ƏRŞad namazali
Yüklə 4,05 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Ərşad Namazalı
- İmanov Adil Tapdıq oğlu, 5. İmanov Yusif Tapdıq oğlu. 6. M
- Horadiz s əni unutmadım...
- Əbülfət Əsəd oğlu (1935-2010)
- - “Seyid m ən sənə bir qızıl onluq verirəm, sən bu s əsini qoru, vaxt gələr sənin bu gözəl və məlahətli səsinə görə
Ərşad Namazalı
88 N əcəflilər məhəlləsində doğulub, boya-başa çatmış Xanlar İsa oğlu Hüseynov – uzun müddət Horadiz kənd orta məktəbində kimya mü əllimi işləmiş və onun müəllimlik təcrübəsi həmişə nümunə olduğuna görə dövlət tərəfindən “Əmək Şöhrəti” ordeni ilə təltif edilmişdir. Burada Temir kişi oğlu Nəcəflə yaşayırdı. N əcəflilər məhəlləsinin ən şimaı qurtaracaq hissəsində Bəyalı kişinin evi yerləşirdi. Bəyalı Mehdiyevin dörd övladı: İbrahim, Mehdi, Əziz və Əhməd Mehdiyevlər hamısı kəndimizin tanınmış və görk əmli xadimləridir. Bəyalı kişinin nəvəsi Tacəddin İbrahim öğlu Az ərbaycanın Respublikasının sabiq Hərbi Komissarı və Müdafiə Naziri olub. H ərbi rütbəsi – generaldır. Bu m əhəllədən olan, uzun illər kənd adamlarının bərbər kimi qulluğunda duran Hacı Məhəmməd Əsəd oğlu Abdullayev həmişə xoş xatirələrlə yad edilir. Beləki, o, həmişə kəndlilərinin xeyir və şərində yaxından iştirak edir.
əcəflilər məhəlləsindən Qarabağ şəhidləri: 1. M əmmədov Elsevər Cahangir oğlu, 2. M əmmədov Heydər Şuriya oğlu, 3. M əmmədov Yusif Nəcəf oğlu, 4. İmanov Adil Tapdıq oğlu, 5. İmanov Yusif Tapdıq oğlu. 6. M əmmədov Məhərrəm Yusif oğlu Allah bütün Qarabağ şəhidlərimizə rəhmət eləsin!..
KƏND MƏHƏLLƏSİ Orta k
ənd məhəlləsi – cənubdan Qarağan təpə, qərbdən Dəli çay, şimal-qərbdən Nəcəflilər məhəlləsi, şimaldan Dullar məhəlləsi, şərqdən isə Qozlu çay arasındakı ərazidə yerləşir. Bu m
əhəllədə kənd məscidi, kənd Sovetliyinin binası, kolxoz idar
əsi, kənd kitabxanası, aptek, mağaza, məişət evi, poçta, mədəniy- y ət evi, klub, yay kinoteatrı, uşaq bağçası, kənd xəstəxanası, ambulatoriya, 1941-45-ci ill ərdə II Dünya müharibəsində həlak olan 196 k ənd sakinlərin şərəfinə abidə kompleksi, Qarabağ müharibəsi şəhidi Qurban Namazalıyevin şərəfinə ucaldılmış abidə vardı. Horadiz s əni unutmadım...
89 Horadiz k əndində doğulmuş və 20 il kolxoz sədri işləmiş Suruş F ərhadovanın həmişə kənd adamları arasında hörməti vardır. Bu m əhəllədə Aqil Novruzov, Həsən Novruzov, Əbülfət Novru- zov, Sabir Quluyev, C alal Ağayev, Xanım Həziyeva, Fidayəddin M əhərrəmov, Həsən Məmmədov, İlham Məmmədov, Bayram Nov- ruzov, Abbas H əsənov Mürsəl oğlu, Ayıldız Məmmədova, İskəndər K ərimov, Cümşüd İbişov, Həsən Cəfərov, Tariyel Cəfərov, Əmir C əfərov, Akif Cəfərov, Tehran Cəfərov, Kamal Nəcəfov, Sahib Sultanov, Rüst əm Sultanov, Vaqif Sultanov, Suliddin Qasımov, Suruş Fərhadova, Əli Fərhadov, Vəli İbrahimov, Murtuza Abdullayev, Faiq X ələfov, Adilə Novruzova, Həbib Sultanov və Əziz Əzizov öz ailələri ilə yaşayırdı və həyətyanı bağları vardı. Kitab çapa ged ən əsnada Məhəmməd Əhməd oğlu Məhərrəmov m ənə sual verərək dedi ki, “Siz kənd haqqında yazırsiniz “Cilid Muxt ərə nəyə görə bu ləqəbi vermişlər”. Doğrusu kənddə xeyli oxşar adlar olduğuna görə onları dəqiq tanınması üçün ləqəb də verərdilər. Ancaq m
ən indiyə qədər bu mövzuya toxunmamışdım. Ona görə Muxt
ər kişinin qardaşı oğlu Əbülfət Əsəd oğlu Novruzovla (2010-cu il iyul ayında) görüşüb bu ləqəbin verilməsinin tarixçəsini öyrənməyi lazım bildim.
Ərşad Namazalı
90 M əşədi toy çaldırır və qızı gətirməyə gedirlər. Muxtər kişi özü b əzənib gəlin paltarı geyib faytona oturaraq, bəy evinə aparılır. Toy sovulandan sonra M əşədi gəlin gərdəyin açanda görür ki, bu kişidir, ona görə huşunu itirib yıxılır və malı, pulu, hörmət-izzətini h əmyerlilərinin arasında itirdiyinə görə, güclü stres keçirə-rək huşsuz vəziyyətdə qalır və üç gündən sonra dözməyib ölür. Bax el
ə bu hadisəyə əsasən əmimə “Cilid” Muxtər deyirlər. Bu x
əbəri Seyid Şuşinski yaxın dostu Üzeyir Hacıbəyliyə danışır. Xəbərdən hali olan Ü.Hacıbəyli bu hadisədən yararlanıb “O olmasın, bu olsun” komediyasını yazır. Film başlanan kimi titrdə yazılırdı – “1910-cu ildə Qarabağ xanlığının ucqar bir kəndində bu hadis ə baş verib”. Həmin kənd bizim Horadiz kəndimizdir. Bu tarixi faktdır. M ənim atam – Əsəd Əmrah oğlu 1889-cu ildə Seyid Şuşinski ilə eyni ild ə doğulub, həmyaşıd, həm də qonşu olduğuna görə bir yerdə böyüyüb v ə məktəbdə bir sinifdə oxuyublar. Atamın da yaxşı səsi vardı, Seyid Şuşinski ilə xeyli xatirələri var. Atam deyirdi ki, Seyid Şuşinski ilə mən İmam yalında oynayıb, oxuyardıq. Seyid elə zil səslə oxuyanda, aralıdan keçən atlılar bizə t ərəf dönüb, bizim yanımıza gələndə gördük ki, bu dəstə Qaçaq Süleymanın dəstəsidir. Seyid oxuyub qurtardıqdan sonra Qaçaq Süleyman ona dedi: - “Seyid m ən sənə bir qızıl onluq verirəm, sən bu s əsini qoru, vaxt gələr sənin bu gözəl və məlahətli səsinə görə başına ləl-cəvahir yağdirarlar”. Seyid Şuşinski öz xatirəsində yazırdı ki, mən İranın Tehran şəhərində konsertdə oxuyarkən kişilərlə bərabər, pərdə arxasında oturan qadınlar mənim başıma daş-qaş yağdıran zaman Qaçaq Süleymanın sözünü xatırladım. Seyid Şuşinski burda doğulduğu üçün bu kəndlə əlaqəsini k əsməyib, ara-sıra kəndə həmişə baş çəkib yaxınları ilə görüşərdi. K əndə gələndə atamla və onun ana qohumu olan Xanlar Cəfərqulu oğlu ilə dostluq edərdi, həm də onlarda qonaq qalardı. Cəfərqulu kişi tez r
əhmətə getdiyindən anaları Minəbəyim onları saxlardı. Həmən bu Min
əbəyim Seyid Şuşinskinin xalası olub. Ancaq Seyidin ata- anası tez rəhmətə getdiyindən onu ikinci xalası Aşıq Hürzad Yüklə 4,05 Mb. Dostları ilə paylaş:
|