Downloaded from KitabYurdu org
Yüklə 3,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
434
- Deməli, sən fövqəltəbii şeylərə inanmırsan. - Bu barədə artıq danışdıq. “Fövqəltəbii” sözünün özü çoxmənaldı. Yox, mən yalnız bir təbiətin olmasına inanıram. Bu, özü də heyrətləndirici bir şeydi. - Bəs mənə o kitablarda göstərdiyin sirli şeylər? - Əsl filosofların gözləri açıq olmalıdı. İndiyə qədər heç vaxt ağ qarğa görməsək də, onu axtarmağı dayandırmamalıyıq. Gün gələr, hətta mənim kimi skeptik də əvvəllər inanmadığı şeyləri qəbul etməli olar. Bu imkanı açıq saxlamasam, əsl filosof deyil, ehkamçı olaram. Alberto və Sofi bir müddət skamyada səssiz oturdular. Göyərçinlər sinələrini qabağa verib gəzişir, bəzən bir qəfil hərəkətdən, keçən velosipedlərdən ürkürdülər. Axırda Sofi dedi: - Mən gedim şənliyə hazırlaşım. - Ayrılmazdan əvvəl
sənə ağ
qarğa göstərəcəyəm. Düşündüyümüzdən daha yaxındadı. Alberto qalxdı, kitab dükanına girdi. Bu dəfə onlar fövqəltəbii fenomenlərdən yazan kitabların yanından keçib dükanın dərinliyindəki nazik rəflərdən birinin qarşısında dayandı. Rəfin üzərindəki kiçik lövhədə “Fəlsəfə” yazılmışdı. Alberto bir kitabı göstərdi, Sofi əyilib kitabın adına baxdı və ürəyi yerindən oynadı: “Sofinin dünyası”. - İstəyirsən bunu sənə alım? - Alberto soruşdu. - Nə deyəcəyimi bilmirəm. Bir azdan Sofi bir əlində kitab, o biri əlində şənlik üçün aldıqlarının olduğu kiçik çantayla evə tərəf gedirdi. Bağda şənlik ...ağ qarğa... Hilde çarpayısına mıxlanıb oturmuşdu. Ağır qovluğu tutmaqdan əl- qolu ağırlaşmışdı. Saat on birə iki-üç dəqiqə qalırdı. İki saatdan artıq oxumuşdu. Bəzən gözlərini mətndən ayırıb ucadan gülmüş, bəzənsə o biri böyrü üstə çevrilib doluxsunmuşdu. Yaxşı ki, evdə tək idi. Bu iki saatda nələr olmuşdu, nələr! Hər şey Sofinin mayorun diqqətini özünə cəlb etməyə çalışmasıyla başlamışdı. Axırda ağaca dırmaşmış, buradan downloaded from KitabYurdu.org
435
onu qoruyucu mələk kimi Livandan gələn qaz Morten xilas etmişdi. İndi üstündən çox illər keçsə də, Hilde atasının ona “Nil macəralarf’nı oxuduğunu unutmamışdı. Ondan bir neçə il sonra atasıyla birlikdə özlərinə həmin kitabla bağlı gizli dil yaratmışdılar. İndi o, köhnə quş dostuyla yenidən qarşılaşırdı. Sonra Sofinin ilk dəfə təkbaşına kafeyə getməsi... Hildeni ən çox Albertonun Sartr və Ekzistensializm haqda dedikləri təsirləndirmişdi. Alberto az qala onu ekzistensialist edəcəkdi. Baxmayaraq ki, qovluqdan əvvəl də buna cəhd etmişdi, indi isə onu demək olar ki, dəyişdirə bilmişdi. Bir dəfə, təxminən bir il əvvəl Hilde astrologiya haqqında bir kitab almışdı. Bir dəfə isə evə Taro kartlarıyla gəlmişdi. Bundan sonra isə spiritualizm haqda kitab almışdı. Hər dəfə atası ona mövhumat haqda mühazirə oxumuş, onu belə şeylərə tənqidi baxmağa çağırmışdı, amma son zərbəni indiyə saxlayıbmış. Görünür, qızını belə şeylərə qarşı hərtərəfli xəbərdar etmədən ürəyi dincəlmirdi. Tam əmin olmaq üçün dükandakı televizor ekranından ona əl yelləmişdi. Gərək bu qədər əziyyət çəkməyəydi... Amma Hilde daha çox Sofiylə maraqlanırdı. Sofi... sən kimsən? Haradan gəlirsən? Həyatıma niyə girmisən? Nəhayət, Sofiyə özü haqda yazılmış kitab verilmişdi. Görəsən, o kitabla indi Hildenin əlində olan eyni kitabdı? Onun əlindəki kitab deyil, qovluq idi. Amma nə olursa olsun, adam özü haqda yazılmış kitabın içində özü haqda kitab görəndə nə hiss keçirər? Sofi o kitabı oxumağa başlasa, nə hiss edəcək? Bəs indi nə olacaq? Nə ola bilərdi? Qovluqda cəmi bir neçə səhifə qalmışdı. *** Sofi şəhərdən evə qayıdanda avtobusda anasıyla rastlaşdı. İlahi! İndi anası Sofinin əlindəki kitabı görüb nə deyəcək?! Sofi kitabı şənlik üçün aldığı bəzəkli kağızların və şarların olduğu çantaya dürtdü, amma kitab çantaya yerləşmədi. - Salam, Sofi! Eyni avtobusa minmişik, nə gözəl! downloaded from KitabYurdu.org 436
- Salam! - Kitab almısan? - Yox, əslində almamışam. - “Sofinin dünyası”... Nə maraqlı! Sofi yalan demək şansının olmadığını gördü. - Alberto verdi. - Deməli, belə. Bu adamla görüşmək üçün səbrim çatmır artıq. Olar baxım?
- Evə çatana qədər gözləmək istəmirsən? Həm də kitab mənimdi. - Bilirəm, sənindi, əlbəttə. Sadəcə birinci səhifəsinə baxıb qaytarıram, yaxşı? “Sofi Amundsen məktəbdən evə qayıdırdı. Yolun yarısını Coannayla gəzə-gəzə gəlmişdilər, söhbət robotlardan düşmüşdü...” - Doğrudan, burada belə yazılıb? - Hə, Sofi, Müəllifin adı Albert Knaq. Yəqin yeni yazardı. Yeri gəlmişkən, Albertonun familiyası necə idi? - Knoks.
- Onda belə çıxır ki, bu qəribə adam sənin haqqında kitab yazıb, təxəllüsdən istifadə edib. - O deyil. Niyə təslim olmursan ki, onsuz da məsələnin nə yerdə olduğunu başa düşməyəcəksən. - Yox, başa düşməyəcəyəm. Şənliyimiz sabahdı. Sonra hər şey yerini alacaq. - Albert Knaq tamamilə başqa reallıqda yaşayır. Ona görə də bu kitab ağ qarğadı. - Dayan, bəsdi! Ağ dovşan deyildi? İndi qarğa oldu? - Sən dayan! Böyük Mülklər küçəsinin sonundakı dayanacaqda enənə qədər daha heç nə danışmadlar. Küçədə qarşılarına bir nümayiş çıxdı. İlahi! - Elen Amundsenin dilindən nida qopdu, - Mən də biz tərəflərdə küçə siyasətçiləri olmur deyə sevinirdim. Nümayişçilərin sayı on-iyirmi nəfər olardı. Əllərindəki şüarlarda yazılmışdı: downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|