Downloaded from KitabYurdu org
Yüklə 3,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
44
yağmursuz idi. Məktubda yazılmışdı: Taleyə inanırsan? Xəstəlik tanrıların verdiyi cəzadırmı? Tarixin gedişini hansı qüvvə idarə edir? Sofi taleyə inanırmı? Dəqiq bilmirdi. Amma o, taleyə inanan çox adam tanıyırdı. Onların sinfində bir qız həmişə jurnallardan ulduz fallarını oxuyurdu. Belələri astrologiyaya inanırlarsa, çox güman ki, Taleyə də inanırlar, çünki astroloqlar ulduzların düzülüşünün Yerdə yaşayan insanlara təsir göstərdiyini bildirirlər. Əgər qabağından keçən qara pişiyin pis əlamət olmasına inanırsansa, - onda Taleyə inanırsan, elədir? Bu haqda düşünəndə başqa bir neçə nümunə də ağlına gəldi. Niyə adamlar qulaqlarını çəkib taxtanı taqqıldadırlar? Ayın 13-ünün cüməyə düşməsi niyə pis gün sayılır? Sofi eşitmişdi ki, bir çox otellərdə 13 nömrəli otaq olmur. Niyə? Ona görə ki, çox adam xürafatla yaşayır, batil inanclı olur. “Xürafat”, “batil inanc”. Necə də qəribə sözlərdi. Əgər sən Xristianlığa, yaxud İslama inanırsansa, buna “inanc” deyirlər. Amma sən astrologiyaya, yaxud ayın 13-ü - cümə gününə inanırsansa, bu batil inancdır! Başqalarının inancını batil adlandırmaq kimin haqqıdır? Hər halda Sofi bir şeyə əmin idi. Demokrit taleyə inanmayan materialist idi. Yalnız atomlara və boş fəzaya inanırdı. Sofi digər suallar haqda fikirləşməyə cəhd etdi. “Xəstəlik tanrıların verdiyi cəzadırmı?” Əlbəttə, günümüzdə buna heç kəs inanmır. O an ağlına gəldi ki, əksər insanlar sağalmaq üçün dua edirlər, deməli, hansısa dərəcədə onlar Tanrının insanların səhhəti üzərində gücü olduğuna inanırlar. Sonuncu suala cavab vermək bir qədər çətin idi. Sofi tarixin gedişini nəyin idarə etməsinə heç vaxt fikir verməmişdi. Əlbəttə, tarixin gedişini insanlar idarə edir, məgər belə deyil? Əgər Tanrı və ya Tale olsaydı, insanların azad iradəsinə yer qalmazdı. Azad iradə ideyası ağlına gələn kimi Sofi başqa bir şey haqda da downloaded from KitabYurdu.org
45
düşündü. Axı niyə o, bu sirli filosofun onunla siçan- pişik oynamasına izin verir? Niyə Sofi ona məktub yaza bilmir? O, çox güman ki, gecə və ya sabah səhər poçt qutusuna yenə böyük bir məktub qoyacaq. Sofi elə edə bilər ki, filosof məktubu qoyanda orada Sofinin hazır məktubunu görsün. Dərhal işə keçdi. Heç vaxt görmədiyi bir adama məktub yazmaq çətin idi. O, heç həmin adamın qadın, ya yoxsa kişi olduğunu belə, bilmirdi. Cavandı, ya qoca? Sirli filosof Sofinin artıq tanıdığı bir adam da ola bilərdi. Sofi yazmağa başladı: “Çox hörmətli filosof, Sizin fəlsəfəyə dair bu comərd kursunuzu yüksək qiymətləndiririk. Lakin kim olduğunuzu bilməmək bizi narahat edir. Ona görə də rica edirik ki, bütöv adınızı yazasınız. Əvəzində qonaqpərvərlik edərək, sizi evimizə qəhvə içməyə dəvət edirəm, amma yaxşı olardı ki, anam evdə olanda gələsiniz. O, bazar edəsindən cüməyə, səhər 7.30-dan axşamüstü 5-ə qədər işdə olur. Həmin günlər mən məktəbdə oluram, dördüncü günlərdən başqa, həmişə 2.15-də qayıdıram. Özüm də, qəhvəni yaxşı hazırlayıram. Minnətdarlıq hiss ilə, diqqətcil tələbəniz, 14 yaşlı Sofi Amundsen”. Məktubun başlığında isə yazdı: “Çılpaqfən cavablayın”. Sofi gördü ki, məktubu həddən adıq rəsmi alındı. Lakin sifəti gözünün önündə olmayan bir adama məktub yazarkən sözləri seçmək çətindi. Məktubu çəhrayı bir zədə qoydu və ünvan yerində yazdı: “Filosofa”. İndi onu elə bir yerə qoymalıydı ki, anası görməsin. Bunun üçün anasının evə gəlməsini gözləyə və o içəri girəndən sonra məktubu qapıya qoya bilərdi. Səhər poçtalyon qəzetləri gətirməzdən əvvəl poçt qutusuna baxmağı yaddan çıxarmamalı idi. Həmin axşam və ya gecə boyunca ona təzə məktub gəlməsə, onda çəhrayı zərfi geri götürməliydi ki, poçtalyon gələndə downloaded from KitabYurdu.org
46
onun əlinə düşməsin. Niyə hər şey bu qədər mürəkkəb olmalıydı axı? Cümə günü olsa da, həmin axşam Sofi otağına erkən qalxdı. Anası onu pizza və televizorda gedən qorxulu filmlə şirnikləşdirməyə çalışsa da, Sofi yorğun olduğunu, sadəcə uzanıb kitab oxumaq istədiyini dedi. Anası televizorun qarşısında oturan kimi öz məktubuyla gizlicə poçt qutusunun yanına qaçdı. Anasının narahat olduğu göz qabağındaydı. Ağ dovşan və silindr şlyapa məsələsindən sonra Sofiylə bir az başqa səslə danışmağa başlamışdı. O, anasını nigaran qoymaq istəmirdi, amma sadəcə pilləkənlə otağına qalxıb yuxarıdan poçt qutusuna göz qoymalıydı. Saat on bir ərəfəsində anası otağa gələndə Sofi pəncərənin qarşısında oturub yola baxırdı. Burda oturub gözünü poçt qutusuna zilləmisən, dur ayağa, bəsdi ora baxdın! - anası dedi. Nəyə istəsəm, baxaram! - Sofi cavab qaytardı. Məncə, sən doğrudan aşiq olmusan, Sofi. Amma o, sənə məktub gətirəcəksə, ola bilməz ki, bunu gecəyarı eləsin. Uf! Sofi sevgi-məhəbbət barədə bu sentimental söhbətdən iyrəndi. Amma anasının buna inanması yaxşıydı. Bu, sənə ağ dovşan və silindr barədə danışan həmin o adamdı? - anası soruşdu. Sofi başıyla təsdiqlədi. O, narkoman deyil, hə? Sofinin ürəyi yumşaldı, anasına rəhmi gəldi. İstəməzdi ki, anası belə narahat olsun, amma kiminsə bir az qeyri-adi ideyasına görə, dərhal belə fikrə düşmək də onun təqsiri idi. Eh, böyüklər bəzən həqiqətən də axmaq olurlar. Sofi üzünü anasına tutdu:
Ana, mən sənə bir dəfə və həmişəlik söz verirəm, heç vaxt elə şeylərə əl vurmayacam. O da. O, sadəcə olaraq, fəlsəfəylə maraqlanır. Səndən böyükdür? Sofi başıyla yox dedi. downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|