dəmirçixananın iki yüksək bacasına bənzəyirdi. Parisin qalan hissəsi
isə, sanki, dumana bürünmüşdü. Arxa fonun bu cür təsvirini Rem-
brandtın əsərlərində görmək olar.
Fənərli adam burunun kənarına doğru gedirdi; orada çayın lap
qırağında bir hasar görünürdü. Hasarın taxtalarına üzüm tənəyi sar-
maşmışdı. Arxasındakı kölgəlikdə kiçicik bir qayıq gizlənmişdi. Qara
bürüncəkli adam Qrenquarla gənc qıza işarə edərək qayığa minmə-
lərini təklif etdi; keçicik də onların dalınca qayığa atıldı; nəhayət,
naməlum adam da mindi. Sonra naməlum adam qayığı sahildən
araladı, qayığın dibindəki kürəkləri götürüb baş tərəfdə əyləşdi və var
gücü ilə avar çəkməyə başladı. Senanın suyu burada sürətlə axdı-
ğından çayın ortasına çatmaq üçün xeyli əziyyət çəkməli oldu.
Qrenquar qayığa minən kimi keçini dizləri üstündə oturtdu. O,
qayığın arxa tərəfində əyləşdi, özündən asılı olmayaraq naməlum
adamdan qorxan gənc qız isə şairin yanında əyləşib onun böyrünə
qısıldı.
Filosof qayığın sahildən uzaqlaşdığını görcək əl çalmağa başla-
yaraq Calini öpdü və bağırdı:
-
Ah, artıq hamımız xilas olduq! - Sonra dərin və mənalı bir
görkəm alaraq əlavə etdi: - böyük işlərin həyata keçirilməsinə bəzən
uğur, bəzən də hiylə yardım edir.
Qayıq yavaş-yavaş sağ sahilə doğru irəliləyirdi. Gənc qız ürkək-
ürkək naməlum adama baxırdı. O, fənərinin qabağını tutduğundan
qayığın ön tərəfində qaranlıqdakı kabus kimi görünürdü, üzünə sal-
dığı başlığı üzünü görməyə mane olurdu. Hər dəfə avar çəkəndə geniş
açdığı qolları nəhəng yarasa qanadlarına bənzəyirdi. O, hələ susur,
səsini çıxarmırdı. Kürəklərin şappıltısından və suyun şırıltısından
başqa, heç nə eşidilmirdi.
-
Vicdanıma and olsun ki, - birdən Qrenquar səsləndi, - biz lap
qaradinməz adamlar kimi sevinirik. Balıqlar, ya da pifaqorçular kimi
lal olmuşuq. Ancaq, dostlar, mən bir az laqqırtı vurmaq istərdim.
İnsan səsi - insanın qulağında musiqi kimi səslənir. Bu sözlər mənim
deyildir, İskəndəriyyəli Didimindir. Gözəl sözlərdir. İskəndə- riyyəli
Didim xariqüladə filosof idi. Bircə kəlmə deyin, gözəlim, Allah
eşqinə, bircə kəlmə söyləyin! Bir zamanlar siz çox qəribə və sevimli
bir ədayla üzünüzü turşudardınız: siz bunu unutmamısınız ki? Sev-
gilim, siz bilirsiniz ki, parlament sığınacaq haqqını poza bilər və
kilsədəki hücrənizdə böyük təhlükə altında idiniz. Bəli, bəli, troxil
769
downloaded from KitabYurdu.org
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
adlı bir quş var, bu quş öz yuvasını timsahın ağzında qurur. Ah, yenə
ay çıxır! Bizi görməsələr yaxşıdır! Biz bu xanımı xilas etməklə çox
yaxşı iş görürük, amma bizi bir yerdə tutsalar, dar ağacından qurtula
bilməyəcəyik. Təssüf ki, hər şeyin iki ucu var! Səni alqışladıqları şeyə
görə mənə cəza verə bilərlər. Katilinanı söydükləri şeyə görə Sezarı
mədh edirdilər. Belə deyilmi, ustad? Siz bu fəlsəfə haqqında nə
düşünürsünüz? Arı təbiətən mühəndis olduğu kimi, mən də təbiətən
filosofam. Ancaq mənə kimsə cavab vermir, yoxsa ikinizin də kefiniz
yoxdur? Mən tək danışmağa məcburam, buna biz dramaturqlar
monoloq deyirik. Bəli, sizə söylədim, mən bir az bundan əvvəl kral
XI Luinin özüylə söhbət edirdim... Onlar hələ də kilsənin yanında
bağırırlar!.. O, xəz paltar geyinmiş kinli və eybəcər bir qocadır.
Yazdığım toy şerinin pulunu bu günə qədər verməməsi bir yana, bu
axşam, az qalmışdı, məni asdırsın; bu, məni pulumu nə vaxtsa almaq
imkanından belə məhrum edərdi. O çox xəsis adamdır, ləyaqətli
adamlara mükafat verməyə simiclik edir. Kelnli Salvinin “Xəsislik
əleyhinə” əsərini oxusaydı, pis olmazdı, ümumiyyətlə, o, istedadlara
qiymət verə bilməyən zalım bir kraldır. Xalqın pullarını süngər kimi
sorur. Dalağı digər daxili orqanlarının qidasını sorduğu üçün
şişmişdir. Buna görə də çox arıqdır. Halbuki hamı zəmanənin
çətinliyindən şikayət edir, kralın əleyhinə danışır. Bu dindar və guya,
sakit kralın dövründə asılan adamların ağırlığından dar ağacları sın-
mağa başlayıb, meydanlarda edam edilənlərin qanı qurumur, həbs-
xanalar ağzınadək dolmuşdur. Bu kral bir əlilə alır, o biri əlilə asır.
Onun yalnız iki əyləncəsi var: vergi və dar ağacı. Hökmü və qüdrəti
olanları qarət edir, adi adamları isə asdırır, ümumiyyətlə, o çox pis
kraldır; mən onu sevmirəm, ustad, siz necə?
Qara bürüncəkli adam onun boşboğazlığına mane olmurdu. O,
Qədim şəhər adasıyla müqəddəs Lüdovik adası arasında əmələ gəlmiş
burulğanın içindən çıxmaq üçün var gücüylə avar çəkirdi.
- üstad, - birdən Qrenquar söhbətin mövzusunu dəyişərək dedi, -
yaxşı yadıma düşdü, biz meydandan keçərkən hörmətli ruhani ata
zavallı bir uşağı gördümü? Sizin kar iblis o uşağın başını sürahiyə
vurub əzmək istəyirdi. Mənim gözüm yaxşı görmədiyindən onu
tanıya bilmədim. Siz bu zavallının kim olduğunu bilirsiniz?
Qara bürüncəkli adam heç bir söz demədi, lakin birdən onun
əlləri yanına düşdü, kürəkləri buraxdı, başı köksünə sallandı və
770
downloaded from KitabYurdu.org
Esmeralda onun dərindən ah çəkdiyini aydınca eşitdi. Qız diksindi,
çünki bu ah ona tanış gəldi. Qayıq sərbəst buraxıldığından bir müddət
çayın axını ilə getdi. Lakin qayıqçı yenə düzəldi, kürəklərdən yapışdı
və qayığı yenə axına qarşı sürməyə başladı. O, ada burnunu keçib Ot
limanına doğru sürdü.
- Aha! - Qrenquar yenə laqqırtıya davam edərək dedi, - bu, Barbo
otelidir. Ustad, orada qara damlardan əmələ gələn qəribə əyri xəttə
baxın! Baxın, orada, bu alçaq, damar-damar, murdar buludların
altında, damların üzərində Ay yumurta sarısı kimi doğmuşdur. Çox
gözəl binadır. Orada olduqca gözəl, bəzəkli qübbəsi olan bir məbəd
var, onun üzərində isə zəng qülləsini görə bilərsiniz. Bu evin yanında
nohurlu qəşəng bir bağça, quş hini, labirint, şar oyunu meydançası,
heyvanxana və sevişənlər üçün olduqca əlverişli olan kölgəli
xiyabanlar var. Bu bağçada bir ağac var ki, onun adını ehtiras ağacı
qoymuşdular. Həmin ağacın kölgəsində məşhur bir şahzadə xanımla
ağıllı, lakin əxlaqsız bir konnetabl çox ehtiraslı günlər keçirmişdi.
Təəssüf! Bizim kimi filosoflar konne- tablın yanında - Luvr bağçası
yanında kələm, yaxud turp ləki kimi bir şeydir. Ümumiyyətlə, insan
həyatı istər bizim kimi günahkarlar üçün, istərsə də qüdrətli və
hökmlü adamlar üçün yaxşıyla pisin bir-birinə qarışmasından başqa
bir şey deyil. Kədər həmişə sevinci təqib edər. Yox, ustad, mən sizə
Barbo evinin tarixçəsini söyləməliyəm. Onun sonu çox faciəlidir. Bu
hadisə 1319-cu ildə, Fransa kralları arasında ən ucaboylusu olan
beşinci Filippin səltənəti zamanında olmuşdur. Bu əhvalatdan belə bir
nəticə çıxarmaq olar ki, zina hər zaman fəlakətlidir və xeyir verməz;
bundan başqa, insan gözəlliyə qarşı nə qədər həssas olsa da, qonşunun
arvadına şorgözlük eləmək yaxşı iş deyil. Ər-arvadlıqda xəyanət -
başqasının aldığı həzzə olan marağın təmin olunmasıdır... Oho! Səs-
küy artmağa başlamışdır!
Doğrudan da, kilsənin yanındakı gurultu getdikcə artırdı. Onlar
yenə qulaq asmağa başladılar. Qulaqlanna açıq-aydın qələbə səsləri
gəlirdi. Birdən əsgərlərin dəbilqələrində əks edən yüzə qədər məşəl
kilsənin
müxtəlif
yerlərində,
qalereyalarında,
qüllələrində,
pəncərələrin, qübbələrin altında göründü. Məşəli tutan adamlar nəsə
axtarırdılar; birdən qayıqdakıların qulağına aydın bir səs gəldi:
“Qaraçı qız! Cadugər! Qaraçı qıza ölüm!”
771
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |