95
tərifli sözlər, komplimentlər dedilər; etiraf etdilər ki, Port-Artur yaxınlığında yapon
artilleriyasının itkiləri olduqca çoxdur. İyirmi beş minə kimi adam tələf olub, çoxlu
yapon silahı məhv edilib, həmçinin Port-Arturda mərmilərin çatışmazlığı onların
məsələsini yüngülləşdirib.
General Mehmandarovu əsir apardılar. O, təhvil verilib, sonra da vicdanına
and içərək «evə» gedənlərin ən qəddar düşməni idi.
Gündüz saat on ikidir. Yaralıların yanında idim. Hər yerdə eyni söz-söhbət
— qalanın təhvil verilməsindən və əsirlikdən gedirdi».
Səhifə 752-də (3/16 yanvar):
«Hakimiyyətin ələ keçirilməsi» haqqında müxtəlif fikirlər söylənirdi.
Məsələn, həmişə döyüş mövqelərinin sağ cinahında olan F. və Ş. qeyd etdilər ki,
guya mövqelərdə olarkən necə olubsa, onların yanında polkovnik (indi general)
Mehmandarov da söhbət əsnasında bu mövzu haqda öz fikrini bildirmişdi: —
«hakimiyyəti ələ keçirmək» nə deməkdir? Mən bunu başa düşmürəm! Əgər mən
komendant olsaydım və vəzifəmin öhdəsindən az da olsa gələ bilsəydim, mənim
qanuni hakimiyyətimi görüm əlimdən kim ala bilərdi?!.. Əgər elə adam tapılsaydı
mən deyərdim: Əlahəzrət, nə qədər ki, kimin əsil komendant olduğunu ayırd
etməmişik, bu yerdən heç yana tərpənən deyilik... Bu işin sonu nə qədər axmaq
nəticələr versəydi belə, məni bu yolda niyyətimdən heç bir şey döndərə bilməzdi».
Həmişə ön cəbhədə olan Səməd bəy Mehmandarovun Port-Artur
döyüşlərində xüsusi xidmətləri olmuşdur. Yaxşı ki, onun müasiri olan jurnalistlər
Səməd bəyin döyüş fəlliyyətini qələmə almışlar.
Jurnalist E. K. Nojin Port-Arturda çıxan «Novıy kray » qəzetinin xüsusi
müxbiri olmuşdur. Odlu cəbhələri gəzən jurnalist maraqlı gündəliklər müəllifidir.
Qeydlərindən aydın olur ki, o, general eloğlumuz Səməd bəy Mehmandarovla
həmişə ön xəttə görüşərmiş. Rus jurnalisti azərbaycanlı sərkərdənin vətəni Qafqaz
üçün darıxmasının da şahidi olub:
«...Blindaja girdim. General Nadein həmişəki kimi sakitdir. Onun qərargah
rəisi Stepanov yorğundur. Burda bir neçə zabit var. Polkovnik Mehmandarov da
burdadır. Biz həmişəki kimi çox səmimi görüşdük. Mehmandarov heyranlıqla
vətəni Qafqazı yad edirdi:
— Qafqaz çox yaxşıdır, çox gözəldir! — deyirdi. — Təbiət hər şeyin
keyfiyyətinə zəmanət verərək ona öz möhürünü vurmuşdur. Amma bədbəxtlik
ondadır ki, bəzən daş lazım olan yerdə bir dənə də daş tapmazsan, lazım olmayan
yerdə isə sayı-hesabı yoxdur. Su lazım olan yerdə bir damla da su olmur. Ehtiyac
olmayan yerdə dərya qədərdir. — Ani olaraq dayanan Mehmandarov sözünə
davam etdi: — Bəs islam? Yaxşı nə varsa — onu sonrakı həyatın verəcəyini vəd
edir. Hər şey çox yaxşıdır, amma bizə cənnətdə yeddi mələk boyun olublar,
yeddisinin də gözü girdə. Sizcə, bu nə olan işdir? Peşimançılıq deyilmi?
Bilirsinizmi, mən indi heç nə istəmirəm — nə cənnəti, nə də mələkləri. Mən yalnız
bir azca istirahət istəyirəm.
96
Ətrafda hər yanda mərmilər partlayırdı. Onların ikisi blindajın tavanına
düşdü. Zabitlər qorxu hissi ilə ayağa durdular. İgid polkovnik Mehmandarov isə
heç tövrünü belə pozmadı. Onun iri, ağıllı gözlərində zərrəcə qorxu hissi yox idi».
Səməd bəy Mehmandarovun ən təhlükəli döyüşdə belə özünü itirmədiyinin
şahidi olan Əliağa Şıxlinski yazır ki, oktyabrın on dördündə qala topa tutulan
zaman Səməd bəy Mehmandarov mənim mövqeyimə gəldi. Həmin mövqe
yaponlar tərəfindən on bir düyməli topdan, otuz yeddi millimetrlik xırda dəniz
topuna qədər müxtəlif toplarla atəşə tutulmuşdur. Həm də, bu mövqe yaponların
tüfəng və pulemyot atəşi altında idi. Bu zaman Mehmandarovun yaxınlığında
altıdüymə mərmi partladı və yerdən qalxan qara palçıq onun üstünü buladı, amma
özü yaralanmadı.
Mehmandarov buna əsla əhəmiyyət verməyərək, böyük bir soyuqqanlıqla
cibindən ağ dəsmalını çıxarıb, gözəl, təzə paltosunun üzərinə sıçrayan palçığı
silməyə başladı.
Dekabrın ilk günlərində yaponlar qalaya iki ağır zərbə vurdular. Rusların
inadlı müqavimətinə baxmayaraq, onlar qalanın bir neçə mühüm fortlarını tutdular.
İkinci ağır zərbə isə dekabrın ikisində oldu. Komandan general Roman
Kondratenko qəhrəmanlıqla həlak oldu. Əvəzində iradəcə zəif olan general Fok
komandan təyin edildi. On altı gün sonra yaponlar qalanın taleyini həll edən
Drakonovıy Xrebet dağını ələ keçirdilər. Port-Arturun qorxaq və istedadsız
komendantı general Stessel qalanı dərhal düşmənə təslim etmək üçün hərbi şuranın
iclasını çağırdı. Şurada iştirak edən bəzi komandirlər Stesselin təklifinə şərik
oldular. Lakin general-mayor Səməd bəy Mehmandarov, polkovnik Semyonov və
bir qrup mərd zabitlər təslim olmağa qəti etiraz etdilər. Döyüşkən zabitlər inad
edirdilər ki, güclü yapon ordusunu geri oturtmağa hələ qüvvələri çatar. General
Mehmandarov başda olmaqla onlar deyirdilər ki, qala hələ özünü saxlamağa
qadirdir. Nə qədər ki, mərmi var, toplardan atəş yağdıracağıq. Nə qədər ki, patron
var, tüfənglərdən atəş açacağıq. Mərmi və patron qurtardıqda isə süngü ilə
döyüşəcəyik.
Lakin cəsarətsiz general Stessel mərd zabitləri eşitmədi, silahı yerə qoymağı
qarnizona əmr etdi. Sonralar Rusiyaya qayıdanda general Stessel qala
müdafiəçilərinin tələbi ilə Port-Arturu tələsik təslim etdiyinə görə hərbi
məhkəməyə verildi.
1
General-mayor Mehmandarov və onun zabit dostları qala təslim edildikdən
sonra da hərbi anda sadiq qalaraq başqa əsgər və zabitlər üçün nümunə göstərdilər.
Yaponların şərtlərinə görə əsgərlər hərbi əsir alınır, zabitlər isə Yaponiyaya qarşı
1
1907-ci il noyabrın 27-də başlayan hərbi məhkəmədə general Səməd bəy Mehmandarov şahid kimi
iştirak etmişdir. O, Port-Arturu düşmənə vaxtından əvvəl təslim edən general Stesseli, Foku, Reysi və
Smirnovu əsaslı faktlarla günahlandırmışdır. Məhkəmə bir ay davam etmişdir — müəl.
Dostları ilə paylaş: |