A R A L I-Ö R T Ü L Ü
ARALI - ÖRTÜLÜ Qarlarla
örliilü bir
düzo goİdik (S. Vurğun); Hom do çox
aralıdır, gedib-gəlmək do olma/ (H.Hüseyn-
/ado).
ARALI - YAXIN Xasay atlıların bir-
birindon
aralı gciınosini ınoslohol gördü
(M.Hüseyn);
Yaxın gol, qulaq as qolbim
dcyono (S. Vurğun).
ARAMAQ - TAPMAQ Bos fikri no idi?
Kimi
arardı'? (S. Vurğun); Onun şöləsindən
şola
tapırlar (S. Vurğun).
ARAMLA - BİRNƏFƏSƏ "Mirzəyi’*
havasında bir vozn ağır və
arunıla vurulur
(Ş.Bədolbəyli); Kişi parçı
birnəfəsə başına
çəkdi (1.Əfəndiyev).
ARAMLA - T Ə LƏ SİK Tez
-tələsik
saçlarını düzəldib keçirdi (M.İbrahimov);
Səkinomn
aranıla dediyi sözlərə qulaq
asa-asa qaralıb ağarırdı (M.İbrahimov).
ARAMLIQ - SƏBİRSİZLİK Güldən
çox gül, çiçəkdən çox çiçək, lakin fırəkdo bir
arandıq, ruhda isə sakitlik yox idi (Çəmən
zəminli); Oğul,
səbirsizlik adama həmişə
ziyan verər (M.İbrahimov).
ARAN - DAĞ
Aranda tutdan olduq,
dağda qurutdan (Ata. sözü).
ARAN - YAYLAQ Örüşdən örüşə çəkib
sürünü;
Aram ,
yaylağı gəzdi çobanlar
(U. Hüseynzadə).
ARANÇ1 - DAĞÇI
Arançı qardaş, xoş
gördük, oralarda nə var, no yox? (İ.Şıxlı);
Dağçı aran yerlərində çox qala bilməz.
ARANLI - DAĞLI Son elə anadangəlmə
aranlısan. Xızı rayonundanam,
dağlıyam, -
deyə o cəld cavab verdi (S.Vurğun).
ARA-SIRA - HƏMİŞƏ
Ara-S’ra bu işıq
sütunu sanki dairəvi bir şüşəyə rast gələrək
sönürdü (M.İbrahimov); Ömrünün tarlasına
qəm kotanında;
Həmişə gül əkdi, vay dərdi
babam (B. Vahabzadə).
ARD ICIL - ARABİR Oğlu Tapdığın
həyatı
ardıcıl surətdə gəlib onun gözünün
qabağından keçirdi (Ə.Əbülhoson); Gülon-
dam bacı onlara
guşhuş ilə qulaq verib arabir
sual verirdi (Çəmənzəminli).
ARXAYINÇILIQ - NİGARANÇILIQ
ARDINCA - QABAĞINCA Moşodi
Əsgərin
ardınca nhostə-ahosto gedirdi
(S.M.Qonizado); Elo ınon do sonin
qaba
ğı uca cvo gəlmişəm.
ARXA - QABAQ
Qabaq diişmon idi,
arxa isə hor gün davam edən bombalama
noıicosində dağılırdı (Mir Colal).
ARXADAKI - QABAQDAKI O, məh
kəmədə lap
arxadakı skamyada, küncdə
oyloşmişdi (C.Əmirov); Tutaq
qabaqdakı
qayalıqları; Oralar çox bərkdir (S. Vurğun).
ARXAİK - YENİ Köhnəlmiş sözlər
arxaik, təzə yaranan sözlər isə
yeni sözlər
adlanır.
ARXAİZM - NEOLOGİZM Köhnəl
miş və ya dildən çıxmış söz və ya ifadələr
arxaizm, dildə əmələ golmiş yeni söz və ya
köhnə sözün almış olduğu yeni məna
neo-
logizm adlanır.
ARXALI — KİMSƏSİZ Cahan xanım
mahalda
arxalı adam idi (M.İbrahimov);
Hüseyn artıq arxasız vo
kimsəsiz bir yetim
dir (S.Rəhimov).
ARXASINCA - QABAĞINCA Mostan
birdən sıçrayıb qaçdı; Ala-bula da
arxasınca
qaçıb onu tutdu (A.Şaiq); Uşaqların marağı
daha da artdığı üçün onlar Dursunun
qaba-
ğmca qaçışırdılar.
ARXASIÜSTƏ - ÜZÜQOYLU
Arxası-
iistə çarpayıda uzanan vo şirin yuxuya gedən
Aliyəyə yaxınlaşdı (C.Əmirov); Birbaşa
otağa gedib soyundu,
üzüqoylu yerinə yıxıldı
(M.İbrahimov).
ARXASIZ - HAVADARLI Zöhhakı
məhv edən Gavə yoxsul,
arxasız bir dəmirçi
idi (H.Cavid); O elə gəzir ki, elo bil alçaq
dağları o yaradıb,
havadarlıdır.
ARXAYIN - NİGARAN Bu mosolo
barəsində do
arxayın ola bilərsən, dostum!
(C.Əmirov); Zəng etdim ki,
nigaran qalma
yasınız (C.Əmirov).
ARXAYINÇILIQ - NİGARANÇILIQ
Yolçular öz xorultuları ilə çayçının ürəyin
dəki
arxayınçılığı daha da möhkomlondir-
14
A SU D Ə L İK -A S IL IL IQ
ASUDƏLİK - A SILILIQ
Asıuhlik
istorson dünyadan uzaqlaş son (Heyran
xanını);
Asılılıq adamın gözünü kölgəli edir.
AŞAĞI - YUXARI
Aşağı tüpürürəm
saqqaldır.
yuxarı tüpürürəm bığ (Ata. sözü).
AŞKAR - XƏLVƏT Bu
aşkar bir mot-
lobdir; boyana ehtiyacı yoxdur (C.Mommod-
quluzado); Mon
gorok sözümü Axund ağaya
xəlvət deyim (Ə.Haqvcrdiyev).
AŞNA - DÜŞMƏN Baş üsto sizin murov
mənimlə
aşnadır (Ə.Haqvcrdiyev);
Diişnıən
qüvvəsini bizim üstümüzə atır (S.S. Axundov).
ATEİZM - TEİZM C.Məmmədqulu-
zado Mirzə Fətəli Axundzadənin realizmi
və
ateizminin varisi olmuş (M İbrahimov);
Teizm dünyanın Allah tərəfindən yaradılıb
idarə edildiyini iddia edən dini-mıstik
ehkamdır.
ATƏŞLİ - ÖLGÜN Gavo
atəşli bir
qəlblə inqilaba başladı... (H.Cavid); Zindan
dan çıxmışdı o qan
ölgiin (A.Şaiq).
ATƏŞLİ - SÖNÜK Bu bolko onun
atəşli fikirləri idi ki. gözlərində odlu qanad
çalırdı (Ə.Mommədxanlı); Söylədiyi
sönük
nitqlə tamaşaçıların rəğbətini qazana bilmədi.
ATILMAQ - DÜŞMƏK Atıl cəbhələrə
aslanlar kimi (S.Vurğun); Bu səslər altında
Zeynəb
düşüb yerində oturdu (M.İbrahimov).
ATLI - PİYADA A kişi, gəzməyin elə
bir ləzzəti
piyada getməkdir,
atlı getmək
ləzzət verməz (Ə.Haqvcrdiyev).
ATMAQ - TUTMAQ Kim isə zəncir
ləri lom ilə yerə
atır (M.İbrahimov); Usta
gəmiçilər tufanda belə; Sükanı düz
tııtıır öz
əllərilə (S.Vurğun).
ATMARALI - HƏYALI Güldəstə ilə
Südabə rəfiqə olsalar da, bir-birindən fərq
lənir: Güldəstə
həyalı, Südabə
atmaralıdır.
ATÜSTÜ - ARAMLA
Atüstü olsa da
qısa bir söhbət; Dönür unudulmaz bir xati- I
rəyə (S.Vurğun); Qaraca qız qalxıb
aramla |
geyinməyə başladı (S.S.Axundov).
AVAM - MƏDƏNİ Görürəm ki,
mədəni
adamsınız (İ.Fərzəliyev); Naçalnik Qurbanoli
AYAZLI - İSTİ
bəyə cavab verdi ki, Kərbolayı Qasım qan
mır,
a vanıdır ((/.Məmmədquluzadə).
AVAMLIQ - MƏDƏNİLİK Əlbiso-
sinin tərzi, biçimi
avamlığını... andırırdı
(S.Hüseyn); Onlar Qasım əminin
mədəniliyi
sayəsində qaçdılar.
AVAND — ASTAR Bu parçanın
astarı
avandından gözəldir.
AVARA - İŞGÜZAR Qaraca qız da
sərxoş vo
avara Yusifin hər bir əzabına
dözür (S.S.Axundov); Çox
işgüzar, omok-
sevon, intizamh qadındır (C.Əmirov).
AVARALIQ - İŞGÜZARLIQ Bu oğlan
avaralığa öyrənib, heç bir işdən yapışmaq
istəmir. Çünki onu tanıyırdı,
işgüzarlığına
bələd idi (Mir Cəlal).
AVAZI M AQ - QARALM AQ Onun
qaramtıl çöhrəsi
avazıdı, sonra boğulub
qaraldı (İ.Şıxlı).
AYAQ - BAŞ Odur ki. sənin
ayağını
biləni bizim
başımız da bilə bilməz (C.Cab-
barlı).
AYAQÜSTÜ - RAHAT
...Ayaqüstü
Kəlontər lələşə baş çəkməyi qərara aldı
(M.İbrahimov); indi cücələr
rahat yeyir
dilər (M.İbrahimov).
AYAQYALIN - BAŞIAÇIQ Elə alt
köynəkdə
ayaqyalın, başıaçıq bayıra çıxdı
(İ.Şıxlı).
AYAR - ÖLÜVAY Abbas kişi çox
ayar
adamdır, amma qardaşı
ölüvaydır.
AYAZ - İSTİ Kül rəngli havada toz,
duman var; Dəhşətli soyuq,
ayaz, boran var
(A.Şaiq); Yorğun adam kimi, elə bil bu an;
İsti tor tökürdü yerin sinəsi (H.Hüseynzadə).
AYAZIM AQ - TUTQUNLAŞMAQ
Payızın çiskinli, dumanlı günü
ayazıyırdı
(S.Rəhimov); Belə zamanlarda təbiidir ki,
onun gülər üzü bir qədər
tutqunlaşar, alnını
kiçik qırışıqlar örtərdi (M.İbrahimov).
AYAZLI - İSTİ Son,
ayazlı gecələrdə
ulduzların sirdaşısan; Boranların, çovğun
ların, dumanların qardaşısan (S.Vurğun);
Onlar uçdu uzağa; Daha
isti torpağa
(H. Hüseynzadə).
16