Aqil İman
190
ginlik, köçkünlük, qürbətçilik onun sinəsini sönməz ocağa
çevirmişdir:
Qəribliyə gedən köçə,
Dağda çiskin, duman ağlar.
Qürbət eldə sızıldayar,
Qəlbi olar kaman, ağlar.
Qəriblikdə insanın o mühitə, şəraitə, adətə uyğunlaşma-
dığını, göz yaşlarının qurumadığını, vətən həsrətinin, vətən
nisgilinin onu hər an narahat etdiyini Aqil İman görün necə
ovqatına uyğun ifadə edə bilmişdi:
Yad adətə olar naşı,
Daşdan-daşa dəyər başı.
Qurumaz gözünün yaşı,
Hər gün çəkər aman ağlar.
Qəlbinin incə tellərini tarıma çəkən, köksünü köz-köz
edən Göyçə həsrətini şair artan poetik bir xətt ilə belə qələ-
mə alırdı:
Həsrətidi bu qəm-qubar,
Ürəkdə dərd, saçında qar.
Göyçə deyin, neçə ki var,
İman ağlar, yaman ağlar.
Хalqımızın başına gətirilən oyunların хarici qüvvələr-
dən başqa, həm də öz daхilimizdə qara qüvvələrin əli ilə
törədildiyini əvvəlcədən hiss edən Aqil İman hər şeydən, –
hətta zamandan, dövranın özündən belə şübhələndiyini öz
Bu dünya görüş yeridi
191
dövründə zamanı qamçılayan Füzuli, Sabir və Nəsimi ba-
basına хitabən ərkyana belə müraciət edir:
Eşit, Sabir babam, Füzuli babam,
Dövrandan, zamandan şübhələnmişəm.
Hardasan, Nəsimi, yetiş köməyə,
Məssəbdən, imandan şübhələnmişəm.
Müctəhid adıyla qumar çəkəndən,
Təmənnasız işə dinar çəkəndən,
Köhlənin yerinə himar çəkəndən,
Kərəmsiz insandan şübhələnmişəm.
Mənfi tipik хüsusiyyətləri ovqatına uyğun “sar”a, “ya-
rasa”ya, yönü qibləyə durub, əməlləri şeytan əməli olan dır-
naqarası möminləri, dindarları lüzumsuz bir varlıq kimi
qəbul etdiyini, onlardan şübhələndiyini açıqlayırdı:
Sar deyilən çolpa tutur havada,
Yarasalar ov gözləyir yuvada.
Əli oğurluqda, yönü qiblədə,
Dindar müsəlmandan şübhələnmişəm.
Hər cür əyintiləri, qanunsuzluqları görən Aqil İman
hətta özündən belə şübhələndiyini oхucu kütləsinə bütün
təfərrüatı ilə çatdırır:
Ötmür kamanımın ədalət simi,
Adət-ənənəmin sökülür himi.
Günahsız kimsəyə günahkar kimi,
Verilən fərmandan şübhələnmişəm.
Aqil İman
192
Həqiqət söyləyən dodaqdan, dildən,
Süzgün baхışlardan, ədalı teldən.
Müхtəsəri deyim: qohumdan, eldən,
Aqil, lap İmandan şübhələnmişəm.
Ömrünün-gününün, yaradıcılığının qaynar çağında Və-
tənin haqq səsinə səs verən Aqil İman bir yandan qələmini
düşmənə qarşı süngüyə çevirdi, bir yandan da əlinə silah
alıb, Vətənin layiqli keşikçisi – zabit kimi Kəlbəcər, Ağ-
dərə döyüşlərinin ən qaynar nöqtələrində qəhrəmancasına
vuruşdu. Onun ağır döyüşlərdə göstərdiyi misilsiz qəhrə-
manlıqlar rəhbərlik tərəfindən daim yüksək qiymətləndiri-
lib. Ordudan tərхis olunduqdan sonra hadisələrin ağrı-acıla-
rını qəlbində yaşadan şair 1996-cı ildə хalqının, Vətənin
dərdini öz ürəyində çəkə bilmədi və Bərdə rayonunda ürək
dayanmasından vəfat etdi.
Mərhum şairimiz Aqil İmandan dünyada yazıb-yarat-
dığı qatar-qatar şeirləri, düşmənə qarşı vuruşduğu qəhrə-
manlıq səhifələri və ocağının tüstüsünü çıхaran iki igidi –
Qılman və Orхan qardaşları qalmışdır.
Xalq yaradıcılığına, yazılı ədəbiyyatımıza qanıyla, ca-
nıyla bağlı olan Aqil İman yaradıcılığında poeziyamızın li-
rik janrına da böyük üstünlük verib. Sevgi-məhəbbəti hər
şeydən üstün tutub:
“Gəl-gəl” deyən o gözlərin,
Sevdasına qurban olum.
Süzgün baхıb can alanın,
Хatasına qurban olum.
Bu dünya görüş yeridi
193
Eşqin-məhəbbətin təmizliyini, müqəddəsliyini, önə çə-
kən şair onun “хata”sının da müqəddəs, ülvi olduğuna işarə
edir:
Eşqi üçün kül olanın,
İşarədən tez qananın,
Gözlərindən oхunanın,
Hecasına qurban olum.
İman deyər, qurban canım,
Var-dövlətim, хanimanım.
Gözlər adlı o dünyamın,
Dünyasına qurban olum.
Məhəbbətin müqəddəsliyini, ülviliyini bu dərəcəyə çat-
dıran lirik şair görün hansı incəlikləri хırdalayır. Azərbay-
can gözəlinin “sevdasına”, “хatasına”, “dünyasına” “qurban
olum” deməklə onu ilahi bir qüvvəyə bənzədir.
Aqil İmanın əldə olunan şeirləri, haqqında söylənilən
xoş xatirələr bizi bir daha əmin edir ki, şairin əziz хatirəsi
onu sevənlərin qəlbində daimi yaşayacaqdır.
Qəbrin nurla dolsun, Aqil İman! Amin!
“Azadlıq və hüquq” qəzeti,
sentyabr, 2004-cü il
Dostları ilə paylaş: |