207
Parisdə, daha sonra Londonda davam edir və Nyu-Yorkda başa
çatırdı. Köçəri həyat tərzim məni daim səyahətdə olmağa
hazırlamışdı: iş bitdikdən sonra mümkün qədər az əşya ilə
həyatın axarına düşüb daha çox xeyir götürə bilmək üçün
səyahət etmək.
Milanda yeni nümayiş mövsümü başlayanda model olmaq
istəyən və modelliklə əlaqəsi olan hər bir qadın, hər bir qız ora
üz tutur. Şəhər birdən-birə qarışqa kimi qaynayan uca qamətli,
mutant qadınlarla dolur. Onlara hər tində, hər avtobus
dayanacağında, hər kafedə rast gəlmək mümkündür. Budur,
birini görürəm. Bax orada da biri var. Onlan başqalanndan
asanlıqla fərqləndirmək mümkündür. Bəziləri çox səmimi olub
salamlaşır, bəziləri bir-birilərini, sadəcə, başdan-ayağa
süzürlər. Bəziləri bir-birini tanıyır, bəziləri isə şəhərə ilk dəfə
tək gəldiklərindən ətrafa ürkək-ürkək baxırdılar. Bəziləri
asanlıqla uyğunlaşır, bəziləri yox. Onların xarakterləri də
görünüşləri kimi müxtəlif olur. Kimsə deyirsə ki, modellər
arasında paxıllıq yoxdur, bu, ağ yalandır. Paxıllıq həmişə olub
və olacaq da.
Agentliklər vaxt təyin edir, modellər isə nümayişlərdə yer
ala bilmək, çəkilişlərə qatıla
bilmək üçün Milanda ora-bura
qaçırdılar. Bu vaxt artıq anlayırsan ki, modellik yalnız
qlamurluq deyil. Əsla! Modelin gün ərzində yeddi, on, on bir
çəkilişi ola bilər və bu, olduqca çətin peşədir. Bütün gün
seçimlərə çata bilmək üçün qaçaqaçda olursan, yemək yeməyə
belə vaxtın qalmır, bir çəkilişdə olduğun vaxtda digər iki
çəkilişə gecikirsən. Növbəti çəkilişə qaçıb özünü çatdıranda
səndən qabaq növbədə təxminən otuz qız olur və bilirsən ki,
onların hər biri sırada səndən əvvəldir!
Növbə sənə çatanda isə
downloaded from KitabYurdu.org
şəkillərin olan albomu təqdim edirsən və əgər müştəri
şəkillərini bəyənirsə, yerişini yoxlamaq istəyir, əgər
bu dəfə də
xoşuna gəlsən, səni hansısa bir geyimdə görmək istəyir.
Beləcə, seçim başa çatır. “Təşəkkür edirik. Növbəti!”
Seçilib-seçilmədiyini dərhal bilmirsən, amma bu barədə
fikirləşməyə, narahat olmağa vaxtın belə qalmır, çünki
növbəti
seçimə gecikirsən. Əgər onları maraqlandıra bilmisənsə,
agentliyinlə əlaqə saxlayıb görüş təyin edirlər. Bu müddətdə,
yaxşı olar ki, iş haqda heç nə fikirləşməyəsən, yoxsa,
həqiqətən, istədiyin işin əlindən çıxmasına görə, yaxud da
sevimli dizaynerin tərəfindən rədd edildiyinə görə çox məyus
ola
bilərsən. Fikirləşməyə başlasan ki, “Görəsən, keçdim?
Görəsən, keçəcəyəm? Niyə keçmədim ki?” əsəblərini tamamilə
korlaya bilərsən. Bu fikirlərin səni yormasına imkan versən,
tezliklə əsəb xəstəsi ola bilərsən. Nəticə etibarilə anlamaq
lazımdır ki, seçim prosesi çox vaxt məyusedici olur.
Karyeramın ilk pillələrində mən də narahat olurdum ki, niyə
seçilmədim? Lənət olsun, axı mən bu işi çox istəyirdim! Lakin
sonra bu biznesdə olmaq üçün bir devizlə yaşamağı öyrəndim:
C’est la vie!i3 Nə edə bilərəm, sadəcə, alınmadı. Onlar səni
bəyənmədilər, bu qədər sadə. Bu, sənin günahın deyil. Onlar
yeddi fut hündürlükdə, səksən funti4 çəkidə, sarışın saçlı
model axtarırdılarsa, bu, sən olmamalıydın, Varis. Fikir eləmə,
ay qız!
İş təklifi alırsansa, nümayişdə geyinəcəyin paltarları
yoxlayırsan. Hər gün hazırlıqlar gedir, sən isə yorulursan,
həyəcandan gecələr yaxşı yata bilmirsən, yeməyini vaxtlı-
vaxtmda yeməyə vaxtın olmur. Yorğun və anq görünürsən.
downloaded from KitabYurdu.org