223
çevriləndən sonra buradan başlanan magistral yolların abadlaşdırılmasına diqqət artırılmağa
başlamışdır. O zamankı Qafqaz canişini general Yermolovun göstərişi ilə Tiflis-İrəvan
magistral
yolunun yenidən qurulmasına başlandı. 250 verstə qədər məsafəsi şosseləşdirilmiş bu yolun bir
hissəsi Azərbaycan ərazisindən keçirdi. Həmin yol Ağstafa poçt məntəqəsinə çatandan sonra,
Gəncədən keçməklə, Bakı istiqamətinə şaxələnirdi.
110
XIX əsrin ikinci yarısından etibarən Bakının iqtisadi qüdrətinin artması, siyasi-inzibati və
mədəni-ticarət mərkəzinə çevrilməsi ilə əlaqədər olaraq, yeni quberniya mərkəzini ölkənin digər
əyalət şəhərləri ilə birləşdirən magistral əlaqə yollarının əhəmiyyəti artmışdı. Bakı-Quba-
Dərbənd, Bakı-Salyan-Lənkəran, Bakı-Gəncə-Tiflis, Bakı-Yevlax-Şuşa, Bakı-Şəki-Zaqatala kimi
magistral əyalət yolları fəaliyyət göstərirdi.
Bunlardan əlavə, Şamaxı-Hacıqabul-Salyan, Şamaxı-
Ağsu-Kürdəmir, Şamaxı-Göyçay-Ucar yolları özlərinin iqtisadi-ticarət əhəmiyyətini hələ də
itirməmişdir.
111
XIX əsrin 20-ci illərində Azərbacanda
poçt xidmətlərinin meydana gəlməsi poçt yolları
şəbəkəsinin genişləndirilməsi üçün əlverişli şərait yaratmışdır. Həm də
çapar xidmətinə malik
olan poçt yollarının çoxu köhnə magistral yollar zəminində qurulurdu.
112
Daha doğrusu, qədim
və orta əsrlər dövründə salınmış sabiq araba yolları abadlaşdırılıb daş döşəməli yollara
çevrilirdi.
Əsas vəzifəsi poçt rabitəsi xidmətlərindən ibarət olmasına baxmayaraq, post yolları,
qismən də olsa, abad halda olmaları səbəbindən ölkənin ayrı-ayrı məhəlli əraziləri arasında
iqtisadi və mədəni əlaqələrin genişlənib möhkəmlənməsinə yardım etmişdir.
Köç yolları. İqtisadi əhəmiyyətinə görə ölkədaxili əlaqə yolları arasında qışlaq və
yaylaqları bir-birinə qovuşduran ənənəvi köç yolları xüsusi yer tuturdu. Məhəlli səciyyə daşıyan
koç yollarının bir qismi dağların ətəyinə qədər araba yolları ilə üst-üstə düşür, sonra təkərli
nəqliyyatın hərəkəti mümkün olmadığı üçün yaylağa qədər minik-yük heyvanlarının gedə
biləcəyi darısqal piyada cığırları ilə davam edirdi. Bu sayaqla təhlükəli cığırlardan
ibarət olan
yaylaq yolları təkərli nəqliyyat üçün yararlı olan
qışlaq (aran) yollarından fərqlənirdi. Bununla
belə, köç yolunun hər iki mərhələsinin özünəməxsus çətinlikləri və üstün cəhətləri var idi. Həm
də qışlaq (aran) yollarından fərqli olaraq, yaylaq yollarının çoxunun özünə məxsus adları
yaranmışdır. Bu yolların adı ya onların vəziyyətindən («Naltökən», «Qatıruçan»,
«Səbətkeçməz», «Təngi» və s.), ya da yaylaqların adından («Lilpər», «Gəlinqaya», «Quşdonan»,
«Cantəpə», «Xaçbulaq», «Dəli dağ», «Soyuqbulaq», «Qırxbulaq», «Dibrar», «Sarıdaş» və s.)
götürülürdü.
Məlum olduğu kimi, Kür çayı Azərbaycan ərazisindən keçərkən ovalığı iki hissəyə
böldüyündən onun sol sahili boyundakı qışlaqlar Baş Qafqaz sıra dağlarındakı yaylaqlara, sağ
sahilindəki Mil, Qarabağ, Muğan düzlərinin maldarları isə Kiçik Qafqaz yaylaqlarına qalxırdılar.
Ona görə də, köç yollarının bir qrupu şimal, digər qrupu isə cənub-qərb
istiqamətinə doğru
uzanırdı. Bu cəhətdən yalnız Kürün sol sahilindəki Qarayazı və Ceyrançöl qışlaqlarından
başlanan köç yolları istisnalıq təşkil edirdi.
Qarayazı və Ceyrançöl qışlaqlarının maldar elatları Kür keçidlərini (Şıxlı, Salahlı, Poylu,
Qıraq Kəsəmən) keçib qərb və cənub-qərb istiqamətində uzanan köç yolları ilə Kiçik Qafqaz
yaylaqlarına qalxırdılar. Ədəbiyyat məlumatlarından bəlli olduğu kimi, Kür çayının Qazax
qəzasına məxsus sol sahili qışlaqlarından başlanan köç yolları 6 marşrut üzrə yaylaqlara qalxıb
enirdi.
Şıxlı-Qalaçı marşrutu ilə hərəkət edən maldarlar Gəmiqayası keçidini gəmi-bərə ilə
keçəndən sonra Qulp çayının sahilinə çatanda iki istiqamətdə ayrılırdı: onlardan biri Çətir-dağa
qalxmaqla, Borçalı qəzasında Babacan vadisinə, digəri isə Aleksandropol qəzasında Ələp dağına
istiqamət alırdı.
Şıxlı və Salahlı keçidləri vasitəsilə Aslanbəyli kəndinə çıxan ikinci bir köç yolu yenə də
Balakənd və Borana yolu olmaqla iki şaxəyə ayrılırdı.
Kürü Poylu və Qıraq Kəsəmən keçidləri vasitəsilə keçənlər Qazax yolu ilə Ağstafa çayı
boyunca, Dilcan dərəsi ilə üzü yuxarı uzanıb gedirdi. Uzuntala kəndini
keçəndən sonra yol uzunu
xırda cığırlara ayrılıb yaylaqlara qalxırdılar.
Nəhayət, axırıncı yol Qırax Kəsəmən keçidini keçəndən sonra Həsənsu çayının vadisi ilə
224
Murğuz dağına qalxırdı.
113
Bu cür çoxşaxəli köç yolları digər bölgələrin qışlaqlarını da səfalı yaylaqlara
qovuşdururdu. Məsələn, Gəncə yaylaqlarına 11 köç yolu qalxırdı. Bunlardan ən başlıcası
Yasamal aşırımından keçən «Yasamal yolu» idi. Çardaxlı, Gədəbəy, Qalakənd və Çayqarışandan
keçən bu yolun 90 km-ə qədəri təkərli nəqliyyat üçün əlverişli idi. Gəncəbasar qışlaqlarından
başlanan digər bir köç yolu Gəncəçay vadisi ilə üzü yuxarı, «Naltökən yolu» ilə Xaçbulaq və
Çobandağ yaylaqlarına qalxırdı.
114
Qarabağın elat əhalisinə məxsus qışlaq və yaylaqlar kimi, onları qovuşduran köç yolları
da çox idi. Qarabağın çoxsaylı elat tayfa və tirələrinin az qala hər birinin özünə məxsus köç
yolları və marşrutları yaranmışdı. Murovdağ yaylaqlarına 6, Qırxqız yaylaqlarına 2, Girs və
Ziyarət yaylaqlarına gedən ayrıca bir köç yolu olmuşdur.
115
Şuşa qəzasında Qaradolaqlar
Əskəran vadisi ilə Qırxqız yaylaqlarına, yaxud Xaçın yolu ilə Girs yaylaqlarına qalxırdılar.
116
Sonuncu yoldan ən çox Cavanşir qəzasının elatları istifadə edirdilər.
Koç yollarının bir qismi kənd yolları ilə çarpazlaşırdı. Bu onların
iqtisadi-ticarət
əhəmiyyətini daha da axtarırdı. Bunun nəticəsində aran kəndlərinin oturaq əhalisi əkinçilik
məhsullarını (taxıl, çəltik, meyvə, bostan bitkiləri) maldar elatlara satmaq və onların
heyvandarlıq məhsullarına (yağ, pendir, şor, ət, yun, dəri və s.) dəyişmək imkanı əldə edirdilər.
Koç yolları üzərində yerləşən kənd və şəhərlərin əhalisi də bundan böyük fayda götürürdü. Koç
yolları sayəsində onlar həm ucuz xammal əldə edə bilir, həm də istehsal etdikləri məmulatları
satmaq üçün maldar elatların timsalında özlərinə sərfəli müştəri tapırdılar.
117
Karvan yolları. Ənənəvi quru yolları arasında iqtisadi-ticarət əhəmiyyətinə və yükdaşıma
dövriyyəsinin həcminə görə karvan yolları xüsusi yer tuturdu. Qədim və orta əsrlər dövründə
beynəlxalq ticarət əlaqələri karvan yolları vasitəsilə həyata keçirildiyindən bu yollar Azərbaycanı
dünyanın yaxın və uzaq ölkələri ilə əlaqələndirirdi. Çindən başlanan qədim «İpək yolu»ndan
tutmuş Şərq ölkələrindən müxtəlif səmtlərə baş alıb gedən
tranzit ticarəti yollarının çoxu
Azərbaycandan gəlib keçirdi. Azərbaycanın paytaxt əhəmiyyətli şəhərləri,
habelə iri sənət və
ticarət mərkəzləri tarix boyu beynəlxalq tranzit ticarəti yollarının başlıca dayanacaq yerinə, alış-
veriş məntəqələrinə çevrilmişdilər.
Antik dövrdən başlayaraq Çin, Hindistan və digər Şərq ölkələrindən Yunanıstan, Roma və
Bizansa doğru uzanıb gedən karvan yollarının bir qismi Azərbaycanın tarixi ərazilərindən,
Atropatena və Albaniya şəhərlərindən ötüb keçirdi. Erkən orta əsrlərdə Reydən başlanan karvan
yolları Zəncan, Miyana, Sarab, Ərdəbil, oradan da Qafqaza gedirdi.
118
Reydən Qazaka, Şəhrizur
və Mədain istiqamətinə gedən karvan yolu da mühüm ticarət əhəmiyyəti kəsb edirdi.
Bu yol Şərq
ölkələrini Qərblə birləşdirən ən işlək və çox qızğın alış-verişə malik mühüm ticarət yollarından
biri olmuşdur.
119
Qədim dövrdə Ərdəbil şəhərindən bir yol Gilan ərazisindən keçərək, Amard ölkəsinə,
oradan da Hirkaniyaya gedirdi. Bu yolun davamı Orta Asiya vasitəsilə Hindistan və Çinə qədər
uzanırdı.
120
Ərdəbildən Marağaya gedən yol Zəncan yaxınlığında iki qola ayrılırdı. Ərdəbildən
Miyanayadək olan yol Miyanadan Marağaya olan məsafəyə bərabər idi.
121
Beynəlnəhreyndən Zaqroş və Bisitun dağına keçib, oradan Dərbənd dəhlizi vasitəsilə
şimala getmək olurdu. Muğandan keçən həmin şimal yolundan Albaniya şəhərlərinə qollar
ayrılırdı.
122
Azərbaycan tarixinin müxtəlif mərhələlərində baş verən siyasi-hərbi təlatümlər və bunun
ağır nəticələri sayəsində yaranan iqtisadi tənəzzül mərhələləri ilə bağlı olaraq,
beynəlxalq karvan
yolları kimi, daxili ticarət yolları da öz şəmtini dəyişmişdir.
Beynəlxalq və daxili karvan yolları çox vaxt kəsişir, yaxud bir-birinə qovuşaraq ticarət
əlaqələrinin geniş şəbəkəsini əmələ gətirirdi.
Orta əsr karvan yollarının bir qismi XIX əsrə qədər özlərinin iqtisadi-ticarət əhəmiyyətini
itirməmişdir. «Xan yolu» adı ilə bəlli olan və orta əsrlərdə Gürcüstana, oradan da Avropa
ölkələrinə uzanıb gedən beynəlxalq karvan yolunun bir hissəsi baş Qafqaz silsiləsinin ətəyindən
keçməklə, daxili əlaqə yolu kimi, Şamaxı-Zərgəran-Vəlibinə-Topçu-Vəndam-Şəki
təriqi ilə
davam edirdi.
123