96
olmuşdur. Onların ətrafında cəmləşən gənc musiqiçilər ustadlarının
ifaçılıq üslubunu mənimsəyərək, yaratdıqları ənənələri öyrənərək
onlardan bəhrələnmişlər. Ustad sənətkarların ənənələri bu mənada
məktəbə çevrilmişdir. Belə məktəblərin yetirmələri kimi, ilk növbədə
ustad sənətkarlardan bilavasitə muğamın sirlərini öyrənən xanəndələr və
sazəndələr – tarzənlər, kamança ifaçıları qeyd olunur, daha sonra isə
onların ümumi musiqi mədəniyyətinin inkişafına təsiri qiymətləndirilir.
Onu da deyək ki, ifaçının muğam müəllimi və ya bir sənətkarın
məktəbi məfhumunu dar mənada qəbul etmək düzgün deyil. Təbiidir ki,
sənət yoluna qədəm qoyan hər bir xanəndəyə, tar və ya kamança ifaçısına
muğamları öyrədən müəllim olur. Bu şəxs ilk müəllim hesab edilir. Lakin
muğam ifaçısı həm də dövrünün məşhur sənətkarları ilə sıx təmasda, onu
əhatə edən mədəni mühitdə formalaşır, yetkinləşir. Sözsüz ki, gənc ifaçı
həm də müasiri olduğu ustad sənətkarların yaradıcılığından bəhrələnir və
onların ənənələrini davam etdirir. Bu baxımdan ustad sənətkarların
yaradıcılığının öyrənilməsi gənc ifaçı üçün məktəb mahiyyəti kəsb edir.
Muğam ifaçılığında ustadlıq zirvəsinə çatmağa can atan hər bir sənətkar
özündən əvvəlki ustadların ənənələri üzərində öz məktəblərini yaradırlar.
XX əsrdə, xüsusilə 1920-ci illərdən başlayaraq, musiqi təhsili sisteminin
yaranması, bu sistemin tərkib hissəsi kimi muğam tədrisinin əsas-
landırılması, muğamın üç pillədən ibarət uşaq musiqi məktəblərində, orta
ixtisas musiqi məktəblərində, ali musiqi məktəblərində tədris prosesinin
formalaşması muğam ənənələrinin ümumi inkişafına təsir göstərmişdir.
Ümumiyyətlə, XX əsrin əvvəllərində Bakının iqtisadi inkişafı
baxımından yüksələrək, Zaqafqaziyanın ən iri sənaye şəhərinə çevrilməsi
ilə onun mədəniyyət mərkəzi kimi də rolunu artırdı. Bu zaman
Azərbaycanın müxtəlif bölgələrindən olan mədəniyyət və incəsənət
xadimlərinin, xüsusilə də musiqiçilərin Bakıda cəmlənməsi prosesi
sürətlənməyə başladı. Bu da şəhərin teatr və konsert həyatını canlandırdı.
Bakı mədəni mərkəz kimi öncül mövqe tutdu.
Şuşada və Şamaxıda püxtələşmiş sənətkarlardan bəziləri öz
fəaliyyətini Bakıda davam etdirirdilər. Buna baxmayaraq, onlar həmin
bölgələrdə yeni musiqiçilər nəslinin yetişməsinə yardım edirdilər. Onlar
öz ənənələrini, sənətkarlıq sirlərini yeni gələn nəslə, muğam məktəbini
davam etdirən gənc ifaçılara aşılayırdılar.
Lakin bir cəhəti xüsusi qeyd etmək lazımdır ki, XIX əsrdə formalaşmış
Qarabağ, Şirvan, Abşeron muğam məktəblərinin ifaçılıq ənənələri bu
bölgələrdən olan musiqiçilərin arasındakı sıx yaradıcılıq əlaqələri sayəsində
qarşılıqlı təsirə məruz qaldı. XX əsrdə Azərbaycanda professional musiqi
təhsilinin bünövrəsinin məhz Bakıda qoyulması, bu təhsil sisteminin bir
qolu kimi muğam sənətinin tədrisi də bu prosesi sürətləndirdi.
XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq, Bakının musiqi həyatının bir neçə
97
istiqamətdə inkişaf etməsi özünü aydın büruzə verir ki, bu da sonrakı
illərdə musiqi mədəniyyətinin yüksəlişi üçün bünövrəyə çevrilir.
Əsas istiqamətlərdən biri Avropa və rus musiqisi ilə təmasın
yaranması və musiqi ictimaiyyəti tərəfindən yeni formaların mənim-
sənilməsi ilə bağlı idi. Həmin dövrdən başlayaraq, Bakıda xarici
musiqiçilərin, opera trippalarının qastrolları artır. Bunun nəticəsi olaraq,
simfonik və kamera musiqisi konsertlərinin, opera tamaşalarının təşkili
işi genişlənir ki, bu da Bakının musiqi həyatını canlandırır.
Digər bir istiqamət milli musiqi yaradıcılığının və ifaçılıığının yeni
növlərinin meydana gəlməsi ilə əlaqədar idi ki, bu da Azərbaycan bəs-
təkarlıq məktəbinin formalaşmasında mühüm əhəmiyyətə malik idi. Bu
baxımdan məşhur xanəndə və sazəndə dəstələrinin, aşıqların iştirakı ilə Şərq
konsertlərinin verilməsi, muğamlar əsasında musiqili səhnəciklərin
göstərilməsi, dram tamaşalarının fasilələrində muğam ifaçılarının çıxışı və
nəhayət, Azərbaycanda musiqili səhnə əsərlərinin yaranması, muğam
operalarının və musiqili komediyaların meydana gəlməsi əlamətdardır.
Bu dövrdə musiqi həyatında özünü göstərən daha bir istiqamət musiqi
maarifçiliyinin yaranması idi. Xüsusilə Bakıda fəaliyyət göstərən qabaq-
cıl mədəniyyət xadimləri xalqın maariflənməsi uğrunda, milli ədəbiyyat
və incəsənət uğrunda mübarizə aparırdılar. Azərbaycan ədəbiyyatının və
mədəniyyətinin mütərəqqi fikirli xadimlərinin xalq kütlələrini
oyandırmaq, maarifləndirmək, irəli aparmaq naminə gördüyü işlər −
məktəblərin açılması, müxtəlif maarifçilik cəmiyyətlərin yaradılması,
xalqın tədriclə Avropa tipli musiqi mədəniyyətinə alışdırılması milli
mədəniyyətin inkişafında mühüm əhəmiyyət kəsb etmişdir.
1920-ci illərdə Azərbaycanın ictimai-siyasi həyatında baş verən dəyi-
şikliklər nəticəsində milli mədəniyyətin inkişafında yeni yolların açıl-
ması, musiqi təhsilinin genişlənməsi, ifaçılıq sənətinin yüksəlişi prosesi
muğam ifaçılarının da fəaliyyətinin yeni məcrada inkişafını şərtləndirdi.
Bu baxımdan, musiqi məktəbləri şəbəkəsinin yaradılmasını qeyd
etməliyik ki, muğam ifaçıları dövlət tərəfindən açılan bu musiqi
məktəblərində sənət müəllimi kimi geniş fəaliyyət göstərmişlər. 1920-ci
illərdə Şərq konservatoriyasında, daha sonralar Bakı Musiqi Texniku-
munda, Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında (Bakı Musiqi
Akademiyasında), hal-hazırda isə Milli Konservatoriyada, Mədəniyyət və
İncəsənət Universitetində muğam sənəti tədris olunur.
Lakin XX əsrin əvvəllərindən yaranmış ənənələr də müasir dövrdə
davam və inkişaf etdirilir. Hal-hazırda da muğam ifaçılarının fəaliyyət
sahəsi teatr və konsert səhnəsi ilə bağlıdır. Xanəndələrin bir çoxu Opera
və Balet Teatrının solisti kimi Azərbaycan bəstəkarlarının muğam
operalarında çıxış edirlər. Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasının solisti
kimi geniş dinləyici auditoriyası qarşısında, həmçinin radio və
Dostları ilə paylaş: |