Əclafların qanunu
Yüklə 2,27 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
279 daha qlobal düşünürdülər. SSRİ dağılandan sonra bütün respublikaların, o cümlədən Rusiyanın da, dövlət qulluğunda olarkən mümkün olan və olmayan hər şeyi satıb ağlagəlməz dərəcədə var-dövlət sahibi olan öz nuvorişləri var idi. Cəmi bir və ya iki aya zəngin insana çevrilirdilər. Özəlləşdirmə işindən yalnız qazanmalı olan insanlar mənfəət götürürdü. Qalanlarısa birdəfəlik uduzurdu. Məhz Vəliyevə zəng edən Paşayevin tapşırığıyla onun yanına yerli sənaye nazirinin müavini Sadıxov gəlmişdi. Guya lazımi adamların sərhədi keçməsi üçün beş buraxılışın alınmasını da Ənvər Mamedoviçdən məhz o xahiş etmişdi. Əgər Paşayev zəng edirdisə, sual vermək qəbul olunmamışdı. Vəliyev də DİN vasitəsilə beş təmiz blank hazırlayıb Sadıxova vermişdi. Və indi Kazımov sərhədə doğru irəliləyən dəstə haqda,
onların İran şəhəri olan Aslandüzə tərəf istiqamətlənməsi barədə danışarkən yadına düşdü ki, Sadıxov da həmin şəhərin adını çəkmişdi. Birtəhər dözüb Kazımov gedən kimi özünü telefonun üstünə atdı. Sadıxovun hökumət nömrəsini yığaraq onu dərhal söydü: www.vivo-book.com
280 – Əclaf! – Nə olub Ənvər müəllim? – Sadıxov ondan on yaş kiçik idi. – Sərhədə buraxılışı kimə vermisən? Qatil dəstəsinə? Satqın, alçaq! Kimə işləyirsən?! – Nə danışırsınız? – Sadıxov qorxdu. – Mən heç kimə işləmirəm. Sizin təmiz blankları mən şəxsən Paşayevin özünə vermişəm. Başqa heç nə bilmirəm. – Yaxşı, – birdən hər şeyi başa düşən Vəliyev sakitləşdi, – bağışla məni. Deyəsən, mən haqlı deyiləm. Dəstəyi yerinə qoyub uzun müddət dodağını dişləyərək oturdu. Paşayevin çirkin əlaqələri, qonşu respublikalarda ən gəlirli sahələrə nəzarət edən kriminal dostları haqda şayiələr onun da qulağına gəlib çatmışdı. Bura narkotik maddələr də daxil idi. Əvvəllər sovet sərhədləri olarkən, onlar Qafqaza ensiz arxlar şəklində sızırdılar. Sərhədlər dağılandan sonrasa bura dəhşətli, hər şeyi basıb keçən sel şəklində axışırdılar. Paşayevin belə əməliyyatlarda iştirakı olmasına inanmaq mümkün deyildi.
www.vivo-book.com
281 İnanmamaq olmazdı. Amma Asif Paşayevə qarşı getmək də olmazdı. Bu əsl ölüm demək idi. Paşayev, respublika prokurorunun müavinini heç evdən çıxmadan belə məhv edə bilərdi. Bunun üçün dəstəyi götürüb lazımi adama zəng etmək kifayət idi. Vəliyev özü də mələk deyildi. O, təhqiqatı idarə edirdi, deməli, “kənar” pulların ən gəlirli sahəsi də ondaydı. Onun razılığıyla cinayət işləri bağlanır, cinayət axtarışının maddələri dəyişir, ən ağır cinayətlər ağır, onlar da öz növbəsində yüngül cinayətlə əvəzlənirdi. Bu zaman o yaxşı pul alırdı. Amma bu pullar başqa, Füzuli rayonu yaxınlığındakı dəstə başqa. Özü də necə dəstə! Erməni və azərbaycanlılardan olan yaramazlardan ibarət birləşmiş dəstə. Müharibə vaxtı. Yox, Vəliyev belə alçaqlığa gedə bilməz. Üstəlik, orda narkotik yük göndərilib. Bu əsl cinayət işidir.
Onun düşüncələrində qeyri-adi heç nə yox idi. Sovet hökuməti insanları riyakarlığa öyrətmişdi, bir çoxları belə hesab edirdi ki, öz xidməti işini yerinə yetirdiyinə görə alınan hədiyyə minnətdarlıq əlamətidir. Azərbaycan dilində www.vivo-book.com
282 “rüşvət” sözü “hörmət” sözüylə əvəz olunmuşdu. Bu hörməti istisnasız olaraq, MİS müdirindən tutmuş baş nazirə kimi göstərmək lazım idi. Digər Zaqafqaziya və Orta Asiya respublikalarında da bunun eynisi baş verirdi. Pozğun əxlaq, hökumət işindəki əməyinə görə zəruri “hörməti” qəbul edən rüşvətxorları hörmətli adamlara çevirmişdi. Heç kim bunda təhqiramiz və ya ayıb bir şey görmürdü. Amma narkotik alveri, çobanın öldürülməsi, sərhədi qanunsuz keçmək, müharibə vaxtı düşmənlə əlbir olmaq başqa məsələydi. Bu, rüsvayçı, hər cür töhmətə layiq və ən əsası qanunla cəzalandırılmalı işlər idi. Azərbaycandakı rüşvətxorların özünəməxsusluğu ondaydı ki, onlar tamamilə qanuni işlərə görə pul almaqdan başqa, heç bir qeyri-qanuni işlə məşğul olmurdular. Hakim rüşvət alaraq ədalətli hökm verir, prokuror doğru maddəni müəyyən edir, milis əməkdaşı adamı saxlanılmamalı yerdə saxlamır, gömrük komitəsi nümayəndəsi normativ aktlarla icazəsi olan yükü buraxır. Və bütün bunlara görə pul ödəmək lazım gəlir. www.vivo-book.com
283 Amma sərhəddəki hadisələrdən xəbər tutan Vəliyev xoşagəlməz tərzdə heyrətlənmişdi. O, hələ də Paşayevin, qoca çobanın öldürülməsiylə bağlı çirkin hadisədə iştirakı olduğuna inanmaq istəmirdi. Xoşbəxtlikdən cəsədlərin üstündə heç bir sənəd tapılmadı. Ona görə o, kollegiyanın bitməsini gözləyə-gözləyə səbirsizliklə saata baxırdı. Kazımov ona müstəntiqin Beyləqana səfərinin necə bitməsi haqda məruzə etməliydi. Respublika prokuroru uzun-uzadı danışdı. Zalda, kollegiya üzvlərindən başqa, parlamentin spikeri də oturduğundan o mümkün qədər yaxşı təəssürat yaratmaq istəyirdi. O, buna pis nail olurdu, spiker də harasa tələsirdi və əsəblə saatına baxaraq məruzənin bitməsini gözləyirdi. Ümumi sözlər, öyüd-nəsihət, nəzarət funksiyalarının gücləndirilməsi tələbi – bunları yüz dəfə eşitmişdilər. Bəzi prokurorlar açıq-aşkar əsnəyirdilər. Arxada iki qoca ətrafdakılara fikir vermədən artıq xoruldayırdı. Prezidiumda Vəliyevlə yanaşı oturan daxili işlər naziri əsəbi tərzdə saatına baxıb ona tərəf əyildi: – Beləsinə necə dözürsünüz? Yüklə 2,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|