F. KÖÇƏrli adina respublika uşaq kitabxanasi

11 

 

                     

 

Nigara don almışam, 

                     

 

Papış da alasıyam. 

 

                      

 

Nigar təzə oturur, 

                      

 

O, yaxşı bardaş qurur. 

                      

 

Əlindən yapışanda 

                      

 

Ayaq üstə də durur.  

                      

 

Nigar qəşəng quzumdur 

                      

 

Ayımdır, ulduzumdur. 

                      

 

Nənə də hey deyir ki:  

                      

 

- Nigar mənim qızımdır! 

                 

                       

 

Deyirəm ay nənə, yox! 

                       

 

“Nənnə” desə də sənə, 

                                        Özünü atır mənə.   

                       

 

Yəni ki: “Hamıdan çox 

                       

 

Babamın balasıyam”. 

 

Nənəsi də onu cox sevir. Nə qədər dəcəlliklər eləsə də ondan bezmir. Dişləri təzə 

çıxanda nənəsi ona elə bir yemək bişirmişdi ki, dadindan doymaq olmurdu. Hələ 

Mələk nənəm də  bu yeməyi çox sevdi. 

           

 

Nənə:     

Nənə deyir: - Bu Nigar 

                        

 

 

Gündə bir təzə oyun, 

                        

 

 

Gündə bir iş çıxarır. 

           

 

Baba:     

Yox, deyirəm, nənə, yox! 

                        

 

 

Buğda tök hədik bişir, 

                        

 

 

Balamız diş çıxarır. 

                         

 

 

Nənə həvəsə gəldi, 

                         

 

 

Nənə hədik bişirdi. 

                         

 

 

Gəldi Mələk nənəsi: 

     

 

 

Mələk nənə:-Ay qız bu nə həşirdi? 

                         

 

 

Nigar gündə bir oyun, 

                         

 

 

Gündə bir iş çıxarır?! 

            

 

Nənə:    

-Yox, yox ay Mələk nənə, 

                             

 

Nigarım diş çıxarır. 

   

Kitabxanada şairə həsr edilmiş “Vaxtında gəlmişik bu dünyaya biz”, “Məndən 

sonra dünyada arzularım qalacaq” və s. başlıqlar altında  ədəbi-bədii gecə keçirmək 

olar. Gecə II hissəli təşkil oluna bilər. I hissədə şairin yaradıcılığı haqqında aparıcı 

tərəfindən məlumat verilir. II hissədə   isə oxucular tərəfindən şairin şeirləri əsasında 

---

12 

 

müxtəlif səhnəciklər, monoloqlar, parçalar hazırlanıb qonaqlara təqdim olunur. 

Səhnəni kitabxana zalında qurmaq olar.  Səhnə qurularkən səhnədə yuxarıdan şairin 

portreti vurulur, ətrafı güllərlə bəzədilir, şairin şeirlərindən bir parça yazılmış plakat 

qoyulur. Gecəyə müəllimlər oxucular, məktəblilər dəvət olunur. 

I aparıcı:                       Salam əziz uşaqlar və hörmətli qonaqlar! Sizi görkəmli 

şairimiz Əhməd Cəmilin 100 illik yubileyi münasibətilə                 

hazırladığımız  tədbirdə xoş gördük .  

II aparıcı: 

Əhməd Cəmil kimdir? Onun hansı  əsərlərini oxumuşuq? 

Gəlin birlikdə onu tanıyaq. 

I aparıcı:                        Əhməd Cəmil Azərbaycan ədəbiyyatında öz yaradıcılığı ilə,                  

                                       çoxcəhətli ədəbi poetik fəaliyyəti nöqteyi-nəzərindən            

                                      əlamətdar olan, ümumxalq məhəbbətini, oxucu etimadını         

qazanmış  şairlərimizdən biridir. O,1913-cü il oktyabr ayının 

13-də İrəvanda anadan olmuşdur. “Gözəl Qafqaz” adlı ilk 

şeiri 1928-ci ildə “Qızıl Gəncə” jurnalında nəşr edilmişdir.                                                  

II aparıcı:                      Onun  yaradıcılığı zəngin həyat hadisələrini müşahidə, səmimi  

və zərif hisslər, canlı bədii lövhələrlə zəngindir.                                                                                                                                       

I aparıcı :                      Əhməd Cəmil həm də  öz şeirlərini məhz balalara bəslədiyi 

böyük məhəbbət hissi ilə yaradırdı. Şairin şeirləri uşaqlar 

üçün həm də tərbiyəvi xarakterə malikdir. O bütün şeirlərində 

uşaqları Vətənə, xalqa məhəbbətlə, sədaqətlə, yüksək 

idealarla, zəhmət eşqi ilə yaşamağa, gözəl Vətənimizlə fəxr 

etməyə, qurub yaratmağa çağırırdı. Əhməd Cəmil həm də 

nəğməkar şairdir. Onun nəğmələri eldən-elə, obadan-obaya 

gəzir, öz şirinliyi ilə qəlbləri oxşayır.  (Aparıcı üzünü 

uşaqlara tutaraq soruşur) Əhməd Cəmilin “Vətən”şerini 

bilirsinizmi? Onda gəlin bir yerdə dinləyək. 

Səhnəyə şeri demək üçün oxucu gəlir. 

    Oxucu:                  

Ey Vətən, ana Vətən, 

                                  

Heyranam, sənə,Vətən! 

                                  

Dupduru göllərin var, 

                                  

Yamyaşıl çöllərin var, 

                                  

Dağların baş-başadır, 

                                  

Düzlərin tamaşadır... 

                                  

Dərələrin dərindir, 

                                  

Yaylaqların sərindir. 

                                  

Nə gözəldir qucağın, 

                                  

Doğma odun, ocağın! 

                                  

Kəndlərin gül-çiçəkdir, 

---