190
Bir neçə müddətdən sonra Cəbrailə nida olunar:
«Ümmətin günahkarlarının halı necədir?» Malik
Cəhənnəmin örtüyünü çəkər və günahkarlar Cəbraili
gözəl bir surətdə müşahidə edər və deyərlər: Bu gözəl
üzlü şəxs kimdir görəsən? Cavab verilər: Bu, Cəbraildir
– o ki, dünyada həzrət Məhəmmədə (s) vəhy gətirirdi.
Elə ki, Cəhənnəm əsirləri Peyğəmbərin mübarək adını
eşidərlər, fəryad çəkib deyərlər: Bizim tərəfimizdən
Məhəmmədə (s) salam yetir və söylə ki, ümmətin
günahkarları Cəhənnəmdə giriftardırlar.
Vəhy mələyi bu xəbəri Peyğəmbərə (s) yetirər, bu
zaman o həzrət başını səcdəyə qoyar və Allah
dərgahına ərz edər ki: «Ümmətimin günahkarlarını
Cəhənnəmə apardın, indi də onları mənə bağışla.»
Xitab yetişər: «Onları sənə bağışladım.» Beləliklə,
Peyğəmbər (s) onları Cəhənnəmdən çıxarar və onlar
kömür kimi qapqara olduqlarından əvvəlcə «eynül-
həyat» adlı bulağa aparılarlar. Elə ki, o bulaqdan
içərlər, zahiri və batini çirkinlikləri təmizlənər və pak-
pakizə olarlar, alınlarında isə belə bir ifadə yazılar:
«Mehriban Allahın oddan azad etdiyi şəxslər.» Onlar
Behiştə aparıldıqları zaman, Behişt əhli onları bir-
birlərinə göstərib deyərlər: «Bunlar nicat tapmış
Cəhənnəm əhlidirlər.»
Belə olduqda onlar deyərlər: «Ey Rəbbimiz! Rəhm
edərək bizi Behiştə gətirdin, elə isə bu əlaməti
alnımızdan sil.» Onların istəkləri yerinə yetirilər və
həmin əlamət alınlarından yox olar.»
191
TƏSBİH VƏ HƏMD
Təsbih Həzrət Haqqı hər bir eyibdən pak bilmək,
Onun sonsuz kamalını təsdiq etməkdir.
Təlhə ibn Übeydullah deyir: «Həzrət Peyğəmbərdən
(s) «sübhan Əllah» haqqında soruşduğum zaman
Həzrət (s) buyurdu ki, «sübhan Allah» Allahı hər bir
eyibdən pak bilməkdir».
265
Qur’ani-Məciddə «İsra» surəsinin 44-cü ayəsində
buyurulur: «Elə bir şey yoxdur ki, Allaha tə’rif deyib
Ona şükür etməsin. Lakin siz onların təsbihini
anlamahsınız».
Duanın bu hissəsində Allahın təsbihindən məqsəd
günah və xataların e’tirafından sonra bağışlanmaq
üçün təsbihin ən üstün vasitə olmasıdır. Yunus gecənin,
dənizin, düşdüyü yerin qaranlığında belə fəryad etdi:
«Pərvərdigara! Səndən başqa heç bir tanrı yoxdur. Sən
pak və müqəddəssən! Mən isə həqiqətən zalımlardan
olmuşam».
266
Bu ayə haqqında Həzrət Peyğəmbər (s)
buyurur: «Bu duanı oxuyan hər bir dərdlinin duası
qəbuldur».
267
Həzrət Əli (ə) buyurur ki, təsbih əməl
tərəzisini savabla doldurar».
268
Əllamə Məclisi «Biharul-ənvarda» belə nəql edir:
«Həzrət Peyğəmbər (s), qarşısına onu xoşhal edəcək bir
iş çıxdıqda bu ne’mətə görə Allaha həmd oxuyardı.
Qarşısına onu qəmləndirəcək bir iş çıxdıqda isə
deyərdi: «Bütün hallarda Allaha həmd olsun».
265
«Mizanul-hikmət», 5-2362.
266
«Ənbiya» surəsi, ayə 87.
267
«Ənisül-ləyl», səh-226.
268
«Ənisül-ləyl», səh-228.
192
«Zələmtu nəfsi və təcərrə’tu bicəhli, və səkəntu ila
qədimi zikrikə li və mənnikə ələyyə»
(«Özümə zülm etdim və nadanlıqdan cəsarətə yol
verdim,
keçmişdə
əta
etdiklərini
xatırlamaqla
arxayınlaşıb oturdum.»)
İNSANIN ÖZÜNƏ ZÜLMÜ
Pərvərdigara! Səni düşüncə yolu ilə varlıq aləmindəki
əsərlərinə tamaşa etməklə alimlərdən həqiqətləri
eşitməklə kitabları mütaliə etməklə lazımi həddə
tanısam da, Sənə doğru hərəkət etmədim, istəyinə tabe
olmadım, qarşında təvazö’ göstərmədim, bütün
işlərimdə Səndən qəflətdə qaldım və bütün bunlarla
özümə böyük zülm etdim!
Aldığım mə’lumatlardan peyğəmbərlərini tanısam da,
onların doğru yola çağırdığını bilsəm də insanlar üçün
səadət
istədiklərini
anlasam
da
onlardan
üz
döndərdim. Biganələrə üz tutub, peyğəmbərlərinin
zəhmətini qiymətləndirmədim. Özümə böyük zülm
etdim!
Qur’anla kifayət qədər tanış olsam da, onun
peyğəmbər vasitəsi ilə göndərilmiş ilahi vəhylərdən
ibarət olduğunu bilsəm də yenə arxa çevirdim və
ondan ayrılıqda yaşadım. Bu, özümə rəva bildiyim ağır
bir zülm idi!
Müxtəlif vasitələrlə mə’sum imamların ilahi bir dəlil
olduğunu bilsəm də onların peyğəmbər tərəfindən
özündən
sonra
üçün
ilahi
rəhbər
kimi
tanıtdırıldığından xəbərdar olsam da, onların Allah
düşmənləri tərəfindən min bir müsibətə düçar etdirilib
193
şəhadətə yetirildiklərini, nəfsimə uyub şərqi və qərbi
azğınlığa sürükləmiş cahillərə üz tutdum, onları
imamlardan üstün bildim. Bununla da özümə böyük
zülm etdim!
194
Alimin yerində otursa cahil
Dünyanın işləri olası müşkül.
Bu könül xanəsi pərvanə sayaq
Qalacaq hörümçək torunda dustaq.
Zahirdə güləcək sevgi, məhəbbət,
Batində görəcək işini nifrət.
Dost-dostdan, yar-yardan düşəcək ayrı,
Hamı üz tutacaq günaha sarı.
Yarılacaq iffət, həya pərdəsi,
Boğulacaq qəlbdə vicdanın səsi.
Bilsəm də ki, «Nəhcül-bəlağə» Həzrət Əlinin (ə)
sonsuz biliyindən bir parçadır, bu xəzinədə Allaha və
səadətə doğru hərəkət üçün göstərişlər toplanıb, onu
«Qur’anın qardaşı» adlandırıblar, mə’nasız qəzet və
jurnallara maraq göstərdim. Əlli dörd duadan ibarət
olan «Səhifeyi-Səccadiyyədən», abidlər mövlası İmam
Səccadın (ə) ürək döyüntülərindən ibarət olan bir
kitabdan xəbərdar olsam da, vaxtımı mə’nasız
romanlar oxumaqla tələf etdim. Səadət yolunu göstərən
«Kafi», «Təhzib», «İstibsar», «Biharul-ənvar», «Vəsail»
və sair kimi kitabların bərəkətindən məhrum oldum.
Özümə çox böyük zülm etdim!
NADANLIQDAN GÜNAH
Pərvərdigara! Elm və bilik ardınca getmədiyimdən
dini maarifdən məhrum oldum. Dünyanın tufanlı
dəryasında
cəhalət
gəmisinə
minib,
günah
burulğanında qərq oldum. Nadanlıq həqiqətləri dərk
Dostları ilə paylaş: |