xaqanlardan biri əsas hökmdar sayılırdı, digərləri ondan asılı
vəziyyətdə idilər. Xaqandan sonra ikinci böyük rütbə yabqu və şadlar
hesab olunurdular. Xaqanın hökmdar olmayan uşaqları tigin ləqəbini
daşıyırdılar. Digər yüksək rütbəli məmurlar tarxan, buysuk, şadapıt
adlanırdılar və hamısına bəy deyə müraciət olunurdu. Bu bölgülər çox
vaxt irsi xarakter daşıyırdı. Xaqan öləndən sonra onun yerinə qardaşı,
oğlu və ya əmisi keçirdi.
Kür Şad-Çuluq xaqanın kiçik oğlu olan bu tigin əmisi Kiəli xaqan
olduqdan sonra Şad rütbəsinə layiq görülür. Ögey anası olan İçinqin
türk elinin başına gətirdiyi fəlakət onun bir neçə dəfə əmisi ilə
münasibətlərinin kəskinləşməsinə səbəb olmuşdu. Kür Şadın
döyüşlərdə göstərdiyi igidliklər onun nüfuzunun artmasına bais olmuş,
təkcə Göktürk elində deyil, düşmən Çin imperiyasında da şöhrətindən
danışılmağa başlanılmışdı. Əsarət illərində digər türk bəylərinin bir
qismi intihar etsə də, Kür Şad xalq üçün yaşamanın daha əhəmiyyətli
olacağını
düşünürdü.
Onun
cəsarətinə
bələd
olan
çinlilər
imperatorluğun saray mühafizəsinin qorunmasına rəhbərlik edən bir
vəzifəyə qoymuşdular. Kür Şad Çin ordusunda xidmət etməyə başlasa
da, bir gün bu qılıncla çinliləri məhv edəcəyi anı gözləyirdi. Qara
xaqanın ölümü, əsir türklərin vəziyyətinin ağırlaşması Kür Şada təcili
planlar qurmağa məcbur edirdi.
Bu dövrdə Çinə Tanq sülaləsinin ikinci imperatoru Li Şih Min (Tay-
Tsunq, 627-649) hökmdarlıq edirdi. Onun zamanında 50 milyonluq
əhalisi olan Çin qüdrətli bir imperiya vəziyyətində idi. Kür Şad (çincə
Kie-Şe) sarayda yüksək bir mövqe tutduğundan Çin ordusu və
imperator haqqında gizli bilgilərə sahib idi.
Çin imperatoru Tay-Tsunq bəzi gecələr təkbaşına paytaxt Çanan
şəhərini dolaşırdı. Bunu bilən Kür Şad 39 yoldaşı ilə birlikdə gizli plan
quraraq imperatoru əsir almağı qərarlaşdırırlar. Plana görə, əgər
azadlıq mübarizəsi qələbə ilə nəticələnərsə, Kür Şad siyasətdən
çəkilərək əsla xaqan olmayacaq, onun qardaşı Tulunun oğlu hökmdar
elan ediləcəkdir. Çünki onsuz da könlündən xaqanlıq keçməyən
(Əslində bu mövqe üçün ondan layiqlisi yox idi.) Kür Şadın fikrincə,
mübarizə tamamilə milli xarakter daşımalıdır və heç bir türkün
qəlbində buna zərrə qədər də şübhə olmamalıdır. Plan yalnız 39 nəfər
igid türkə bildirilmişdi, çünki çox adamın bilməsi qiyamın çinlilər
tərəfindən sezilə biləcəyinə səbəb olardı.
Nəhayət, 639-cu ilin, ümumiyyətlə bəşər tarixinin ilk və son gününün
qəhrəmanlıq saatı yaxınlaşdı. 40 nəfər cəsur türk axşamın düşməsini
gözləyirdi. Fəqət tale yazılmışdı. Heç gözlənilmədən güclü leysan
yağmağa başlayır və bunun nəticəsində imperator sarayı tərk etmir.
Hərəkatı təxirə salmağın risk olduğunu düşünən Kür Şad (Çünki plan
aşkar olsaydı, minlərlə türk qılıncdan keçiriləcəkdi.) inanılmaz bir
addım ataraq 40 nəfərlik bir dəstəylə 100 min nəfərlik qoşunla qorunan
Çin sarayına hücum etməyi əmr edir. Məqsəd silah gücünə imperatoru
əsir alaraq Ötükənə doğru irəliləmək idi. Yüzlərlə Çin əsgəri 40
əsilzadənin sərrast oxları və qılncları ilə öldürüldü. Fəqət Çin
ordusunun çoxluğunu nəzərə alan Kür Şad saray axuruna hücum
edərək imperatorluğun atlarını ələ keçirərək vətənə doğru irəliləməyi
əmr edir.Atlara minən dəstə paytaxtı tərk etsələr də, Çin ordusu onları
təqib etməkdə idi.
...Qarşıda Vey çayı görünürdü. Onu keçdikləri an azadlığa
qovuşacaqdılar. Fəqət axşamdan yağan yağmur çayın körpüsünü
dağıtmışdı. Sonadək mübarizə aparmaqdan başqa çarə qalmamışdı.
Vey çayının sahilində sağ qalan dəstə üzvlərinin hamısı şəhid olmuş,
yalnız Kür Şad qalmışdı. O, ulu babaları Meteni, Bumını, İstəmini
düşünərək bir yandan da Bozqurd andını təkrarlayırdı: “Göy girsin,
Qızıl çıxsın. Tanrı türkü qorusun!” Nəhayət,düşmən çinlinin qılıncı
havaya qalxır və Tanrı dağlarının acı naləsi eşidilir.
Həqiqətən, Kür Şad bəşər tarixinin ilk və son qəhrəmanıdır. Belə ki, o
mücadiləsində heç bir zaman şəxsi mənfəət güdməyib, digər
qəhrəmanlar kimi nə ölkələr zəbt edib, nə yüksək rütbələrə can atıb, nə
də ki, xalqa zənginlik, var-dövlət gətirib. Onun yalnız bir idealı var idi:
Ötükəndə qurdbaşlı bayrağı dalğalandırsın. Kür Şadın bu mücadiləsi
nəticəsində çinlilər əsir türkləri sərhəd bölgələrə sıxışdırdılar və türk
tarixində yeganə əsarət dövrü olan 50 ilə yaxın müddətdən sonra İkinci
Göytürk dövləti quruldu.
XI yarpaq
Kurqanlardan gələn işıq
“Spitamen İskəndərlə döyüşən xalq sərkərdəsidir” Vasili Yan
Sitatı Vasili Yandan əbəs yerə gətirmədik. Çünki “Kurqanlardan gələn
işıq” tarixi romanı ilə oxucularında Spitamenə qarşı sevgi və qibtə
yaranmasının səbəbkarıdır. Bir çoxları kimi Spitamenin kimliyinə biz
də ilk dəfə olaraq həmin əsərdə rast gəldik. Roman 1932-ci ildə qələmə
alınsa da, 1959-cu ildə təkmilləşdirilərək yenidən çap olunur və
müxtəlif dünya dillərinə tərcümə edilir. Vasili Yan Azərbaycan
oxucusuna “Çingiz xan”, “Batı”, “Finikiya gəmisi” kitabları ilə
tanınmasına baxmayaraq, fikrimizcə, “Kurqanlardan gələn işıq” romanı
onu oxucuların gözündə daha da yüksəldib. Ümumilikdə, əsər
Makedoniyalı Aleksandrın Şərqə yürüşünü əhatə edir və bununla
əlaqədar bir sıra şərq xalqlarının, xüsusilə iskitlərlə soğdların həyatla
mübarizəsindən, bozqırlara olan sevgisindən və igid Spitamendən bəhs
edir.
Türk xalqlarının daima qəhrəmanlara ehtiyacı vardır. Xalqı əsarət
zəncirindən qıraraq, yatmış azadlıq duyğularını oyadaraq Vətən
uğrunda savaşa istiqamətləndirəcək sərkərdələr ətrafında sıx birləşmək
türk boyları üçün xarakterik xüsusiyyətlərdəndir. Təsadüfi deyil ki,
Dostları ilə paylaş: |