A n a r əsərlər I hekayələr, povestlər



Yüklə 3,36 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə21/171
tarix30.09.2017
ölçüsü3,36 Mb.
#2501
1   ...   17   18   19   20   21   22   23   24   ...   171

 68 

BAYRAM HƏSRƏTİNDƏ 

 

Fatma xala dovğa bulayırdı. Məstan pişik tənbəl-tənbəl 



döşəmənin üstünə  sərələnmişdi.  İri divar saatının kəfkiri 

sağdan-sola, soldan-sağa var-gəl eləyirdi. Küçədən qutab satan 

arvadın cır səsi eşidilirdi: 

–Qutab var a! Qutab var a! 

Bürkü idi. Kimsə radionu bərkdən qurmuşdu. Muğamat 

konserti verilirdi. Hərdənbir küçədən keçən maşınların səsi 

eşidilirdi. Həyətdəki iri şah tutun altında bir dəstə ali məktəb 

tələbəsi imtahana hazırlaşırdı. Aşağı qonşular dalaşırdılar. 

Yuxarı qonşular paltar sərirdilər. Sağ  tərəfdəki qonşular 

bərkdən  şaqqıldayıb gülürdülər. Sol tərəfdəki qonşular evdə 

yox idilər. Həyətdə  uşaqlar oynayırdılar. Bir oğlan və bir qız 

ipi tutmuşdular, başqa bir qız ipin üstündən o yana, bu yana 

tullanırdı. Kimsə həyətdəki kranı bağlamağı unutmuşdu, su hey 

axır, axırdı. Nimdaşalan həyətə girib bir qədər qışqırdı. Ona 

köhnə, paslı çaydanı təklif elədilər. Bir qədər danışdılar, çənə-

boğaz oldular. Sövdəlari baş tutmadı. Nimdaşalan çıxıb getdi. 

Fatma xala bir əlini dovğanı buladığı qaşıqdan ayırmadan o biri 

əli ilə qazana bir çimdik duz atdı. 

Gülarə  dərsdən qayıtdı. Fatma xala indicə  qızının: "Yenə 

dovğa, yenə yemək, yatmaq, sabah yenə  dərs" – deyib 

deyinəcəyini gözləyirdi. 

Amma Gülarənin gözləri gülürdü. Həmişə günün bürkü, 

əzici, tənbəlləşdirici vaxtında radio həzin musiqi verib adamı 

daha da qüssələndirir, yorğunlaşdırırdı. Bu gün də radio çalırdı. 

Həmişəki kimi həyətdə  uşaqlar oynayır, qutab satan arvad 

bağırır. 

Bu gün də  hər günkü kimi idi. Amma Gülarənin gözləri 

gülürdü. O gəlib anasını qucaqladı. Dovğanın çürüməsindən 

qorxan Fatma xala əlini qaşıqdan ayırmadan, qanrılıb qızının 

alnından öpdü. 

–Hə, neçə beş almısan? 

downloaded from KitabYurdu.org




 69 

–Bir dörd almışam. 

–Nədən? 

–Fizikadan. – Hiss olunurdu ki, Gülarəni bu söhbətlər 

maraqlandırmır, o, anasına nə isə başqa bir şeydən danışmaq 

istəyirdi. 

Fatma xala isə: 

–Canın sağ olsun. Sabah beş alarsan, – deyə  qızına təsəlli 

verirdi. 

–Lap yaxşı bilirdim. Başladı əlavə suallar verməyə. 

–Əşi, zərər yoxdur, canın sağ olsun. 

–Hə, onsuz da bu rübdə fizikadan iki beşim var. 

–Rüblük beş olacaq? 

–Yəqin.  İki beş, bir dörd, gərək beş olsun. – Sonra Gülarə 

əlavə etdi. – Amma onu bilmək olmaz. Elə əntiqə adamdır ki. 

Bir də görürsən bəhanə gətirdi ki, beşləri əvvəl almısan, dördü 

sonra, demək axıra yaxın korlamısan. Beş versəm 

arxayınlaşarsan, gərək dörd verəm ki, çalışasan. 

–Onda bir də cavab ver, beş al. 

–Hardan? Sinifdə otuz adam var. Rübə az qalıb. Mənə 

növbə çatmaz,. 

– Hə–ə!.. 

–Onsuz da tarixdən – dörd olacaq. Nə təfavütü var, bir dörd, 

ya iki dörd. 

– Qalanlar beşdir? 

–Hə. İdmandan üçdü, amma o heç. 

–Hə,  əşi, idmandan zərər yoxdur. Amma çalış  gələn rüb 

hamısını beş elə. 

– Niyə? 

Fatma xala təəccüblə baxdı. 

 – Necə yəni niyə? 

–Eh! Nə təfavütü var? Beş olsun, dörd olsun, üç olsun. 

Fatma xala istehza ilə dedi: 

–Ay bərəkallah! Əcəb ağıllı sözlər danışırsan! – Sonra əlavə 

etdi. – Səhərdən acsan! Yəqin ona görə belə  hətərən–pətərən 

downloaded from KitabYurdu.org




 70 

danışırsan. Yemək istəyirsən? 

–Hə! 

–Dovğa hazır olana qədər götür, bir az pendirnən çörək ye. 



Gülarə rəfdən çörək və bıçaq götürdü. Bir parça çörək kəsdi, 

üstünə bir az pendir qoydu, həvəssiz, iştahasız yeməyə başladı. 

–Ana! 

–Hə! 


–Hə, nə deyirsən? 

Hiss olunurdu ki, nə isə bir söz gəlib xirtdəyinə dirənmişdi. 

Bu sözü çıxarmaq istəyirdi. Amma bacarmırdı. Cürətimi 

çatmırdı? 

Nəhayət qərara gəldi: 

–Ana, bu bizim qonşumuzun oğlu var, ha? Bəstəkar.  

Səsi əsirdi. Fatma xala bunu duydu: 

–Hə... Nədi ki? 

–Əşşi, qəribə axmaq oğlandır. 

–Niyə, ay Gülü, axmaq niyə olur ki? 

–Əşi, bu gün dərsdən evə  gəlirəm... O da yuxarıdan 

eyvandan baxır... 

Gülarənin dili dolaşırdı. 

–Hə... Yuxarıda dayanıb... Əlində bir dəstə gül vardı... Mən 

həyətə girəndə düz qabağıma atdı... Bilmirəm, bəlkə də əlindən 

düşüb. Güllər düz qarşıma səpələndi. Yəqin  əlindən düşüb, – 

deyə Gülarə yenidən tələsik əlavə etdi. Elə bil o, inanmadığı bir 

şeyə inanmaq istəyirdi. 

–Gülləri götürüb yığdın? – deyə Fatma xala soruşdu: 

–Yox, onun nökəri-zadı deyiləm ki! – Gülarə yalançı bir 

məğrurluqla cavab verdi, – əlindən salıb, özü yığsın! Mən o 

saat evə qaçdım ki, birdən mənə deyər gülləri gətir, sonra 

aparmasam, yaxşı olmaz. 

–Hə!..  


–Qəribə adamdır o, bir dəstə gülü də  əlində  ağıllı–başlı 

saxlaya bilmir. 

Fatma xala gülümsündü: 

downloaded from KitabYurdu.org




 71 

–Yox, Gülarə, – dedi, – yəqin o, özü qəsdən gülləri sənə 

atıb. 

Ən xəfif,  ən gizli, öz-özünə belə etiraf edə bilmədiyi, 



arzuladığı bir şeyi eşidərkən Gülarə qəribə bir hal keçirdi. Bu, 

onunçün bayram idi. Bu, hələ  məhəbbət bayramı deyildi. Axı 

Gülarənin vur-tut on beş yaşı vardı. On dörd-on beş. Lakin bu, 

başqa bir bayram idi. Bu, qadın qəlbində  məhəbbətdən çox 

erkən oyanan və  məhəbbətdən çox sonra sönən bir hissin, 

riqqətləndirici və güclü bir istəyin – diqqət istəyinin, pərəstiş, 

səcdə, xəfif, həssas, incə bir nəvaziş istəyinin bayramı idi. 

Gülarə pörtüb həyəcanla pıçıldadı: 

–Bıy, mənə niyə atsın ki? 

–O, uşaqlıqdan səni çox istəyirdi. Sən bir yaşında idin, o da 

on yaşında bir oğlan idi. Tez–tez səni quçağına alardı. Bir dəfə 

səni qucağına alanda sən yaramaz oğlanın burnunu dişləmişdin. 

Gülarə uğunub getdi. 

–Doğrudan? 

–Hə. Özü də, səni yaman çox istəyir. "Mənim balaca 

bacım"– deyir. İndi gülləri də sənə sataşmaqçün atıb. Bilib ki, 

sən qorxub qaçacaqsan. Uşaqlıqda da həmişə  sənə sataşardı. 

Səni inandırmışdı ki, guya ayda yaşayır, gündə ordan 

təyyarəylə uçub gəlir. 

Gülarə hələ də gülürdü. 

–Doğrudan? 

O, aramsız gülürdü. 

–Bilirsən, – deyə indi daha artıq cəsarətlə danışmağa 

başladı, – srağagün mən evə  gələndə o, yoldaşlarıyla 

dayanmışdı, mən keçəndə... 

Bu vaxt qapı açıldı. Qonşu Dilşad xala gəldi. Gülarə susdu. 

Dilşad xala Fatma xala ilə bərkdən danışmağa başladı. 

–Nə var, nə yox? Dovğa bulayırsan? 

–Hə. 

–Həngaməni də eşidirsən də. 



–Nə həngamə? 

downloaded from KitabYurdu.org




Yüklə 3,36 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   17   18   19   20   21   22   23   24   ...   171




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə