Azərbaycanın böyük şairi Xəlil Rzanın bizim xalqın mədəniyyətinin inkişafında böyük
Yüklə 2,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- XƏLİL RZA ULUTÜRK
- Türkan, 3 yanvar 1982 ***
- Türkan, 3 yanvar 1982 339 ***
336 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Bu dünya bir əndişədir, əcəl daşdı, can şüşədir. Ömrümüz cüt bənövşədir, qışla yazın arasında. Türkan, 3 yanvar 1982 *** Gör necə dinc dayanmışam, di gəl, özün oxşa məni, Bəlkə qaya, bəlkə daşam, döndər qızıl quşa məni. Mən tamarzı, sən – tam, arzu, mən acam, sən dadlı ruzu. Sən məcrasan, mən axar su, çırp qayaya, daşa məni. Sən yazsan, mən qarlı qışam, qışı yaza daşımışam. Mən bəlkə pis yaşamışam, sən ömrüm ol, yaşa məni.
Sən tərəddüd içindəsən, a bir dənəm, nazlı sənəm. Dilin deyir: Yaxın gəlmə! Belin deyir: Gəl, səninəm! Sən tərəddüd içindəsən, içərində döyüş gedir. Nə yaxşı ki, sənin qanın düşüncəndən qüvvətlidir. Heç bilmirəm ikiləşmə gözəllərdə nə şakərdir. Məhəbbətə təslim olan təslimçi yox, müzəffərdir. Dilin deyir: Yaxın gəlmə! İnanmıram dilinə mən. Belin deyir: Gəl, səninəm! Kəmər olum belinə mən. İkiləşmə! Canım, gözüm! Eşqin bircə qanunu var: Baş ucaldır... eşq önündə əllərini qaldıranlar!
337 *** Üşüyürəm, üşənirəm, isit məni, qızdır, gülüm. Saçlarına dən düşsə də, sənin ruhun qızdır, gülüm! Sən yolumsan, mən yol soran, mən aşiq, sən aşiq yoran. Dünya tufan, qarlı boran, qucağında yazdır, gülüm! Sən Xəzərsən, mənsə Bakı, bu iki bir olsun təki. Özün məndən betərsən ki, bu nə işvə, nazdır, gülüm! Bu bağdan bir çiçək dərsəm, dəribən, köksümə sərsəm, Ömrü sənə qurban versəm, azdır, inan, azdır, gülüm!
Sən məhəbbət yolçususan, mənsə, gülüm, məhəbbətəm. Sən sədaqət elçisisən, mənsə elə sədaqətəm. Sevənlərin güclüsü sən, eşqin səma ölçüsü sən. Bəlkə qızıl külçəsisən, mənsə qızıl təbiətəm. Mən daşamsa, sən büllursan, mən nurdoğan, sən də nursan. Sevdim! dedin. Nə cəsursan! Elə mən də cəsarətəm.
Neçin çəkinirsən, gülüm, de, məndən? Məgər çoxmu səndən umacağım var?
338 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Tək bircə şüa saç günəş çöhrəndən, Bilim ki, mənim də odocağım var. Məgər çoxmu səndən umacağım var? Bircə gözlərinə doyunca baxmaq, Əlinin altında su kimi axmaq, Axı dağ sinəmdə neçə dağım var. Məgər çoxmu səndən umacağım var? Bircə... ömür boyu həmdəmin olum. Bircə... ağ boynuna dolansın qolum, Görüm... hörüyündən bir qolbağım var. Məgər çoxmu səndən umacağım var? Bircə... nəfəsini nəbzimdə duyum. Sənin ağ üzünə üzümu qoyum, Bilim ki, ən xoşbəxt, ülvi çağım var. Məgər çoxmu səndən umacağım var? Eşqin, ehtirasın, həvəsin olum. Aldığın hər udum nəfəsin olum. Ölsəm, ağlayasan... bir də doğulum. Məgər çoxmu səndən umacağım var? Günəşəm, gəl, mənim kainatım ol! Qartalam, sən mənim qolqanadım ol! Ölürəm dərdindən, gəl, nicatım ol! Məgər çoxmu səndən umacağım var? Bəli, inanacaq bir gün el, ölkə: Mənim umacağım dünyadan böyük, Sənin varlığından kiçikdi bəlkə! Türkan, 3 yanvar 1982 339 *** İnana bilmirəm səadətimin Evdə kainatdan böyüklüyünə. İnana bilmirəm məhəbbətimin Yanında günəşin sönüklüyünə. Evdə kainatdan böyüklüyünə. Elə ki, qar üstə ilk bahar düşüb, Açılıb sellərin, suların ağzı. Bəxtlinin bəxtinə gözəl yar düşüb, Mənimsə bəxtimə Allahın qızı. Açılıb sellərin, suların ağzı. Deyirlər hardasa bir əcəl günü... Yox, mən inanmıram. Nə qəm, nə kədər... Görsə o tanrısal təbəssümünü, Əzrayıl başını bulayıb gedər. Yox, mən inanmıram. Nə qəm, nə kədər... İnana bilmirəm barmaqlarımın Ağ bir səadətə toxunduğuna. İnana bilmirəm dodaqlarımın Ucunda öpüşün oxunduğuna. Pak bir səadətə toxunduğuna. İnana bilmirəm mərmər sinədə Cüt qumru mənimçün verib başbaşa. Onun bir şüası çatar sənə də. Yoldan sovuşanda qılsan tamaşa, Cüt qumru mənimçün verib başbaşa. Nə cür inanım ki, mələyin özü Ağappaq buluddan enib indicə. Mənə öz əlilə lalə çay süzür, Bir kirpik çaldımı, yox olur gecə. Ağappaq buluddan enib indicə.
340 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Nə cür inanım ki, səadət özü Boynuma qol salır, qadamı alır. Şəkərdən şirindir dilinin duzu, Min tərlan ovlayar bir kişmiş xalı. Boynuma qol salır, qadamı alır. İnana bilmirəm gözü gözümdə, Şöləsi üzümdə parlayan günə. Qolumda, köksümdə, hər bir nəbzimdə Üçdörd okeanın döyündüyünə. Şöləsi üzümdə parlayan günə. İncə qədəminlə bir qalx ayağa, Gəl, mənim boynumu bir də qucaqla. Çiynimdə şəlalə başımda qovğa, Tökül, dağ sinəmə, çağla, ha çağla! Gəl, mənim boynumu bir də qucaqla! Təki inanım ki, xəyal deyilsən, Əlimdə, ovcumda, cismimdə varsan. Gözüm yox, özümsən, bəli, Xəlilsən. Qəlbimə baş qoyan körpə baharsan. Əlimdə, ovcumda, cismimdə varsan! Vur məni, döy məni kirpiklərinlə Təki inanım ki, bəxtimə yarsan. Uç sinəm üstündə belədən belə. Özünü görərsən, bağrımı yarsan. Yar, yar. İnanım ki, bəxtimə yarsan. Qırmızı donunu soyunma, gülüm, Evdə addımlayan bir laləzarsan. Sal çiyin üstündən ağ ipək tülü, Görüm bənövşəli quzeydə qarsan. Kirpiklər – tar çalan, gözlər – müğənni, Segahsan, Mahursan, Şursan, Qatarsan.
Yüklə 2,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|