İzahli şƏRİƏt hökmləRİ
QÜSL, KƏFƏN, NAMAZ VƏ DƏFNİN HÖKMLƏRİ
Yüklə 3,68 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- QÜSL, KƏFƏN, NAMAZ VƏ DƏFNİN HÖKMLƏRİ ................................
- TƏHARƏTİN HÖKMLƏRİ ....................................................................................
115
................................ ............................................................................................................................................ 1-Meyyit nam azını qılan şəxs, dəstəmaz yaxud qusl və ya t əyəmmüm almış olsun; ehtiyat-müstəhəbə görə, o vaxt t əyəmmüm almalıdır ki, dəstəmaz və qüsl almaq mümkün olmasın, yaxud dəstəmaz və ya qüsl alacağı təqdirdə meyyit namazına çata bilməsin. 2- Əgər meyyit kişidirsə, camaata imamlıq edən, yaxud ona namazı təklikdə qılan şəxs, cənazənin orta hissəsinin; və əgər meyyit qadındırsa, sinəsinin müqabilində dursun; 3- Ayaqyalın namaz qılsın; Yəni ayaqqabısız namaz qılsın amma corabla olsa eybi yoxdır.
ər təkbiri deyəndə iki əlini qaldırsın; 5- Onunla meyyitin arasındakı məsafə çox az olsun; belə ki, əgər külək onun paltarını hərəkət etdirsə, cənazəyə toxunsun;
Meyyit namazı camaatla qılınsın; 7- Meyyit namazına imamlıq edən şəxs, təkbiri və duaları ucadan, onunla birlikd ə namaz qılanlar isə astadan desinlər; 8- Meyyit namazı, camaatla qılınanda, hətta iqtida edən (m əmum) bir nəfər olsa da, imamın arxasında dayansın; 9- Namaz qılan şəxs meyyitə və möminlərə çoxlu dua etsin; 10-Namazdan qabaq üç d əfə “əs-səlat” desin; 11- Namazı, camaatın əksərən meyyit namazını qılqıları yerdə qılsın;
Haiz qadın camaat namazına dayansa, bir cərgədə tək dayansın.
amma M
əscidül-Həramda məkruh deyildir. D ƏFNİN HÖKMLƏRİ M əsələ: 620. Ehtiyat-vacib budur ki, meyyit elə dəfn edilsin ki, onun iyi çöl ə gəlməsin və yırtıcı heyvanlar onun bədənini çölə çıxara bilməsin. Amma yırtıcı heyvanların onun bədənini çıxarmasından qorxu yaransa, gərək qəbri kərpic və s. kimi
116
.................................................................................... ............................................................................................................................................ şeylərlə möhkəmlətsinlər. M əsələ: 621. Əgər meyyiti torpaqda dəfn etmək mümkün olmazsa, d əfn etmək yerinə, onu binada və ya tabuta qoyamaq vacibdir. M əsələ: 622. Gərək meyyiti qəbirdə sağ çiyni üstə elə uzatsinlar ki, b ədəninin qabağı üzü qibləyə olsun.
çürüm
əzsə və gəmidə qalmasının maneəsi olmazsa, gərək gözl
əsinlər ki, gəmi quruya çatsın və onu torpaqda dəfn etsinlər. Əks halda gərək, gəmidə qüsl verib, hənut-kəfən etməli, namaz qıldıqdan sonra ağır bir şeyi ayağına bağlayıb dəryaya buraxmalı, yaxud onu böyük bir xumr əyə 1
atmalıdırlar. Mümkün olan surətdə, ehtiyat-müstəhəbə əsasən, əvvəl bu yolu seçsinlər (yəni bir xumrəyə qoyub ağzını bağlayıb, d əryaya atsınlar). Mümkün olsa, elə yerdə atsınlar ki, dərhal heyvanlara yem olmasın. M əsələ: 624. Əgər düşmən, qəbri açıb meyyiti çıxaracağından v ə sonra qulağını, burnunu və ya başqa üzvlərini kəsəcəyindən qorxsalar, onda mümkün olan sur ətdə, gərək əvvəlki məsələdə deyildiyi qaydada, onu d əryaya atsınlar. M əsələ: 625. Meyyitin dəryaya atılmasının və ya qəbrinin möhk
əmləndirilməsinin xərcləri lazım olan surətdə gərək meyyitin malının əslindən götürülsün. M əsələ: 626. Əgər kafir bir qadın ölsə və onun bətnindəki uşaq da ölmüş olsa və ya hələ ruh onun bədəninə daxil olmayıbsa, uşağın atası müsəlman olduğu surətdə, gərək qadını qəbirdə sol böyrü üst ə arxası qibləyə tərəf elə uzatsınlar ki, uşağın üzü qibləyə olsun.
M əsələ: 627. Müsəlmanın kafir, kafirin də müsəlman q əbiristanlığında dəfn edilməsi caiz deyildir. M əsələ: 628. Müsəlmanı, ehtiramsızlıq olacağı yerlərdə; ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. Küp.
117
................................ ............................................................................................................................................ m əsələn: toz-torpaq və zibil tökülən yerlərdə dəfn etmək caiz deyildir. M əsələ: 629. Meyyit, qəsbi yerdə dəfn olunmamalıdır. Meyyiti, d əfndən qeyri işlər üçün (vəqf olunan məscid kimi) yerlərdə dəfn etm ək, caiz deyildir. M əsələ: 630. Başqa ölünün qəbrində meyyiti dəfn etmək icazəli deyil, amma q əbir köhnəlib və birinci meyyit tamamilə aradan gedibs
ə və başqasının mülkü deyilsə caizdir. Əgər başqasının mülkü olarsa malikinin razılığı lazımdır. M əsələ: 631. Meyyitdən ayrılan şeylər, hətta tük, dırnaq, diş kimi olsa da bel ə, gərək onunla dəfn olunsun. Əgər qəbri açmaqa s əbəb olarsa, ayrıca dəfn etsinlər. İnsanın sağlığında ondan ayrılan dırnağı və dişi yerə basdırmaq müstəhəbdir. M əsələ: 632. Əgər bir şəxs quyuya düşüb ölsə və onu çıxarmaq mümkün olmasa, g ərək quyunun ağzını bağlayıb o quyu onun üçün q
əbir edilsin. M əsələ: 633. Əgər uşaq, ana bətnində ölsə və onun bətndə qalması ana üçün təhlükə doğursa, gərək onu ən asan yolla çıxartsınlar. Əgər onu doğrayıb çıxarmağa naçar olsalar, eybi yoxdur. Amma ərinin vasitəsi ilə (əgər əri bu sahədə müt
əxəssisdirsə), yaxud mütəxəssis qadının vasitəsi ilə çölə çıxarılmalıdır. Əgər bu da mümkün olmasa, mütəxəssis olan m əhrəm kişilər, bu da mümkün olmasa, mütəxəssis olan nam əhrəm kişi, onu çölə çıxarmalıdır. Bu da mümkün olmasa və müt əxəssis tapılmazsa, mütəxəssis olmayan bir şəxs də uşağı çölə çıxara bilər. M əsələ: 634. Hər vaxt əgər ana ölsə və uşaq onun bətnində diri olsa, h
ətta onun (çıxarılmasından sonra) sağ qalmasına ümid olmasa da, g ərək əvvəlki məsələdə deyilən şəxslərin vasitəsi ilə, onun sol böyrünü yarılıb uşağı çıxarmalı, sonra isə yarılan yeri tikm əlidirlər. Bu bir haldadır ki, onun sol tərəfinin yarılması, uşaqın həyatında (diri qalması üçün) təsiri olacağına ehtimal verilsin. Bel ə olmayan halda, hər tərəfdən uşaqın sağ qalması
Yüklə 3,68 Mb. Dostları ilə paylaş:
|