Horadiz s
əni unutmadım...
57
1.
Namazalıyev Qurban Hüseyn oğlu;
2.
Namazalıyev Ceyhun Ənvər oğlu;
3.
Namazalıyev Səttar Yavər oğlu;
4.
Namazalıyev Bəxtiyar Əvəz oğlu;
5. Mehdizad
ə Zaur Həmid oğlu.
Allah bütü
n Qarabağ şəhidlərimizə rəhmət eləsin!..
QÖNÇƏ DƏRƏSİ VƏ MƏHƏLLƏSİ
Qönç
ə dərəsi – Namazalılar məhəlləsinə aid olub, Horadiz –
Füzuli şosse yolunun şərqində, Namazalılar tirəsi ilə Namazalılar yalı
arasında yerləşən geniş dərədir. Bu dərəyə ona görə “Qönçə dərəsi”
adı veriblər ki, bu dərədə ulu Namazalı babamızın nəvəsi Qönçə
M
əşədi Həsən qızı, kəndimizdə sayılıb- seçilən, kənd ağbirçəyi
yaşamışdır.
1950-ci ill
ərdə Qönçə dərəsinin sol və sağ yamaclarında köhnə
evl
ər var idi. Dərənin cənub yamac tərəfində, şosse yolunun lap
yaxınlığında Əbdüləli Bayramalı oğlu – yoldaşı Qönçə nənə və
övladları: Eyvaz, İskəndər, Mehralı və qızları Nöyrüş, Nobat və Sara
yaşamışlar.
H
əmin dərənin cənub tərəfində yamacda isə Kərbalayi Mirzalı
Niftalı oğlu – yoldaşı Çiçək Kərbalayi Həşim qızının övladları:
S
əfəralı, Kalbalı, Surxay, Hüsnü, Pəri və Minarə Əliyevlər
yaşamışlar.
Qönç
ə dərəsinin şimal yamacında: Fatma nənənin (Həcərin
anası) evi, ondan qərbə tərəf Səfəralı Mirzalı oğlunun evi - yoldaşı
H
əcər Nəriman qızı və övladları: Məhliqa, Fərzalı, Zərbalıdır.
Ondan şimala tərəf evdə Mösü Rüstəm oğlu – yoldaşı Sürəyya
Namaz qızı, övladları: Ərşad, Zərif, Məhərrəm, Rüstəm orda
doğulmuş və qalan uşaqları Aralıq yol məhəlləsində Əhəd, Nərgiz,
Nurid
ə və Səadət doğulmuşlar. Yandakı evdə isə Həzi Behbud oğlu –
yoldaşı Züleyxa Qəhrəman qızı, övladı Nobatla yaşamışdır. Sonralar
hamısı aşağı bağa köçdülər.
Qönç
ə dərəsində böyük xırman var idi. Əl ilə biçilən taxılı bu
xırmanda öküz və ya ata qoşulmuş vəllə döyüb sünbüldən
çıxarardılar. Yadımdadır, biz məktəblilər dərsdən sonra bura gələrdik
Ərşad Namazalı
58
v
ə həmin vəlin üstünə çıxaraq, öküzləri dairəvi sürərdik, yerə
tökülmüş sünbüllərin üstü ilə fırladardıq. Vəl tut ağacından idi,
uzunluğu 2 metr, eni isə 60 sm-dir. Vəlin qalınlığı 10 sm və altında
papaqlı qalın mıxlar vurulmuş bir alət idi. Taxılları döyəndən sonra,
kişilər və qadınlar şana ilə taxılı küləyə tərəf sovurardılar ki,
sünbüld
ən küləşləri aypılsın. Sovrulandan sonra yerdə qalmış təmiz
taxılı kisələrə yığıb kolxoz ambarına təhvil verərdilər.
Burada Namazalılar, Rzalılar, Kərbala İsmayıllılar və Fərzalı
uşağı məhəllələrindən gələn cavanlar, gün batandan sonra “Südlü-
sümük” oyunu oynayardıq. Oyun qaydası belə idi: İki dəstədə, hər
d
əstədə 20 nəfər olmalıydı. Püşk atılırdı birinci kim başlayacaq. İri
bir sümüyü hamıya göstərirdilər ki, hamı görsün və tanısın. Sümüyü
bu qaranlıqda mərkəzdən uzağa atardılar və hamı qaçardı sümük
atılan səmtə. Hansı dəstə tapsaydı, digər dəstənin kürəyində sümük
tapılan yerdən, atılan yerə qədər gətirməliydi. Bu oyun çox səs-küylü
keç
ərdi, hamı şənlənərdi.
1965-ci ild
ən sonralar Qönçə dərəsinə köçərək Möhsün, Mən-
sim, Aydın və Şəmil Namazalıyevlər, Şahmar və Mürsəl Həsənovlar,
Əli, Hümbət, Zakir və Anar İsmayılovlar, Mürsəl Şirinov, Fazil
F
ərzəliyev, Hüseyn Mahmudov və Fətalı İmanov ev tikib burada
yaşayış məskəni salmışlar
ƏCƏB NƏNƏNİN BAĞ YERI
Əcəb nənənin bağ yeri - Kəndin şimalında, Horadiz – Füzuli
şosse yolunun qərb hissəsində, Namazalılar məhəlləsinin bağ
hiss
əsinə aid torpaqlardır. Bu yer Qönçə dərəsinin şimalından Calal
d
ərəsinin başlanğıcına qədər, yolun alt hissəsindən Qozlu çaya qədər
olan
ərazidə yerləşir.
Bu torpaq sah
əsinə Əcəb nənənin adı verilməsi XVIII əsrin
axırlarına təsadüf edir, Namazalı babanın oğlu Bayramalının Əcəb
n
ənə ilə evləndikdən sonra, atası cehiz payı olaraq bu torpaq sahəsini
Əcəb nənəyə bağışlamışdır. Sonralar burada 10-dan çox ailə köçüb
h
əyətyanı evlər tikərək yaşamışlar. Çox münbit torpağı olduğundan
burda h
ər cür meyvələr, bostan və tərəvəz yetişir.
Horadiz s
əni unutmadım...
59
Bu yerd
ə Hüseyn, Mirzalı, Rafiq, Əvəz və Mehralı
Namazalıyevlər, Kərim Kərimov, Cəfər Qasımov, Həmid və Bəhlul
Mehdiyevl
ər, Rüstəm Məhərrəmov, və Məmməd Sultanovun evləri,
h
əm də həyətyanı bağları yerləşirdi.
Əcəb nənə bağ yeri Rzalılar kəhrizin suyu ilə suvarılırdı.
KƏRBƏLA İSMAYILLILAR MƏHƏLLƏSİ
K
ərbəla Ismayıllılar məhəlləsi – Horadiz Füzuli şosse yolun alt
v
ə üst hissəsində, Fərzalı uşağı məhəlləsi ilə Namazalılar məhəlləsi
arasında olan ərazidə yerləşir. Bu məhəllədə yaşayan adamlar çox
mülayim, xoşxasiyyətli, zəhmətkeş, gülərüz, zarafatcıl insanlardır.
Bu m
əhəllə haqda ilk düşünəndə Hacı Qasım yada düşür. Belə
ki,
Hacı Qasım “Həccə” ziyarətdən qayıdandan sonra xeyriyətçilik
ed
ərək öz hesabına “İmam Piri”-ni daşla hördürür və İmam Rzanın
qız nəvəsinin qəbrini ağ mərməri döşəyib abadlaşdırır. Allah ona
r
əhmət eləsin! Hacı Qasım kişi - Fərhad Şükür oğlunun əmisidir.
Bu tayfadan F
ərhad Şükür oğlu İsmayılov 1943-52-cü illər Ho-
radiz k
əndinin kolxoz sədri vəzifəsində 9 il idarə heyətinə rəhbərlik
etmişdir. Fərhad kişi çox təmkinli, gözəl insan, səbirli və insanlara
qarşı münasibəti yaxşı olub. O, hər bir kolxozçunu diqqətlə
dinl
əyərmiş, sonra münasib tədbir görərmiş. Hələ indilərdə də belə
misal ç
əkirlər;-“Fərhad kişinin atı kimi adamı görəndə dayanırsan?”
F
ərhad kişi kənd adamlarının taxıl üyütməyə uzaq kəndlərə
getdiyini,
əzab əziyyət çəkdiklərini görəndə and içir ki, mən Şükür
oğlu Fərhad olmaram, əgər Horadizdə dəyirman tikdirməsəm. Və-
din
ə əməl edən Fərhad kişi kəndin pambıq sahəsində, Qozlu çayın
sağ kənarında, Araz arxının suyu ilə işləyən su dəyirmanı tikdirir.
Bu m
əhəllədə yaşlı ağsaqqalların hamısı sadə, baməzə, zarafat-
larından qalmayan kişilərdən:- Surxay kişi, Oruc kişi, Əsəd kişi,
H
əsən kişi kimi adamlardan çox duzlu, gülməli əhvalatlar var.
Mosan İsmayılov uzun müddət ferma müdiri, pambıq briqadiri
işləmişdir.
V
əli İsmayılov – kənd Sovet sədri, kolxozda sədr müavini və
üzüm briqadiri v
əzifələrində işləmişdir.
Yusan İsmayılov – müəllim olub alman dili dərsi öyrədərdi,
Dostları ilə paylaş: |