olunan hesabatlarda istehsal həcminin azaldılmasına yol verilir. Real istehsal
həcminin müəyyən edilməsi məqsədilə vergi orqanlan tərəfindən aksiz- liyi mallar
istehsal edən müəssisələrdə nəzarət postlan yaradılmışdır (36, 23-29.01.2015).
Yuxanda qeyd edilən faktlar, bir tərəfdən, vergi orqanlarmın uğurlu işlərini
göstərirsə, digər tərəfdən, qeyri-neft sektorunda maliyyə sistemində şəffaflığın aşağı
səviyyədə olmasını nümayiş etdirir. Bizim fikrimizcə, məhz bunun nəticəsidir ki,
2014-cü ildə qeyri-neft sektoru ümumi vergi daxil olmalarının ancaq 30 faizini təmin
etmişdi (53, 24.01.2015). Deyilənlərin ye- kunlaşdınlması əsasında yaranmış
qənaətimiz ondan ibarətdir ki, vergi və kömrük fəaliyyətini tənzimləyən
normativ-hüquqi aktlann təkmilləşdirilməsi varlı ölkədə varlı dövlətin yaranmasını,
sənayecə inkişaf etmiş ölkəyə çevrilməsini, əhalinin həyat səviyyəsinin Avropa
standartlanna qədər yüksəldilməsini sürətləndirə bilər. Beynəlxalq təcrübəni və
apardığımız tədqi- qatlann nəticəsini nəzərə alaraq məqsədəuyğun olardı ki,
güzəştlərə yenidən baxılsın, vergi güzəştləri dövlətin mənafeini daha obyektiv nəzərə
alsın və əsas kapitala investisiya qoyuluşu ilə şərtləndirilsin. Bu deyilən faktlardan
təəsürat yaranmasın ki, Vergilər Nazirliyi nəyi isə düz təşkil etmir. Mərkəzi icra
orqam kimi nazirlik ölkə qanunlannda yazılanlan həyata keçirir. Deməli, müvafiq
qanunlara yenidən baxmaq zəruridir. Burada diqqət yetirməli mühüm məsələ ondan
ibarətdir ki, vergi güzəştləri investisiya qoyuluşu ilə şərtləndirilsin və ancaq prioritet
sahələrə şamil edilsinlər.
Regionlann və iqtisadi sektorlann investisiya baxımından cəlbediciliyini
yüksəltmək məqsədilə vergi dərəcələrinin differensiallaşduılmasımn böyük
əhəmiyyəti var. Beynəlxalq təcrübədə geniş istifadə olunan bu yanaşma, təəsüf ki,
Azərbaycanda tətbiq edilmir. Ancaq digər ölkələrdə, məsələn, ABŞ-da dövriyyə
vergisi kimi satışdan vergi tətbiq olunur ki, onun da dərəcəsi hər bir ştat üzrə müəyyən
edilir, ölkənin beş ştatında bu vergi ümumiyyətlə tətbiq edilmir. Bu vergi növünün
dərəcəsi hətta şəhərlər üzrə də dife- rensiallaşdınlır. Məsələn, onun dərəcəsi
Vaşinqtonda-5, Nyu-Yorkda-8, Me- rilenddə-3,5 faizdir. Mənfəət vergisində də 3-4
qradasiya mövcuddur. Vergi növlərinin diversifikasiyası istiqamətində nəzəri
metodoloji baxımdan elmi- tədqiqat işlərinin aparılmasına ehtiyac var. Belə ki, əgər
Azərbaycanda 9 növ vergi tətbiq edilirsə, inkişaf etmiş ölkələrdə çoxsaylı vergi
növləri, məsələn, Yaponiyada 25 dövlət və 30 yerli vergi növü mövcuddur.
Əmlakdan tam və səmərəli istifadəni xarakterizə edən göstəricilərdən biri olan
əmlak vergisi hesabına 2010-cu ildə ölkənin dövlət büdcəsinə 101,8 milyon manat
daxil olmuşdur. Lakin təkcə əsas fondu 67,3 milyard manatdan çox olan ölkə üçün bu
nailiyyət kifayət deyil (2010-cu il). İnkişaf etmiş ölkələrdə əmlak vergisi dövlət
büdcəsi gəlirlərinin 3-9 faizini, yerli büdcələrin yanya qədərini təşkil edir. Belə ki,
2010-cu ildə büdcə gəlirləri
433
nin tərkibində əmlak vergisinin xüsusi çəkisi Azərbaycanda 0,9 faiz olmuşdur.
Bunun da əsas səbəbi əmlakın qiymətləndirilməsində metodoloji yanaş- mamn
düzgün seçilməməsidir. Başqa sözlə qiyıtıətləndirmənin əmlakın inventar və balans
dəyərinə əsaslanmasıdır. 2005-ci ildə Azərbaycan Respublikasının prezidenti cənab
İlham Əliyev demişdir: «Bir önəmli məsələ də budur ki, bizdə əmlak vergisinin
tutulması şəffaf deyildir. Yəni əmlak vergisi var, amma əmlakm qiymətləndirilməsi
məsələsi, hesab edirəm ki, lazımi səviyyədə deyildir. İnkişaf etmiş ölkələrdə hər bir
mənzil sahibi, yaxud da ki, mülk sahibi ildə müəyyən əmlak vergisi verir. Ancaq o
şərtlə ki, onun mülkiyyəti bazar qiyməti ilə qiymətləndirilir. Bizdə isə verilən
məlumata görə bu qiymət simvolikdir. Bu, çox ciddi məsələdir. Bunun həlli həm
Azərbaycanda gedən prosesləri dünyada gedən proseslərlə uyğunlaşdıra, həm də
büdcəmizə əlavə gəlir mənbəyi yarada bilər... Azərbaycanda bütün əmlak gərək
bazar qiyməti ilə qiymətləndirilsin» (31,22.07.2005). Ölkə başçısımn bu təklifi
indiyə qədər realizasiya olunmamışdır.
Müasir dövrdə ölkənin fiziki və hüquqi şəxs statuslu investorlan xarici
ölkələrdə yeni-yeni daşınmaz və daşman əmlak alırlar. Ancaq Azərbaycamn Vergi
Məcəlləsində həmin əmlaklann vergitutma obyekti olması nəzərdə tutulmamışdır.
Onu da əlavə edək ki, yüz min manatlarla dəyəri olan nəqliyyat vasitələri də vergiyə
cəlb edilmir. Nəzərə almaq lazımdır ki, XX əsrin 90-cı illərində ABŞ-da nəinki
yaxtalar və şəxsi təyyarələr, hətta dəri məmulatlan, zərgərlik əşyaları və bahalı
maşınlar vergitutma obyektləri olmuşlar. Bütün bu deyilənlər göstərir ki, əmlak
vergisinin konsepsiyasına yenidən baxılması məqsədəuyğım olardı.
Vergilər Nazirliyi vergi nəzarətinin yeni mexanizmlərinin yaradılmasım,
elektron auditinin və transfert qiymətlərinin tətbiqi üzrə işlərin davam etdirilməsini
nəzərdə tutur. İqtisadiyyat və Sənaye Nazirliyinin mütəxəssisləri hesab edirlər ki,
qeyri-neft sektorunun inkişafım stimullaşdırmaq məqsədilə vergi güzəştlərinin
müəyyən şərtlər daxilində (məsələn, əlavə dəyərin artımı şərti ilə) tətbiqi
məqsədəuyğundur (53, 08.02.2014).
Dünya təcrübəsində vergilərdən yayınmanın qarşısımn alınması, şəffaflıq və
hesabatlılığın vacib amili kimi nağdsız ödənişlərdən istifadə edilir. Avropamn
inkişaf etmiş dövlətləri nağdsız dövriyyənin genişləndirilməsi üçün nağd
hesablaşmalara qanunverici qaydada məhdudiyyətlər tətbiq etmişlər. Bu qaydalann
gözlənilməsi üçün maliyyə sanksiyalanndan istifadə edilmiş, eyni zamanda, prosesin
stimullaşdıniması üçün ən müxtəlif tədbirlər həyata keçirilmişdir.
Nağd ödənişlərin yuxan həddi üçün limitin tətbiqi təcrübəsindən təkcə
yüksək gəlirli deyil, inkişaf etməkdə olan ölkələr də bəhrələnirlər. Məsələn,
Qazaxıstan qanunvericiliyinə görə, hüquqi şəxslər arasında bir müqavilə üzrə nağd
qaydada apanlan hesablaşmamn məbləğinin yuxan həddi 26
434