Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Oh, nə gözəl! - Belə deyim, onu tapdığımızı zənn edirik. - “Zənn edirik” nə deməkdir? - Biz bu qadını tapdıq və ondan Varis adlı qızının olub- olmadığını soruşduq. O isə “Bəli, bəli” deyərək Varis adlı qızının olduğunu təsdiqlədi. Bəli, Varis Londonda yaşayır. Amma o qadın sənin haqqında ətraflı söhbət etmək istəyəndə çox qətiyyətsiz danışıb. Buna görə də Somaliyə göndərdiyimiz adamlar onun sənin anan olub-olmadığına əmin deyillər. Sonrakı sorğu-sualda bu qadının anam olmadığı üzə çıxıb, lakin axtarışlar yenə də davam edirdi. Beləcə, səhrada mənim anam olduğunu iddia edən bir xeyli adam üzə çıxırdı, hamısının da Londonda yaşayan Varis adlı qızı var imiş. Lakin bu çox gülməli idi, çünki özümdən başqa Varis adlı bir varlığa rast gəlməmişdim. Onlara nə baş verdiyini izah etdim: “O insanlar o qədər çarəsiz və kasıbdırlar ki, “Hə, biz onun ailəsiyik” desələr, onların balaca kəndinə gedəcəyinizə, film çəkəcəyinizə, onlara pul və ərzaq verəcəyinizə ümid edirlər. Mənim anam olduğunu deyən o qadınlar sizdən nəsə ala biləcəklərini düşünürlər. Bundan sonra necə aradan çıxacaqlar - bunu bilmirəm, amma, sadəcə, bəxtlərini sınayırlar”. Təəssüf ki, məndə anamın heç bir şəkli yox idi. Qerrinin ağlına bir fikir gəldi. - Bizə elə bir sirr de ki, onu anandan başqa heç kim bilməsin! - Anam məni həmişə Avdohol - balaca ağız deyə çağırardı. - O, səncə, bunu xatırlayar? - Şübhəsiz. O vaxtdan sonra Avdohol gizli parol oldu. BBC axtarışlar downloaded from KitabYurdu.org 225 apararkən bir neçə sualdan sonra ləqəbimi soruşur, analığıma namizədlər isə bunu bilmirdilər. Yaxşı yol. Nəhayət, bir gün yenə zəng vurub dedilər: “Deyəsən, onu tapmışıq. Bu qadın ləqəbi xatırlamadı, amma Londonda səfirin evində işləyən Varis adlı qızının olduğunu dedi”. Ertəsi gün Nyu-Yorkdan Londona gəldim. Yola düşmək üçün BBC-yə bir neçə gün vaxt lazım idi. Biz Efiopiyanın paytaxtı Əddis-Əbəbəyə, oradan isə kiçik çarter reysi ilə Efiopiya-Somali sərhədinə gedəcəkdik. Bu səfər çox təhlükəli idi. O vaxt Somalidə müharibə olduğundan ora gedə bilməzdik, beləliklə, ailəm sərhədə gəlməli idi. Bizim eniş etdiyimiz yer səhranın ortası idi, uçuş zolağı yox idi, hər yer daşlıq və kolluq idi. BBC hazırlıqları tamamlayanadək mən Londonda hoteldə qalırdım. Nigel məni görməyə gəldi. Məni qabaqda təhlükə gözləyirdi. Bu səbəbdən onunla mehriban danışmağa çalışırdım. Xeyli vaxt idi heç bir işi olmadığından, işləmək istəmədiyindən onun Uelsdəki evinin kreditini də mən ödəyirdim. Ona tanış adamlann yanında iş də tapmışdım, lakin üç həftədən sonra onu işdən qovdular və o ətrafda bir də görünməməyi tapşırdılar. Nigel sənədli film haqqında eşidəndən bəri bizimlə Afrikaya getmək üçün zəhləmi tökməyə başlamışdı. - Mən də gəlmək istəyirəm. Sənin yaxşı olduğunu özüm görmək istəyirəm. - Yox, sən gəlməyəcəksən. Anama səni necə təqdim edəcəyəm? Deyəcəyəm ki, sən kimsən? - Bilmirsən?! Sənin ərinəm də! - Yox, ərim deyilsən! Unut o söhbəti. Başa düşdün? downloaded from KitabYurdu.org Yadından çıxart! Bir şeyə tam əmin idim ki, o, anama təqdim etmək istədiyim adam deyildi. O ki qalmışdı ərim ola. BBC ilə səfər barədə danışanda Nigel də aramıza girirdi. Qerri tezliklə ondan bezdi. Qerri planlarımızı müzakirə etmək üçün məni axşam yeməyinə dəvət edəndə deyirdi: “O, bu axşam səninlə gəlməyəcək, elə deyil? Lütfən, Varis onu bu işdən uzaq tut”. Hotelə qayıdanda Nigel yenə gələr və Afrikaya getmək üçün dil tökməyə başlayardı. Mən etiraz etdiyimdən bir gün o, pasportumu oğurladı. Şübhəsiz, o bilirdi ki, biz bir neçə günə yola düşəcəyik. Pasportu geri almaq üçün onu heç cür yola gətirə bilmirdim. Nəhayət, bir gün əlacı kəsilmiş halda Qerriyə dedim: “Qerri, inanmayacaqsan, amma o, mənim pasportumu götürüb və qaytarmır!” Qerri əlini alnına vurub gözlərini yumdu. O dedi: “Varis, o, məni boğaza yığıb. Ondan yetəri qədər çəkmişəm, daha dözümüm qalmayıb!” Qerri və ətrafındakı adamlar Nigeli başa salmağa çalışdılar: “Bax özünü yetkin insan kimi apar, kişi ol. Biz artıq layihənin sonuna çatmışıq, sən belə etməməlisən. Biz filmi Afrikada yekunlaşdırmaq istəyirik, bunun üçün Varis də orada olmalıdır. Allah xatirinə, lütfən...” Nigel isə bütün danışılanlara qətiyyən fikir vermədi və pasportumu da özü ilə götürərək Uelsə getdi. Mən də arxasınca Uelsə gedib ona yalvardım. Lakin nə qədər dil tökdümsə də, onu Afrikaya aparmasaq, pasportu qaytarmayacağım dedi. Olduqca ümidsiz və bezdirici vəziyyət idi. Anamı yenidən görə bilmək üçün on beş il idi yalvarır və fürsət gözləyirdim. Lakin indi Nigel bütün planları alt-üst downloaded from KitabYurdu.org 227 edirdi. O isə, şübhəsiz ki, bunu bilirdi. Onu aparmasaydım, anamı görmək fürsətini əldən qaçıracaqdım, çünki pasportsuz səyahət edə bilməyəcəkdim. “Nigel, bütün günü bizim ətrafımızda dolaşıb camaatın zəhləsini tökmə. Bu, on beş ildən sonra anamı görmək üçün əlimə düşən ilk fürsətdir”, - dedim. Biz Afrikaya gedirik və mənim ərim olduğu halda, onu bütün bunlardan kənarda saxlayırıq deyə acıqlanıb deyirdi: “And içirəm ki, sizin bu hərəkətiniz insafsızlıqdır!” Nəhayət, bu iş bitdikdən sonra bir gün onu Afrikaya aparacağıma söz verdim və pasportumu qaytarmağa razı saldım. Bu, sadəcə, kələk idi və bununla qətiyyən fəxr etmirəm. Çünki sözümün üstündə durmayacağımı bilirdim. Heç vaxt. Onu aldatmaqla heç də yaxşı iş görmürdüm, amma Nigellə başqa cür, sadəcə, mümkün deyildi. İkimotorlu kiçik kolluq təyyarəsiı6 Efiopiyanın somalili qaçqınların sığındıqları Qaladi əyalətində eniş etdi. Təyyarə qırmızı rəngli daşlı torpağın üstünə enəndə əməlli-başlı silkələndi. Bütün kənd bizim üstümüzə qaçdığından aydın idi ki, təyyarə arxasınca millərlə uzanan toz izi buraxmışdı. Onlar heç vaxt belə yaxından təyyarə görməmişdilər. BBC-nin çəkiliş heyəti və mən təyyarədən endik. Mən qabağımıza qaçan adamlarla Somali dilində danışmağa çalışdım. Onlarla ünsiyyət qurmaq çətin idi, çünki bəziləri Efiopiyalı, bəziləri somalili idilər və fərqli ləhcədə danışırdılar. Bir neçə dəqiqədən sonra onların dilində danışmaq fikrimdən vaz keçdim. İsti havanı və qumu iylədikcə itirilmiş uşaqlıq illərimi xatırladım. Ötənləri yadıma salıb qaçmağa başladım. Mənimlə gələnlər narahat oldular: “Varis, hara gedirsən?” downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|