79
dırmaq. Perspektivdə suni törəmələrin xassələri təbii ekosistemlərin xassə-
lərinə maksimum yaxınlaşmasını təmin etməlidir, əslində bunun aqrosis-
temdə kütlə və enerji mübadiləsi xüsusiyyatlərinə əsaslanan aqroekoloji
həlli tapılmalıdır.
Aqroekosistemin məhsulvermə prosesi ayrı-ayrılıqda təsir göstərən
abiotik (yeri, günəş radiasiyası,
istilik və su rejimi, mineral qidalanma və s.),
biotik və antropogen faktorlardan deyil, eyni vaxtda (aparılan) bu faktorlarm
kompleksindən asılıdır (faktorlararası qarşılıqlı təsirin mürəkkəb kombina-
siyasının yekunlaşdırıcı vektörü). Aqroekosistemin məhsuldarlığı insanın
idarə olunması (nəzarəti) altında becarilən bitki və ətraf muhit arasında mad-
dələr mübadiləsi və enerji çevrilməsi proseslərinin intensivliyi və istiqaməti
ilə təmin olunur. Aqroekosistemin bioloji təşkilinin ekosistem səviyyəsi son
nəticədə idarəetmənin keyfiyyətindən, onun təbiətə uyğunluq dərəcəsindən
asılıdır.
2.2.
Texnogenez Ģəraitində aqroekosistemlərin funksiyalaĢması
2.2.1. Texnogenez
İnsanlar təbii mühitin maddə və problemlərini fasiləsiz dəyişməklə və
yenidən formalaşdırmaqla özünə əlverişli şərait və yaşama mühiti yaradır.
Cəmiyyətin inkişafının daha yüksək pilləsində mü-hitin özünün yenidən
formalaşması baş verir. Nəticədə hər bir əmək məhsulu insanla təbiətin bir-
gə təsirinin nəticəsi kimi üzə çıxır, cəmiyyətin istehsal gücünün inkişafının
səviyyəsi isə belə qarşılıqlı təsirin miqyasında əks olunur. İstehsal gücündən
asılı olaraq təbii-ehtiyyatlar potensialından istifadə genişlənir, ictimai isteh-
sal təbii mühitin ―iştirak‖ dərəcəsi artır ki, nəticədə təbii komplekslərə və
onların komponentlərinə birtərəfli antropogen təsirin daim güclənməsi ilə
şərtlənir. Şübhəsiz ki, belə təsirlərin birbaşa nəticəsi texnogenez prosesinin
formalaşması və inkişafıdır.
Texnogenez – bu insanın istehsal fəaliyyətinin təsirindən təbii kom-
plekslərin dəyişməsi prosesidir. Biosferin yenidən formalaşması ilə nəticə-
lənir. Burada çoxsaylı geokimyəvi proseslər baş verir (insanların texniki və
texnoloji fəaliyyətinə bağlı), bir çox kimyəvi elementlərin qatılaşması və
yenidən qruplaşması, onların mineral və üzvi birləşmələri yaranır.
İnsanın sənaye, kənd təsərrüfatı və digər çoxplanlı fəaliyyəti nəti-
cəsində müxtəlif formalı maddənin böyük həcmdə texnogen miqrasiyası baş
verir. Bunların çoxu təbii ətraf mühiti çirkləndirir (cədvəl 2.5, 2.6, 2.7).
Kənd təsərrüfatının payına 1970-ci ildə 39%-dən çox tullantı düşür.
Bu rəqəm son vaxtlar xeyli artıb. Bunu təbiətin mühafizəsi tədbirlərində nə-
zərə almaq lazımdır, belə ki, texnogenez prosesləri, bir qayda olaraq ener-
80
getik, sənaye və nəqliyyat təsiri ilə izah olunur. Kənd təsərrüfatı tullantıları
struktur spesifikasından və onların sonrakı transformasiyasından özünəməx-
susluğu, təbii komponentlərlə (torpaq, su və b.) birbaşa təsiri çox aktiv baş
verir.
Cədvəl 2.5
1970-ci ildə dünyada istehsal və istehlak tullantılarının həcimi (mln.t) və
strukturu (TorçeĢnikov və b. , 1981 )
Tullantıların kateqoriyası
Klassik
Enerjisi
Sənaye
Kənd
təsərrüfatı
Kom.
məişət
sektoru
Cəmi
Atmosferi çirkləndirən
əsas qaz formalı maddə
17326
47
1460
873
19706
Bərk hissəciyin atmosferə
atılması
133
91
14
3
241
Bərk tullantılar
-
4000
-
1000
5000
Karbohidratlar
42
14
9
4
60
Üzvi maddələr
-
-
4500
30
4530
Fekal tullantılar
-
-
9400
180
9580
Cəmi
17501
4152
15383
2090
3926
Kənd təsərrüfatı fəaliyyətində əmələ gələn çirkləndirici maddələrin
adam başına və 1km
2
əraziyə düşən miqdarı (Losev və b., 1993)
Cədvəl 2.6
Ölçü vahidi
Atmosfer
Qrunt
sular
Su
Bərk tullantılar
Cəmi
Zərərli
Cəmi
Zərərli
1 adama t/ildə
13
0,24
500
0,30
53
17,7
1 km
2
-ə t/ildə
66
1,60
4500
2,50
700
230,0
1989-cu ildə Rusiyada adambaşına düşən bəzi təhlükəli atmosfer və su
çirkləndirici maddələrin miqdarı 2.5 (Losevvə b. , 1993)
Cədvəl 2.7
Atmosfera
Su
CO
2
Karbohid-
ratlar
Pb
Hq
Benzapren Flüoritlər
Fenol
Ağır
metallar
60 kq
40kq
23q 170mq
100mq
90q
30q
14q
2.6, və 2.7 -cı cədvəllərdə verilən materiallar çirkləndirici maddələrin
əraziyə və insanlara təsirinin təxmini mənzərəsini verir. Görünür Rusiyada
artıq ―çirklənmiş sahə‖ formalaşıb, təbii və süni ekoloji cəmiyyətlərin qeyri-
sabitliyi üçün əhəmiyyətli faktorlardır.
Qurunun təxminən 1/3-nə insan fəaliyyəti təsir etmir. Bu cür ―azad‖