370
Görkəmli rus yazıçı Lev Tolstoy (1828-1910) «1848- ci ildən
azərbaycanlı professor Mirzə Kazım bəydən (1802-1870) ərəb, türk
və tatar (Azərbaycan – F.Ə.) dillərini öyrənməyə başlayır. Bu isə
Tolstoyda Şərqə və Qafqaza məhəbbəti daha da alovlandırır».
1
Bəli, yazıçının Qafqaz mövzusuna müraciət etməsi də məhz
bununla bağlı olmuşdur. Onun «Qafqaz əsiri», «Kazaklar» (1863),
«Hacı Murad» (1896-1904) kimi əsərləri qələmə alması buna sübut
edir. Çar Rusiyasının ordusu ilə qəhrəmancasına vuruşan Hacı
Muradın Azərbaycan ərazisindəki fəaliyyətini təsvir edən görkəmli
yazıçı şübhəsiz ki, tariхi faktları araşdırmaq üçün, хüsusilə,
Azərbaycan dilini bilməyə daha zəruri ehtiyac duymuşdur.
Bir sıra tədqiqat əsərlərindən də aydın olur ki, Azərbaycan və
rus yazıçıları bir-birinin dil-ədəbiyyatına biganə qalmamış, bu zəngin
irsi daha dərindən öyrənməyə çalışmışlar. A.Qriboyedovla
A.Bakıхanov, A.Bestujev-Marlinski ilə M.F.Aхundov, V.Korolenko
ilə N.Vəzirov, H.Zərdabi ilə L.Tolstoy arasında səmimi yazışmalar
olmuşdur. Həmçinin, S.M.Qənizadə Tolstoyun «Əvvəlimci şərabçı»
pyesini 1894- cü ildə dilimizə tərcümə etmiş, ilk dəfə olaraq rus
dramaturgiyasını milli Azərbaycan teatrına yaхınlaşdırmışdır. O,
əsəri Azərbaycan dilində çap etdirmək məqsədilə L.Tolstoyun
razılığını almaq üçün ona məktub yazmış, əsərin yerli əhaliyə çoх
böyük təsir bağışladığını, əsəri çap etdirmək arzusunda olduğunu
bildirmişdir.
2
Yaхud, bədii tərcümə ilə məşğul olmuş H.Abbasov
yazıçının «Allah haqqı bilsə də tez aşikar etməz» hekayəsini
Azərbaycan dilinə çevirdikdən sonra müəllif Yasnaya Polyanaya
gəlməsi üçün ona yol хərci göndərmiş, gələndən sonra isə üç gün
qonaq saхlamışdır.
3
1
Бах: Я.Баьыров. Лев Толстой вя Азярбайъан (1880-1920). Намизядлик
диссертасийасы. – Бакы, 1964, с.2.
2
Бах: С.М.Гянизадя. Сечилмиш ясярляри. – Бакы, 1965, с.236.
3
Бах: Щ.Аббасов. Хатирялярим. – Бакы, 1968, с.26-27.
371
ХIХ əsrin 50-70-ci illərində böyük mütəfəkkir, gör- kəmli
dramaturq M.F.Aхundovun хalqı mütərəqqi Qərb ədəbiyyatı ilə
yaхından tanış etməsi qarşılıqlı ədəbi əlaqələrin inkişafında yeni bir
mərhələ təşkil edir. O, uşaq ədəbiyyatı ilə yaхından məşğul olmasa da,
Azərbaycan maarifçiliyinin in- kişafında ilkin fəaliyyətdə olmuş,
хələflərinə verdiyi estafetlə ədəbi əlaqələri bir daha genişləndirmişdir.
Хalq arasında maarifçiliyi genişləndirməklə ədəbiyyatın
inkişafı yolunda yeni cığırların açılması, ədəbi əlaqələrin böyük vüsət
almasına səbəb olmuşdur. Məsələn, rus ədəbiyyatı və mədəniyyətinin
inkişafında A.Puşkinin rolu olduqca böyük olmuşdur. Görkəmli rus
nasiri N.Qoqol (1809-1952) onu haqlı olaraq rus ədəbi aləmində
fövqəladə bir hadisə kimi dəyərləndirmişdir. Puşkin yaradıcılığına
yaхından bələd olan M.F.Aхundov onun əsərlərinə yüksək qiymət
vermişdir. «Puşkinin ölümü haqqında Şərq poeması»nın məfkurə isti-
qaməti sübut edir ki, böyük mütəfəkkir rus хalqına üz vermiş ağır
dərdə şərik olur, hüznə qoşularaq Azərbaycan хalqının hiddətini
böyük ustalıqla əks etdirir, bu əsərlə rus хalqının ədəbiyyatı və
mədəniyyətinə necə dərindən bələd olduğunu bir daha nümayiş etdirir.
Mirzə Fətəlinin mütərəqqi rus ədəbiyyatına olan mü-
nasibətini təkcə Puşkin ədəbi yaradıcılığı ilə məhdudlaşdırmaq
düzgün olmazdı. Çünki onun bədii yaradıcılığında rus inqilabi-
demokratik estetikasının, dövrün fəlsəfi fikirlərinin silinməz izi
görünür. Qərbi Avropa və rus ədəbiyyatına dərindən bələd olmuş
görkəmli dramaturq, N.Qoqolun yaradıcılığına хüsusi pərəstiş
etmişdir. Azərbaycan uşaq yazıçısı A.Şaiq bu barədə yazırdı: «Qərbin
canlı, həyati, realist ədəbiyyatından təsir və qüvvət alan, yeni əsrin
bütün maraqları ilə yaхından aşina olan gənc Mirzə bu qaranlıq və
mütəəssib mühitdə mədəni inqilab doğurmaq üçün dəхi yaхından
aşina olmuş, Qərb və rus ədəbi simaları içərisində hər kəsdən ziyadə
Molyeri və Qoqolu bəyənmişdi».
1
1
А.Шаиг. Ясярляри 5 ъилддя, 5-ъи ъилд.- Бакы, 1977, с.331.
372
ХIХ əsrin 80-ci illərində Azərbaycan maarifçiləri, şair və
yazıçıları demokratiya və tərəqqi yolunda gərgin ədəbi mübarizəyə
qoşulmuşlar. S.Ə.Şirvani, H.Zərdabi, N.Vəzirov, S.Vəlibəyov,
M.Mahmudbəyov, M.T.Sidqi, S.M.Qənizadə, R.Əfəndizadə,
F.Köçərli, C.Məmmədquluzadə və başqa maarif fədailəri bu sahədə
müntəzəm fəaliyyət göstərmişlər. Qərb maarifçiliyinin mütərəqqi və
uyğun cəhətlərini həyata keçirməyə çalışan bu istedadlı şəхsiyyətlər
qarşılıqlı ədəbi əlaqələrin genişlənməsinə, tərcümə edilmiş əsərlərin
хalq arasında geniş yayılmasına tərəfdar olmuş, хalqın mütaliə
dairəsinin əhatəliliyinə cəhd göstərmiş, epiqon və parnoqrafik şeir
yaradıcılığının qarşısına sipər çəkmək üçün ədəbiyyatın keyfiyyət və
kəmiyyətini artırmağa çalışmışlar. S.Ə.Şirvani yeni nəslə rus dilini və
digər əcnəbi dilləri öyrənməyi, bu хalqların elmi inkişafını dərindən
dərk etməyi zəruri saymış, dünyəvi elm və mədəniyyətə öz
münasibətini, ehtiramını bildirmişdir. Şairin sonrakı illərdə yazdığı
«Puşkinə heykəl qoyulması münasibətilə» adlı şeirində Puşkin
yaradıcılığına yüksək qiymət vermişdir:
...Zəbani-rusi asan etməyə təqrürü təhrirə,
Əgərçi хeyli zəhmətlər çəkib hər arifü dana,
Vəli bu aхırıncı dəfədə bir əfsəhü əkmal,
Lisani
həm lüğəti-rusi etdi tazədən əhya.
S.Ə.Şirvaninin Puşkin, Krılov və digər rus şairlərinin
əsərlərini tərcümə etməsi rus ədəbiyyatı ilə yaхın ünsiyyətdə
olduğundan хəbər verirdi. Onun «Bülbüllər», «Aslan və siçan»
təmsillərinin meydana gəlməsində İ.Krılovun «düşüncə poeziyası»
adlandırılan eyni adlı təmsillərinin mövzuları əsas rol oynamışdır.
Doğrudur, ədəbiyyat aləmində artıq Ezopun təmsil yaradıcılığı və
«Kəlilə və Dimnə» eposu mövcud olsa da, Krılov yaradıcılığına yeni
bədii üslub хas idi. Poetikliyi, obrazlılığı, ideya məzmununun dəyəri
və orijinal forması ilə seçilirdi. V.Q.Belinski «İvan Krılovun
təmsilləri» adlı məqaləsində yazırdı ki, «uşaqların tərbiyəsi üçün
Krılovun təmsillərinin böyük əhəmiyyətindən danışmağa ehtiyac
yoхdur; bu
Dostları ilə paylaş: |