65
fəaliyyətini, qərarlarını tələb edir. Məsələn, mühüm elmi-texniki kəşflər, sahə, ərazi
problemləri, sahə və sahələrarası, respublikalar, qloballaşmış problemlər hər hansı bir
müəssisə, yaxud şirkətin qəbul etdiyi qərarlarla tənzim oluna bilməz. Deməli,
problemlər müxtəlif səviyyələrdə öz həllini tapmalıdır.
Mürəkkəb təsərrüfat situasiyalarının meydana gəlməsi yalnız obyektiv iqtisadi
qanunların tələblərinin pozulması ilə deyil, həm də idarəetmə məqsədlərinin düzgün
müəyyən edilməməsi, habelə sosial-iqtisadi inkişafın öz qanunauyğunluqlarından da
irəli gələ bilər. Belə ki, ölkənin iqtisadiyyatının cari və perspektiv inkişaf
istiqamətləri obyektiv olaraq xalq təsərrüfatı sahələrində struktur dəyişikliklərini,
təbii resurslardan kompleks istifadə olunması, məhsuldar qüvvələrin səmərəli
yerləşdirilməsi, əmək ehtiyatlarından tam istifadə edilməsi, əhalinin, ölkənin ərazisi
üzrə miqrasiyası meydana çıxır. Məsələn, respublikada əhalinin təbii artımı ilə yeni iş
yerlərinin yaradılması arasında xeyli uyğunsuzluqlar vardır. Bundan başqa məktəbləri
qurtaran mütəxəssislər də işlə təmin olunmalıdır.
Sosial-iqtisadi situasiyalar hadisələrə, onları əmələ gətirən səbəblərə, amillərə
sistem və konkret-tarixi halda yanaşmaları tələb edir. Yalnız tarixi halda yanaşma
nəticəsində, əvvəllər mövcud olan ziddiyyətlərin səbəblərini aşkar etmək və qəbul
edilmiş qərarların mümkün olacaq nəticələrini müəyyən etmək olar.
İdarəetmə qərarlarının düzgün dərk edilməsi və onun xüsusiyyətlərinin hərtərəfli
öyrənilməsi həmin qərarlara aspektli yanaşmağı tələb edir. Aspektli yanaşma
idarəetmə qərarlarının elmi cəhətdən əsaslandırılması üçün də çox vacibdir.
İdarəetmə qərarları müxtəlif elmlər, o cümlədən fəlsəfə, iqtisadiyyat, hüquq,
sosialogiya, psixologiya tərəfindən öyrənilir. Hər bir elmi sahə idarəetmə qərarlarını
öz müddəaları əsasında izah edir. Nəinki müxtəlif məsələlər, hətta eyni idarəetmə
məsələləri də müxtəlif cəhətdən izah edilir və ona görə də həmin məsələlərin həllinə
kompleks yanaşmaq zəruriyyəti meydana çıxır.
İdarəetmə qərarlarına siyasi, iqtisadi, sosial, psixoloji, hüquqi və təşkiletmə və s.
aspektlərdə yanaşmaq olar.
66
Səlahiyyət
və
məsuliyyətin
bölüşdürülməsi:-
Təşkilati
qərarların
əksəriyyətinin qəbul edilməsi üçün başlıca elementlərdən biri təşkilat daxilində
səlahiyyətlərin
(hakimiyyətin)
adamlar
və
istehsal
vahidləri
arasında
bölüşdürülməsidir. Səlahiyyətlərin adamlar arasında bölüşdürülməsi nəticəsində
hakimiyyət menecerlərdən işçilərə keçir. Menecerdən işçilərə yönələn bu hakimiyyət
bölgüsü adətən səlahiyyətlərin həvalə olunması adlanır. Hakimiyyət həmçinin
təşkilatın daxilində müxtəlif səviyyəli istehsal vahidləri və ya şöbələri arasında da
bölüşdürülür. Təşkilati səviyyələr arasında hakimiyyətin bölüşdürülməsi qeyri-
mərkəzləşdirmə adlanır. Bu yollardan hər hansı birinə müraciət etməzdən əvvəl
hakimiyyətin təbiətini öyrənmək lazımdır.
Hakimiyyətin müxtəlif tərifləri vardır. Onlardan ikisini göstərim:
1. Hakimiyyət – müəyyən məqsədin həyata keçirilməsi ilə əlaqədar ictimai
münasibətlərin meydana gəlməsinə, dəyişilməsinə və ya dayandırılmasına gətirib
çıxaran və adamların davranışına təsir edən sosial idarəetmə alətidir.
2. Hakimiyyət – təşkilatın daxilindəki hər bir mövqe ilə əlaqədar olan
qanuniləşdirilmiş qüvvədir. O, adətən əmr etmək, icra etmək, qərar qəbul etmək və
resursları sərf etmək hüququnu əhatə edir.
Hakimiyyət konsepsiyasının hər cür müzakirəsi hakimiyyətin və qüvvənin hansı
nisbətdə olmasının başa düşülməsini tələb edir. Adamlar adətən hakimiyyəti və
qüvvəni eyniləşdirirlər. Lakin əgər qüvvə fəaliyyət göstərmək və ya təsir etmək
qabiliyyətidirsə, hakimiyyət isə bunları məhz belə etmək hüququdur. İnsan lazımi
hakimiyyətə malik olmasa da o, müəyyən işi görmək gücünə malik ola bilər. Qüvvə
müxtəlif tip resurslara nəzarətdən doğur və beləliklə insanın təşkilatdakı
mövqeyindən asılı deyildir. Lakin təşkilatdakı mövqe insanı qanuni qüvvə adlanan
xüsusi qüvvə tipi ilə təmin edir.
Hər bir təşkilatda menecerin qarşılaşdığı ən vacib problemlərdən biri
tabeliyindəki işçilərə səlahiyyətlər vermək və yuxarı səviyyəli rəhbərlikdən
səlahiyyətlər almaqdır. Səlahiyyətlərin verilməsi tabeliyində olan işçilərə müəyyən
67
tapşırıqların və hakimiyyətin verilməsi prosesidir. Bu zaman həmin fəaliyyət növləri
üçün məsuliyyəti də işçilər öz üzərilərinə götürürlər.
Səlahiyyətlərin bölüşdürülməsi dörd əsas səbəbə görə vacibdir:
1. O, menecerin qabiliyyətini və səriştəliliyini genişləndirir. Əsas qulluqçulara
müxtəlif vəzifələri həvalə etməklə menecer daha ciddi problemləri öz üzərinə
götürmək və öz fəaliyyətini daha yaxşı planlaşdırmaq imkanına malik olur.
2. Səlahiyyətlərin verilməsi potensial menecerlərin tədrisi və testləşdirilməsi üçün əla
imkanlar təmin edir. Yuxarı səviyyəli rəhbər əgər müəyyən idarəetmə öhdəliklərini
tabeliyində olanlara həvalə etdikdə bu işçilər istehsal vahidlərinin fəaliyyəti haqqında
daha çox məlumat almaq və idarəçilik ustalığını artırmaq imkanı əldə edirlər.
3. Səlahiyyətlərin verilməsi işçilərin xüsusi sahələrdəki unikal təcrübəsindən və
biliklərindən istifadə etməyə imkan yaradır.
4. Səlahiyyətlərin verilməsi menecerlərin işində ixtisaslaşdırmaya imkan verir. Başqa
sözlə, bu, menecerin vəzifələrini bölüşdürməyə və onların xüsusi biliklərinə
əsaslanaraq bəzi işçiləri menecer təyin etməyə imkan verir.
Səlahiyyətlərin müəyyən hissəsinin menecerlərdən tabeliyindəki işçilərə həvalə
olunması üç mühüm elementi əhatə edir:
Öhdəlikləri (tapşırıqları) bilavasitə öz tabeliyindəki işçilərə vermək;
Tabeliyindəki işçilərə bu öhdəlikləri yerinə yetirmək üçün lazım olan
hakimiyyəti vermək;
Öhdəliklərin uğurla yerinə yetirilməsi üçün məsuliyyəti müəyyən etmək.
Öhdəliklərin verilməsi səlahiyyətlərin bölüşdürülməsi prosesinin bir elementidir.
Öhdəlik isə menecerin və ya təşkilatın başqa üzvünün həyata keçirəcəyi tapşırıq,
göstəriş, hərəkət və ya qərardır. Bilmək lazımdır ki, menecer işçisinə həvalə etdiyi
öhdəlikdən faktiki imtina edə bilməz. Hətta menecer çalışsa belə işçi öhdəlikləri öz
üzərinə götürsün, yenə də məsuliyyət menecerin üzərində qalır.
Qeyd etdik ki, hakimiyyət əmr etmək, icra etmək, qərarlar qəbul etmək və
resursları xərcləmək hüququdur. Səlahiyyətlərin verilməsində ikinci addım ondan
ibarətdir ki, menecer hakimiyyəti tabeliyindəki işçiyə həvalə edir, işçi isə öz
Dostları ilə paylaş: |