25
Xalqın etnogenezi, onun mənşəyi müasir tarix elmində həqiqətən də mürəkkəb,
çətin həll edilən problemlərdəndir.
Lakin qeyd etməliyik ki, bir sıra qeyri-müəyyənliklərə, çətinliklərə
baxmayaraq, Azərbaycan xalqının etnogenezi konsepsiyası müəyyən dərəcədə,
ümumi şəkildə tarix elmimizdə işlənmiş və özünün inikasını sanballı "Azərbaycan
tarixi"nin I cildində [Bakı, 1958], "Sovet Tarix Ensiklopediyası"nda [I, M., 1961],
"Böyük Sovet ensiklopediyası"nda [üçüncü nəşr, I, M., 1969], "Qafqaz xalqları" [II,
M., 1961], "Dünya xalqları" [M., 1968], on iki cildlik "Ümumdünya tarixi" [M.,
1955-1979] kitablarında və bir sıra digər əsərlərdə tapmışdır.
Bu konsepsiyaya görə, Azərbaycan xalqının təşəkkülündə Manna, Atropatena
və Qafqaz Albaniyasında məskunlaşmış müxtəlif, o cümlədən Qafqaz və İran dillərində
danışan qədim dövr və orta əsrlərin tayfa və xalqları - mannalılar, kaspilər, Atropatena
madalıları, albanlar, azərilər və bir sıra digərləri əsas rol oynamışlar.
Əsrlər boyu Azərbaycana gəlmiş müxtəlif dilli tayfa və xalqlar (skiflər, saklar,
alanlar, hunlar, sabirlər, xəzərlər, oğuzlar və b.) da Azərbaycan xalqının etnogenezində
böyük rol oynamışlar. Azərbaycan xalqının, dilinin formalaşması etnogezin son
mərhələlərində - orta əsrlərdə baş vermişdir.
60-80-ci illərdə Azərbaycanın ən qədim və qədim tarixi sahəsində tədqiqat
işlərinə ümumi səciyyə verərkən qeyd etmək lazımdır ki, bu dövrdə bizim elmimiz
yeni qüvvələr axını ilə, arxeologiya və Qədim Şərq filologiyası sahəsində yaxşı məktəb
keçmiş gənc alimlər hesabına zənginləşir. Bu, irəliyə mühüm addım atmağa,
tədqiqatların mövzusunu xeyli genişləndirməyə və dərinləşdirməyə, yeni və az tədqiq
olunmuş problemlərin həllinə başlamağa imkan vermişdir.
Arxeoloqlar paleolitin, mezolitin, xüsusən də eneolitin, tunc və dəmir dövrlərinin,
antik dövrün öyrənilməsi üzrə geniş miqyaslı iş aparırlar. Respublikanın, demək olar ki,
bütün ərazisi qazıntılarla əhatə olunur. Arxeoloji tapıntılar sübut edir ki, antik dövrdə
Albaniya həmsərhəd Zaqafqaziya ölkələri ilə təxminən eyni sosial-iqtisadi və mədəni
inkişaf səviyyəsində olmuşdur. Qonşu vilayətlərdə olduğu kimi, o dövrün Albaniyasında
da kifayət qədər inkişaf etmiş oturaq əkinçi-maldar təsərrüfatı mövcud olmuş,
sənətkarlıq yüksək səviyyəyə çatmış, inkişaf etmiş həyata, ticarətə malik şəhərlər
meydana çıxmışdır və i.a. Bütün bunlar alban tayfalarının geriliyi barəsində xüsusi və
ümumi ədəbiyyatda kök salmış fikri aydın şəkildə təkzib edir.
Tarixçilər öz tədqiqatlarında yazılı qaynaqların - mixi yazıların, Avesta və antik
müəlliflərin məlumatlarının təhlilinə və onların arxeoloji axtarışlarından əldə edilmiş
məlumatlar ilə müqayisəsinə böyük diqqət verirlər. Azərbaycan ərazisində ilk böyük
dövlət birləşməsi kimi qiymətləndirilən Manna şahlığına mühüm yer verilir.
Bizim albanşünaslığımız da müəyyən uğurlar əldə etmişdir. Albaniya tarixi və
mədəniyyəti problemləri həm yazılı qaynaqların, həm də arxeoloji məlumatların əsasında
öyrənilirdi.
26
Mada tarixinin sosial-iqtisadi, siyasi, mədəni və etnik problemləri Madanın
Azərbaycan tarixində rolu və əhəmiyyəti ətraflı surətdə nəzərdən keçirilir. 1989-cu
ildə İ.Əliyevin "Atropatena tarixinin oçerki" çap olunur.
Arxeoloqlarımız və qədim tarixçilərimizin əvvəlki illərdə qazandıqları uğurlar
bütün nəzərdə tutulmuş istiqamətlər üzrə tədqiqatların daha da genişləndirilməsi üçün
möhkəm bünövrə rolunu oynadı. Alimlərimiz Manna, Atropatena və Albaniya tarixinin
aktual məsələləri, antik arxeologiya, etnik problemlər və s. üzrə tədqiqatlarının nəticələrini
nəşr etdirirlər. Bu tədqiqatların bəzilərində köhnə baxışlar yenidən nəzərdən keçirilir,
bəzilərində bölgə sakinlərinin etnik, iqtisadi, siyasi və mədəni həyatının köklü məsələiəri
üzrə yeni müddəalar irəli sürülür, Azərbaycan ərazisindəki ayrı-ayrı arxeoloji
mədəniyyətlərin etnik atribusiyası verilir.
1995-ci ildə İ.Əliyevin redaktəsilə nəşr olunmuş "Azərbaycan tarixi" (rus dilində)
kitabında xalqımızın qədim tarixinə çox geniş yer verilmişdir.
Qədim dünya tarixi elminin inkişafı bizim qarşımıza yeni vəzifələr və yeni
problemlər qoyur. Azərbaycanın qədim əhalisinin etnik tarixi məsələsinin dərindən
tədqiqi, arxeologiya və qədim Azərbaycan sakinlərinin mədəniyyəti üzrə
ümumiləşdirici əsərlərin yaradılması təkidlə tələb olunur. Respublikanın şimal-şərq və
cənub-şərq rayonları arxeoloji cəhətdən xüsusi olaraq öyrənilməlidir. Uzaq keçmişlərdə
bu bölgənin öz sakinlərinin və Cənubi rus çölləri tayfalarının Ön Asiya aləmi ilə
əlaqələri bu ərazilər vasitəsi ilə həyata keçirilmişdir.
Azərbaycan alimləri, şübhəsiz ki, bu və başqa məsələlərin tədqiqi işinə əllərindən
gələn töhfəni verəcəklər.
Təqdim edilən işdə Azərbaycan tarixinin ən Qədim zamanlardan başlayan və e.
III əsrinin birinci rübü ilə başa çatan böyük bir dövrü işıqlandırılır. Qeyd etmək zəruridir ki,
yeni tarixi tədqiqatlar sayəsində Azərbaycan tarixinin xronoloji çərçivəsi kəskin
surətdə genişlənmişdir. Əgər yarım əsr bundan əvvəl diyarın tarixi əslində ancaq 3-4
minillik ərzində xülasə oluna bilərdisə, bu ərazidə paleolitin mövcudluğu lap 50-ci
illərin başlanğıcınadək problematik olaraq qalırdısa, indi mühüm arxeoloji kəşflər, ilk
növbədə isə, elmimizdə yeni səhifə olan Azıx mağarası kimi nadir abidənin tədqiq
olunması sayəsində biz haqlı olaraq tariximizi ən uzaq dövrdən başlayırıq.
İndi bizim tariximizin yaşı təxminən bir milyon yarım ildir. Son 17 yüzillik
istisna edilməklə, demək olar ki, bütün bu dövr bu kitabda işıqlandırılır. Bu vaxt
ərzində qədim Azərbaycan ərazisində kortəbii qüvvələrlə mübarizədə maddi və
mənəvi mədəniyyət yaratmağa başlamış ilk insanlar meydana çıxmış, ibtidai icma
quruluşu təşəkkül tapmış, yüz min illər boyu mövcud olmuş və sonralar süqut etmiş
ilk dövlət qurumları meydana çıxmış, inkişaf edərək məhv olmuşdur.
Sonuncu tədqiqatların işığında Azərbaycan insanların ən qədim yayılma
rayonlarından biri kimi tanınır. Zaqafqaziyanın bəşəriyyətin ilk, ulu vətəni hüdudları
daxilində olması şübhəsizdir. Artıq o dövrdə Azərbaycan ərazisi çoxsaylı fəaliyyət