faktlar sosial vasitələrlə ifadə edildiyi üçün idrakın axınncı əsası
deyil».”
Adomo və Horkhaymer elmi düşüncəyə o qədər də müsbət
yanaşmu-dılar. Frankfurt məktəbinin ikinci nəsli məktəbin
banilərinin mövqeyini xeyli dəyişdirdi. Habermas və Apelin
kommunikativ rasionalizmi özünün çatışmamazlığmı aradan
qaldırmağı bacaran və sosial tərəqqini təmin edən elmi
düşüncənin özünütənqidi kimi çıxış edir; elm şübhə altma
alınmır; elm dünyanın məqsədəuyğun və rasional yolla
öyrənilməsi kimi başa düşülürdü. Elmi bilik əsaslandınlır, belə ki,
o kommunikativ biliklərin, xüsusən elmi ictimaiyyətin dil
oyunlannda aydınlaşdığı kimi rasional baxımdan daha
məqbuldur.
3.6. Elm və əxlaq
Elmdə əxlaq məsələsi həmişə alimlərin diqqətini özünə cəlb
etmiş və bu məsələ ətrafında həmişə müxtəlif fikirlər irəli
sürülmüşdür. Məsələn, M.Veberə görə elmi - xoşbəxtliyə,
xüsusən Allaha doğru aparan yol hesab etmək lazım deyil, çünki
0
aşağıdakı suallara cavab vermir: Biz nə etməliyik? Biz necə
yaşamalıyıq? Bu dünyanın mənası varmı və burada yaşamağa
dəyərmi? və s.
Elmin - gerçəkliyin bütün sahələrinə soxulmaq, insanın
məhrəm, gizli aləmini, şüuraltını və s. tədqiq etmək hüququ
varmı?
İnsan
idrakının
müdaxilə
etmək
sərhəddini
müəyyənləşdirən hər hansı bir əxlaqi hüdud varmı? Yaxud elmin
hər şeyə ixtiyarı varmı? və s. bu kimi suallara cavablar çox
müxtəlif, bəzən daban-dabana zidd olmuşdur.
Elm həqiqət axtarmaqdır, həqiqəti axtarmaq isə öz-
özlüyündə xeyirxahlıqdır. Lakin alimlər də insandır, onlann da
xarici gerçəklik haqqında özünəməxsus müxtəlif görüşləri, siyasi
quruluşa, ayn-ayn liderlərə qarşı rəğbət və yaxud mənfi
münasibəti ola bilər, onlar da yanıla və səhv edə bilərlər. Elmi
kəşflər bəzən alimin arzusundan asılı olmayaraq hərbi-siyasi
məqsədlər üçün istifadə oluna bilər. Elm tarixində elə hadisələr
Yenə orada, s.80.
328
olmuşdur ki, alim öz tədqiqatının nəticələrindən insanlıq əleyhinə
istifadə ediləcəyi təhlükəsini əvvəlcədən görərək, bu tədqiqatı
dayandırmağa və yaxud gizlətməyə çalışmışdır.
«Adətən hesab edirlər ki, elm etikadan asılı deyil. Bir çox
alimlər əmindirlər ki, elm obyektiv və bitərəfdir. Onların fikrincə
elmi nəzəriyyələr dəyərlərdən tamamilə azaddır, ona görə də
faktları və dəyərləri dəqiq olaraq bir-birindən ayırmaq lazımdır.
Pozitivistlərə inansaq elm rasional və obyektivdir, dəyər haqqında
mühakimələr isə emosional və subyektivdir. Müstəqillik
ideyasının tərəfdarları elm ilə texnologiya arasında belə dəqiq
sərhəd çəkir və təsdiq edirlər ki, alimlər öz kəşflərinin praktikada
tətbiq edilməsi üçün cavabdeh deyil. Onların fikrincə, elmi
kəşflərin nəticələrini əvvəlcədən demək olmaz və alimlərin öz
səlahiyyətlərindən kənarda qalan işlər haqqında danışmağa haqqı
yoxdun>.’*
XX əsrin böyük fıziklərindən olan Maks Bom yazmışdır: «Biz
həmçinin onun da qayğısını çəkməliyik ki, mücərrəd elmi
təfəkkür tətbiq edilməsi lazım olmayan başqa sahələrə
yayılmasın. İnsani və əxlaqi dəyərlər tamamilə elmi təfəkkürə
əsaslana bilməz».’’
Dahi fizik Albert Eynşteynin də elmin etikası haqqında
fikirləri maraqlıdır: «Mən hesab etmirəm ki, elm insanlara əxlaq
öyrədə bilər. Mən inanmıram ki, əxlaq fəlsəfəsini ümumiyyətlə
elmi əsasda qurmaq olar».*®®
Özünü hər cür əxlaqi məsuliyyətdən azad elan edən elm -
«təmiz elm» müəyyən şəraitdə xeyirdən şərə çevrilə bilər, insan
zəkasının faydalı nailiyyəti olmaqdan daha çox insanlara ziyan
gətirən qüvvə, onların mövcudluğu üçün təhlükə, müharibələrdə,
iqtisadi fəlakətlərdə adamların kütləvi qırğın vasitəsi ola bilər.
Bəzi mütəfəkkirlər hesab edirlər ki, elmi cəhətdən
əsaslandırılan hər şey əxlaqidir, başqaları isə, əksinə, deyirlər ki,
elmi əsaslandırmağın deyil, seçməyin predmeti əxlaqi ola bilər.
Dostları ilə paylaş: