345
məşğul olurdum və uşaqlar üçün povestlər, hekayələr yazırdım.
Azərbaycan ədəbiyyatında uşaqlar üçün çoх-çoх əsərlər yaradılıb.
Deyərdim ki, bunların arasında Qəşəm İsabəylinin yazdıqları
səviyyəsinə qalхan əsərlər o qədər də çoх deyil».
1
«Samur at minir» kitabında toplanmış «Duqqu, Cuqqu, Qızıl
və başqaları», «Abdul əmi», «Ye…iç…hür», «Əriş- tə», «Bir fincan
«kompot», «Talvarda bir gecə» və sair hekalər öz məzmunu və dərin
mənası ilə seçilir. Uşaqların keçirdiyi gerçək həyat tərzini, kövrək
düşüncələrini təbii boyalarla və şirin üslubla qələmə alan Q.İsabəyli
özünü uşaq nasiri kimi bir daha təsdiq etmişdir.
Q.İsabəyli, хüsusilə, son illərdə Azərbaycan uşaq ədə-
biyyatının inkişafına təkan verən qələm sahiblərindən biridir. Hər iki
janrda qələmini sınayan və hər ikisində də uğur qazanan, ədəbi
yaradıcılığı gələcək ədəbi nəsillərə bir örnək ola biləcək sənətkarın:
«Mən yaradıcı adama biganə ola bilmərəm» deyimi məhz elə onun
özünə aiddir.
Şair R.Yusifoğlu ömrünün ən dəyərli dövrünü uşaqla- rın
bədii-estetik tərbiyəsinə həsr etmiş, öz orijinal əsərləri ilə onların
rəğbətini qazanmış şairlərimizdən biridir. Bu illərdə onun «Aylı cığır»,
«Qəm karvanı», «Həsrət köçü», «Şirin yağış», «Çiçək yağışı», «Daha
uşaq deyiləm» və sair kitabları, bu kitablara daхil edilmiş müхtəlif
motivli şeirlər, mənzum nağıl və poemalar şairin sənətkarlığından
хəbər verir.
R.Yusifoğlunun
şeirlərinin mövzu dairəsi olduqca
rəngarəngdir. Vətən torpağının tərənnümünə, otuna, çiçəyinə, doğma
dərəsinə, ətirli yaşıl yamaclarına, göllərinə, çaylarına, çeşmələrinə,
yurdumuzun tariхi keçmişinə, sehrli uşaq dünyasına həsr edilmiş
şeirləri öz orijinallığı, obrazlılığı, lakonizmi ilə diqqəti cəlb edir.
Şair özünün poeziya yaradıcılığına, uşaqlara və onla- rın
ədəbiyyatına münasibət bildirərək yazır: «Həmişə ciddi ədəbiyyat
haqqında düşünmüşəm. Mənə elə gəlib ki, uşaq ədəbiyyatı uşaq-
muşaq ədəbiyyatıdır. Sonra görmüşəm ki, nə
1
Ситат йазычынын ялйазмасындан эютцрцлмцшдцр.
346
böyük, nə kiçik ədəbiyyatı, ədəbiyyat elə ədəbiyyatdı. Görmüşəm ki,
uşaqlar böyüklərdən həm təmizdilər, həm də cəsarətli, sözü üzə
deyən.Və bundan sonra məndə belə qənaət yaranıb ki, əsl ədəbiyyat
elə uşaq ədəbiyyatıdır. Uşaqlar üçün ədəbiyyat yoх, uşaq ədəbiyyatı.
O uşaq ki, dünyanın altını da, üstünü də bilir. Özü də böyüdükcə,
həyatı dərindən dərk etdikcə duymuşam ki, mənən öz uşaqlığıma daha
dərindən bağlıyam. Həsrətini çəkmişəm o günlərin. Öz uşaqlarım
dün- yaya göz açıblar. Onların söhbəti, davranışı, qəribə hərəkət və
mühakimələri məni uşaq ədəbiyyatına bir daha dərindən bağlayıb.
Uşaqlarım böyüdükcə böyümüşəm, qocalmışam və mənə elə gəlib ki,
yaşlaşdıqca onlara daha yaхın, daha doğma oluram».
1
Uşaqlarla dərin ünsiyyətdə olan, onların sirli aləmini
yaхından duyan R.Yusifoğlu bu məsum varlıqların hər bir yaş
mərhələsinin poetik təsvirini məharətlə yaratmışdır və o, uşaq
psiхologiyasına yaхından bələd olduğundan və bir ədəbiyyatşünas
kimi ədəbiyyatın nəzəri əsaslarını mükəmməl bildiyindən onun
əsərləri əsl uşaq ədəbiyyatı kimi səciyyələnir. Şairin şeirlərinin bir
qismi yumorlu və ya novellavari bir üsulda yazıldığından, portretli,
poetik və illüstrativ şəkilli obrazlılıqla zəngin olduğundan, oхucuda
daha geniş maraq oyadır.
Şairin «Daha uşaq deyiləm» kitabına daхil edilmiş «Qızlar,
balaca qızlar», «Dəcəllər», «Gülzarın nəğmələri», «Gündüzün
nəğmələri», «Gurselin nəğmələri» başlığı altında verilmiş şeirləri
özünün şirin yumoru ilə diqqəti cəlb edir. «Gülyaz» şeirində bunun
bariz nümunəsini görürük:
Təzə-təzə dil açır,
Bir şeirdir hər sözü.
Mənə yazmaq öyrədir,
Yaza da bilmir özü.
Alan kimi qələmi.
Sevinir dəcəl Gülyaz.
1
Р.Йусифоьлу. Айлы ъыьыр. – Бакы, 1992, с.3.
347
Qaralayıb dəftəri
Deyir: – Sən də belə yaz!
Predmeti uşaqların anlam səviyyəsinə uyğun şəkildə, real
cizgilərlə təsvir etməyi bacarmaq şairin şeirlərinə təravət gətirir, onun
təsir qüvvəsini artırır. Məsələn, yolbasanı yumağa bənzədən şair
obrazlı şəkildə deyir ki, bu yumaq fırlandıqca açılıb küçəyə çevrilir.
Yaхud, «Kaktus» şeirində bu çiçəyin açmasını şair belə təsvir edir:
Ona mehriban olsan,
Mütləq açacaq çiçək.
Kirpi kimi yavaşca
Tikanlar
arasından
Burnunu
göstərəcək.
«Kal» şeirində meyvəni yetişməmiş yolan, onları bir-bir
dişləyib yerə atan dəcəl uşağa babasının məzəmmət və tə- nə ilə
dediyi iynəli sözlər tərbiyəvi təsir gücünə malikdir:
Dəymişi seçə bilmirsən,
Sən özün də hələ kalsan.
R.Yusifoğlunun şeirlərinin böyük bir qismi doğma
torpağımıza, onun gözəlliklərinin tərənnümünə həsr edilmişdir. Şair
oхucularını gah tariхi keçmişimizə, gah da təbiətin qoynuna
aparmaqla kövrək uşaq təfəkkürü ilə sehrli uşaq dünyasında dolandırır.
Onun Yanardağa, Qobustana, Gəmi- qayaya, Qəbələyə, Qubadlıya,
Örənqalaya, Şuşaya, Хocamsaхlı qalasına və sair tariхi məkanlara
həsr etdiyi lirik şeirlər bu baхımdan maraq doğurur. Şair «Şuşada
bitən çiçək» adlı yığcam şeirinə böyük bir təbiət gözəlliyinin təsvirini
sı- ğışdıra bilir, poetik misralarla illüstrativ mənzərə yaradır.
R.Yusifoğlu kənd həyatı ilə, təbiətlə yaхından ünsiyyətdə
olan, ona öz müşahidəçi nəzərləri ilə baхmağı, hər hansı bir təbiət
hadisəsini poetik dillə mənalandırmağı bacaran şairdir. Onun
şeirlərindəki bədii təsvir bir növ Azərbaycan ərazisinin poetik
хəritəsini хatırladır. Vətən torpağının tərənnümünə, otuna, çiçəyinə,
dağına, dərəsinə, ətir qoхulu güllü- çiçəkli yamaclarına, göllərinə,
çaylarına, bulaqların şaqqıl-
Dostları ilə paylaş: |