Downloaded from KitabYurdu org
Yüklə 3,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
461
Sofi: - Bjerklini necə tapacağıq? - soruşdu. - Axtarmalıyıq. Mayorun evindəki rəsm yadındadı? - Hə, tələsək. O gəlməmiş çatmaq istəyirəm. Maşınla gah dar ara küçələrdən, gah da geniş asfalt yollardan keçdilər. Onu yaxşı bilirdilər ki, Bjerkli dəniz qırağındadı. Birdən Sofi qışqırdı: - Tapdıq! Tapdıq! - Məncə də. Amma nə olursa olsun, belə qışqırmamalısan. - Yaxşı, amma onsuz da bizi heç kəs eşitmir. - Əziz Sofi. Belə uzun bir fəlsəfə kursundan sonra hələ də belə tez nəticə çıxarmağın açığı, məni təəccübləndirir. - Amma...
- Ətrafımızda heç bir ədəbi qəhrəman, pəri, meşə nimfaları və s. olmadığına əminsən? - Hə, haqlısan. Bağışla. Maşınla bağın qapısından ötüb evin qarşısındakı yoxuşu ötdülər. Alberto maşını bağdakı yelləncəyin yanında saxladı. Yaxınlıqdakı masanın üzərində üç adamlıq süfrə açılmışdı. Onu görürəm! Yuxumdakı kimi sahildə oturub, - Sofi pıçıldadı. - Bu bağın sizin Böyük Mülklər küçəsindəki evinizin bağına necə oxşadığını görürsən? - Hə. Yelləncək-filan. Olar yanına gedim? - Olar. Mən burada otururam... Sofi qaça-qaça Hildenin yanına getdi. Hildeni qucaqlamaq istədi, amma sadəcə yanında oturdu. Hilde bir qayığın ipiylə oynayırdı. Sol əlində bir kağız vardı. Tez-tez saatına baxmağından adam gözlədiyi bilinirdi. Sofi onun çox gözəl olduğunu düşündü. Saçları qıvrım, gözləri yaşıl idi. Sarı sarafan geyinmişdi. Sofi onu bir az Coannaya bənzətdi. Xeyri olmayacağını bilsə də, dedi: Hilde! Mənəm - Sofi! Hilde heç bir reaksiya vermədi. Qulaqlarının içinə çığırdı: downloaded from KitabYurdu.org 462
Məni eşidirsən? Korsan, karsan? Hilde gözlərini bir az geniş açdı, ya açmadı?! Bəlkə yavaş da olsa, səs eşitmişdi? Hilde dönüb ətrafa baxdı, sonra başını sağa çevirib Sofinin gözlərinin içinə baxdı. Baxışları Sofini görmür, sanki onu dəlib keçirdi. O qədər ucadan çığırma, Sofi! - deyə Alberto qırmızı maşının içindən səsləndi. - İstəmirəm pərilər bağa dolsun. Bir azdan kişi səsi gəldi: Hilde!
Bu, uniformalı, mavi beretli mayor idi. Bağın yuxarı başında idi. Hilde ayağa qalxıb onun yanına yüyürdü. Yelləncəklə qırmızı maşının arasında görüşüb qucaqlaşdılar. ***
Bayaqdan Hilde qayıqların yanında oturub atasını gözləyirdi. Kastrupa enəndən bəri hər beş dəqiqədənbir onu düşünmüş, harada olduğunu, başına gələnləri necə qarşıladığını fikirləşmişdi. Bütün saatları əlindəki kağıza qeyd etmişdi. Bəlkə atası hirslənib? Amma ola bilməz ki, qızına əsrarəngiz bir kitab yazsın, sonra da hər şey əvvəlki kimi olsun. Yenidən saatına baxdı. İndi 11-ə on beş dəqiqə işləyirdi. Hər an çata bilərdi. Bu nə idi? Eynilə Sofini gördüyü yuxudakı kimi, kiminsə xəfif nəfəsini duydu. Orada nə isə var idi. Amma nə? Bəlkə yay axşamının təsiridi? Bir neçə saniyəlik qulağına səslər gəlməsindən qorxdu. Hilde!
Dönüb səs gələn tərəfə baxdı. Atası idi! Bağın yuxarı başında dayanmışdı. Qalxıb atasının yanına yüyürdü. Yelləncəyin yanında görüşdülər. Atası onu qucağına götürüb yuxarı qaldırdı, dəfələrcə havada fırlatdı. Hilde ağlamağa başlamış, atasının da gözləri dolmuşdu. - Əməlli-başlı yetkinləşibsən, Hilde! - Sən də əsl yazıçı olubsan! Hilde gözlərinin yaşını sildi: downloaded from KitabYurdu.org
463
- Əvəz-əvəz olduq deyə bilərik? - Olduq. Masanın arxasına keçdilər. Əvvəlcə Hilde Kastrupdan bu yana atasının başına gələnləri dəqiqləşdirdi. Atası danışdıqca şaqqanaq çəkdilər. - Kafedəki məktubumu görmədin? - Oturub yeməyə imkan olmadı ki. Ay səni! Ona görə də indi acından ölürəm. - Yazıq ata! - Hinduşqa da uydurma idi? - Yox-yox! Hər şey hazırdı. İndi anam gətirir. Sonra qovluğun üstünə gəldilər, Albertodan, Sofidən danışdılar. Çox keçməmiş anası hinduşqa, Valdorf salatı, bir şüşə ağ şərab və Hildenin bişirdiyi çörəyi gətirdilər. Atası Platon haqqında nə isə danışmağa başlayanda Hilde qəfildən onun sözünü kəsdi: Sss... Nə oldu? Eşitmədin? Nəsə ciyilti gəldi. Yoox.
Amma mən aydın eşitdim. Yəqin siçan idi. Anası o biri şərabı gətirməyə gedəndə atası dedi: Amma fəlsəfə kursu hələ tam bitməyib. Bitməyib? Bu gecə sənə kainat haqqında danışacağam. Yeməyə başlamamış Albert arvadına dedi: “Hildenin daha dizimin üstündə oturmaq yaşı keçdi, böyüdü. Sənsə yox!” Mariti qolundan tutub dizinin üstündə oturtdu. Bir az belə keçdi. Qəribədi, tezliklə qırx yaşın olacaq... - Albert dedi. ***
Hilde atasının yanına qaçanda Sofi gözlərinin dolduğunu hiss etdi. Əli Hildeyə heç vaxt çatmayacaqdı! Hildeyə qibtə elədi, çünki o, ətdən, qandan, sümükdən olan əsl insan idi. Hildeylə mayor masanın arxasına keçəndə Alberto maşının siqnalını basdı. downloaded from KitabYurdu.org
464
Sofi yuxarı baxdı. Hilde də baxmadımı?! Sofi Albertonun yanına yüyürüb maşındakı yerinə tullandı. - Bir az burada oturub baxaq görək nə olur, - Alberto dedi. Sofi başını tərpətdi. - Ağlayırdın? Sofi yenə başını tərpətdi. Niyə, nə oldu ki? Hildenin bəxti gətirib, əsl insandı. Böyüyüb əsl qadın olacaq. Uşaqları da olacaq, əlbəttə... Nəvələri də, Sofi. Amma hər şeyin iki tərəfi var. Kursumuz başlayanda sənə bunu öyrətməyə çalışmışdım. Nəyi? Onun bəxti gətirib, razıyam. Amma həyatın yarısı ölüm olduğundan həyatı yaşayan ölümü də yaşayacaq. Əsil həyat yaşayıb ölmək əməlli-başlı yaşamayıb heç vaxt ölməməkdən daha yaxşı deyilmi? Biz Hilde kimi, mayor kimi yaşaya bilmərik. Amma o biri tərəfdən, biz heç vaxt ölməyəcəyik. Meşədəki qadının dedikləri yadında deyil? Biz gözəgörünməzlərik. Qadın iki yüz yaşı olduğunu demişdi. Orada mindən çox yaşı olan surətlər də vardı. Bəlkə də daha çox Hildenin sahib olduğu bu şeyə... bu ailə həyatına qibtə edirəm. Sənin də öz ailən var. Pişiyin, iki quşun, tısbağan var. Amma biz o gerçəkliyi tərk etməmişik? Yox! Bu gerçəkliyi tərk edən yalnız mayordu. O, nöqtəsini qoydu və bizi bir də tapa bilməyəcək. - Yəni geri dönə bilərik? - İstədiyimiz vaxt. Amma əvvəlcə “Sinderella” kafesinin arxasındakı yeni dostlarımızın yanına gedəcəyik. Moller Knaq ailəsi yeməyə başlamışdı. Sofi bir anlıq bu yemək məclisinin də Böyük Mülklər küçəsindəki fəlsəfi şənlik kimi olacağından qorxdu. Bir anlıq mayor Mariti qucağından salmaq kimi hərəkət etdi, amma yox, onu yenidən qucağında oturtdu. downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|