Səhih Dua Və Zikirlər Kitabı
557
Gözü dəyən adamın kimliyi məlum olduqdan sonra ona dəstamaz aldırılır
və bu sudan gözə gələn kimsə qüsl almalıdır. Həmçinin –
İxlas, Fələq, Nəs,
Fatihə, Ayətul Kursi, əl-Bəqərə 285-286-cı
ayələri suya oxuyaraq dil ucu
yüngülcə tüfürməli. Sonra xəstə bu sudan içməli və qalanı ilə qüsl almalıdır.
Həmçinin – Zeytun yağına oxunaraq bədənə də sürtülə bilər. Əgər oxunulan
su yağış və Zəm-zəm suyu olarsa bu daha gözəldir. Həmçinin – xəstənin
qulağına Azan oxumaq olar. Çünki şüytan bu səsdən qaçır.
Aişə rəvayət edir ki, (Peyğəmbərin zamanında bir nəfərə göz
dəymişdi. Peyğəmbər ) gözü dəyən kimsə (dəstəmaz alması) əmr edildi və
(dəstəmaz) alar, sonra da (onu dəstamaz suyu bir qabda toplanar) göz dəyilən
kimsə o, sudan qüsl alardı”
1664
.
Aişə rəvayət edir ki, Bəni Zureyq yəhudilərindən Ləbid İbn əl-Əsləm
adında bir yəhudi Peyğəmbərə sehr etdi. Hətta Peyğəmbər bəzi işləri
etmədiyi halda ona elə gəlirdi ki, bu işləri edib. Nəhayət günün birində, yaxud
da gecənin birində Peyğəmbər dua etdi, sonra təkrar dua etdi, sonra təkrar
yenə də dua etdi. Sonra mənə buyurdu: “Ey Aişə! Allahdan fətva istədiyim şey
haqqında Allahın mənə fətva verdiyini bildinmi? Mənim yanıma iki nəfər
gəldi (Cəbrail və Mikail). Bunlardan biri baş tərəfimdə, digəri isə ayaq
tərəfimdə oturdu. Baş tərəfimdə olan ayaq tərəfimdə olana və ya ayaq
tərəfimdə olan baş tərəfdə olana: “Bu kimsənin xəstəliyi nədir?”- deyə
soruşdu. O da: “Sehrlənmişdir”- deyə cavab verdi. O: “Kim onu sehr
etmişdir?”- deyə soruşdu. Digəri: “Ləbid İbn əl-Əsləm”- deyə cavab verdi. O
dedi: “Sehr nə ilə edilib?” Digəri: “Daraqdan götrülmüş saç, saqqal tükü və
1664
Əbu Davud 3880, 3882, Tirmizi 2062, əl-Albani “Səhih”.
Səhih Dua Və Zikirlər Kitabı
558
erkək xurmanın tumurcuğunun qurusu ilə”- deyə cavab verdi. Digəri dedi:
“Harada edilmişdir?” O: “Zu-Zərvan quyusunda”- deyə cavab verdi. Səhəri
Peyğəmbər səhabələrdən bəziləri ilə çıxıb, o quyunun yanına getdi.
Qayıtdıqdan sonra mənə buyurdu: “Ey Aişə! Allaha and olsun ki, quyunun
suyu xına suyu kimi qırmızı, ətrafdakı xurma ağacının budaqlarının ucları isə
şeytanın başları kimi idi”. Mən: “Ya Rəsulullah! Sən o sehri çıxarıb
basdırdınmı?”- deyə soruşdum. Peyğəmbər buyurdu: “Xeyr, basdırmadım.
Çünki, Allah mənə şəfa verdi. Bir də sehri çıxarmaqla insanlar arasında sehrin
şərinin yayılmasını istəmədim”. Quyunun ağzının bağlanmasını əmr etdi və
quyu basdırıldı”.
1665
.
Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki, (Bir dəfə) Peyğəmbərin
əshabələrindən bir dəstə səfərə yola düşdü. Nəhayət, onlar gəlib bədəvi
qəbilələrindən birinə məxsus bir kənddə dayandılar. Əshabələr onların evində
qonaq olmaq istədilər, lakin onlar əshabələri (yeməyə) qonaq etmək
istəmədilər. Bu əsnada qəbilə başçısını (əqrəb) sancdı. Kənddəkilər ona
əllərindən gələn köməyi göstərməyə çalışdılar, lakin bu cəhdlərin heç bir
faydası olmadı. Onlardan bəzisi dedi: “Yaxşı olar ki, gedib (kəndimizə) təşrif
buyurmuş adamlara müraciət edəsiniz, bəlkə onlarda nə isə tapıla”. Onlar
əshabələrin yanına gəlib dedilər: “Ay camaat! Qəbilə başçımızı (əqrəb)
sancmışdır. Nə qədər çalışdıqsa, əlac tapa bilmədik. Bəlkə sizdən birinizdə bir
şey tapıla?” Əshabələrdən birisi dedi: “Bəli, vallahi ki, mən ruqya oxuya
bilirəm. Vallahi, biz sizin qonağınız olmaq istədik, lakin siz bizi (yeməyə)
qonaq etmədiniz. Elə buna görə də bizə zəhmət haqqı verməyincə, mən sizin
(xəstəniz) üçün ruqya oxumayacağam”. Sonra onlar (müalicə müqabilində)
əshabələrə bir sürü qoyun verəcəklərinə razılaşdılar. Bundan sonra o, (qəbilə
başçısının yanına gəlib onun yarasına) yüngülcə tüpürdü və “
Fatihə
” surəsini
1665
Muslim 2189.
Səhih Dua Və Zikirlər Kitabı
559
oxudu. (Bir az keçdikdən) sonra qəbilə başçısı sanki buxovdan azad oldu və
xəstə deyilmiş kimi ayağa qalxıb gəzməyə başladı. Onlar əshabələrə
razılaşdıqları zəhmət haqqını verdilər. Bu vaxt əshabələrdən biri: “(Qoyunları)
bölüşdürün!”– dedi. Ruqya oxuyan əshabə isə: “Peyğəmbərin yanına gedib
hadisəni ona danışmayınca və onun nə hökm verəcəyini öyrənməyincə, heç
(bir şey) etməyin!”– deyə etiraz etdi. Onlar Peyğəmbərin yanına gəlib
hadisəni ona danışdıqda o soruşdu: “Sən nə bilirdin ki, bu (Fatihə Surəsi)
ruqyadır?” Sonra əlavə edib dedi: “Siz düz etmisiniz. (Qoyunları) bölüşdürün
və özünüzlə yanaşı mənim üçün də bir pay ayırın.” (Bunu deyəndən) sonra
Peyğəmbər gülümsədi”
1666
.
)
(
)
(
.
Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki, bir dəfə biz səfərə çıxdıq. Nəhayət
gəlib bir vahəyə (yaşıllıq olan bir yerə) çatdıq. Oranın sakinlərindən birini
əqrəb sancmışdır. Bu vaxt bir kəniz bizim yanımıza gəlib: “Aranızda ovsunla
müalicə edən bir kimsə varmı? Vahədə yaşayanlardan birini əqrəb
sancmışdır!”– dedi. Səhabələrdən biri qalxıb xəstənin yanına getdi. Biz onun
ovsunla müalicə etdiyini bilmirdik. O, xəstəyə (Başqa rəvayətdə: yeddi dəfə
oxudu və üfürdü) (
Fatihə
) surəsini oxuduqdan sonra xəstə sağaldı. Bunun
müqabilində ona otuz qoç verdilər. O bu qoçları bizim yanımıza gətirdi. Biz
ondan: “Sən ovsunmu oxudun?”– deyə soruşduq. O: “Mən Kitabın anasını
oxuyub onu müalicə etdim!”– deyə, cavab verdi. Səhabələr dedilər:
“Peyğəmbərdən soruşanadək buna dair heç bir hökm verməyin!” Biz
Mədinəyə – Peyğəmbərin yanına gəldikdə bu hadisəni ona danışdıq.
Peyğəmbər: “O nə bilirdi ki, (
Fatihə)
surəsini oxuyub xəstəni müalicə etmək
olar?! O qoçları bölüşdürün və mənə də bir pay ayırın”
1667
.
)
(
.
1666
Muxtəsər Müsılim 1449, Buxari 2276, Əbu Davud 3900, 3902.
1667
Buxari 5007, 5749, 2156, 5417, Müslim 2201, Tirmizi 2063, 2064, Əbu Davud 3420, 3418.
Dostları ilə paylaş: |