Fati MƏ fati MƏDİ R

 
64 
NEC
Ə? 
Ərə blə rin ə n böyük qə bilə si olan Qüreyş  malik olduğ u bütün 
iftixarı  iki  ailə yə   -  Bə ni-Ümə yyə   və   Bə ni-Haş imə  
tapş ırmış dır. Bə ni-Ümə yyə  sə rvə ti, Bə ni-Haş im isə  ə də b 
və  lə yaqə ti ilə  seçilir. Ona görə  də  müqə ddə s Kə `bə yə  bu 
ailə  və  Qüreyş  ş eyxi Əbdülmüttə lib xidmə t göstə rirdi.  
Əbdülmüttə lib və fat edir. Onun oğ lu, Bə ni-Haş im baş çısı Əbu 
Talibdə   hə min  qüdrə t  yoxdur.  O,  o  qə də r  kasıbdır  ki,  övladlarını 
qonş ular  himayə yə   götürmüş dülə r.  İ ki  ailə   arasında  mübarizə  
gedir  və   Bə ni-Ümə yyə   Qüreyş in  bütün  imtiyazlarına  sahib  çıxmaq 
istə yir.  Bə ni-Haş imdə   heysiyyə tini  qorumuş   yeganə   ailə  
Mə hə mmə din  ailə sidir.  Əbdülmüttə libin    nə və si  olan 
Mə hə mmə d varlı, dul Mə kkə  xanımı Xə dicə  ilə  ailə  qurmaqla 
öz  ictimai  mövqelə rini  daha  da  möhkə mlə ndirmiş di.  Artıq 
Mə hə mmə d  öz  ə manə tdarlıq  və   e`tibarı  ilə   bütün  Qüreyş in 
diqqə tini  özünə   cə lb  etmiş di.  Kimsə də   ş übhə   yoxdur  ki, 
Mə hə mmə d Əbdülmə nafın güzgüsü və  Bə ni-Haş imin ş ə rə f 
mühafizi  və   Əbdülmüttə libin  heysiyyə tinin  keş ikçisi  olacaqdır. 
Pə hlə van  cüssə li  Hə mzə ,  e`tibarsız  Əbu  Lə hə b,  pullu  və  
ş ə xsiyyə tsiz  Abbas,  elə cə   də   ş ə xsiyyə tli  və   pulsuz  Əbu 
Talib namizə dliyə  yaramırdı. Yeganə  namizə d nüfuzlu, sə rvə tli olan 
- Mə hə mmə d Bə ni-Haş im xə tti ilə  - Kə `bə yə  rə islik edə  
bilə rdi.  
İ ndi  hamı  intizar  içində   gözlə yir  ki,  Mə hə mmə d  ailə sində  
doğ ulacaq  oğ lan  mə s`uliyyə tli  iş də   davamçı  olacaq.  Birinci  övlad 
Zeynə b və  bütün ümidlə r puça çıxır. İ kinci övlad Rüqə yyə , üçüncü 
Ümm-Gülsüm! Yenə  də  intizar! Üç qızın ardınca Qasım və  Əbdullahın 

---

 
65 
doğ ulması böyük sevincə  sə bə b olsa da, bu körpə lə r çox yaş amır. 
Artıq ana qocalır. Artıq onun yaş ı altmış ı ötmüş dür. Görə n, ömrü sona 
yaxınlaş an Xə dicə nin yenə  də  övladı olacaqmı? 
Bə li, intizar son nöqtə sinə  çatır. Son ümid, son övlad... amma yenə  
də  qız! Adını Fatimə  qoydular.  
Sanki  ş adlıq  hissi  Bə ni-Haş imdə n  Bə ni-Ümə yyə yə   keçir. 
Düş mə n kama çatdığ ını zə nn edir. “Mə hə mmə d ə btə r olub” - 
deyə  qış qırır.  
Qadir  Allah!  Taleh  yeni  və   gözə l  bir  gediş   edir.  Mə hə mmə d 
tufanlardan  keçib,  peyğ ə mbə r  olur.  Mə kkə ,  elə cə   də   Qüreyş  
fə th  olunur.  Onun  risalə ti  bütün  yarımadanı  bürüyür.  Qılıncı  dünya 
imperatorlarını  tə `zimə   gə tirir.  Onun  bir  ə lində   qüvvə ,  o  biri 
ə
lində  peyğ ə mbə rlik! 
Bunlar Bə ni-Ümə yyə , Bə ni-Haş im tə sə vvürünə  sığ ası deyil. 
O,  artıq  peyğ ə mbə rdir.  Onun  Mə dinə də ki  müvə ffə qiyyə tini 
tə sə vvür  etmə k  çə tin  deyil.  O,  Əbdülmə naf,  Haş im, 
Əbdülmüttə libdə n  cücə rmiş   ağ ac  yox,  Hə ra  dağ ında  nurdan 
yaranmış  varlıqdır. O, tarixi sonadə k bürüyə cə k bir ağ uş dur! 
Və  bu insanın dörd qızı var. Bu qızlardan üçü hə lə  onun özündə n 
qabaq dünyasını də yiş ir. İ ndi onun yalnız bir övladı var, Fatimə ! 
Ailə nin  bütün  fə xrinin,  və hyinin  varisidir.  O,  imandan, 
mübarizə də n,  düş üncə də n  yaranmış   də yə rli  bir  ruhdur.  O, 
bə ş ə r  tarixinin  Əbdülmüttə lib  soyunun  yox,  hə zrə t  İ brahimin, 
Nuhun, Musanın, İ sanın yeganə  varisidir.  
“Hə qiqə tə n,  biz  sə nə   Kövsə r  bə xş   etdik.  Ona  görə   də  
Rə bbin  üçün  namaz  qıl  və   qurban  kə s!  Düş mə ninin  özü  ə btə r, 
sonsuzdur!” (“Kövsə r” surə si).  

---

 
66 
Düş mə n özü sonsuzdur! Onun on oğ lu var, amma sonsuzdur. Sə nə  
isə  Kövsə ri - Fatimə ni verdik. İ nqilab zamanın ə nginliyində n ucalır! 
Bir  qız  ata  də yə rlə rinə ,  ailə   iftixarına  varis  olur.  Adə mdə n 
baş layıb  İ brahimə   çatan,  İ sa  və   Musanı  özünə   qoş an, 
Mə hə mmə də   yetiş ə n  ilahi  ə dalə t  zə ncirinin  son  halqası 
Fatimə dir! 
Oğ ul gözlə yə n ailə nin son qızı! Mə hə mmə d talehin, qə zavü-
qə də rin  hikmə tini  anlayır.  Fatimə   də   öz  kimliyini  bilir.  Bə li,  bu 
mə ktə bin  inqilabı  belə   olur.  Bu  mə zhə bdə   qadını  belə   azad 
edirlə r.  
İ slam dinində  icazə  verilmir ki, mə sciddə  kimsə  də fn edilsin. 
Yer üzünün ə n böyük mə scidi - Mə scidül-Hə ram, yə `ni Kə `bə dir. 
Bu  mə scid  Allahın  hə rə mi,  ümumi  qiblə gah,  İ brahimin  (ə )  Allah 
ə
mri ilə  bə rpa etdiyi bina, hə zrə t Mə hə mmə din (s) bütlə rdə n 
azad etdiyi mə kandır. Bütün böyük peyğ ə mbə rlə r bu evin xidmə tçisi 
olmuş lar.  Amma  Kə `bə də   kimsə ni  də fn  etmə k  olmazdı.  Onu 
bə rpa edə n İ brahimin də  qə bri orada deyil. Onu Mə hə mmə d (s) 
azad etdi, amma qə bri Mə dinə də dir. Bə ş ə r tarixində  yalnız bir 
nə fə r  Kə `bə də   də fn  olunmuş dur  və   bu  iftixara  çatmış   insan 
qadındır! O kimdir? Sadə  bir qadın, sadə  bir kə niz. O, Hacə rdir! 
Allah-tə ala  İ brahimə   buyurur:  “Mə nim  binamı  bu  qadının 
hə rə minə   yaxın  et”.  İ ndi  isə   milyonlarla  ziyarə tçi  Allahın 
Kə `bə si ilə  birgə  Hacə r mə qbə rə sini də  tə vaf edirlə r.  
İ brahimin Allahı bu böyük ümmə t içində n özünə  ə sgə r olaraq bir 
qadını seçir, kə niz olan bir ananı! 
Bə li, bu dində  qadın belə  azad olur! 
İ ndi  isə   hə min  Allah  Fatimə ni  seçmiş dir.  Peyğ ə mbə r 
ailə sinin  iftixarlarına  sahib  qız  oğ ulun  caniş inlik  taxtına  oturur.  Bir 

---

 
67 
cə miyyə tdə   ki,  qız,  yalnız  diri-diri  basdırılmaqla  paklanır.  Bir 
cə miyyə tdə   ki,  qızlar  üçün  ə n  lə yaqə tli  ə r  gordur.  Fatimə  
günə ş   tə k  parlayır.  Peyğ ə mbə r  (s)  bu  gediş atı  anlayır,  Fatimə  
isə  kim olduğ unu bilirdi.  
Tarix  Mə hə mmə din  (s)  öz  kiçik  qızı  Fatimə   ilə   rə ftarından 
heyrə tə  gə lib.  
Fatimə nin  otağ ı    Hə zrə t  Mə hə mmə din  (s)  otağ ı  ilə  
qonş udur.  Fatimə   öz  ə ri  ilə   Peyğ ə mbə r  mə scidində   bir  dam 
altda yaş ayan yeganə  kə sdir. Bu iki evi iki metrlik bir aralıq ayırır və  
pə ncə rə lə r  üzbə üzdür.  Pə ncə rə lə r  evdə n  evə   yol  kimidir. 
Hə r  sübh  ata  bacanı  açıb  qızını  salamlayır.  Sə fə rə   gedə ndə  
Fatimə nin qapısını döyür, onunla xudahafizlə ş ir. Fatimə  onu yola salan 
son ş ə xs olur. Peyğ ə mbə r (s) sə fə rdə n qayıtdığ ı vaxt ilk soraq 
tutduğ u  da  Fatimə dir.  Fatimə nin  qapısını  döyür,  ə hvalını  soruş ur. 
Rə vayə tə  görə  Peyğ ə mbə r (s) Fatimə nin ə llə rini öpə rmiş . 
Əlbə ttə ,  bu  sə hnə lə r  böyük  bir  mə hə bbə tdə n  soraq  verir. 
Qadına  və hş i  münasibə tin  hakimlik  etdiyi  bir  dövrdə   ata  öz  qızının 
ə
llə rini  öpür!  Bu,  qeyri-insani  mühitə   vurulan  inqilabi  bir  zə rbə dir! 
Hə tta  yaxın  dostları  tə ə ccüblə ndirə n  bu  iş   bir  daha 
bə ş ə riyyə tə   mesaj  göndə rir  ki,  çirkin  adə t-ə n`ə nə lə rdə n 
qurtulmaq  lazımdır.    Bu  ilahi  də rslə r  kiş ilə ri  fir`onçuluqdan  ə l 
çə kmə yə ,  qadınları  öz  ş ə xsiyyə tlə rini  də yə rlə ndirmə yə  
çağ ırır.  
Peyğ ə mbə rin  (s)  Fatimə yə   münasibə ti  sadə cə   sevgi  deyil. 
Hə zrə t Peyğ ə mbə rin çiyinlə rində  risalə t yükü var. O, buyurur: 
- dünyanın ə n üstün qadını dörddür: Mə ryə m, Asiya, Xə dicə  və  
Fatimə ; 
- Allah onun sevincində n razı qalır, ə ziyyə tində n qə zə blə nir; 

---