Kozmik Doktrin
Yüklə 1,67 Mb. Pdf görüntüsü
|
38
Bu İlahi Kıvılcımlar, dış plandan içe doğru hareketleri sırasında arkalarında bir dizi örnek yapı bırakırlar. Daha sonra diğer yönde planlardan geçtiklerinde, kendilerinden sonra gelen Kıvılcımların evrimlerini yönlendiren 'Kuvvet' ve 'Kudret' temsilcileri olurlar. Bu nedenle, ilk kümedeki Kıvılcımlara 'Lortlar', 'Prensler' veya 'Yönetici Sınıfı' gibi tanımlamalar getirilir.
Sonraki kümenin evrimi, bu ilk kümenin geçirdiği süreçten farklıdır. İlk kümenin eriştiği evrimsel aşamanın bilgisini kendine katan Logos, bu bilgiyi ikinci kümeye bir vibrasyon şeklinde yansıtır. Böylece bu yeni küme evrimine, kendinden önceki Kıvılcımların büyük bir emek sarf ederek geliştirdikleri bir reaksiyon kapasitesi ile başlar. Bu arada kendilerini, ilk kümenin yarattığı uydudaki atomların aktivitelerinin meydana getirdiği bir tesir küresi içinde bulurlar.
Bu kümedeki Kıvılcımlar da, evrim süreçleri boyunca geçtikleri planların maddelerinden, kendi etraflarında katmanlar meydana getirirler. Yalnız bu sefer farklı bir durum vardır: Bu Kıvılcımlar bilinçliliklerini bir grup zihni oluşturacak şekilde birleştirmek çabasında değildirler.
Bunun yerine, zaten mevcut olan zihinle uyum içine girmeye yönelirler. Sadece kendi aralarında değil, daha önceki kümenin tesirlerini içeren küreyle de birlik kurma eğilimini taşırlar.
Bu birlik kurulduğunda, Logos bu kavrayışı değerlendirir ve içe dönüp, öznel tefekkür haline çekilir. Bu nedenle Kıvılcımlar, daha önceki kümeden farklı olarak, uydularının küresi içinde sürekli kalmazlar. Logos'un etkisi kesilince, bir sonraki planda bulunan yerküre kütlesinin çekim alanına girerler. Üzerinde bulundukları yerkürenin merkezcil kuvvetinden kurtulur ve başka bir plana ilerlerler.
Kıvılcımlar bu yeni planda, ilk kümenin geçirdiği sürece benzer bir şekilde evrimlerini sürdürürler ve beşinci plan küresine geçene kadar önceki Kıvılcımların davranış biçimlerini tekrarlarlar.
Burada değişik bir durum ortaya çıkar. İkinci küreye ulaşan bu ikinci küme, üçüncüye hemen geçmez; birinci ve üçüncü kürelerin tesirleri altında iki farklı yöne çekilir. (İlk küme daima bir küre ilerdedir.)
Bu kuvvetler, atomları katmanlar halinde tutan çekim gücüne galebe çalar ve sonuçta atomik katmanlar parçalanır. Atomlar ait oldukları planlara geri dönerler. İ1lahi Kıvılcımların tesirinden kurtulan bu atomlar, bu sefer de o planlarda mevcut kürelerin tesir alanlarına dâhil olurlar.
O halde, altıncı planda bir Gezegensel Varlık, kuvvet hatları boyunca tutulan altıncı plan atomlarının yanı sıra, İlahi Kıvılcımlar tarafından dağıtılmış yedinci plan atomlarına da sahiptir. Gerçekte bir Gezegensel Varlık, küresi içinde gelişen yaşamsal unsurlar üzerinde koşullayıcı nitelik taşıyan bir tesir kaynağıdır.
Böylece atomlarını kaybeden İlahi Kıvılcımlar, başlangıçta olduğu gibi belli bir İlahi Kıvılcım'a bağlı bir yedinci plan atomu haline dönerler ve Kozmos'un 'Merkezi Durgunluk' bölgesinin evrendeki karşılığı olan,'Tezahür Etmemiş Olanın tezahür küresine tekrar dâhil olurlar. Burada Logos imajının yeni bir yansımasının yanı sıra, ilk Kıvılcımların evrimsel aşamasının sonucu olan ürünleri değerlendirme imkânına sahip olurlar.
Kıvılcımların ikinci kümesi, evriminin her aşamasına, yeni bir planın reaksiyon potansiyelini taşıyarak başlar. Bu kümedeki Kıvılcımlar, beşinci plana gelene kadar geçtikleri her plandan topladıkları maddesel oluşumlarla, etraflarında bir merkezli küresel katmanlar oluştururlar. Beşinci planda da bu planın maddesini kullanarak yeni bir katman meydana getirdikten sonra, daha önce açıklandığı şekilde bir grup zihni oluşturma sürecini tekrarlar, kabuklarını terk eder ve merkeze geri dönerler.
Anlaşılacağı gibi kümeler arasında temel bir farklılık söz konusudur. İlk küme, sadece manyetik etki, tepki ve titreşimsel aktivitelerle ilgilidir ve bu kümenin Kıvılcımları, okült terminolojisinde 'Ateşin Lortları' 39
olarak adlandırılırlar.
İkinci küme ise, maddenin 'Gezegensel Varlıklar' şeklinde forma dönüştürülmesiyle meşgul olur. Bu nedenle de bu Kıvılcımlara, 'Formun Lortları' denir.
Şimdi üçüncü kümeyi incelemeye başlayalım. Bu kümedeki Kıvılcımlar, daha gelişmiş bir Logos imajı taşıyan ve bu nedenle öncekilerden daha karmaşık bir yapıya sahip olan yedinci plan atomlarını yayarlar ve yedinci planın gezegensel küresine ilerlerler.
Bu noktada, evrimsel açıdan kendilerinden önceki Kıvılcımlarla aralarında mevcut olan farklılık belirgin bir şekilde ortaya çıkar. Bu kümenin elemanları, bedenlerini oluşturmak için, sadece kürenin ait olduğu Gezegensel Varlığın tesiri altındaki maddeyi kullanırlar. Bu madde bir İlahi Kıvılcım'a reaksiyon verme potansiyelini taşıdığından, uzayın maddesine oranla daha kolay olarak işlenebilir. Bu nedenle üçüncü küme, bu evrim aşamasını oldukça hızlı bir şekilde geçer.
Ancak bu kümenin Kıvılcımları, bir sonraki küreye ilerleyebilmek için, kendilerinden önceki kümenin ayrılmasını beklemek zorundadırlar. Bu bekleyiş süreci içinde küme elemanları, üzerinde bulundukları kürenin tüm reaksiyon potansiyelini ve enerjilerini değerlendirdikten sonra, bir çeşit oyalanma dönemine girerler. İşte Kozmos içinde 'özgür irade'nin ilk örneği burada gözlenir. ………….Bu uygulamanın sonucu olan aktiviteler, atomlar arasında 'epigenez' adı verilen bireyselleşmiş reaksiyonların ortaya çıkmasına yol açar. Böylece ilk defa olarak atomlar arasında farklılık olgusu belirir. İşte bu nedenle, üçüncü küme 'Zihnin Lortları' olarak tanımlanır; çünkü bireysel deneyimler kişiliğin temelini oluşturur.
Burada yeni bir evrimsel prensip ortaya çıkıyor: Belli bir yöndeki gelişmeyi denetleyen bir kuvvet, orijinal halini geliştirerek daha üstün bir nitelik kazanabilir. Ancak bu kontrol gereğinden uzun sürerse, kuvvet daha ilkel bir hale dönüşebilir.(Ancak bu durum incelenen safha için söz konusu değildir; çünkü bu planlarda mevcut kuvvetler mükemmel bir sentez oluştururlar. Anlatılanlar genel bir açıklama niteliğinde alınmalıdır.)
Denetleyici bir kuvvetin daha gelişmiş bir nitelik kazanmasına 'Sublimasyon/ Yükselme', evrimsel açıdan daha ilkel bir türe dönüşmesine ise 'Degradasyon/ Alçalma' adı verilir. 'Degradasyon' evrim açısından istenmeyen bir durumdur; çünkü ileri bir aşamada edinilmiş reaksiyon kapasiteleri, daha ilkel bir seviyede etken olan kuvvetler tarafından kontrol edilemez. Bu da söz konusu planda aşırı bireyselleşmeye ve kuvvetlerin ayrışmasına yol açar.
Burada anlatılanlarla, bir gezgin atomu evriminin daha ileri bir safhasını deneyimlemesi için serbest bırakan süreç arasındaki benzerliği görebilirsiniz. Burada atom, bir önceki siklusunu/devinimi tamamlamış olarak yeni deneyimine başlar. Bu nedenle bu atom, 'Kozmos'un Çocuğu' veya 'Evren' olarak nitelendirilir. Ancak 'regresif' veya 'bozuk' atom, zamanından çok önce doğmuş veya kürtajla alınmış bir bebek gibidir. Yaşasa bile, anormal bir yapı sergiler. İşte evrende gözlenen bazı bozuklukların orijini budur.
Sözü edilen evrim safhasında ise, evrendeki yegâne tesir kaynağı Logos olduğu için, dengeler mükemmel bir şekilde ayarlanmıştır. Bu nedenle başlangıçtaki kümeler içinde bu tür gerilemeler meydana gelmez. Evrendeki gerilemeler, bilhassa geçiş dönemlerinde görülen 'epigenez' (dengesiz gelişme) nedeniyle ortaya çıkar.
Kümeler hareketlerine devam ederlerken, 'Ateşin Lortları' arkalarında çok çeşitli 'galvanik' kuvvetler (kimyasal olarak oluşan elektriksel kuvvetler), 'Formun Lortları' ise, galvanik kuvvetlerin etkisiyle bir merkezli büyük küresel katmanlar halinde organize edilmiş atom grupları bırakırlar.
Sonuçta her planda, bir Gezegensel Varlık oluşturan galvanik kuvvetler grubuyla, o varlık tarafından belli bir forma dönüştürülen, farklı planların maddelerinden oluşmuş katmanlar dizisi yer alır. Daha sonra bu Yüklə 1,67 Mb. Dostları ilə paylaş:
|