Elbəyi CƏlaloğLU
Yüklə 2,2 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Elbəyi Cəlaloğlu
Elbəyi Cəlaloğlu 214 Bitmədi günlərlə bu çarpışmalar, Tüstü bülənd oldu göyə, səmaya. Bir yandan Məhəmməd, bir yandan Musa, Bir yandan Mehralı kəsdi yanları. Aman vermədilər amansızlara, Tökdülər torpağa murdar qanları. Çəkildi qınına, çəkildi düşmən, Bu dəfə Ərzurum olundu azad. Kaş ki, haqq-ədalət bütün bəşərdə, Hər zaman beləcə tapaydı nicat. 214 Elbəyi Cəlaloğlu MEHRALI BƏY 215 Qəmərin öldürülməsi Alov püskürürdü toplar, tüfənglər, Qovrulurdu Gölə odlar içində. Mərd oğullarına ana vətənin, Basılmaq ar gəlir yadlar içində. Evlər dağıdılır, qazmalar yanır, Körpə də, qoca da atılır oda. İnsan dəyərini anlamayanın, Tək bircə adı var, “kafir”dir o da. Düşmənin qüvvəsi vəhşiliyində, Türkün qüdrətisə ərliyindədir. Düşmən düşmən olsa qaçmaz önündən, Mehralı meydanda nərliyindədir. Şığıdı meydana Qarapapaqlar, Haqqı tapdayanı Haqq özü kəsər. Qoşunun içinə çaxnaşma saldı, Doğradı Mehralı, tapdadı Qəmər. Kəsilmirdi dalı rus qoşununun, Alaylar gəlirdi alay dalınca. 215 MEHRALI BƏY Elbəyi Cəlaloğlu 216 Nar kimi bölündü kafir başları, Ərlər əl atanda polad qılınca. Hər yandan dövrəyə alındı düşmən, Mehralı atını sürdü mərkəzə. Vətən sevgisindən ilham alanlar, Qan hərislərinə verdilər cəza. Üstünə tuşlanan tüfəngi görüb, Mehralı quş kimi sıçradı birdən. O, ayaq üstündə yerə düşən tək, Əsgəri gülləylə saldı yəhərdən. Qəmər şahə qalxıb dayandı xeyli, Alnına dəymişdi namərd gülləsi. Aşmağa qoymurdu onu qüruru, Bax, bu da mərdliyin canlı qülləsi. Vahimə bürümüş rus ordusunun, Kəsildi kələyi bir an içində. Kişnəyib arxaya yıxıldı Qəmər, O, indi üzürdü al qan içində. Mehralı sürüyüb həmin əsgəri, Ayaqları altda atdı Qəmərin. Uşaqlıq dostunun qolları üstə, Bəxti birdəfəlik yatdı Qəmərin. 216 Elbəyi Cəlaloğlu MEHRALI BƏY 217 Mehralı bir nərə çəkdi yerindən, Dağları titrətdi alovlu səsi. O, bir at minmədən payi-piyada, Aldı intiqamı, aldı qisası. Düşmən kərəntiylə biçildi sanki, Yüz-yüz əsir verib qaçdılar çölə. Bu qanlı savaşda Qəmərin qanı – Canı bahasına alındı Gölə. 217 MEHRALI BƏY Elbəyi Cəlaloğlu 218 Qarakötük Sarsıldı ölmündən dostu Qəmərin, Onu yandırırdı bu od, bu ocaq. Baxa bilməsə də qeyri atlara, Zaman yas zamanı deyildi ancaq. Kədərlə başbaşa qalıb Mehralı, Nə bir söz danışır, nə kəlmə kəsir. Duyub, düşündükcə hər an Qəməri, Dizləri titrəyir, qolları əsir. Sanki sağ qolunu itirmişdi o, Bir ömür yaşayıb Qəmər atıyla. Dilindən bayatı süzülüb gəldi, Vuruşdu zamanın neçə qatıyla: Viran qaldı sarayım, Göyə çıxdı harayım. Səni itirdim, Qəmər, Söndü Günəşim, Ayım. Qan içində boğuldun, Bir yenilməz “oğul”dun. Kafirin gülləsindən, Sən yenidən doğuldun. 218 Elbəyi Cəlaloğlu MEHRALI BƏY 219 Varıydımı sənə tay, Sən bir qoşun, bir alay. Sındı qolum, qanadım, Haray Qəmərim, haray. Daha dözəmmədi Kələninoğlu, Qolunu boynuna doladı onun. Bir azca dayanıb səssiz, səmirsiz, Dostuna çevirdi axırda yönün. Kələninoğlu: Sənə yaraşmayır qəmli dayanmaq, Dur fərmanını ver, mən oddan keçim. Yüz ilxı dolanım diyarbadiyar, Nə cür istəyirsən, de bir at seçim. Mehralı bəy: Mənə bir at gətir, Kələninoğlu, Nalından naxışlar düşsün bozqıra. Dağlar inildəsin kişnərtisindən, Savaş meydanında dəli cəng qura. Kələninoğlu: Bilirəm acıdır, unut qəhəri, Hardan alacaqsan daha Qəməri?! Gedək özün sına hər bir kəhəri, Bəlkə yüz ilxıdan edəsən seçim. Mehralı bəy: Nə yalda büdrəsin, nə də yamacda, Yarışa bilməsin onnan turac da, 219 MEHRALI BƏY Elbəyi Cəlaloğlu 220 Yıxılıb öləsi olsam bir ucda, Yanımda dost kimi dayınıb dura. Kələninoğlu: Sevgisə dünyada əsas məziyyət, İtgilər üstündə durur səadət. Gəl, qəmə qüssəyə eyləmə adət, Şad ol, bulağından doyunca içim. Mehralı bəy: Bilirəm, ölümsüz savaş var deyil, Qəmə baş endirən igid, ər deyil. Bir ilxı gətirsən bir Qəmər deyil, Bu qisas mənimlə gedəmməz gora. Çox uzun sürmədi bu hal, bu halət, Bütün igidləri böğsa da qəhər. Paşa da bir yanda durub düşünür, Varmı Mehralıya uyğun bir kəhər? Yüz at seçdi paşa özü ilxıdan, Mehralı bu yerdə bir səhnə qurdu. Üç kəhər almışdı gözü ilxıdan, Dağa dırmandırdı, şumluğa vurdu. Bir qüsur tapmışdı o hərəsində, Ya çaydan keçəndə, ya yal aşanda. Ya da bircə tükü ilişib qalıb, Hansı birininsə bir tin daşında. 220 Elbəyi Cəlaloğlu Yüklə 2,2 Mb. Dostları ilə paylaş:
|