Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
209 Karyeran görünüşündən tamamilə asılı olduğundan hər gün daha yaxşı görünməyə çalışırsan, amma getdikcə daha da arıqlayırsan. Sonra öz-özünə sual edirsən: “Mən niyə bu işlə məşğulam? Niyə buradayam axı?” Nümayişlər başlayanda bəzən eyni vaxtda hələ də başqa seçimlərə qatılırsan, çünki bütün proses cəmi iki həftə davam edir. Nümayiş günü isə mərasim başlanmazdan beş saat əvvəl orada olmalısan. Bütün qızlar hazırlaşırlar, saçını düzəltdirirsən, kosmetikanı çəkdirirsən və sonra oturub sərginin başlanmasını gözləyirsən. Daha sonra ilk nümayiş etdirəcəyin libası geyinir və qırışmasın deyə ayaq üstə gözləyirsən. Nümayiş başlayanda gözləmə otağında tamamilə xaos olur. “Haradasan? Nə edirsən? Varis haradadır? Naomi haradadır? Bura gəlin. Öndə dayanın, tələsin. Sən doqquz nömrəsən. Sən ondan sonrasan”. Sənə tamamilə yad olan adamların qarşısında paltarını soyunub-geyinirsən. “Hə, gəlirəm, gözlə...” Hamı bir-birini itələyir. “Nə edirsən? Çəkil yolumdam, mən çıxmalıyam!” Və nəhayət, bütün hazırlıqlardan və çətin işdən sonra ən yaxşı hissə başlayır, podiuma çıxmağa hazırlaşırsan. Növbəti sənsən və səhnənin başında gözləyirsən. Budur! Podiumda gəzirsən, yüksək səsli musiqi sədaları, işıqlar göz qamaşdırır, hər kəs sənə diqqət kəsilib, bütün bacarığınla gözəl gəzməyə çalışaraq sanki deyirsən: “Bu, mənəm. Mənə baxın!” Saçını və qrimini ən məşhur stilistlər edirlər və heç vaxt özünçün ala bilməyəcəyin çox bahalı bir brendin paltarını geyinirsən. Lakin bir neçə saniyəlik o geyim sənin olur və sən gözqamaşdırıcı bir görkəmə sahib olursan, gəzdikcə hərəkətli kameralar səni çəkir... Podiumdan getdikdən sonra səbirsizliklə paltarını downloaded from KitabYurdu.org dəyişib yenidən podiuma qayıtmağını gözləyirsən. Bütün bu hazırlıqlardan sonra nümayiş cəmi iyirmi, yaxud otuz dəqiqə çəkir. Lakin gün ərzində bir neçə nümayişin ola bilər. Buna görə də bir nümayişin bitən kimi o birinə tələsirsən. Milandakı ikihəftəlik bu qaçaqaç başa çatdıqdan sonra bütün dizaynerlər, stilistlər və modellər dəstəsi bir topa qaraçı dəstəsi kimi Parisə axm edir. Londona, daha sonra Nyu-Yorka gedənədək yenidən bütün proseslər təkrarlanır. Nyu-Yorkda başa çatan bütün bu nümayişlərdən sonra əldən düşürsən və başa düşürsən ki, istirahət heç də pis olmazdı. Telefon zəngləri və səni narahat edən adamlardan uzaq bir adada istirahətə ehtiyac duyursan. Yox, əgər istirahət əvəzinə yenə işləməyi düşünürsənsə, yorğunluqdan tezliklə əsəblərin korlana bilər. Modellik əyləncəli peşə olsa da (etiraf edirəm ki, onun füsunkarlığını və ehtişamını çox sevirəm), yalqız və gənc qadınlar üçün məhvedici tərəfi də var. Elə işlərim olub ki, stilistim və ya fotoqrafım dəhşət içində qışqırıblar: “Ay Allah! Ayağına nə olub? Bu qara ləkələr nədir?” Nə deyə bilərdim? Onlar Somali səhrasında tikanların, daşların içində gəzməkdən yaranmış çapıqlardır, on dörd il ayaqqabısız gəzdiyim uşaqlıq illərimin yadigarıdır. Parisdəki dizaynerə bunu necə izah edə bilərdim? Seçimlərdə qısa ətək geyinməyimi istəyəndə kefim pozulardı. Çapıqların görünməməsi üçün qıçlarımı bir-birinə daha çox dolaşdıraraq yeriyir və ümid edirdim ki, onlar bunu sezə bilmədilər. Qıçlarım əyri idi - yaxşı qidalanmayan köçəri ailəsindən qalmış bir miras. Heç cür düzəldə bilməyəcəyim fiziki qüsuruma - bu əyri qıçlanma görə işdən də dəfələrlə rədd cavabı almışam. downloaded from KitabYurdu.org 211 Qıçlarıma görə o qədər utanır, o qədər incidilirdim ki, bir dəfə həkimə gedərək onlan düzəltdirmək istədim. Həkimə dedim: “Sındır qıçlarımı, daha onlara görə təhqir edilmək istəmirəm”. Lakin, Allaha şükür, həkim yaşımın çox olduğunu, sümüklərin artıq bərkidiyini deyib bunu etməkdən boyun qaçırdı. Yaşa dolduqca fikirləşirdim ki, bunlar mənim qıçlarımdır, onlar haradan olduğumun və kim olduğumun göstəriciləridir. Bədənimi tanımağa başladıqca qıçlarımı da sevməyə başladım. Əgər o vaxt beş dəqiqə podiumda gəzmək xatirinə qıçlarımı əməliyyat etdirsəydim, bu gün özümə çox acığım tutardı. Qıçlarımı nə üçün smdırtdıracaqdım? Kimlərinsə geyimlərinin gözəl görünməsi üçünmü? İndi bu qıçlarında fəxr edirəm, çünki onlann tarixi var, onlar ömür yolumun bir hissəsidir. Bu əyri qıçlarım məni səhrada minlərlə mil uzaqlara aparıb. İndiki asta, atıla-atıla gəzişim tipik afrikalı yerişidir və bu, mənim genimdən xəbər verir. Modelliklə bağlı digər bir problem geyim biznesidir. Başqa sənaye sahələrində olduğu kimi, burada da xoşa gəlməyən adamlar olur. Bəlkə də bəzi qərarları verərkən o qədər risk edirlər ki, bundan stresə düşürlər. Bir dəfə məşhur bir moda dərgisinin rəssamı ilə işlədiyimi xatırlayıram. O qədər kobud və sözbaz adam idi ki, çəkiliş prosesi mənə bütünlüklə dəfn mərasimini xatırladırdı. Çəkilişlər balaca və gözəl Qəraib adasında gedirdi. Ora cənnətə bənzər bir yer idi, əslində, çox yaxşı vaxt keçirə bilərdik. Çoxları burada istirahət etmək üçün xeyli pul xərcləməli olsalar da, biz xərcləmək əvəzinə, qazanırdıq. Hər şey əla idi, rəssam qadından başqa. Ora gedib çatdığımız andan etibarən məni bezdirdi. “Varis, sən özünü toplamalısan. Çox tənbəlsən, yerindən tez qalx, hərəkət elə. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|