqtisadi məsrəflər və iqtisadi faydalılıq vəhdət halında dəyərliliyi
təşKİl etməKİə öz-özünə nizamlanma prinsipi əsasında həyata
Keçirilirlər
Kİ,
bu
bütövlÜKdə
cəmiyyətin
məqsədəuyğun
fəaliyyətinə, o cümlədən iqtisadi fəaliyyətə xas olan bir prosesdir.
iqtisadi subyeKtin, istehsalçının xərclərinin nəticəsi özünü
128