Divan-ü luğat-it tüRK

itsəmək : etsəmək. edsəmək. göndərmək. bağışlamaq.

ivədəmək: əvədəmək. (< əvək). çabalamaq. qımıldamaq.

ivək : əvək. evək. tələs. əcələ. - ivək sinək, sütə düşər.

ivəklik_ka : işlərdə ivmə. əcələçilik.

ivən : evin. evin. dənə.

ivət_ka : əcələ. ivnnə.

iviq_ka : qırlarda, taşlı yerlərdə yaşıyan geyik.

ivmək : əvmək. bir şey, bir yer sarı qaçışmaq. tələsmək. əcələ edmək.

ivriq_ka : ibriq.

ivsəmək: evsəmək. əvsəmək. tərkişmək. tələsmək. dalsamaq. əcələ edmək (istəmək).

iyə : izə. isə. yiyə. igə. malik. tanrı. - qut qovuq versə iyəm quluna \\ gündə işi yüksəlibən yuqar ağar. - iyəmi öğərəm: tanrıya şükr edərəm.

iyələmək: iymək. iyəmək. iyərmək. edmək. idmək. itmək. idərmək. itərmək. ismək. isəmək. isərmək.

iyən : igən. malik. sahib.

iyəş : iyiş. iyəli, sahablı mülk, mal. şəxsi var. şəxsi. xisusi.

iyi : ədqü_ka. edku. ayqu. əyku. eyqu. əzqu. iyə. ağa. sahab. gözəl. yaxşıqlı. - edku yavlaq: iyi kötü. - eygiligin gəl, ısızlığın gəlmə: xeyirlə gəl, şərrilə gəlmə.

iyid : açındı. comət. cəvanmərd. yolun. ərən. fədayi.

iyiləşmək: yarpatmaq_ka. düzəlmək. ayağa qalxmaq. sarpılıb böyümək.

iyiləşmiş : (yara). yetmiş_ka. bütmiş. bitmiş. qapanmış.

iyiləştirmək : ədlətmək_ka. edlətmək_ka. eylətmək_. ıslah ettirmək.

iyilik : ədqülük. edqülük. eykülük. əzkülük.

iyilik : ədqülük_ka. edqülük. eykülük. əykülük. eyilik. əzqil. eygili. rəhm olunan. rəhmətlik.

iyiş : iyəş. iyəli, sahablı mülk, mal. şəxsi var. şəxsi. xisusi.

iyitlik : ağışqa. yaxcılıq.

iylənmək: burunlamaq_ka.

iylətmək: burutmaq_ka. bırıtmaq. əldən qoymaq.

iylik : eylik. iyi, yaxcı olan.

iyri : iri. tupur. topur. - topur yinu: iri mirvarid.

iyrik : irik_ka. idrik. iğrik. 1. ərpik. əprik. əsgi olan hər nəsnə. 2. qaba. gobud. qatı olan nəsnə.

iytürmək_ka: ettürmək_ka. büktürmək.

iz : iz_ka. ula_ka. əlamət. nişan. salı. - (tanrım) hər yer sandan salı. is. id. iy. iyə. - boş nəyin, izi olmaz: boş mal, başsız mal: başsız mal ortaya düşər. malıvı başsız qoyub, boşa buraxma. 1. əziq. qıvrıq. yerdə, dəridə uzunlamasına olan cızıq.

izbə : yerlik. yerdola₆. padval. zerzəmi

izdən : tor. balıq toru.

izdərik_ka : balıq avlanan bir çeşit ağ.

izə : iyə. isə. tanrı. sahab. - qut qovuq versə izim quluna \\ gündə işi yüksəlibən yuqar ağar.

izərgəmək: azargəmək_ka. əzərgəmək_ka. izləmək. axtarmaq. taptalamaq.

izi_ka : 1. davamlı. durmaz. - izi gəlib gedə alıcı. - işində qırıq yox, izi olmalısız. 2. dalıcan. ötür. - o izi gəldim. 3. öbür il. gələcək ildən sonraki yılı.

izin : boşuq_ka. icazə.

izincü : 1. nərsənin dalında olan nə, arxasından gələn nə. 2. mürid.

iziş : sürgü. sürük_ka. tə'qib.

izləmək : irtəmək_ka. istəmək. aramaq. sürqüləmək_ka. qovalamaq. tə'qib edmək.

izliq_ka : edlik. yetlik. çarıq. - yetlik olsa, ər öldiməz, içlik olsa, at yağrımas: başmaq olsa, ər qalmaz, yəhəlıq (yəhər altı keçə) olsa, at beli yaranlamaz.

j

jaqılamaq_ka : çağlamaq. çaqılamaq. şaqılamaq.

k >q

q

qa : qa_ka. qabın qısalmış biçimi. 1. qap. axar qoyulan qap. - qa qaça: qaqaça: qab qacaq. 2. hərhanki bir şeyin qıyısı. 3. ək. - lığa. - qamışqa: qamışlığa.

qab : 1. tən. gövdə. bədən. - qabu qamuğ deşildi, qanı axıb yüşüldü: bədəni bütün dəlik dəlik oldu, qanı axdı. 2. sarnıç_ka. tulum. - yemək qab: aşıç_ka. aşac. qablama. təncərə.

qaba : iyrik. irik. gobud. kötük. qatut_ka. bədəxlaq. opuz_ka. obuz. şişik. çətin. qatı.

qabadayı: kür. gür. yiğit. dəlir. sarsılmaz. bək yürəkli. cəsur.

qabax : 1. aşnu_ka. öncə. əvvəl. - mən ondan aşnu gəldim. - qurumuş qabaq: sağanqu. saqnaqu_ka. saxsılanmış. 2. uğraş. uğra. uğur. oğur.

qabaran: ürülqən_ka. urulqan. orulqan. şişən.

qabarcıq: qabarqan_ka. sivilcə. qamcuq. qamcıq. qamçıqu_ka

qabarqan_ka: sivilcə. qabarcıq. qamcuq. qamcıq. qamçıqu_ka

qabarmaq: bars bolmaq_ka. paysalmaq₆. üzlənmək_ka. şişmək.

qabartı : bars_ka. şiş. paysa₆.

qabartmaq : tovurmaq_ka . durvurmaq. durqurmaq. doğrutmaq. dikmək. - o qulağın tovurdu: dikətdi.

qabcaq_ka: qovşaq. çatar. çatşaq. neçə yolun, qolun birbirinə qavuştuğu yer.

qabıq : 1. qaysı. qayıs. 2. sıyrım. dəri. üz. - qabıq qoymaq: qayıslanmaq:

qabır : gürs. qurs. şişik. maya.

qabırcaq_ka: qabqırcaq. sandıq. tabut. ükək_ka.

qabır_ka : qapır. qurs. gürs. şişik. maya.

qablamaq: aşatmaq_ka. yeditmək. yemək, çörək vermək.

qabuc : hoqqa. qasıb. xapsi_ka. qapsı. qapas. kiçik qutu, qab.

qabus : kabus. < qâpus. qarabasma. bürt_ka.

qacac_ka : ( q <> c ) qaqac. kir. çirk. çik. bulaşıq.

qaca_ka : qap. qa qaca.

qacalamaq_ka: qabçaqlamaq. qablamaq. qaba qoymaq.

qaç qaç_ka: qoç qoç. üzərlik tütüsü verərək söylənən söz.

qaç : kaç_ka. 1. neçə. - kaç qata sordum. - kaç kərə: qaçur. qaçar_ka. - kaç istədi, kaç aldım. 2. dəfə. yol. - bir kaç gəldim yoxuduz. - bir kaç utuzdun. - bir kaç utuzan bir kaçda qazanır.

qaçaç_ka : ipəkli çin qumaşı.

qaçağan : qaçıqay. çəkingən. təzki. tazıq_ka. - qaçağan adam: qaçıqay ər. _ka.

qaçaq : qaçqın. yazıq. azıq.

qaçan_ka : kaçan. 1. nə vaxt. nə zaman. - kaçan gedirsən. 2. zaman. vaxd. çağ. - bir qaçan: bir çağ. 3. əgər. isə. - qaçan barsan: əgər gedsən. gedərisən.

qaçar_ka : kaç kərə. qaçur.

qaçıqay_ka: qaçıqan - qaçıqay ər: qaçıqan adam.

qaçılmaq: çəkilmək. qaçımaq_ka.

qaçımaq_ka: qaçmaq. qaçılmaq.

qaçın : sağlaş. gizlən.

qaçınmaq : çəkinmək. tıqılmaq_ka: tıqınmaq. ürkmək_ka. ürkünmək. tizmək. tezinmək. tezgərmək. tizgirmək. yığılmaq_ka. toplanmaq. büksəmək. bükmək. irgənmək. qaytarmaq. burcutmaq.

qaçıran : qaçurqan_ka. ətacı. bədəxlaq.

qaçırmaq: qarturmaq_ka. neçə nəyi birbirinə qarıştırmaq, daldırmaq, tıxdırmaq, basmaq, batırmaq, sıçratmaq. - suyu boğazıma qaçı:tdı: qarturdı. - onu suya qaçır: qartur: batır.

qaçırtmaq: qaçıtmaq. sıçratmaq. ötqgərmək. ütgərmək. ürkütmək. qəbətmək. öldürmək. yox edmək. qavşatmaq: gəvşətmək. kovşatmaq. boşaltmaq. ayırmaq. açmaq.

qaçış_ka : uyuşmazlıq. döğüş. - qaçış bolsa, qıya görməz: el ara çalış, çözüş, ixtilaf düşsə, el birbirinə yanda baxmaz belə.

qaçışmaq: tazışməaq_ka.

qaçıtmaq: 1. qaldırmaq. ( q <> y ) qoğutmaq. qoxutmaq. quyutmaq_ka. qızdırmaq. ürkütmək. quşqutmaq. tazıtmaq_ka. tezitmək. tazıqdırmaq. ürkütütmək. sıçratmaq. qəbətmək. öldürmək. yox edmək. qavşatmaq: gəvşətmək. qovşatmaq: boşaltmaq. ayırmaq. açmaq. 2. səkrətmək. atlamaq. salmaq. düşürmək. - on sözdən birin səkrətdi. - pitiyi oxuda, ama hər iki xətdən birin səkrətdi.

qaçqağan: yeyin. yelkən. yelkin. iti olan nə. - yelkin at.

qaçqan : qaçıqay_ka. qaçqın_ka. tizgək. tizək. tezgək. tələsik. tezək. ürkək.

qaçqıç : ürkünc_ka. ürküntü. talqaş. dalquş. qalqal.

qaçqın_ka: qaçan. qaçaq. yazıq. azıq. ürkək. tərsin. tərsən.

qaçmaq : kurəmək_ka. iticə gedmək. tezikmək: tizmək. ürkmək. təzmək_ka. - qul kürədi.

qaçmarlamaq: qaşmərləmək. alaylamaq. alay etmək.

qaçrumsınmaq_ka: qaçırayışsınmaq.

qaçruşmaq_ka: qovalaşmaq.

qaçtırmaq: səgirtmək_ka. qoşturmaq. - səkirtmək. səkirtmək.

qaçturmaq_ka: qaçırtmaq.

qaçurqan_ka: qoğan. qaçıran. ətacı. bədəxlaq.

qaçurmaq_ka: qaçırmaq.

qaçurtmaq_ka: qaçırtmaq. qoğalamaq.

qaçut_ka : 1. qısa neyzə. 2. çəkiş. savaş. qovala qaşdı. qavqa. çarpışma.

qada : bəla. qəza. mun_ka.

qadağa : tıqıq. tıxıq.

qadaq : 1. bərk. möhkəm. 2. çətin. düğün. zor. 3. cəza. ağruq.

qadaş : qohum. tanış. - qadasına qaydı: öz qohumuna ürəyi yandı. - qadaş qadaşa qavuşdu.

qaddarlanmaq:qadrınmaq: qayrınmaq. qadırlanmaq_ka. çağnamaq. çətinləşmək.

qadıq_ka : bax > qatıq_ka.

qadın : uraqut_ka. avrat. arvad. - arvadın qatnaşıqları, tayfa tırığı: tüngür_ka. tüngü. dünür. düğün (< tüq). - böyük qadınlara verilən unqun·: altun tarım_ka. - altun üzük: qızıl könüllü qadın iyi tinli, duyqulu, ruhlu xanım.

qadir : bax > qadır.

qadır : qatır. 1. qadran. qayran. hər şeyə gücü yetən. uğan tənğri. gücü yetən tanrı. 2. çətin. güc. zor. - qatır işlər: böyük, çətin işlər. - qatır durum: pis şərayit. - qatır qışlıq, yaman donluq.

qadırxan_ka : qayıran. cəbbar.

qadışlamaq_ka: tiqişmək. tikişmək.

qadqirmək_ka: qadqırmaq_ka. qaqdırmaq. qabalıq, gobutluq edmək. çamışlanmaq. - at qadqırdı: kişə qalxdı. üstünə yük vurdurmaz oldu.

qadrınmaq: qayrınmaq. qadırlanmaq_ka. qaddarlanmaq. çağnamaq. çətinləşmək.

qadut : qadut. bax > geyüt.

qafcaq : 1. əsəbi. 2. müstəbit. istibdad.

qafcıtmaq_ka : (< qab. bıq). 1. qapcatmaq. qıpcatmaq. bıqdırmaq. qapa qılmaq. qızdırmaq. cinlətmək. incitmək. üzdürmək. - dəlini qafcatma. - iti qafcatma. 1. qafcınmaq. hirslənmək. qızmaq. - arı qafcıtsa, ısırur.

qafqar_ka : safran rəngində ipək qumaş·.

qaftan : kaftan. kəftə. yalma_ka. yağmır (yağmurluq). coşun. yarıq_ka. zireh. paltar. qapama.

qaftar : kaftar. ar böri_ka. sırtlan.

qaq quq: qazın çıxardığı səs. - qaq quq etmək_ka: qaz səs vermək.

qaq : 1. <> kək_ka <> dəd. 2. hər nəyin toplanıb yığılması. - qaq sular: birkələr.

qaq : qaq_ka. 1. ərik. qaysı kimi meyvələrin qurusu. 2. çala çuxur, su birikinti yerlər. gölçək.

qaqac_ka : kir. pas. bulaşıq. çirkin. - qaqac don. - qaqac əllər.

qaqan : qağan. 1. qadir. - qayan qağan tanrım: rəhim qadir allah. 2. hirslənən. qızan. qurulqan_ka. qurulan.

qaqıc : qaqqı_. qaqqıc. məlamət. səzəniş.

qaqığında_ka : qaqımına. qızmasına. istəməzliginə. gücənə. sıxında. zorlaşda. qarşın olaraq. rağmən. əlarəğmi. - bu işi sənin qaqığında qılacağam.

qaqıq : 1. acığ. hirs. 2. qarşıt. muxalifət.

qaqılan : qoğulan. - qaqılan soxulan: qoğulub geri dönən. iş bilən. tikilib sökülən. - qaqılmaq soqulmaq: itilip soxulmaq.

qaqıl_ka : kağıl. incə, yaş söğüt dalı. - qal savı qalmaz, kağıl bağı yazmaz: ağsaqqal sözü işlər, söğüt dalından qurulan bağ düğün açılmaq.

qaqılmaq_ka : qaqqılmaq. çırpılmaq. - başra qaqılmasın, verdiyin çörək.

qaqıma : qızma. qaqıq_ka.

qaqımaq_ka: 1. birinə qızıp ondan üz çevirmək. 2. qarqamaq. 3. qaqumaq. birinə qızmaq. qızqamaq. danlamaq.

qaqış : qəzəb. hirs.

qaqışmaq_ka : birbirinə qızışmaq. birbirinin başına vurmaq.

qaqıt : sınırlı. hirsli. əsəbi.

qaqıtqan_ka: qızdıran. can sıxan.

qaqıtmaq_ka: qızdırmaq. birini sıxdırmaq. incitmək. hirsləndirmək. qızışdırtmaq. - onu qaqıtma. - o məni qaqıtdı: mənə qızdı.

qaqqı : qaqqıc. qaqıc. təhqir. məlamət. səzəniş.

qaqqıc : qaqqı_. qaqıc. məlamət. səzəniş.

qaqqıldayan: qaturqan. qatqurqan. qasqurqan. qas qas, qah qah gülən. gülən. sevingən. çox öğünən. öğüngən. qüləyən.

qaqquq_ka : qaquq. qurutulmuş ət, meyvə.

qaqlamaq : qədrişmək_ka.

qaqlanmaq_ka: qurutulmaq. qaqac yapılmaq. suyun gölçəklənməsi.

qaqlatmaq_ka: qurutturmaq.

qaqmaq_ka: 1. ( q <> ç ) çaqmaq. 1. qovmaq. - qaqılan soxulan: qoğulub geri dönən. 2. talqamaq_ka. dalqamaq_ka. dalamaq. dala vurmaq. itmək. dəf edmək. savmaq. rədd edmək. 3. yavaşca vurmaq.

qaqraq : qarqaq_ka. suyu çəkilmiş. bitgisiz quru qırlar. çöl.

qaqraşmaq_ka: 1. qurumaq. azalmaq. suyun çəkilməsi. 2 iti, şişik nərsə yavaşlamaq, yatmaq.

qaqratqu_ka: qavratqu. (< qaq. qaqramaq: qoğmaq). qoğalayan, qovan, uçuran səs verib, ürküdən arac. qaçırmaq üçün çalınan şey. - qaqratqu qaqratmaq: qoğucu qaqmaq, qaqmaq.

qaqratmaq: qoqratmaq_ka. quqrutmaq. yaş, suyuq nərsəni qurutmaq. əksiltmək, azaltmaq. - gün suyumuzu qoqratdı. - bu il suları qaqratıb, yerində daş qalıb.

qaqratmaq_ka: qağratmaq. qoğmaq. səsələndirmək. davul çalaraq zərərlı heyvanları quşları qaçırtmaq. - qaqratqu qaqrattıq.

qaqrulmaq_ka: qavrulmaq. qovrulmaq.

qaqruşmaq : qavruşmaq.

qaqsımaq : qaqac olmaq. qaq olayazmaq.

qaqturmaq_ka: bərkitmək. qaldırmaq.

qaquq_ka : qaqquq. 1. yarma. 2. qurutulmuş ət, meyvə.

qaqumaq_ka: qaqımaq_ka. qızmaq. birinə qızmaq. danlmaq. darılmaq.

qaqun_ka : qavun.

qaqurmaq_ka : qavurmaq. qavurmaq. ququrmaq.

qaqut_ka : qavut. qovut. darıdan yapılan bir yemək.

qal : ağsaqqal. yaşlı kişi. böyük. yekə baş. - qal savı qalmaz, kağıl bağı yazmaz: ağsaqqal sözü işlər, söğüt dalından qurulan bağ düğün açılmaq.

qal aç_ka !: xələc. girib tutunmuyun !. qalın !. bəkləyin !.

qala : qalaq₆. turuq_ka. sığıncaq. duraq₆. pənahqah. baqu. baquq. bəkük. bəkü. bərkik. bərki. qorunmuş yer. basur. dayanmaq, durmaq yeri. səngər. kənd. kəndü. kənüt. şəhir. istihkam. istehkam.

qalabalıq: tirqəş. tirkəş. şuluğluq. qüclük.

qalaq : qala₆. 1. turuq_ka. sığıncaq. duraq₆. pənahqah. 2. qalaqsı. yığın. koma.

qalaqsı : qalaq. (< qal). yığın. koma.

qalamaq_ka: qamaq_ka. yığmaq. sandığa qoymaq. - qamaq. - bu ocağa çox odun qadıq.

qalan : qalınqu. 1. kəpək. 2. qalan (batmayan). köçüəndən son üzdə qalmaq. - suya batıb üzə çıxılmaq. - suya batıb üzünə çıxana qalın deyilirir. - un ələnib, qəlbirdə qalana qalını deyilər. 3. manqu. baqi. - manqu acun:

qalatmaq_ka : ( d < > z) qalzmaq. ( z < > s) qalasmaq. qalamaq. birbiri üstünə qoymaq. yığmaq. qaplatmaq. qılıflamaq. qılıf keçirtmək. bir şeyi buxcaya, sarqıya, sandığa salmaq. qoydurmaq. - buları sandığa qalat.

qalay₆ : qanday₆. nətək_ka. necə. nasıl. qalaysın: qandaysın: nətəksən_ka: necəsən. nətəhərsən.

qalbuz_ka: damcı. toncu. donuc. danuc. tançu_ka. tıqım. tıxım. luqmə. tikə. udum. dürmək.

qalbuzlamaq_ka: yutmaq. tıxım, tikə yapmaq.

qaldırım: kürsi. səggi. qötrüm_ka. dik yer. diqqan. supaça₆.

qaldırışmaq : qopruşmaq_ka.

qaldırmaq : ( q <> y ) qoğutmaq. qoxutmaq. quyutmaq_ka. qaçıtmaq. qızdırmaq. ürkütmək. quşqutmaq.

qaldırmaq: 1. qidərmək. qitərmək_ka. götürmək. qutarmaq. yox edmək. nabud edmək. məhv edmək. 2. qaqturmaq_ka. bərkitmək. 3. tuvırmaq_ka. tavırmaq. tikmək. - qulaq tuvırmaq: qulaq tikmək. atmaq. qulaq asmaq.

qaldramaq_ka: qart qurt edmək. xışırdamaq. - kağızı əzib qaldıradım.

qaldruqa_ka: xışırtı. xışıltı. xışırtı yapan hər nəsnə üçün verilən sifət.

qalxınmaq: satlanmaq_ka. cəsarət göstərmək. cürət edmək. atılmaq.

qalıb : 1. yanq_ka. yan. kip_ka. keyp. - kərpiç kipi. 2. qüvrə_ka. qövdə. isqilet.

qalı_ka : əgər. necə. nəcür. artıq. nə qədər. isə. olduğunda. ki. əgər.
- kimni qalı satqasa, gücün kəvər: kimə ki çatsa, yetsə, onun gücün alar. - qaçsa qalı qurtulur: necə.
- gəlsə qalı qatıqlıq, artar deyu sərin qıl: gəlsə belə çətinlik, keçər deynə, dözüm qıl.
- sən bu işi qalı qıldın: nəcür etdin.
- gəlsə qalı, yarlıq bulub, yuncuq uma, gəldür, anıq bulmuş aşıq, tutma uma: gəlsə əgər, sevgi, ehsan güdərək, umaraq, yoxsul qonaq, gətir, hazır olan aşı, umdurma onu, gözlətmə onu.

qalıq_ka : 1. hava. 2. göy. 3. qalqın. qalınq_ka. cehiz. 4. şərayit. - bu qalıqda iş görmək olmaz. - sən qalıqın qur, qalanın qurtar, boşla. - qalıq olsa, qalan olar. - qalıq pozuldu, qalın qutldu.

qalıma_ka : balaxana.

qalımaq_ka: qalqımaq. 1. sıçramaq. - at qalıdı. 2. camışlanmaq. qudruşmaq.

qalımat : ək. - mağa. - qalı. üçün. ötür. üzrə. - utqalımat oğraşur. - tutuşqalı yaxlaşır. - yarqalımat yorqaşur: açmaq üzrə gedir.

qalın : yoğun. şişqin.

qalınğ_ka : bax > qalın

qalınğuq_ka : qalınıq. kəpək. nərsədə oluşan kir, qıvrıntı, qırıntı, ləkə. söküt.

qalınğulamaq_ka: qaluqulamaq. suyun üzünə çıxmaq. şudan başını yüksək tutmaq.

qalın_ka : qalnı. dağal. 1. qalaç_ka. bəğləyin. bəkləyin. bərk güclü. - qalın su: yoğun ləşgər. 2. qalabalıq. çoq. sürü. 3. kəsif. yığarlı olan hər nəsnə. 4. bəktur. bərk dur: qeyim qal. muqavimət göstər. 5. qalqın. qalıq. sap. cehiyz. - qalın versə qız alır, gərək olsa qız alır: (baha alır).

qalınqu_ka: bax > qalan. özün şişirdən, hopurdan. yuxarı tutan. kibirli. xud pəsənd.

qalınqulamaq: özün yuxarı tutmaq.

qalınquluq: özün şişirtmək. xud pəsəndlik.

qalınlamaq: qalanlamaq. 1. suya batıb üzündə qalmaq. batmamaq. 2. səptürmək_ka. cehizləmək.

qalınlaşmq: qalnımq.

qalış : qalxış. inqilab.

qalışmaq_ka: qalxışmaq. sıçraşmaq. - at ayqır qalışır: qısraqla ayğır atışır.

qalıtqan_ka: qalxıtan. sıçratan.

qalıtmaq_ka: qalxıtmaq. sıçratmaq.

qalqal : ürkünc_ka. ürküntü. talqaş. dalquş. qaçqıç.

qalqan: qalxan_ka. 1. turan. duran. diri. yaşayan. canlı. ölməz. armaz. 2. qaltan. tura_ka. qalqıtan. sıçrayan. çaban. düşmandan, nərsədən savınma ayqıtı. sipər. 3. müqavim.

qalqın : qalıq. qalınq_ka. cehiz.

qalqınmaq: qalxınmaq. iqrənmək. yiqrənmək. dikəlmək. ünkünmək.

qalqış : qalxış. qalış. yoqa_ka. yoğa. çıxış. siud. inqilab.

qalqışmaq: qalxışmaq. qalışmaq_ka. sıçraşmaq.

qalqıtan : qaltan. qalxan. sıçrayan. çaban.

qalqıtmaq: qalxıtmaq. üsürmək. uçurmaq. çatdırmaq. - göylərə üsən ahım.

qalqmaq: qalxmaq. 1. ayağa qalxmaq. düzəlmək. yarpatmaq_ka. iyiləşmək. sarpılıb böyümək. 2. qudurmaq_ka. dışarmaq. çıxmaq. 3. salmaq. dalmaq. dallamaq. yolmaq. 4. yanmaq. 5. urunmaq_ka. tikilmək.

qalmaq_ka: 1. sınmaq. - sınaqda qaldı. - yaşamda qalanlar, sınaqdan qalmayan kişilər, ərəndirlər, ərən. - qalmaram, böylə sınaqdan, çıxaram mən. - yatan qalar. 2. qalınmaq. buraxmaq.