Divan-ü luğat-it tüRK

qalnatmaq: qalınlatmaq. yoğunlatmaq. bərkitmək.

qalnı : qalın_ka. dağal.

qalnımq : qalınlaşmq.

qalnqu_ka : suyun üzündə durma. suyun üzünə çıqma·.

qalnqulamaq_ka: suyun üzünə çıxmaq. sudan başını yüksək tutmaq·

qalta : qırt_ka. çökötlük_ka. çökötqül. cüküt. güdə. qıssa. qısalıq. cücəlik.

qaltan : qalqıtan. qalxan. sıçrayan. çaban.

qaltuq_ka: buynuzdan düzələn sağır, bardaq.

qalturmaq_ka : 1. dallamaq. daldamaq. rədd edmək. yubatmaq. arxada buraxmaq. dalı atmaq. 2. keçmək. arqada buraxmaq.

qalva_ka : qavla. kavla. öğrənci oxu olub, ucuna yaraq, kəsər, təmrən yerinə, yuvarlaq, tumalaq bir taxda parçası taxılır.

qalzmaq: ( s < > z) qalasmaq. ( z < > s) qalatmaq_ka. yığmaq.

qam : gam. çatqan_ka. çətgən. ovsar. dizgin.

qamağ_ka: 1. tinlan. tınlan. zindan. dusdax. 2. damağ. qanraq_ka. ağzın çatısı. 3_. qamğaq_ka. qamış kimi bir ot. çəpəlik ot. 4. yığmaq. qalamaq. - bu ocağa çox odun qadıq. 5. qılmaq.

qamand : kamand. kəmənd. sırtmaq₆. duzağ. tutsaq. qısmaq_ka.

qamander: (< qomıtmaq: kömıtmaq. komalamaq. yığmaq. toplamaq. - öz süsünü gomutqıl. ). yığan.

qamaraq_ka: qamaşmaq. - günə baxsa göz qamar.

qamar_ka : xirə. - qamar göz: xirə göz.

qamaş₆ : qısıq_ka. sıxıt₆. qısıt. həpis. - beş qamaş₆ çəkdi.

qamaşaq: qamarmaq_ka. - günə baxsa göz qamar.

qamaşmaq_ka: 1. (qöz). alarmaq_ka. qızarmaq. al olmaq. ala olmaq. alacalaşmaq. 2. əkşi yemedən diş qamaşmaq.

qamat : qamqat. 1. müzahim. narahat edən. 2. kəkrə. gəs.

qamatqan_ka: qamatan. çox qamaştıran.

qamatmaq_ka: qəmətmək. qamaştımaq. - gün gözü qamattı. - acıq havya dişi qamatdı. - atası turş alma yeysə, oğlun dişi qamar.

qamay : mayaq_ka. heyvan kübrəsi. - dəvə mayaq. - qoy mayaq.

qamcuq : qamcıq. qamçıqu_ka. kiçik qabarcıq. sivilcə. qabarcıq. qabarqan_ka.

qamçı : 1. bərqə. bəqrə. qamıç. - qamçı ilə vurmaq: qamçılamaq_ka. - qamçı qamçı: qamatmaq_ka. - qılınc qamçı. içində qılınc olan qamçı. 2. at, dəvə, sığırın ərkəkllq ayqıtı, siki.

qamçıqu_ka: qamcuq. qamcıq. kiçik qabarcıq. sivilcə. qabarcıq. qabarqan_ka.

qamçıl₆ : kəmçil. yaralı. sınıq. - qamçılı idiş: ağzı sınıq qab.

qamdu_ka: qamut. damqalı parça ki para yerinə işlərdi. dört arşın boyunda, bir qarış ənində bir bez parçasıdır, üzərinə uyqur xanının damqası basılıb, alış veriştə para yerinə kullanılır.

qamı : ımqa_ka. imaq. xəznəçi. təhsildar.

qamıç : bax > qamçı.

qamıçaq_ka: "qurbağa yavrusu" da deyilən su böcəği.

qamıç_ka : qəpçə. qaşıq.

qamıçlamaq_ka: kəpçələmək. qəpçəyi daldırmaq.

qamıq : 1. ( q <> p ). pamıq. yumaq. yuvarlaq, şişik olan. 2. qamğı_ka. əğri büğrü. çarpıq. - qamqı üzlük. çarpıq, əğri üzlü.

qamılmaq_ka : kəmilmək. söykənmək. yana yatmaq.

qamış : doğurqa. toğurqa_ka. toqqura. toqra. toqar. düdük. yüyə. lülə. çömrək₆. arqacaq_ka. axıtmac. ney.

qamıt : təhrik. əngiziş.

qamıtmaq: qaynatmaq. dəlirtmək. - özük məni qamutdi: sevgi məni qaynatdı, dəlirdi.

qam_ka : qam. şaman. kahin.

qamqaq_ka: qamğaq_ka. qamaq. qamış kimi bir ot. çəpəlik ot.

qamqat : qamat_ka. müzahim. narahat edən

qamqı_ka : qamıq. əğri büğrü. çarpıq. - qamqı üzlük. çarpıq, əğri üzlü.

qamqırmaq_ka: qamıçlanmaq. çarpılayazmaq. əğriləyazmaq. - onun üzü qamqırdı.

qamlıq : kahinlik. (taşlarla yağmur. rüzqâr üçün yapılan qamlıq. yada taşı ilə yapılan bir türlü qamlıq).

qammaq_ka: 1. kəmmək. dövmək. 2. kəmmək. alçatmaq. təhqirləmək. 3. qamaşmaq. - atası acı alma yesə, oğlanın dişi qamar.

qamtırmaq_ka: bayıltmaq. səsi qısılayazmaq·.

qamturmaq: taldırmaq. daldırmaq. yatırıb, huşdan aparmaq. susdurmaq. (# ayıtmaq). - issi bizi daldırdı. - onu vurub daldırdı. - eli qamturmaq.

qamuq_ka : bütün. həp. qamu. həpsi. - qamuğ kişi düz ərməs: adamların hamısı bir deyil, bir qıl deyir.

qamut : qamdu_ka. damqalı parça ki para yerinə işlərdi.

qan : ğan. 1. kimiliyi, oxşarlığı, bənzərliyi göstərir, amma olduğunu doğrutmur. - arpağan: arpa kimi, ama dənə bəsləməz. 2. - yağmur quni qan saçar: yağış kimi qan tökər.

qanağan: qanayan_ka.

qanağu_ka: qanav. qınav. deşən, cıran yırtan ayqıt. nəştər.

qanaq_ka : qaymaq. qayaq. qıyaq. qonaq. ət suyu. yağlı, qoyuq olan nərsə. tərəyağı.

qanamaq_ka: 1. damlamaq. yamurmaq. tamurmaq_ka. 2. qanımaq. qanamaq. qan gəlmək. qan almaq.

qanar : tuysuq. duysuq. duyar duyan kimsə. ağıllı. hissili.

qanat : qayqaq. qazqaq. qazaq. qayaq. arx.

qanatqan_ka: qanayan_ka. qanağan.

qanatlanmaq_ka: 1. binək yiyəsi olmaq. uçmaq. 2. qanadı çıxmaq. bitmək.

qanav : qınav. qanağu_ka. deşən, cıran yırtan ayqıt. nəştər.

qanayan_ka: qanağan:

qanca : hara. - qanca qaçdın, ol tutar. - qanca itir, qanda arır.

qancıq_ka: 1. qənciq. qiçiq oğlan. 2. dişi qöpək. bir qadına söqülürkəndə böylə deyilir.

qança_ka : nərəyə. - qança barır bəlqüsüz: bəlli olmayan yana gedir.

qançalıq₆: ö cürki. - qançalıq biz gördük.

qançuq_ka: nərə. nərəyə. hara. - qancuq gedsə, ol tutar.

qanda_ka : handa. nərədə. ( n <> y )_ka qayda. qayuda.

qandaş : dədədən bir olan. (iğdiş: nənədən bir olan). qanğdaş_ka. qanğsıq. nənədən ügey qardalar. - qandaş qadaş: ataları bir olan. - qandaş qadaş: bir dədədən olan qardaşlar.

qanday₆ : qalay₆. nətək_ka. necə. nasıl. - qandaysın: nətəksən_ka: necəsən. nətəhərsən.

qandır_ka : ətin üzərində olan incə dəri. zar. pöz. car. çar. yalqaq, yoxacıq, dəricik, qabıq.

qandırmaq_ka: anlatmaq. tuyturmaq. duyurmaq.

qane : qanıqsar. üzü yola. razılaşan.

qanğdaş_ka: qanğsıq. ataları bir olan.

qanğ_ka : qazın çıxardığı səs. - qanğ etmək_ka: qaz səsi vermək.

qanğlı_ka : qanlı. qağnı arabası.

qanğraq_ka: çan. zəng.

qanğsıq_ka : ataları bir olan. üvey.

qanı_ka : 1. nərə?. 2. hanı. - oğlum qanı: oğlum hanı, hardadır.

qanıq_ka : 1. sevinc. şadlıq. 2. rahatlıq. dincəl. 3. rizayət. - qanıqsız: rizayətsiz. 4. qanıt. nəzər. - bir qanıt. nəzər nuqtəsi

qanıqmaq: razı olmaq.

qanıqsamaq: razılaşmaq. razılıq əldə edmək.

qanıqsar: üzü yola. qane.

qanımaq_ka: qanamaq.

qanışmaq: 1. anlamaq. düşünüb anlamaq. oğqarmaq_ka. 2. razılaşmaq.

qanıt : 1. həyəcan. coşqu. qələyan. sevinc. 2. cəzbə. çarpıntı. vəcd. şovq. əsrim. əsrəm. 3. fanatizm. 4. qanıq. nəzər. - bir qanıt: nəzər nuqtəsi:

qanıtan : qanıtqan_ka. təşəviq edən. müşəvviq.

qanıtqan_ka: 1. qanıtan. təşəviq edən. müşəvviq. 2. qanqıtğan. qanıyan. qanağan. əsrik. daşqın. coşan. coşqun. özündən çıxan.

qanıtmaq_ka: şovqə gətirmək.

qanq : bax > qan.

qanqu_ka : əğri olub qan alacaq ayqıt. həcəmət. neştər.

qanlanmaq: ətlənmək. gursmaq. gürsəmək. kürsəmək. gurlanmaq. şişmək. təxmir olmaq. mayalanmaq.

qanmaq : qaqınmaq. 1. bükmək_ka. bökmək_ka. doymaq. qərq olmaq. - qanığa qanasın: qanığa doyasın. 2. tuymaq. duymaq.

qanmaz : alıq. munduz_ka. qafası bağlı, qapalı. budala. axmaq. anlamaz. anlağdan qıt. anqut. ənkit. ənküt. enküt. axmaq. əndik_ka. endik. anlamaz. şaşqın. gic. - əndik ər: budala adam. - əndik uma, evlini ağırlar: səfeh qonaq, ev yiyəsinə buyur diyər, tarif elər. - necə munduz ərsə, əş yaxcı, necə əyri olsa, yol yaxcı.

qanmış : doymuş. qanıq_ka.

qanrağ_ka: 1. zəng. zınqıro. çan. 2. damağ. ağzın çatısı.

qanşaq : qohum. tanış.

qanşmaq: örtülmək_ka. örtülmək. qapalı qalmaq.

qanu_ka : hanki. hayu. qayu.

qap : qab_ka. qa_ka. 1. yataq. tuxumluğda olan döl yatağı. - qablığ oğul: döl yatağıynan doğulan uşaq, ki qutlu sayılır. 2. - qa qaça: qaqaça: qab qacaq. - qab qab edmək: bölüşmək. qapışmaq. qapuşmaq. - qab kənətləmək: aşlamaq_ka. - qaba qoymaq: qaçalamaq. 2. kəsürgə_ka. kəsrük. dağarcıq. xalta. xaral.

qapac : çuvqa. qılavuz. başbuğ. qulabuğ.

qapaç : (< qap). çöməç. çömçə. çümiç₆. kəpçə. çəmçə. kəpəç.

qapa_ka : qaba_ka. 1. qırcı, qırıcı, sərt, tərs kişi. aluq_ka. 2. uca, yüksək, uzun, boylu olan nərsə. - qapa yüklü ox: yekə yələkli ox.

qapaq : qabaq. 1. qabax. yaş ikən yeyilir, qurusundan qab qacaq, kova, çanaq düzəlir. - qabaqlıq: qabaq tarlası. qabaq bitən yer. 2. qabqaq_ka. qabıq. qapqa_ka. 3. göz qapağı. 4. qız qızlığı. bəkârət. pərdə. - qız qapağın sıymış. - qız qapaqlamaq: qızın qapağına uğraşıb götürmək. 5. qapqa_ka. böyük qapı. qala, şəhər qapısı. dərvaza.

qapaqlamaq_ka: qız pozmaq. - qız qapaqlamaq: qızın qapağ uğraşıb götürmək.

qapaqlı : qapaqlıq_ka. qızlığı pozulmamış. bükük. bükür. bikrərəb. ( > bakere_fars) açılmamış.

qapalı : örtüş. gizli. qapulan_ka. sıxışan. tuyuq_ka. ( y <> t ) tutuq. bağlı. yapıqlı. yaprıq. yapıqlıq_ka. qapanmış. - qapalı işlər: örtüş işlər - qapalı sözlər: örtüş sözlər

qapama : diydək_ka. tiklək. tıqlaq. tıylaq. (< tıq. tiq). korluq. örtük.

qapamaq: örtmək. qöşitmək_ka. quşatmaq. qurşatmaq. - bulut göyü quşatdı.

qapanmaq: yapınmaq_ka. örtünmək. tonmaq_ka. donmaq. tünmək. tunmaq_ka. tutulmaq. tıxanmaq. tıxanmaq.

qapanmış: 1. (yara) yetmiş_ka. bütmiş. bitmiş. iyiləşmiş. 2. yapıqlı. yaprıq. yapıqlıq_ka. qapalı.

qapar : qabar. 1. bez, dolama, turuq_ka kimi olannərsə. 2. qadırqaq. qayırqaq. çox çalışmaq üzündən əldə oluşan qabıqlı şiş, köpcük.

qaparan: qabaran. ürülgən. şişən. hər zaman şişən. qabaran:

qaparcıq: qabarcıq. qamçıqu. ağızda, barmaqlarda, kəsgin ağrı, ısıtmadan çıxan sivilcə.

qaparqan : qabarqan_ka. qabartı. sivilcə. şəbbə. cuş.

qaparmaq: qabarmaq. 1. böyümək. şişmək. - baş qabardı. 1. buğuqlanmaq_ka. bars bolmaq_ka. şirlənmək. şişinmək.

qapartqan: qabartqan_ka. 1. qabartqan. şişirən. obartan (kimsə). 2. qabartqın. şişman, çaq kişi.

qapartmaq: qabartmaq_ka. 1. şişirmək. obartmaq. - səndə sözü qabartma. 2. qabarlatmaq. qabar edmək. - başmaq ayağımı qabartdı.

qapas : xapsi_ka. qapsı. qasıb. kiçik qutu, qab. qabuc. hoqqa.

qapatınmaq: bəklənmək_ka.

qapatmaq: tıqamaq. tumaq_ka. tunturmaq_ka. dondrmaq. örtmək. tonatmaq_ka. tonutmaq. donatmaq. geydirmək. tuğlamaq_ka. düğünləmək. bağlamaq. basturmaq_ka. batsırmaq. bastırmaq. sındırmaq. üstələmək.

qapcaq_ka: qabcaq_ka. qovşaq. çatar. çatşaq. su qollarının birbirinə qavuştuğu yer.

qapı : yarı. yarıq. bəxd. şans. - yarın tikilsin: qapın bağlansın.

qapıq : qabığ. - ağac qabığ: qaz. qas. qasuq_ka. qadız_ka. qasıq. 3. tutmaq_ka. dutmaq. yaxalamaq.

qapıqlanmaq: qabıqlanmaq. qadızlanmaq_ka.

qapıqlı_ka: qapuqluq_ka. qapılı. qapısı olan nərsə. - qapıqlı ev. - qapıqlı tükan. - qapıqlı duvar. - qapaqlıq qız. qız. oğlan qız.

qapılı : qapıqlı. qapuqluq_ka. qapısı olan nərsə. - qapılı ev. - qapılı tükan. - qapılı duvar.

qapılmaq: ( l <> n ) qapınmaq_ka. tutulmaq. yaxalanmaq. - xəstəliyə qapılmaq. - uşağ yelə qapıldı.

qapılmaq: 1. qadıtmaq_ka. qatılmaq. tutulmaq. - o tomluqqa qadıtdı: qatıldı: soyuq dəğdi. dondan öldü. 2. qapanmaq. hapsədilmək. tutuqlanmaq. qalınmaq. - on kişi bir evədə qapıldı.

qapınmaq_ka : 1. yağmalamaq. - el davarın (malın) qapınanalar. - duvarı yarıb, hərnə tapdılar qapındılar. 2. ( n <> l ) qapılmaq. tutulmaq. yaxalanmaq. - xəstəliyə qapınmaq. - uşağ yelə qapındı.

qapır : qabır_ka. qurs. gürs. şişik. maya.

qapırcaq : qabırcaq. tabut.

qapırqa : qabırqa. - qabırqa gəmikləri. göğüsün yanları: küsri_ka

qapış_ka : qabış_ka. 1. qapıp alma. yağmac edmə. yağma etmə. çalma. çalmaş. 2. tutub, gizlədib saxlama. ixtilas. 3. oğuc. çəngək. - bir qapış çörək vermiş, canın almış. iki qapış buğda: iki oğuc buğda. 4. pay. səhm. - on qapış düşdü bizə. - iki qapışdan bir qapış sənin, bir qapış mənim.

qapışmaq : ısrışmaq_ka. dişləşmək. bir bir dişləyib, qapmaq.

qapıt_ka : kəpit. 1. tükan. 2. məyhanə.

qapqa_ka : qapaq. böyük qapı. qala, şəhər qapısı. dərvaza.

qapqaq_ka: qabqaq_ka. qapaq.

qapqan : qapuran. qapran. sıxan. zalim. təzyiq edən.

qapquçı_ka: qapıcı. qapan. çalan.

qaplaq : açılmış. bəkarəti götürülmüş qız.

qaplamaq: qablamaq. qaçalamaq_ka. qaba qoymaq.

qaplatmaq_ka: qablatmaq_ka. 1. qalatmaq_ka. qılıflamaq. qılıf keçirtmək. bir şeyi buxcaya, sarqıya, sandığa salmaq. qoydurmaq. 2. gizləmək.

qaplığ : qablığ. - qablığ oğul: döl yatağıynan doğulan uşaq, ki qutlu sayılır.

qaplumbağa: münqüz baqa_ka. tosbağa.

qapmaq_ka: 1. almaq. tutmaq. satın almaq. - bazardan on qab qapdıq. - bir ev qapdım, bəsimdida. 2. tutmaq. toxunmaq. dəğmək. - soyuq qapmaq: soyuq almaq. - uşağı yel qapdı: uşağı cin vurdu. - gün qapmış: issi vurmuş. - pərdəni sal gün qapır. - şeh paltarı yelə qapdır, qurusun. 3. geymək. çulqamaq. - hava soyuqdu, qalın qapın. 4. çalmaq. toxunmaq. çarpmaq. uçurmaq. hücum. dəf edmək. 5. qarma. qarət.

qapran : qapuran. qapqan. sıxan. zalim. təzyiq edən.

qapsamaq_ka : culqamaq. yumutmaq_ka. qablamaq. çevrəsini, üstünü qablamaq, sarmaq, çulqamaq. - donuq gəlib qapsadı. - sağınc məni yumuttu.

qapsı : xapsi_ka. qapas. qasıb. kiçik qutu, qab. qabuc. hoqqa.

qaptaq₆ : yumaq. kələf.

qapturmaq_ka: qaptırmaq. çaldırmaq. əldən vermək. oğrulmaq.

qapuq_ka : qapı. - qapuq sədrətəmək: qapıya barmaqlıq qoymaq.

qapulqan_ka : qapqulqan. 1. qapqan. qapuran. qapran. sıxan. zalim. təzyiq edən. 2. qapalı. sıxışan. sıxılan. məhzun

qapulmaq_ka: sıxşmaq.

qapuran: qapran. qapqan. sıxan. zalim. təzyiq edən.

qapurqa: qaburqa. əyəkü. əyəği. hər heyvanın əyəğisi. əyə qəmiği. yan. çadırın yanı.

qapurmaq qaburmaq:. qoburmaq. qabdan qaba boşaltmaq. qab dəğişmək.

qapurmaq_ka : sıxmaq. - biləzik əlimi qapurur.

qapuşmaq_ka: qapışmaq. qapışmaq.

qar : kar. 1. asıq_ka. asqı. ası. qazanc. yar. yarı. qazanc. buluş_ka. fayda. - qardu_ka. qarud. donqalax. qara qışda su üzərində oluşan fındıq böyüklüyündə buz parçaları. 2. tunğu_ka. tuğnu. tuğun. sağır.

qara : 1. xun. assız. asısız boş, sonsuz, faydasız nə. - xun qara işləmə: boşuna işləmə. 2. tərəf: qaru_ka. 3. qara. qaranlıq.
- qara qaraq_ka: (qara: qöz + qaraq: qara. bəbək).
- qara qura_ka: yanaş söz. yamaş söz. "qura" bərkitmə ilgəcidir.
- qara orun_ka: sin. qəbir.
- qara gözlü: qara qaraq_ka.
- qara ərmək_ka: qara olmaq. qararmaq.
- qara bəlâ. başbəlası: qaramunğ_ka. qaraqun_ka.
- qara basma: köti burt_ka.
- qara pazı: püstüli: büstəli_ka.
- qara ot_ka: ağılı bir bitgi. baldıran otu. aconitum.
- qara quş yulduz_ka: müştəri gəzəgəni. jüpitər.
- qara quş: tavşancıl.
- qara üzüm: məşiç üzüm_ka.
- qara taşlıq yer: say_ka. - qara yaq_ka: nəft.
- qarabasan: burt_ka. bürt_ka. qarabasma: qâpus(> kabus).
- qarabaş_ka: gərdək gecəsi gəlinlə birlikdə göndərilən qulluqçu qadın. sağdıc qadın. kölə. nökər.
- qara yağ: növüd. nəft.

qaraçı_ka : 1. dilənci. yolçu. 2. yalaçı_ka. iftiraçı. şərur. itham edən. - yalaçı bəylər. - yalaçı qadın.

qaraçuxa: qutat. qutaq. qurtaq. xoşbəx.

qarağuni: uşaqların gecə çağı oynanan bir oyunu.

qaraq : 1. qara. bəbək. - qara qaraq_ka: (qara: qöz + qaraq: qara. bəbək). 2. yol güdüb qaramanlıq, oğurluq edən.

qaraqan_ka: dağ ağaclarından bir çeşit ağac.

qaraq_ka : ot qaraq. qöz bəbəği. gözün giləsi. gözün səqqəsi₆. - qara qaraq: qara göz. - ürünq qaraq: gözün ağı.

qaraqlamaq_ka: 1. yol kəsip mal almaq. 2. qərəkləmək_ka. yoxluğu dolayısıylə aramaq. araştırmaq.

qaraqlıq_ka: qarqaqlı. gözlü. qözülü. göz üçün. - qaraqsız tək görürü: kor kimi baxır.

qaraqsız_ka: qözsüz. kor.

qaraqu_ka: qarağu_ka. 1. kor. 2. zaç deyilən qara boya.

qaraqula: abaqı. qorquluq_ka.

qaraqunı_ka: axşamləyın cocuqların oynadıqları bir oyun.

qaraquş_ka : 1. qara quş. tavşancıl. uqab. 2. dəvə dabanının ucları. 3. müşdəri ulduzu. (jüpitər). mizan yıldızı. (libra).

qaralamaq_ka: 1. qaralamaq. pisləmək. 2. pisləmək. sıçmaq. - it qaraladı.

qaraltı : qıya_ka. qərə. şəbəh.

qaraman: qaramunğ_ka. - qaramunğ_ka: qaraqun. qara bəlâ. - qaramuq: bir alağ otu: sarqaç_ka.

qaranğqu_ka : qaranı. qaranlıq.

qaranlamaq: tünərmək_ka. qararmaq. gecəlmək.

qaranlıq : yudqı_ka. tünəriq_ka. məzar. sin.

qarapazı : püstüli_ka. büstəli. yeyilən bir ot.

qararmaq : tünərmək_ka. qaranlamaq. gecəlmək.

qaraşıq : baxışa. baxmağa. - qaraşıqa qoymaq. baxıtmaq_ka. baxtırmaq. baxıtmaq. qaratmaq.

qaratmaq: baxıtmaq_ka. baxtırmaq. baxıtmaq. qaraşıqa qoymaq.

qarçamaq_ka : qarslamaq. qatılaşmaq. qursamaq. - yumşaq nə qarçadı.

qardaş : - qandaş qadaş: bir dədədən olan qardaşlar. - böyük qardəş: açıq_ka.

qardaşlıq: qadaşlıq_ka. qohumluq.

qardon_ka: qarud. su üzərində üzən fındıq böyüklüğündə buz parçaları.