Əclafların qanunu
Yüklə 2,27 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
148 sürətlə karyera qururdu, amma doxsan birinci ilin sentyabrında Azərbaycanda Kommunist Partiyası buraxılanda vəzifədən kənarda qaldı. Halbuki inzibati şöbənin rəhbəri özünün bütün sələfləri kimi ən azı respublika prokuroru vəzifəsini tuta bilərdi. Amma Rəhimovun sadəcə olaraq bəxti gətirmədi. Yaxşı ki, bu yaxınlarda təyin olunmuş baş nazir onun bacısının əriydi və ona görə Rəhimov taleyin onu tolazladığı bu dəlikdən çıxmağa ümid edirdi. O, Beyləqanı sevmir və onun əhalisini başa düşmürdü. Bəlkə də başa düşmək istəmirdi. Cəfərov Rəhimovun hirslənəcəyini məmnuniyyətlə düşünərək onu dərhal unutdu. Onlar kiçik Qəhrəmanlı şəhərciyinə tərəf gedirdilər. Hümbətovun həmkəndlilərinin yaşadığı düşərgə bu şəhərciyin ətrafında yerləşirdi. Sədr maşını özü sürürdü. Onun sürücüsünü iki ay əvvəl orduya çağırmışdılar. Və kolxozda gənc oğlan az tapılırdı. Silah daşıya bilən hər kəs çoxdan orduya aparılmışdı. Dünən böyük bir nitq söyləyən Hümbətov, demək olar ki, bütün yol boyu susdu. Yalnız hərdən yolun vəziyyəti haqda bəzi replikalar deyirdi. Azərbaycan atalar
www.vivo-book.com
149 sözü olan “mart gəldi, dərd gəldi”, bu mart ərzində tamamilə öz yerini almışdı. Ayın əvvəlində qar, ortasında aramsız yağışlar yağdı. Onsuz da insan təfəkkürünün şedevri olmayan yollar güclü leysan yağışların təsirindən dağıldığından, su və palçıqla dolub yararsız hala düşmüşdü. Düşərgəyə səhər saat onun yarısında çatdılar. Havanın pis olmasına baxmayaraq, oğlan uşaqları “uazik”i adəti üzrə şən halda qarşıladılar. Sədr qoca mühasibi çağırıb gətirdiyi dərmanları qeydiyyata götürməyini xahiş etdi. Qaçqınların çətinliklərini, onların ağır vəziyyətini əvvəldən də bilən Cəfərov gördüklərindən sadəcə olaraq heyrətə gəlmişdi. Birbaşa torpağın üstündə, pis bərkidilmiş çadırlar xəstə və əzabkeş insanlar üçün son dərəcə davamsız sığınacaq idi. Bir çox çadırları su basdığından çarpayılar suyun içində qalmışdı. Digərlərində, yəqin keçmiş sovet ordusunun anbarlarından alınmış çadırlardakı böyük dəliklərdən bədbəxt insanların daşıyıb gətirdiyi inventarlar görünürdü. Bir çoxlarını elə iş yerlərindən evakuasiya etmişdilər. Mal-qaraya baxan bəzi qadınlar yalnız öz ağ xələtlərini götürə bilmişdilər. Hədsiz səfalət və kir, www.vivo-book.com
150 elementar məişət
şəraitinin olmaması insanların gülümsəməyinə mane olmurdu. Uşaqlar maşının ətrafında oynamağa davam edirdi, ətrafda insanların gümrah səsləri eşidilirdi. Cəfərov hətta gülüş səsi də eşitdi. Bu, azərbaycanlılara məxsus mentalitet idi – ən çətin anlarda belə mövcud müsibəti unudub, bütün problemləri bir kənara qoyub həyata bağlanmaq. Mirzə uşaqlara baxarkən insanların gözlərinin necə parladığını gördü. Bu, onların sonuncu ümidiydi. Yeşikləri dəqiqliklə sayan müsahibindən ayrılan Hümbətov Cəfərova onun çadırına getməyi təklif etdi. Ömər Əfəndiyevin atasını ora çağırmağı vəd etmişdi. Cəfərov sədrin ardınca getdi. Hümbətovun çadırı geniş, işıqlı və təmiz idi. Cəfərov masa arxasında əyləşib səbirlə Əfəndiyevin gəlişini gözləməyə başladı. Sədr qonağa çay verilməsini tapşırıb üzr istəyərək çadırdan çıxdı. Onun onsuz da işləri həddən artıq çox idi, bir də sərhəddən narkotik daşınması problemilə məşğul olası deyildi ki... Bunlar Cəfərovun problemləriydi. Qırmızı yaylıqlı, susqun qadın qonağın qarşısına çay və www.vivo-book.com
151 xırda doğranmış qəndlər qoyulmuş qab qoydu. Onun ardınca Əfəndiyev çadıra girdi. O, hündürboy, enlikürək, sanki baltayla kəsilmiş kimi kəskin üz cizgiləri olan bir kişiydi. Çadıra girib qonağa sakitcə başını tərpətdi. Dəvət gözləmədən masa arxasında oturub Bakıdan gələn müstəntiqə qaşqabaqla baxmağa başladı. – Nə olub? – birinci Əfəndiyev soruşdu. – Ömər yenə bir hoqqa çıxardıb? – Biz bunu hələ bilmirik, – Cəfərov cavabdan yayındı, – sadəcə, şübhələnirik ki, o, rayonun sərhədindəki bir dəstənin fəaliyyəti haqda bilir. Buna görə biz onu axtarırıq. – O bizi biabır edir, – qoca kədərlə dedi, – mənim üç oğlum cəbhədə vuruşur, biri şəhid olub, bu isə... – o, əlini yellədi, – kommersiyayla məşğuldur. Heç sözə baxmır. – Ölkəyə kommersantlar da lazımdır, – Cəfərov birdən dedi. – Sən məni sakitləşdirmə, – qoca etiraz etdi, – müharibə gedir, nə kommersiya? Bu işlə məşğul olanlar
www.vivo-book.com
152 vətən haqda, torpaq haqda düşünmür, öz cibi haqda düşünür. Pul ona anasını əvəz edir. – Sizdə oğlunuzun heç bir şəkli qalmayıb? – Yox. Biz evdən ən zəruri şeyləri götürmüşdük. Hərçənd, anası deyəsən, onların şəkillərini götürmüşdü. Öyrənə bilərəm. – Onun şəkli bizə çox lazımdır, – Cəfərov rica etdi, – bəlkə biz səhv edirik, başqa Öməri axtarırıq. Deyin görək, siz onun dostlarının arasında ortaboylu, tünd-dərili adam tanımırdınız ki? – Əlbəttə, tanıyıram. Zeynaldır, elə bizim Öməri də yoldan o çıxardı. Rahat həyat ardınca şəhərə getdilər. Zeynal bizim rayondan deyildi. O, Gəncədəndir. – Bəs onun soyadını xatırlamırsınız? – Deyəsən, Manafov idi. Amma dəqiq xatırlamıram. – Bəs sizdə Bakıdakı ünvanı var? – Cəfərov artıq müsbət cavaba ümid etmədən soruşdu. – Var, – birdən Əfəndiyev dedi, – bizdə onun Bakıdakı ünvanı var. Onu sizə verə bilərəm.
Yüklə 2,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|