Məsələn, götürək sufiləri. Onların qətiyyəti olmayıb? Nə qədər əzablara, iĢgəncələrə dözərək
bir tikə çörəklə yaĢayıblar, "rizq Allahdandır" deyiblər. Əksinə, dünyanın ən qətiyyətli adamları
onlardı - haqqın yoluyla gediblər. Onlar öz Ģəxsiyyətlərini önə çəkməyiblər. Kimdi onlar?
Təsəvvür edin ki, bir sufi dərviĢ bütün ölkəni gecə-gündüz gəzərək oxuyur: "ya haqq", "ya
haqq", "ya haqq"... Onun özünün heç nəyi yoxdur - çöldə gəzir, xarabalarda yatır, ac-susuz
qalır, ancaq dönmədən Haqqı insanların beyninə yeridir. Ġndi demək olarmı ki, o, qətiyyətsiz
adamdır?! Əksinə, çox qətiyyətlidir. O, baĢ
kəsmək yox, Haqqı anlatmaq istəyir. Kim də Haqqı
çox sevirsə, Haqqı daha çox müdafiə edirsə qətiyyətli adam odur!
Qətiyyətli adamlar imperatorlar deyil. Mənə ordu verin, gedim kimisə əzim. Buna nə var ki,
hamı edər. Qətiyyət qan tökməklə ölçülməz. Gəncədə tərksilah edilməli 500 adam - bir
batalyon vardı. Onları topla elə yatdıqları yerdəcə batırmaq olardı. Bəs sonra bunu hansı
Haqqa yazacaqdıq? Xalqa necə izah edəcəkdik? Bu 500 adamın içərisində, deyək ki, 30-u
günahkardı. Qalanları əmrə tabe olub. Onları qırandan sonra özümüzə necə, hansı adla haqq
qazandıra bilərdik?! Mən, doğrusu, buna cavab tapa bilmirəm.
Cinayətkarı tapıb onun özünə cəza vermək lazımdır. Surət Hüseynovu həbs etməkçün gərək
bir 300 nəfəri qıraydıq; axı o 300 nəfərin günahı yoxdu! Bəs bu qiyam sonradan böyüyüb
vətədaĢ müharibəsinə çevriləndə nə etməli? Mən, Qamsaxurdianı bacarıqlı adam sayıram.
Böyük Ģəxsiyyətdi - gürcü xalqının azadlığı uğrunda dönmədən mübarizə aparıb. Amma
vətəndaĢ müharibəsində qətiyyətli ola bilməzsən. VətəndaĢ müharibəsində qətiyyətlilik
dəlilikdir.
Öz əsgərini öldürmək, öz vətəndaĢını öz vətəndaĢına qırdırmaq, üstəlik, qıran
vətəndaĢa Milli Qəhrəman adı da vermək xəstə insanın psixologiyasıdır.
Tutaq ki, mən lap əmr verdim, deyək 500 nəfər 500 nəfərlə vuruĢdu. 100 nəfər bu tərəfdən,
200 də o tərəfdən qırıldı. Qalib gəldik. Amma bu qırılanın hamısı Azərbaycan xalqının övladları
deyilmi?!
Bu, aksiomdur - insan ağlının, milli Ģüurun ən inkaredilməz aksiomudur ki, vətəndaĢ
müharibəsinin qalibi olmur, qurtardı! Kim özünü qalib sayır saysın! VətəndaĢ müharibəsinin
qətiyyətlisi olmur! Kim özünü qətiyyətli sayır saysın!..
Dövlət baĢçısı öz qətiyyətini ölkəsinin, dövlətinin içində - öz vətəndaĢlarına yox, çölündə -
düĢmənlərinə göstərməyi bacarmalıdır!
Bir Türkiyə generalının belə sözü var ki, igid adam vətən uğrunda, xalq uğrunda öz həyatını
qurban verən yox, onların yolunda öz Ģərəfini, təmiz adını qurban verəndir. Siz Kələkiyə
gedəndə Ģərəfinizi qurban verəcəyinizi görürdünüz?
Çox qabaqcadan görürdüm.
Deməli, özünüfədaya qəsdən gedirdiniz?
Qəsdən gedirdim, bilə-bilə gedirdim. Mənə heç nə lazım deyildi. Ġstəyim bircə oydu ki,
vətəndaĢ müharibəsi olmasın, soydaĢlarımız, qandaĢlarımız bir-birini qırmasın. Mənimçün
orada Ģərəfdən söhbət gedə bilməzdi. Mənimçün hər Ģeydən öncə VƏTƏN və MĠLLƏT’di!
Ġstədiyinizə çatdınız?
Bəli! Mən istədiyimə çatdım. Tarixə bir daha sübut edəcəyəm ki, mən ən doğru olan
fenomenal bir addım atmıĢam! Onun izahını sonra verəcəyəm.
"Yeni dövlət qurmaqda və onu demokratik üsullarla idarə etməkdə mən Heydər
Əliyevdən on qat səriĢtəliyəm!"
Bəy, Sizi prezident və bizi iqtidar olaraq səriĢtəsizlikdə suçlandırmağa indiki iqtidar nə qədər
haqlıdır? Ümumiyyətlə, bu "səriĢtəsiz" termininə münasibətiniz?
Bunların hamısı indiki iqtidarın ortaya atdığı boĢ sözlərdir. Mənim haqqımda iki Ģeyi xalq
həmiĢə deyir: birincisi, qətiyyətsizdir - özü idarə etmir, onu idarə edirlər; ikincisi, qorxdu,
qaçdı Kələkiyə. Budur mənim üstümdə qalan ittihamlar. Onlara da cavab verəcəyəm, qoy nə
deyirlər desinlər. Qaldı ki səriĢtəsizliyə, bu məsələni artıq bir dəfə izah etmiĢəm.
Bizim kadrlarımız doğrudanmı səriĢtəsizdilər?
Xeyr, elə deyil. Ola bilsin ki, dövlətin müəyyən mexanizmlərini köhnə üsullarla idarə etməkdə
Heydər Əliyev məndən səriĢtəlidir, bunu qəbul edirəm. Ancaq yeni dövlət qurmaqda və onu
demokratik üsullarla idarə etməkdə mən Heydər Əliyevdən on qat səriĢtəliyəm! Bu, bir.
H.Əliyevin indiki kadrlarıyla müqayisədə bizimkilər hər baxımdan yüz dəfə üstündür - həm
demokratik idarəçilikdə, həm vicdanlılıqda, həm dövlətçiliyə sədaqətdə, həm də mənəvi-
əxlaqi təmizlikdə. Bunların kadrı yoxdur.
Qoy 10 nəfər kadr bunlar çıxarsın, 10 nəfər də mən,
oturub üz-üzə söhbət etsinlər. bunlar
idarəçilik nədir bilmirlər; yalnız onu bilirlər ki, rüĢvət alıb
rüĢvət versinlər, vəzifələrini saxlasınlar, kim güclüdürsə ona yaltaqlanıb kim zəifdirsə onu
əzsinlər. Vəssalam.
Sistemləri budur. Bunlara "kadr" deyəndə mənim gülməyim gəlir. ÇağdaĢ
elmə azca da varsa yiyələnmiĢ adamlar bunları kadr sayırsa vay bu millətin halına, yazıqlar
olsun bu xalqa!
Bunlar kadr deyil, aĢağıdan oğurlayıb yuxarı ötürən bir sürü oğru dəstəsidir.
Yuxarı çığıranda "ləbbeyk" deyirlər, aĢağını da döyürlər, əzirlər.
Minlərcə belə heyvərə hökumət olub dünyada. Buna "cahil cəmiyyət" və "cahil hökumət"
deyirlər. Bizim iqtidar dövründəsə Ģüurlu cəmiyyət vardı. Bu cəmiyyətin içindən yararlı bir
təbəqə seçilmiĢdi. Onlar yeni, azad, müstəqil dövlət qurmaq istəyən namuslu, fədakar
vətəndaĢlardı. Vətəni hədsiz sevirdilər, onun yolunda ölümə hazırdılar, azadlığı hər Ģeydən
üstün tuturdular, onun uğrunda məqsədyönlü mübarizəyə giriĢmiĢdilər. Onlar Ģüurlu,
yaradıcı, təĢəbbüskar, təmiz niyyətli insanlardı və baĢlanğıcda təcrübələri hələ yetərincə
olmasa da cəmiyyəti ləyaqətlə idarə etməyə baĢladılar.
Bəs sonra nə oldu? Bizi daxili və xarici güclər aradan götürdülər, baĢqa yerdən cəmiyyətə
üstqurum gətirdilər və həmin üstqurum baĢladı bazisi əzməyə, onu Ģüursuz, qorxaq etməyə,
alçaltmağa, vətəni satmağa təhrik etməyə. Onlarla bizim baĢlıca fərqimiz, bax, budur.
Biz indi yenidən bu cəmiyyətin içərisinə gedib onun keçmiĢ mübariz ruhunu qaytarmalı, onu
yenidən Ģüurlu, mübariz vətəndaĢlar taplumuna çevirməli, onun inkiĢafına mane olan
çürümüĢ, rüĢvətxor üstqurumu götürüb atmalıyıq.