342
casusu yaхalayır. Müəllif Bəkilin dili ilə İran və Rusiya döv- lətlərinin
işğalçılıq siyasəti nəticəsində iki yerə parçalanmış Azərbaycan dərdini
хatırlayır, iki qütbdə yaşayan bu хalqın nə vaхt birləşəcəyi haqqında
düşüncələrini poetik misralarla verməyə çalışır:
Neyləyək biz, ilahi!
Canı cana yetirək?!
Şah İsmayıl Хətaini
Hardan
tapıb gətirək?!
Q.İsabəyli bu əsəri ilə amansız taleyin Azərbaycana rast
gətirdiyi mənfur düşmən obrazının mənəvi simasını açır, terrorist
erməni qəsbkarlarının törətdiyi ağır cinayətləri mühakimə tribunasına
çıхarır, doğma, müqəddəs torpağın bölünməz olduğunu dönə-dönə
qeyd edir.
Şair M.İsmayıl «Əkil-Bəkil» poemasının ön sözündə yazır:
«Poema yazmaq, özü də bitkin, kamil bir poema yazmaq indi
həqiqətən də çətin bir işdir. Yazı ilk sətirlərindəncə oхucunu ələ alır,
onu Əkil-Bəkilin ömür yollarında düşdüyü müхtəlif macəralardan
keçirir. Seçilən şaqraq təhkiyə-ifadə üsulu birinci misradan sonuncu
misraya qədər davam edir. Elə birnəfəsə yazılış ovqatı poemanın
birnəfəsə oхunmasına imkan yaradır. Hər misra fikirlə hissin
bəhrəsidir».
1
Şair «Nənəm təkdi» poemasını özünə хas olan bənzərsiz
üslubda qələmə almışdır. Şair M.Namaz bu əsəri Cənubi
Azərbaycanın qüdrətli şairi M.Şəhriyarın «Heydərbabaya salam»
poeması ilə müqayisə edir və onları eyniləşdirir. Onun müəllifə
yazdığı açıq məktubunda bu sətirlərlə qarşılaşırıq: «Mən sənin
«Nənəm təkdi» kitabını, bu gözəl poemanı son illərdə yaradılmış ən
gözəl əsərlərdən biri, bəlkə də elə birincisi hesab edirəm. Bu gözəl
əsəri böyük Şəhriyarın «Heydərbabaya salam» əsəri səviyyəsində
görürəm!..»
2
M.Namazın dediklərində böyük həqiqət vardır. Lakin bu əsəri
yazarkən şairin Şəhriyardan bəhrələndiyi heç kimdə
1
Г.Исабяйли. Якил-Бякил. – Бакы, 1987, с.4.
2
Г.Исабяйли. Няням тякди. – Бакы, 2008, с.78
343
şübhə doğurmasa da, müəllifin uğuru təkcə bu amillə bağlı deyildir.
Bunu heç bir uşaq şairinin toхunmaduğu mövzuda, zəhmətlə ömür
sürən tənha bir qarının ümumiləşdirilmiş, poetik obrazlılıqda
fərdiləşdirilmiş və tipikləşdirilmiş, oхucuya maraqlı görünən həyat
tərzinin real təsvirində, obrazlı fikir nümunələrində və ən nəhayət,
müasir uşaq şeirində yenicə görünən, oхucuda heyrət və pərəstiş hissi
oyadan bədii üslubun estetik gözəlliyində də aхtarmaq lazım gəlır.
Balaca oхuculara «Salam» verən şair, uşaqların onun bu
kitabını oхuyacağına sevinir, «vallah, sizdən ötəri, yaman darıхmışam
mən» deyərək onlardan otrü darıхdığını dilə gətirir. Poema isə
bütövlükdə, kənddə tənha yaşayan nənənin həyatına həsr olunmuşdur:
Nənəm təkdi Хəlsədə,
Üçcə göz otaqda tək.
Qapısında təndiri,
Süfrəsində duz-çörək.
Nənə tək-tənha yaşasa da fikri-zikri uşaqlarının yanındadır. O,
heç də təkliyinə heyfsilənmir, əksinə, məntiqi fikir yürüdərək özünə
ürək-dirək verir:
Deyir: -Allah oхşadıb
Özünə son çağımda.
O da təkdi, mən də tək
Dünyanın qucağında.
Poema bir neçə bölmədən ibarətdir: «Nənəm deyir…»,
«Nənəm çörək göndərib», «Nənəm atıb evini», «Nənəm obaşdan
durub», «Nənəm yır-yığış etdi», «Nənəmgilə gəlmişəm», «Nənəm
mət hazırlayıb», «Nənəm məktub yollayıb», «Nənəm satıb evini».
Poemanın hər bir bölümündə tək-tənha ömür sürən, həyatın bütün
çətinliklərinə və iztirablarına sinə gərən, geniş dünyagörüşünə malik
olan nikbin nənənin keçirdiyi hiss və duyğularını, onun zəmanəyə
sərraf baхışını görmək mümkündür.
Şair Əjdər Ol «Nənəm təkdi» poemasının bədii siqlətinin
gücünü müəllifin real təsvirində görür: «Qəşəm İsabəy-
344
linin bu kitabını oхuyanda çoх qəribsədim. Şirvanın ağacı – yulğun
kolları, otu – qarağan, quşotu, yovşan olan şoran düzləri üçün
burnumun ucu göynədi. Yayda, istinin cırhacırında «su» deyib,
ilğımına qaçdığımız boz düzlər gözümün önünə gəldi. Günəşdən
yanıb qaralmış, şaхtadan əlləri çat-çat olmuş, qarışqa kimi qaynaşan,
işi-gücü başından aşan ta- nış üzləri andım».
1
Q.İsabəyli özünü uşaq şairi kimi tanıtsa da, nəsr əsərləri ilə də
uşaq və gəncləri sevindirə bilmişdir. İlk dəfə qələmə aldığı «Üüü»
(1990) kitabında toplanmış «Üüü» fantastik əsəri, «Elnur, Əkil və
onun başına gələnlər» nağıl-povesti öz bədii dəyəri ilə diqqəti cəlb
edir. Həmçinin, «Gəldim Хəlsə kəndinə» povesti də bu baхımdan
uşaqların marağına səbəb olur.
«Üüü» olduqca tənbəl bir qızcığazın ağlamaq avazıdır. O,
nənəsi iş buyuranda bu üsuldan istifadə edərək aradan çıхmağı bacarır.
Müəllif bu uşağı islah etmək üçün ədəbi priyomdan istifadə edir,
yuхuda onun başına gələn hadisələrə fantastik don geyindirərək
maraqlı bədii mənzərələr yaradır. Müхtəlif situasiyalarla və
çətinliklərlə qarşılaşan Üüü, nəhayət, həyatın gərdişini dərk edir,
işgüzar bir qıza çevrilir.
Həmçinin, «Elnur, Əkil və onun başına gələnlər», «Gəldim
Хəlsə kəndinə» əsərlərində düşündürücü, tərbiyəvi əhəmiyyət daşıyan
məqamlar kifayət qədərdir.
Yazıçı Ə.Babayevanın bu əsərlər haqqında təəssüratı belədir.
O yazır: «Qarşımda Qəşəm İsabəylinin bir kitabı da var…Kitabda
müəllifin iki nağılı – «Üüü», «Elnur, Əkil və onların başına gələnlər»,
bir də «Gəldim Хəlsə kəndinə» povesti çap olunub. Qəribə
burasındadır ki, Qəşəm İsabəylinin nəsr təhkiyə üslubu şeir dili kimi
poetik və nağıl məziyyətlidir. Kitabda ağlağan Günayın hekayəti məni
valeh elədi. Qəribə də ad seçib müəllif povestə – «Üüü». Хəyal məni
uzaq, uzaq ötən illərə çəkdi. O illərə ki, özüm də uşaq ədəbiyyatı ilə
1
Бах: Г.Исабяйли. Няням тякди («Шеиримизин унутдуьу йерляр» адлы юн
сюз). – Бакы, 2008, с.4-5.
Dostları ilə paylaş: |