Дырнаг вә тире ишарәләри фәрглидир, һамысы ејни формаја салынсын
Yüklə 1,76 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Məcburi çıxış
Məcid Əxəvan Həftədə bir-iki dəfə səhər düzülüşündə çıxış edirdi. Bir dəfə mərasimdən öncə məni çağırıb dedi ki, Əxəvan, bu gün sən çıxış edəcəksən. Səsi baxışı qədər ciddi idi. Bir anlığa əl-ayağımı itirdim. O vaxta qədər bir yerdə çıxış etməmişdim. Təvazökarlıqla dedim: «Hacı ağa, sən natiqsən, mən bunu bacarmaram». Səsi daha da ciddiləşdi. – Çıxış etsən, öyrənəcəksən. Boynumdan atmaq üçün israr etməyə başladım. Axırda hirsləndi. – Mən savadsız kəndli bir qocayam, amma danışıram, sənsə təhsillisən, dərs oxumusan, niyə bacarmazsan?! Həqiqətən, ayıbdır! 69 Başımı aşağı saldım. Hacı gedə-gedə dedi: «Get, get hazırlaş, sən danışacaqsan». Yalnız məni yox, briqadanın bütün komandir heyətini buna məcbur edirdi. Bir çıxış etmək məcburi idi, bir də Bəsic çadırında xörək yemək. Səhər yeməyi vaxtı deyirdi: «Vəhidi, Əxəvan və əməliyyat başçısı Cundullah batalyonuna getsinlər». Özü də bir-iki nəfərlə başqa bir batalyona gedir, digərlərini də yerdə qalan batalyonlara göndərirdi. Belə olduqda, səhər yeməyinə sıravi Bəsic üzvlərinin qonağı olurduq. Öz işi həmişə hamıdan çətin olurdu: Bir-iki tikə bir çadırda yeyirdi, bir-iki tikə növbəti çadırda və s. Beləliklə, bütün çadırlara baş çəkmiş olurdu. Nahar və şam yeməklərində də belə olurdu. Məcburi çıxışın və bu şəkildə xörək yeməyin səbəbini soruşanda deyirdi: «Uşaqlar sizi səsinizlə tanımalıdır, üzünüzlə yox». O deyirdi: «Uşaqlar əməliyyat gecəsində qaranlıqda Əxəvanın üzünü görmürlər, səsini eşidirlər. «İrəliyə» deyən kimi bilirlər ki, bu, Əxəvandır. Mən «sola dönün» deyən kimi bilirlər ki, bu, Burunsidir». Bu açıqlamanı eşidənlər onu alqışlayırdılar. Üstəlik, məcburi çıxışın və əsgərlərlə birgə xörək yeməyin faydalarından yalnız biri idi bu, başqa faydaları da var idi. Yüklə 1,76 Mb. Dostları ilə paylaş:
|