Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
göndəriblər. Sanki bu görkəmdə başqa adam olacaqlarını hesab edəcəkdim! - Buyurun, keçin içəri. Çay istəyirsiniz, yoxsa qəhvə? Əyləşin, gedim onu çağırım. Onlar zalda Nigelin rahat stullarında oturdular. - Əzizim, - mehriban səslə çağırdım, - aşağı gəl. Qonaqlarımız var. O, yarıyuxulu, saçları dağınıq halda gəldi. - Salam, - Nigel onların görkəmindən kim olduqlarını dərhal başa düşdü. - Sizə nə lazım idi? - Sizə bir neçə sualımız var. Əwəla, sizin və arvadınızın bir yerdə yaşadığına əmin olmaq istəyirik. Siz bir yerdə yaşayırsınız? Nigelin üzündəki ifadədən başa düşdüm ki, maraqlı söhbət gedəcək, divara söykənib onlara baxmağa başladım. O, etinasızcasına soruşdu: - Sizcə, oxşamır? Qəfil qonaqlar diqqətlə evə göz gəzdirdilər. - Mmm. Cənab, sizə inanırıq, amma yenə də evə baxış keçirməliyik. Nigelin rəngi qaraldı, sanki üzünə bulud çökdü. - Bura baxın, evimi yoxlamayacaqsınız. Sizin kim olduğunuz vecimə də deyil. O, mənim arvadımdır və gördüyünüz kimi, biz birlikdə yaşayırıq. Siz xəbərdarlıq etmədən gəlmisiniz və başa düşürsünüz ki, xüsusi olaraq sizi qarşılamaq üçün geyinib hazırlaşmamışıq! İndisə çıxın gedin buradan! - Cənab Riçards, əsəbiləşməyin, biz qanunla... downloaded from KitabYurdu.org 199 - Mənim əsəblərimlə oynamayın!!! Durun gedin, nə qədər ki bacarırsınız, qaçın canınızı qurtarın! Lakin onlar çıxıb getmək əvəzinə, təəccübdən donaraq yerlərinə yapışıb qalmışdılar. - Çıxın, cəhənnəm olun mənim evimdən! Əgər bir də buralara gəlsəniz, ya da mənə zəng etsəniz, silahımı götürüb sizi vuracağam. Onun üçün ölümə belə hazıram, - barmağı ilə məni göstərərək dedi. Başımı yellədərək öz-özümə fikirləşdim: “Bu oğlan axmaqdır.O, həqiqətən də, mənə vurulub. Əcəb işə düşdüm. İndi burada neyləyəcəyəm? Afrikaya qayıtmalı idim, ən salamatı bu olardı”. Orada bir neçə ay da qaldıqdan sonra Nigelə dedim: - Nigel, niyə özünə fikir vermirsən? Səliqəli bir ayaqqabı al, özünə bir sevgili tap... Sənə kömək edərəm. O isə cavabında dedi: - Sevgili? Mənə sevgili lazım deyil. Allah xatirinə, mənim arvadım var, sevgili nəyimə lazımdır? O, belə deyəndə dəli olurdum. - Get o andıra qalmışım unitaza sal və suyu burax! Ay adam, ayıl və çıx həyatımdan! Səni sevmirəm! Biz razılığa gəlib evlənmişik. Mənə kömək etmək istəyirdin, mən də razılaşdım. Sənin arvadın deyiləm. Səni xoşbəxt etmək üçün yalandan səni sevdiyimi göstərə bilmərəm. Nigellə razılığa gəlsək də, o, razılaşmanı pozub öz xəyallarına qapılmışdı. Evimizə bizi yoxlamağa gələn rəsmilərin üstünə qışqıranda da o, tam səmimi idi. Onun dilindən çıxan hər kəlmə doğru idi. Ondan asılı olduğuma görə vəziyyət daha downloaded from KitabYurdu.org çətin idi. Dostum kimi xətrini çox istəyirdim, o, dar ayaqda mənə kömək etmişdi. Lakin onu sevmirdim, sevimli arvadı və şəxsi əşyasıyammış kimi özünü aparanda isə onu, həqiqətən, öldürmək istəyirdim. Başa düşdüm ki, ondan bacardığım qədər canımı tez qurtarmalıyam. Lakin pasport dilemması uzandıqca uzanırdı. Nigel ondan asılı olduğumu başa düşür, üstünlük hissi onu daha çox tələbkar edirdi. O, harada olduğumu, nə etdiyimi, kiminlə olduğumu nəzarətdə saxlayırdı. Davamlı olaraq onu sevməyim üçün yalvanrdı, amma o nə qədər çox yalvarırdısa, ondan bir o qədər zəhləm gedirdi. Bəzən Londondan iş təklifləri alırdım, yaxud da dostlarında görüşürdüm. Əsəblərimi korlamamaq üçün hər fürsətdə Nigeldən uzaq qalmağa çalışırdım. Dəli olduğunu zənn etdiyim biri ilə yaşadıqca əsəblərim korlanırdı. Pasportumu - azadlıq vəsiqəmi gözləməkdən o qədər bezmişdim ki, bir gün Londona gedəndə özümü qatarın altına atmaq istəmişdim. Qatar yaxınlaşarkən onun səsini eşitdikcə, saçlarımı dağıdan küləyini hiss etdikcə tonlarla ağırlıqda olan bu metalın sümüklərimi əzərkən nələr hiss edəcəyimi fikirləşirdim. Bütün narahatlıqlarıma və qayğılarıma son qoymaq naminə özümü bunu etməyə məcbur hiss eləsəm də, öz-özümdən soruşurdum: “O adama görə özümə niyə qəsd etməliyəm ki?!” Beləliklə, təxminən bir ildən çox gözlədikdən sonra pasport ala bildim. Bir gün Nigel immiqrasiya xidmətinə getdi və ağlasığmaz bir hay-küy salaraq onları mənə müvəqqəti pasport verməyə məcbur elədi. “Arvadım beynəlxalq səviyyədə tanınan modeldir, ən azı, ona müvəqqəti pasport verməlisiniz ki, karyerası ilə məşğul ola bilsin”. O, modellik şəkillərim olan downloaded from KitabYurdu.org 201 portfeli masanın üstünə çırparaq: “Mən bu zibilə qalmış Britaniyanın vətəndaşıyam, sizin onunla belə rəftarınızdan sonra dəhşətə gəlirəm, utanıram belə bir ölkədə yaşadığıma! Tələb edirəm, elə bu dəqiqə hər şeyi yoluna qoymalısınız! Elə bu dəqiqə!” - dedi. Onun bu “ziyarətindən” çox keçmədi, köhnə Somali pasportumu məndən alıb əvəzində müvəqqəti pasport verdilər. Bu pasportla ölkədən çıxa bilərdim, lakin vaxtaşın yenilənməli idi. İçindəki möhürdə bu sözlər yazılmışdı: “Somalidən başqa hər yerə getmək üçün etibarlıdır”. Bu sözləri oxumaq təsəwürəsığmaz dərəcədə kədərli idi. Somalidə müharibə idi, İngiltərə isə onun himayəsinə keçdiyim üçün öz vətəndaşına müharibə gedən bir ölkəyə girməyi qadağan etmişdi. Hər bir Britaniya vətəndaşı kimi hökumət mənə görə də məsuliyyət daşıyırdı. “Somalidən başqa hər yerə getmək üçün etibarlıdır” sözlərini oxuduqca öz-özümə pıçıldadım: “İlahi, gör mən neyləyirəm? Hətta öz vətənimə belə gedə bilmirəm. İndi tamamilə yad olmuşam”. Əgər kimsə mənə seçim imkanı versəydi, deyərdim ki, Somali pasportumu geri qaytarın. Lakin bunu mənimlə heç kim müzakirə etməmişdi. Artıq geriyə yol yox idi. Yalnız bir yolum qalırdı - irəli! Amerikaya getmək istəyirdim. Viza almaq üçün sənədlərimi verdim. Və Nyu-Yorka bilet aldım, əlbəttə ki, tək gedirdim. ıı Christmas Eve - Miladdan əvvəlki axşam - 24 dekabr. 12 Britaniyada ən böyük tirajla - təxminən bir milyon nüsxə çap olunan bazar günü qəzeti. 14- BOYUK SƏHNƏ Nigel mənimlə Nyu-Yorka getmək istəyirdi, əl çəkmirdi. Heç downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|