Qondarma erməni soyqırımı faktların dili ilə
123
baxmayaraq, bu fikrə qarşı rus hökuməti, əhali və ordu-
nun fikri bir deyildi. Kiyevdə təşkil olunmuş toplantıda
rus ordusu generalları artıq müharibəyə son qoyul-
masının tərəfdarı olduqlarını bəyan etdilər.
Rus hökuməti
isə işğal olunmuş ərazilərin dinc yolla türk hökumətinə
“bağışlanmasına” razı deyildi. Ədalətli sülh sazişinin
bağlanması üçün artıq əlverişli şərait yetişmişdi. 1916-cı
ilin sonlarından başlayaraq daxili-siyasi hadisələr
tamamilə başqa məcraya yönəldi, “erməni məsələsi” də
ikinci plandan üçüncü plana keçdi. Bu dövrdə Rusiyada
iqitsadi və siyasi vəziyyət xeyli pisləşdi. Uğursuz
müharibə, iqitsadi böhran dağıntılar, ümumi narazılıq,
bir çox siyasi partiyaların hökumət əleyhinə çıxışları, bir
sözlə baş vermiş hadisələr 1917-ci ilin martın əvvəllərində
Peterburqda inqilabın mümkünlüyünü şərtləndirdi.
Martın 8-də imperiyanın paytaxtında üsyan başladı,
sonra isə qarnizon itaətdən çıxdı. Martın 11-də Duma
çara tabe olmaqdan imtina etdi və ertəsi gün Kerenskinin
rəhbərliyi altında Müvəqqəti Hökumət formalaşdırıldı.
İnqilabın baş verdiyi gün Petroqrada da Sovetlərin ikinci
qurultayı keçirildi və inqilabın ertəsi günü konqress
tərəfindən “sülh dekreti” imzalandı. Burada müharibə
aparan bütün dövlətlərin torpaq və təzminat tələblərinə
baxmayaraq, regionda sülhün bərqərar olması üçün səy
göstərilməsi çağırışları səsləndirildi. Təbiidir ki, Müvəq-
qəti Hökumətin siyasəti bütün erməni partiya və təşkilat-
ları tərəfindən bir mənalı şəkildə bəyənildi və dəstək-
ləndi. Moskvada xüsusi ümumerməni konfransı çağrıldı.
Həmin konfransda “Daşnaksütyun”, “Qnçaq” və digər
Qondarma erməni soyqırımı faktların dili ilə
125
yata keçirilməsinə Rusiya tərəfindən Qafqaz işləri üzrə
komissar Ş.Şaumyan kömək göstərməli idi. Həmçinin er-
məni torpaqlarından xarici qoşunların çıxarılmasına
nəzarət edən birgə komissiya yaradılmalı idi. Qərarın
qüvvəyə minməsindən sonra ermənilər yeni yaranmış
milis dəstələrinin tərkibinə könüllü şəkildə yazılmağa
başladılar. Həmçinin şəhər və qəsəbələrdə idarəetmə sis-
temi bir başa ermənilərin ixtiyarına verilmişdi. Ermə-
nilərin belə sərbəst fəaliyyətlərinin əsas səbəbkarı
V.İ.Lenin idi. V.İ.Leninin erməniləri qorumağında bir sıra
mühüm səbəblər mövcud idi. Başlıca səbəb kimi bolşevik
partiyasının ən nüfuzlu üzvləri arasında bir çox erməni-
nin (Avanesov, Şaumyan, Mikoyan) olması idi.
Baş vermiş hadisələrə görə narahatlıq keçirən Vehib
Paşa dərhal araşdırmalara başlanılması haqqında göstəriş
verdi. Aparılan araşdırmalar nəticəsində erməni ordu-
sunun 1/3-nin Ərzincan ilə Qara dəniz arasında, 1/3-nin
isə Van vilayətində toplaşdığı üzə çıxdı. Əslində bu ordu
birləşmələri artıq 1917-ci ilin dekabrından etibarən
formalaşdırılmışdı. Tərkibi 3 piyada bölüyündən, bir
süvari alayından və çoxlu sayda cinayətkar qrupun
birləşməsindən yaranan erməni ordusunun qarşısına
qoyulan əsas vəzifələr bəlli idi. Yanvar ayından etibarən
ordunun ön hissəsində bütün yaşayış mərkəzləri məhv
edilməli, əhali qətlə yetirilməli idi. Bununla bölgədə türk
əhalisinin sayını azaltmaqla yetərsay üstünlüyə malik
olmaq və nəticədə müstəqil Ermənistan dövləti yaratmaq.
Ermənilərin bu intiqam
hissləri həm Rusiya, həm Antanta
bloku ölkələri, həmdə ABŞ tərəfindən dəstəklənməkdə