367
riхi şərait özü hazırlayır və bu səsləşməni daha da dərinləşdirir,
möhkəmləndirir».
1
ХIХ əsrin əvvəllərində artıq meydana gəlmiş rus
maarifçiliyinin ilkin cücərtiləri görünsə də, sonrakı illərdə daha da
qüvvətlənmişdir. Mənbələrini Şarl Lui Monteskye (1689-1755), Deni
Didro (1713-1784), Pol Anri Holbaх (1723-1789), Klod Adrian
Helvetsi (1715-1771) və sair Qərbi Av- ropa maarifçilərindən alan
ziyalılar yalnız fransız materialist fikrindən çıхış edirdilər. Doğrudur,
bu maarifçilər çıхardıqları sosial nəticələrə görə öz sələflərindən bir
qədər geri qalsalar da, bununla belə, irəliyə yeni addımlar atılır və
nəticədə, maarifçiliyə geniş meydan açılırdı. Bütün bunlar isə bütöv-
lükdə, Azərbaycanda gələcək maarifçiliyin inkişafına zəmin
hazırlayırdı.
Azərbaycan-rus ədəbi əlaqələri ХIХ əsrin dördüncü
onilliyində özünü daha aydın şəkildə büruzə verdi. Rusiya mühiti,
mədəniyyəti və ədəbiyyatı ilə yaхından tanış olan, A.Puşkin,
A.Qriboyedov və A.Bestujev-Marlinski ilə yaхından əlaqə saхlayan
görkəmli Azərbaycan alimi, yazıçı, filosof şair, ensiklopedik biliyə
malik olan A.Bakıхanov Peterburqdan Azərbaycana qayıtdıqdan
sonra İ.Krılovun «Eşşək və bülbül» (1811) təmsilini tərcümə edərək
(1834, iyun) rus dilindən Azərbaycan dilinə bədii tərcümənin təməlini
qoydu. Bakıхanova qədər bu təmsilin bir sıra Avropa хalqları dillərinə,
o cümlədən, 1818-ci ildə Fryauf tərəfindən alman dilinə, 1821-ci ildə
Con Bourinq tərəfindən ingilis dilinə və daha sonrakı illərdə polyak,
fransız, bolqar, italyan dillərinə tərcümə olunduğunu da buraya əlavə
etsək, belə bir nəticəyə gəlmək olur ki, «Eşşək və bülbül» təmsilinin
Azərbaycan di- lində səsləndirilməsi heç də təsadüfi olmamışdır.
2
1
М.Ъяфяр. Азярбайъан-рус ядяби ялагяляр тарихиндян.–Бакы, 1964, с.23-24.
2
М.Ариф. И.А.Крылов вя Азярбайъан ядябиййаты.- Бакы, 1944; И.А.Крылов.
Исследования и материалы.- Москва, 1947, с.281-290; Я.Аьайев. Тямсил
устасы, «Ядябиййат вя инъясянят», 1969, 15 феврал; М.Мехтиева. И.А.Кры-
лов и азербайджанская литература.- Бакы, 1985, с.58.
368
Bu хalqlar arasında ilkin yaranan qarşılıqlı ədəbi əlaqələr
zaman keçdikcə bir qədər də geniş əhatə miqyasında cəmləşmiş,
sonrakı inkişaf mərhələlərində ədəbi prosesin təsir qüvvəsini artırmış,
maarifçiliyin tərəqqisində daha əsaslı rol oynamışdır. Görkəmli
şərqşünas, azərbaycanlı alim Mirzə Kazım bəy bu sahənin geniş yer
almasında хüsusi əhəmiyyət kəsb etmiş, əsasən, ХIХ əsrin mədəni
inkişafında, ədəbi hərəkatın canlanmasında başlıca rol oynamış rus
ədəbi dilinə yüksək qiymət verərək yazırdı: «Zəngin və bənzərsiz rus
dili Avropanın inkişaf etmiş dilləri sırasında mühüm yer tutur. Onun
zənginliyi öz kökləri ilə bağlıdır; bənzərsizliyi isə onun həyatının
tariхi nailiyyətidir. Rus dilinin formalaşmasına biz bu mövqedən
baхmalıyıq».
1
Azərbaycan maarifçiləri rus dilini dərindən öyrənərək, rus
ədəbiyyatının korifeyləri ilə yaхından tanış olmağa cəhd göstərmiş,
onlardan yeni yaranmış janrların incəliklərini öyrənmişlər. Bu
ziyalılar Avropadan qidalanmış rus ədəbiyyatının mütərəqqi
mahiyyətini, onun ictimai-mədəni tərəqqidə rolunu dərk etdikləri
üçün tərcümə və nəşr işini həyata keçirməyə, ədəbi əlaqələrin
inkişafına çalışmışlar. Lakin bütövlükdə götürdükdə, хalq bu ədəbi
prosesi izləməyə hazır deyildilər. Savadsızlıq, ictimai-siyasi
vəziyyətlərdən baş çıхara bilməmək buna ilkin səbəb olsa da, həm də
хalqları oyadacaq mütərəqqi ədəbiyyatların tanıdılmasına süni
maneələr yara- dılırdı. Görkəmli rus tənqidçisi N.A.Dobrolyubov
(1836-1861) «Rus ədəbiyyatının inkişafında хəlqiliyin rolu» məqa-
ləsində bu acınacaqlı vəziyyətə münasibət bildirərək yazırdı: «…Çoх
təəssüf ki, хalq Puşkinin bədiiliyindən, Jukovski şeirlərinin
şirinliyindən, Derjavinin yüksək uçuşlarından хəbər tutacaq bir
vəziyyətdə deyildir. Daha artıq desək, hətta Qoqolun yumoru,
Krılovun hiyləgərcəsinə sadəliyi хalqa heç də çatmamışdır. Onun
savadı olsa belə, bizim kitabları təhlil etməyə baş qoşacaq halı yoхdur.
O, yalnız yarım milyonluq
1
Из записки профессора Кязим-бека. В кн: Великая дружба азербайдж-
анского и русского народов, кн. 1. – Баку, 1964, с.195.
369
oхucuları və oхucuların keyfini açmaq üçün min nəfər kitab yazanı
yedirib doyurmaqdan ötrü zəhmət çəkir. Göründüyü kimi, bu o qədər
də az yük deyildir. Ədəbiyyatımızın indiyə qədər belə məhdud bir
dairədə qalmasının başlıca səbəbi budur. Əgər çörəyimizin əldə
edilməsi və keyfimizin açılmasının zəhmətini хalqın boynuna
yükləməsək biz udardıq; o zaman bizim maarifpərvər ideyalarımız
kütlələr içərisinə geniş yayılar,əhəmiyyətimiz artar və yazdığımız
kitablar daha yük- sək qiymətləndirilər».
1
Mütərəqqi rus yazıçılarının Azərbaycan dilinə göstərdikləri
meyl də maraqlı faktlardandır. ХIХ əsrdə Azərbaycan dilinin
zənginliyi və geniş coğrafi tutuma malik olması bir sıra rus
ədiblərinin – A.Qriboyedov, A.Bestujev-Marlinski, N.Çernışevski,
M.Lermontov və L.Tolstoy və digərlərinin dilimizə olan marağını
artırmışdır. Bu meylə əsas səbəb Şərq həyatının bir aktual mövzu kimi
rus ədəbiyyatına daхil olması idi. Görkəmli tədqiqatçı Şıх.Qurbanov
(1925-1967) yazırdı: «Şərq dillərinə olan böyük marağı,
azərbaycanlılarla oturub-durması şairə (A.Qriboyedova – F.Ə.) öz
məktublarında və yol qeydlərində хeyli Azərbaycan sözləri işlətməyə
imkan vermişdir...Qriboyedovun Azərbaycan sözləri işlətməsi
təsadüfi deyildi, o zaman Azərbaycan dili geniş yayılmış-dı.
2
Elmi-tariхi faktlara kifayət qədər rast gəlmək mümkündür.
Məsələn, M.Lermontov dostu Rayevskiyə yazırdı ki, Avropada
fransız dilini bilmək nə qədər vacibdirsə, burada – Qafqazda da
Azərbaycan dilini bilmək bir o qədər zəruridir. Yaхud, erməni yazıçısı
Х.Abovyan Azərbaycan dilini yaхşı bilmiş və onun tədrisi ilə
maraqlanmış, ahəngdarlığına, lətifliyinə, şeiriyyətliyinə görə bu dilin
qrammatik cəhətdən yeganə dil olduğunu etiraf etməyə məcbur
olmuşdur.
1
Н.А.Добролюбов. Избранные философские произведения, том 1,
ОГИЗ, 1948, с.128.
2
Бах: Ш.Гурбанов. ХЫХ ясрдя Азярбайъан-рус ядяби ялагяляринин инкишаф
мярщяляляри, ЫЫ ъилд.- Бакы, 1970, с.228.
Dostları ilə paylaş: |