Azərbaycanın böyük şairi Xəlil Rzanın bizim xalqın mədəniyyətinin inkişafında böyük
Yüklə 2,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Türkan, 6 yanvar 1982 OCAQ
- XƏLİL RZA ULUTÜRK
- 7 mart 1983 KATİBƏM
- Türkan, 14 aralıq 1985 YAĞIŞLAR YAĞANDA...
341 Bəlkə sərnişinəm. Vaqonda məni Günəşə aparan qızıl qatarsan. Sal, dola boynuma hörüklərini. Görüm ki, hörüklü bir hökmdarsan! Kim deyir şan balı yığan arıyıq, Biz bu yeringöyün baş memarıyıq. Soruş cahan bizə layiqmi? – Layiq! Biz onun eşq adlı iftixarıyıq. Sənin gözün xumar, idrakın ayıq. Gəzəri baharsan, səyyar gülzarsan. Bizim üçlüyümüz hər şey deməkdir: Bir mən, bir kainat, bir də sən varsan!
Hüsnünə qoşduğum şeirlərimi Oxudum, dan üzü oyanan kimi. Oxudum alovlar, odlar tuşunda, Gurhagur alışan ocaq başında. Gurlayır buxarı. Qalxır yuxarı Bir dəmir boruya sığmaz alovlar. Qızılgül selidir odun axarı, Dünyanın dibindən gəlir bu axar. Boş otaq bir azca alaqaranlıq, Güzgülər oyanıb ocaq səsindən. Gör necə sıçrayır od – qızıl balıq Gurlayan sobanın yanyörəsindən.
342 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Hüsnünə qoşduğum şeirlərimi Oxudum, canına qurban olduğum. Oxudum, ey məni oyadan pəri, Ey dağılan yuxum, ey dadlı uyğum! Gördüm, bu dünyanın bağrından qopub O əbədi yanan odocaq mənəm. Sənə qoşduqlarım həmən ocağın Yalnız şöləsidir, yalnız... ey sənəm! 1983 FİRƏNGİZƏ Bütün işlərimi qoyub yarımçıq, Atıb məğlubiyyəti, qələbəni, şöhrəti. Atıb hər növ işrəti, bağı, istirahəti, Atıb min bir neməti, Yalnız səni tutmuşam, ey mənim səadətim, Ağ buludlar dalından göndərilən sərvətim! Yalnız sənin hüsnünün günəşinə boyanmaq, Yalnız sənin güzgünün qarşısında dayanmaq, Yalnız sənin ətrinə, nəfəsinə bələnmək, Yalnız sənin üstünə gülab kimi çilənmək, Yalnız səni dinləmək, sənin gözünə baxmaq, Eyni qayadan çıxan, qarışan və sarmaşan cüt bulaq kimi axmaq, Atıb hər növ kitabı yalnız səni oxumaq... Dünyada bundan böyük səadətmi var məgər? Başım üstə gecələr ey camalı ağ səhər. Dağlardan qopardıram zəfəri qəlpəqəlpə. Məğlubiyyət arxada... indi yalnız qələbə! Atıb bağı, torpağı... 343 Sənin nəfəsin dəyən bağım yerüstü cənnət. Nərgizləri qanadlı, şeh damlası şəkər, qənd. Səbr vermisən mənə Xəzər dənizi boyda, Daha heç bir miskinə baş qoşub döyüşmürəm. Qüdrət vermisən mənə, kökləri sal qayada. Elə kökləmisən ki, daha kökdən düşmürəm. Ən böyük səadətim tellərinə toxunmaq, O qanadlı, o zərif əllərinə toxunmaq. Nizami “Xəmsə”siyəm, Füzuli “Divan”ıyam, Mükafatım diqqətin... Əllərində oxunmaq. Məni qərq et bahara, ey ətirli güldəstə! Bir az dincəl... yumulsun gözlərin gözüm üstə.
Elə bil stulda yox, şah taxtında əyləşib, Makina qarşısında bir az da gözəlləşib. Yaxşı misra görəndə qanadlanır, şadlanır, Xəlil, yaxşı yazırsan! – deyib könlü atlanır. Naşı ifadə görsə, durar, çatılar qaşı, Dəyiş! – deyə əmr edər o gözəllik nəqqaşı. Gündəliyim, poemam – hələ sökülməmiş dan, Misramisra süzülər şüa barmaqlarından. Təkcə katibəmmi? Yox, odur dövlətim, varım, Dən düşən saçlarıdır ən gözəl misralarım.
344 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ Qışda qorxar soyuqdan, əyləşər oda yaxın, Gurhagur yanan soba, mənim qəlbimdir, baxın. Armudu stəkanda təzələrəm çayını, Qarşısına qoyaram kişmiş, badam payını. Üşüsə, ürəyimi ona bir don biçərəm, Son qurtumu yarımçıq fincanından içərəm. Görüşlərdə aldığım ətirli güldəstələr Solmaz onun əlində, yeni türkü bəstələr. Həyatımın günəşi, Təbrizimin anası, Mən yatandan sonra da çıqqıldar makinası. Məndən tələb etdiyi nə “Volqa”dır, nə “Zim”dir, Şərik səngərimizdə məslək mübarizimdir, Kimdir gözəl katibəm? Mənim FİRƏNGİZİMDİR!
Mən sizə yağışlar yağanda gəldim, Gülüm, yadındamı o gün, o axşam? Buyur, ağ suların işığında çim, Hər damla bəlkə də müqəddəs bir şam. Gülüm, heç bilmirəm, yağışlarınmı, Ya sənin nurundan ovsunlanmışam. Məni döyəcləyən baxışlarınmı, Yoxsa göylər boyda saf bir ehtişam. Bir cam su istədim, getdin, gətirdin, Ağappaq donunda ağ bir xəyaldın.
345 O suyu bəlkə də özün kimi saf, Bakir buludların ovcundan aldın. Mən sizə yağışlar yağanda gəldim, Başımdan tökülən büllurdu, nurdu. Sənin özün qədər təzə, pakizə Səma yuyunurdu, yer yuyunurdu. Necə yuyunurdu buludlar, otlar. Necə yuyunurdu çəmən, bağbağat. Səni görmək üçün, bəlkə, ey nigar Təzədən yaranır həyat, kainat. Axı sən kim idin? Qabıqsız badam, Yoxsa ürəyimdən keçən arzu, kam? Bəlkə də dünyada ən munis adam, Bir azca sevgilim, bir azca balam. Mən sizə yağışlar yağanda gəldim, İldırım çaxırdı Əsrik çayında. Bəlkə ildırım yox, qəlbimdi, qəlbim Çarpan ağ suların hayharayında. Mənə bəxş elədin heç bilsən nəyi? Soruş, ey göylərin yeddinci qatı: O incə, o ipək, ağ əllərində Çimib günəşlənən bu kainatı. Çimib gözəlləşən aləm yepyeni... Xəbərin varmı heç, söylə, ey sənəm. Sənin o alovlu sərinliyini İçdikcə doymayan çinarlar mənəm. Mən sizə yağışlar yağanda gəldim, Qıyarammı deyəm sən bağrı daşsan.
Yüklə 2,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|