411
Dövrün kəndxudası Zöhrə olanda,
O zamana handa, kədər, qəm handa? (YG-101).
Zöhrə planeti metaforik Ģəkildə qorxudan ödünü qusan ada-
ma bənzədilir.
Qorxudan ödünü Zöhrə qusurdu (YG-117).
ġair Zöhrə(planet) və zöhrə(öd) omofonundan mahiranə söz
oyunu düzəltmiĢdir. Yəni Bəhram o qədər qan tökdü ki, Zöh-
rənin qorxusundan bağrı yarıldı və öd qusdu. AĢağıda isə Ģair
özünü Zöhrə planetinə bənzədir.
Zöhrətək çəkiyə qoyaram dirhəm (Ġ-38).
Zöhrənin evi Tərəzi bürcüdür. Yəni mən də söz dirhəmini
(gümüĢü) Zöhrə kimi tərəzidə çəkirəm. ġair aĢağıda isə Çin
xaqanının Ġskəndərə bağıĢladığı Taysız gözəli çalıb-oxumaqda
Zöhrəyə bənzətmiĢdir.
Üçüncü, yox səsdə ona bir bədəl,
ġən, Ģaqraq nəğməsi Zöhrədən gözəl (Ġ-308).
ġair “ġərəfnamə”nin hər bir nəğməsini Zöhrə ulduzundan
üstün tutur.
Sazına bağladım elə incə tel,
OlmuĢ hər nəğməsi Zöhrədən gözəl (Ġ-394).
Zöhrə, Babil (qoĢa məc. on.) – Ġskəndər öz ordusunu Ġran-
dan çıxarmaq istəyəndə Ģair Ġskəndəri Zöhrəyə, Ġranı isə Babilə
bənzədir.
Zöhrətək Babildən parladı öncə,
Haruti kəsləri təmizləyincə... (Ġ-174).
Zöhrə, Harut (qoĢa məc. on.) – “ġair” eyni vaxtda Harut
sehri açan sənətkara və eĢq ilahəsi, Ģənlik, çalğı hamisi hesab
edilən Zöhrəyə bənzədilir.
ġair – adı dillərə uçub qonan sənətkar
Məncə, Zöhrə özüdür, Harut sehri açandır (SX-50).
ġair Əflatunu da metaforik Ģəkildə Zöhrə və Haruta bənzədir.
ġahın sarayına çatdı bu xəbər
Ki, Zöhrə Harutla bəhsə giriblər (Ġ-469).
Yəni: Saraya xəbər çatdı ki, Əflatun Harut kimi Zöhrə ilə
çalğı meydanında deyiĢməkdədir.
412
Zöhrə, Mərrix (qoĢa məc. kos.) – Zöhrə məĢuqa, Mərrix isə
aĢiqə bənzədilir. Birinci gözəllik, sevinc, Ģadlıq, parlaqlıq,
ikincisi isə qırmızılığına görə iĢlədilmiĢdir.
MəĢuq – Ģəkər dodaqlı, aĢiq – badam gözlüdü,
Zöhrə, Mərrix eĢqdən ixtilatlı, sözlüdü (SX-63).
Zöhrə, Mizan (qoĢa məc. kos.) – Zöhrə ulduzu Mizan bür-
cündə yerləĢdiyi üçün yanaĢı iĢlədilir və eyni zamanda Gəncə
Mizan bürcünə yüksələn Zöhrəyə bənzədilir.
Zöhrə təki ucalıb Mizan bürcünə Gəncə (SX-52).
AĢağıdakı beytdə isə ġirinin rəfiqələri Zöhrəyə, onların hərə-
kətləri isə Mizan bürcünə bənzədilir.
Açıb Zöhrə kimi əl-qol hər biri,
Mizana qoyurdu orda dəyəri (Xġ-108).
Zöhrə (Venera) səyyarəsi öz hərəkəti zamanı Tərəzi (Mizan)
bürcündən keçdiyi üçün Nizami “Zöhrə kimi mizana qoyurdu”
bədii təĢbehini iĢlətmiĢdir. Digər tərəfdən Zöhrə əsatirə görə
gözəllik və məhəbbət ilahəsi hesab edildiyindən ġirini əhatə
edən gözəllər ona bənzədilmiĢdir.
Zöhrə, MüĢtəri (qoĢa məc. kos.) – Zöhrə və MüĢtəri ulduz-
ları Allahın quluna bənzədilir.
Zöhrə, MüĢtəritək sənin qulun var,
Adınla baĢlanır aləmdə adlar (LM-187).
“Yeddi gözəl” poemasında Qala gözəli Zöhrəyə, onun aĢiqi
isə MüĢtəriyə bənzədilir.
Zöhrəydi, aĢiqi parlaq MüĢtəri,
Hüsnü batil etdi Ģamı, Ģəkəri (YG-192).
Ġskəndərin NüĢabə ilə oturduğu məclisdə musiqiçi Zöhrəyə,
parıldayan Ģərab kuzələri isə MüĢtəriyə bənzədilir.
Çalanın Zöhrətək oynayır qəlbi,
Kuzələr parıldar MüĢtəri kimi (Ġ-225).
Zöhrə ulduzu Yaxın ġərqin klassik Ģairlərinin əsərlərində
göylərin çalğıçısı sayılır. Zöhrənin dəfi buna iĢarədir.
Kosmoqrafiya MüĢtəri ulduzu üzərində qara xətlər olduğunu
göstərir. MüĢtərinin bu xətlərini qədimdə yazı saymıĢlar. ġairin
413
əsərdə iĢlətdiyi “MüĢtərinin dəftəri” ifadəsi də məhz bununla
əlaqədardır.
Ġkinci tərəfdən, MüĢtərinin Zöhrə ilə bir bürcdə qarĢılaĢması,
qədim astroloqların fikrincə, xoĢbəxtlik əlamətidir.
Taleyim açıldı, oldum bəxtəvər,
Zöhrə dəf göndərdi, MüĢtəri dəftər (Ġ-418).
Bu beytdə Zöhrənin dəfi - əyləncəli, zövq verən Ģeirlər,
MüĢtərinin dəftəri isə xoĢbəxtlik kitabı deməkdir ki, bu da “Ġq-
balnamə”yə iĢarədir. Nizami demək istəyir ki, bu kitabda həm
zövq, sevinc, həm də səadət yolunu tapmaq olar.
Zöhrə, Sur, MüĢtəri, Qövs (qrup məc. kos.) – Bəhram Gur
taxta çıxarkən, bu planetlərin yer dəyiĢmələri gələcəkdə fira-
vanlıq olacağı ilə əlaqələndirilir.
Zöhrə Sura keçdi, MüĢtəri Qövsə,
Bu ev ziynətlənib, döndü Firdovsə (YG-94).
Zöhrə planeti Sur (Öküz) bürcü, MüĢtəri (Yupiter) isə Qövs
bürcünə yaxınlaĢmağı Ģənlik, çalıb-oynamaq, nemət bolluğu,
rifah əlamətidir. Firdovs isə BehiĢt, Cənnət deməkdir.
Zöhrə, Süheyl (qoĢa məc. kos.) – ġair Qala gözəlini (bax)
Zöhrəyə, Rus Ģahzadəsini isə Süheylə bənzədir.
ġah toy məclisində saçırdı Ģəkər,
Zöhrəylə Süheylə kəbin kəsdilər (YG-207).
Zöhrə, Tərəzi (qoĢa məc. kos.) – Zöhrə ulduzu Tərəzi
(Mizan) bürcündə yerləĢdiyi üçün Ģair bundan istifadə edərək
qüvvətli məcazlar qrupu yaratmıĢdır. Çəkici, tərəziçi ləqəbi
daĢıyan Zöhrə ulduzu, guya Mizan bürcündə dayanıb, merac za-
manı Məhəmməd peyğəmbərin qədr-qiymətinin vəznini ölçür.
Gecənin siqlətini ölçməkdəmi qərəzi?
Zöhrə onu çəkirdi əllərində Tərəzi (SX-30).
Zöhrə, Ülkər, Ay, Ütarid (qrup məc. kos.) – Bu səma
cisimləri metaforik Ģəkildə Xosrovla ġirinin kef məclisində iĢti-
rak edənlərə bənzədilmiĢdir.
Zöhrə nəğmə deyib salmıĢdı haray,
Yarı tutulmuĢdu bir həftəlik ay,
Dostları ilə paylaş: |